Χωράει η σάτιρα στην ελληνική τηλεόραση;
- Ταιριάζει η σάτιρα στον χαρακτήρα μας;
- Εντυπωσιακό το πως οι «φίλοι» γίνονται «εχθροί»
- Η σάτιρα κάνει λάθη;
- Θυμάστε ότι έχετε τηλεκοντρόλ;
Καθημερινά Novi Specials στοιχήματα & σούπερ ενισχυμένες αποδόσεις! (21+)
Μετά την πρώτη εβδομάδα ζωής του Ράδιο Αρβύλα σε νέα ζώνη και σε νέο κανάλι συγκεντρώνω τις πρώτες μου εντυπώσεις, όχι προφανώς για την εκπομπή της οποίας είμαι μέλος αλλά για τις αντιδράσεις των τηλεθεατών, των σχολιαστών στα social αλλά και της εξουσίας που βρίσκει κι αυτή τον τρόπο της να «παρέμβει» τις περισσότερες φορές με υπόγειο και πληρωμένο σχολιασμό.
Κατ’ αρχάς παίρνω ως δεδομένο, ότι οι περισσότεροι τηλεθεατές και δικοί μας αλλά και όλων των τηλεοπτικών προγραμμάτων δεν πληκτρολογούν μηνύματα κατά τη διάρκεια της θέασης, όσοι το κάνουν αποτελούν μερίδα του τηλεοπτικού κοινού κι όπως συμβαίνει παντού το μεγαλύτερο πλήθος των μηνυμάτων προέρχεται από συγκεκριμένους social λογαριασμούς είτε αφορά fans είτε haters.
Ταιριάζει η σάτιρα στον χαρακτήρα μας;
Δεν θα σας παραβάλλω κάποιον ορισμό για την σάτιρα προκειμένου να επιχειρηματολογήσω, ούτε βέβαια θα μπω στη διαδικασία της συζήτησης περί ορίων της σάτιρας. Η σάτιρα δεν μπορεί να είναι και εμμονική και σάτιρα. Είναι τυφλή. Περισσότερο τυφλή πάντως από την ελληνική δικαιοσύνη. Δε διορίζεται και δεν ελέγχεται από κανέναν υπουργό, γι αυτό και η κάθε λογής εξουσία είναι τόσο κομπλεξική με την σάτιρα. Τώρα όσον αφορά στα όρια. Η έκταση της σάτιρας είναι ανάλογη με την έκταση του μυαλού. Πες μου πόσο είναι το εμβαδόν του εγκεφαλικού σου χωραφιού, να σου πω που ορθώνεται το τοιχάκι της περίφραξης.
Δυστυχώς όσο περνούν τα χρόνια σε αυτή τη δουλειά, τόσο περισσότερο παρατηρώ να γεννιούνται οι φανατικοί υποστηρικτές μιας σατιρικής εκπομπής και βέβαια οι φανατικά πολέμιοι. Στην πραγματικότητα είναι λίγο παράδοξο να υπάρχουν αυτές οι δυο κατηγορίες τηλεθεατών. Η σάτιρα δε χρειάζεται κερκίδα υπέρ της και είναι αξιοπερίεργο, όταν κάποιοι ανεβαίνουν στα κάγκελα εναντίον μιας σατιρικής εκπομπής, αν δεν είναι οι ίδιοι εξουσία με λερωμένη φωλιά. Μου δημιουργεί περίεργα συναισθήματα το ότι κάποιοι γύρω μου υπερασπίζονται την ομάδα τους, τον πρόεδρό της , το κανάλι του προέδρου της ομάδας τους, το δελτίο ειδήσεων του καναλιού του προέδρου της ομάδας τους, το ψυχαγωγικό σόου του καναλιού του προέδρου και το σπουδαιότερο: το πολιτικό κόμμα που ευνοεί τις δουλειές του Προέδρου!
Η σάτιρα στην πραγματικότητα είναι η κριτική διάθεση που οφείλουμε όλοι να έχουμε απέναντι στα πράγματα είτε αυτά είναι ελαφρά, είτε φαίνονται ελαφρά είτε βέβαια είναι πολύ σοβαρά θέματα της ζωής μας και της κοινωνίας μας. Κι ενώ υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι γύρω μας με χιούμορ και ικανότητα να σαρκάσουν, παρατηρείται σοβαρό ζήτημα, όταν αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι στέκονται απέναντι στον καθρέφτη που αντικατοπτρίζει όχι το πρόσωπό τους αλλά τον χαρακτήρα και τις επιλογές τους.
Μηνύματα του τύπου «βλέπω φανατικά μόνο εσάς», «δε σας ξαναβλέπω γιατί…», «ελπίζω να τους πατήσετε όλους στα νούμερα», «εύχομαι να πατώσετε και να μη βρείτε κανάλι ποτέ ξανά», «ξεφτιλίστε τους» ή «ξεφτιλίζεστε» είναι όπως και να το κάνουμε, όχι ακριβώς η ήρεμη κριτική διάθεση που αν την είχαμε, πιθανώς να ήμασταν και λίγο καλύτεροι ως κοινωνικό σύνολο. Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε όλοι "σατιρική γυμναστική". Και οι πομποί και οι δέκτες.
Εντυπωσιακό το πως οι «φίλοι» γίνονται «εχθροί»
Έχω κρατήσει ήδη τα πρώτα παραδείγματα λογαριασμών στο twitter με εντυπωσιακές μεταλλάξεις στις κρίσεις τους. Οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι ή για να ακριβολογώ τα ίδια ακριβώς avatars που μας χαρακτήριζαν #xeftiles και όργανα της Δεξιάς τώρα μας αποθεώνουν και γράφουν πόσο πολύ λείψαμε από την ελληνική τηλεόραση γιατί «κανείς δεν τα δείχνει» και «κανείς δεν τα λέει». Αυτοί που αποθέωναν την αποδόμηση των προηγούμενων τώρα άρχισαν τα «γκουχ μουχ» και διερευνούν τα δημιουργικά και εκφραστικά μας όρια. «Αυτό δεν το είπατε ακριβώς όπως έγινε» και «αυτόν τον αδικήσατε» και άλλα τέτοια ελληνικά όμορφα. Συμπολιτευόμενη σάτιρα δεν υπάρχει και δεν φταίει η ίδια η σάτιρα που πολλές φορές είναι η ικανότερη αντιπολίτευση.
Στην πραγματικότητα η σάτιρα δεν έχει φίλους και σίγουρα δεν μπορεί να έχει «σταθερούς φίλους». Μόνο σταθερούς εχθρούς. Και μέσα σε όλα έχει απέναντί της θλιβερούς ανθρώπους με θλιβερές ζωές σε θλιβερά υπόγεια, που πρέπει να παριστάνουν τους «πολλούς» και να χαραμίζουν τις σπουδές τους και τις ζωές τους σε μηνύματα και ρητορική μίσους. «Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή» αλλά μερικές είναι.
Η σάτιρα κάνει λάθη;
Φυσικά. Τα κάνει μόνο προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση; Στοχοποιεί έναν συγκεκριμένο άνθρωπο; Στοχοποιεί κάποιον χωρίς εξουσία; Μην μπερδευόμαστε όμως. Δεν είναι όλα στο πλαίσιο της σάτιρας. Υπάρχει και απλά η χιουμοριστική διάθεση που μπορεί να αστοχήσει. Σε μια δικομανή χώρα κάποιες φορές η σάτιρα θα οδηγηθεί και στα δικαστήρια, ακόμα και σε περιπτώσεις που η αστοχία ήταν αδύνατον να προβλεφθεί και δεν ήταν ηθελημένη. Τότε μπορεί να υπάρξουν εξηγήσεις και «λυπάμαι» αλλά δεν μπορεί να υπάρξει συγγνώμη, ούτε καν σε καρκινοπαθείς που εύχονται στα παιδιά σου καρκίνο, γιατί εκείνοι γνωρίζουν τι είναι η αρρώστια και δεν θα έπρεπε να την «εύχονται» τόσο εύκολα δεξιά και αριστερά.
Το μόνα ουσιαστικά λάθη της σάτιρας είναι η αλαζονεία και ο εναγκαλισμός με την εξουσία, γιατί τότε μετατρέπεται σε κάτι άλλο, στον γελωτοποιό της Αυλής, πράγμα ενίοτε προσοδοφόρο αλλά όχι σατιρικό.
Θυμάστε ότι έχετε τηλεκοντρόλ;
Στην ελληνική τηλεόραση με τόσες πρωινές και μεσημεριανές εκπομπές, με τόσες εκπομπές μαγειρικής, με τόσα τηλεοπτικά reality, αθλημάτων, γαστρονομίας, modelling, μουσικής με τόσες εκπομπές συνεντεύξεων και τόσα τηλε-γλέντια, αλήθεια δεν απορούσατε που μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα δεν υπήρχε ούτε μια σατιρική εκπομπή; Και ακόμα και τώρα με την καθημερινή προβολή του Ράδιο Αρβύλα και τις 5 ώρες την εβδομάδα δεν σας φαίνεται απελπιστικά άνισο το ποσοστό; Κι άλλες δυο εκπομπές να υπήρχαν καθημερινά, πόσο λίγο σας φαίνεται μπροστά στις άπειρες ώρες μυθοπλασίας και ταλεντό-reality της ελληνικής τηλεόρασης;
Κι αν δε σας αρέσει, θυμάστε ότι έχετε τηλεκοντρόλ; Μπορείτε ανά πάσα στιγμή να διαλέξετε ό,τι επιθυμείτε. Το να μην θέλετε κάποιοι να υπάρχει μια συγκεκριμένη εκπομπή σε μια τηλεόραση πολλών επιλογών, να το κοιτάξετε και γρήγορα. Μάλλον καταντήσατε προεδρικότεροι του Προέδρου και βασιλικότεροι του Βασιλέως.
Υ.Γ. Ειδικά στο σημερινό άρθρο θα μου επιτρέψετε να θυμίσω ότι δεν κάνω προσωπικά τη διαχείριση των σχολίων στα άρθρα μου αλλά συνάδελφοι του site.
Επίσης όλες τις εκπομπές «Ράδιο Αρβύλα» μπορείτε να τις βρείτε στο κανάλι μας στο YouTube: RadioArvilaOfficial
