Στην Ικαρία ή στα νοσοκομεία με τους ειδικευόμενους ;

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Στην Ικαρία ή στα νοσοκομεία με τους ειδικευόμενους ;
Για εμένα δεν είναι κατακριτέο ότι επισκέφτηκε μια φορά την Ικαρία ο Πρωθυπουργός αλλά το ότι δεν επισκέφτηκε αρκετές φορές υγειονομικούς στα νοσοκομεία για να συγχρωτιστεί λίγο παραπάνω με την πραγματικότητα.

Πήρα χτες στο messenger ένα μήνυμα ακριβώς την ώρα που έβλεπα τον Πρωθυπουργό μας και τη συνοδεία του να επισκέπτονται την Ικαρία και άλλα ακριτικά νησιά μας για μια συμβολική επίσκεψη υπέρ των εμβολιασμών, σε μια χρονική συγκυρία που οι «ακρίτες» μας είναι οι υγειονομικοί που δίνουν έναν επίπονο και μακροχρόνιο αγώνα στα υποστελεχωμένα και ελλιπή σε υλικά και εξοπλισμό νοσοκομεία μας.

Θεωρώ ήττα της Δημοκρατίας μας, ότι μια νέα επιστήμονας αποφεύγει να υπογράψει το κείμενό της αλλά αντιλαμβάνομαι πολύ καλά την απόλυτα λογική επιλογή της. Είναι η κραυγή αγωνίας ειδικευόμενης γιατρού που θα μπορούσε να εργάζεται οπουδήποτε στη χώρα μας και αφορά πολλούς περισσότερους απ’ όσους μπορούμε να φανταστούμε.

Δεν έκανα σχεδόν καμιά παρέμβαση και διόρθωση γιατί να μην επηρεάσω την αλήθεια και τη γλαφυρότητα των περιγραφών. Αφιερωμένο λοιπόν το κείμενο στον Υπουργό Υγείας, τον τωρινό, τους προηγούμενους, όλους όσοι επισκέπτονται δημόσια νοσοκομεία μόνο υπό προκαθορισμένες συνθήκες και προστρέχουν για την περίθαλψή τους σε ιδιωτικές κλινικές.

«… Οι γιατροί φιλοξενούμαστε σε μία άλλη κλινική όπου μας έχει παραχωρηθεί ένα γραφείο για τις ανάγκες της "κλινικής". Μέχρι εδώ καλά, τις μέρες των γενικών εφημεριών όμως δεν έχει προβλεφθεί κανένας χώρος φιλοξενίας μας. Είμαστε δύο ειδικευόμενοι σε κάθε γενική εφημερία και ο ένας αναγκάζεται να κοιμάται σε ένα εξεταστικό κρεβάτι που βρίσκεται μέσα στο γραφείο, όπου είμαστε όλοι μαζί και ο δεύτερος πρέπει να αλλάζει και να "ξεκουράζεται" στο αυτοκίνητό του ή παράνομος να πηγαίνει σε κάποιο κοντινό του σπίτι, για να κάνει ένα ντους τουλάχιστον άμα χρειαστεί.

 

Σε μία συζήτηση που έκανα σε ένα ιατρικό γκρουπ μαζί με άλλους συναδέλφους, κατάλαβα ότι αυτό είναι ένα γενικότερο φαινόμενο. Όταν για παράδειγμα ήμουν στο νοσοκομείο του Κ… καταλάβαμε όλοι ότι εκεί που κοιμόμασταν ήταν γεμάτο κοριούς και αναγκαστήκαμε να καταστρέψουμε ρούχα, να πάρουμε αγωγές όλοι για τα τσιμπήματα των κοριών, αλλά φυσικά η διοίκηση δεν ενδιαφέρθηκε να κάνει κάτι για αυτό. Βέβαια εκεί πέρα είχα μείνει και για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, οπότε δεν το κυνήγησα παρακάτω. Υπάρχουν γιατροί, γιατί δεν είναι μόνο οι ειδικευόμενοι, που δεν τους προσφέρεται ούτε ένας χώρος για να ακουμπήσουν τα πράγματά τους με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της 24ωρης εφημερίας τους ή αναγκάζονται να πηγαίνουν σε κάποιο υπόγειο με αρουραίους υγρασία και τα συναφή.

Γενικά κατάλαβα ότι είναι τεράστιο το ποσοστό των μονάδων υγείας, όπου οι γιατροί που υποτίθεται παλεύουν και χειροκροτούνται από το κράτος, δεν έχουν ούτε ίχνος ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης. Φίλος της κλινικής έβγαλε ένα χιουμοριστικό post αποζητούμε τροχόσπιτο για τη διαμονή μας κατά τις εφημερίες, γιατί φυσικά οποιοδήποτε άλλο post από εμάς θα έχει και τις αντίστοιχες απειλές από τη Διοίκηση η οποία μας αγνοεί από το Νοέμβριο που ζητούμε απεγνωσμένα έναν χώρο.

Είναι αναγκασμένοι γιατροί και ειδικευόμενοι για 24 ώρες και μετά και το επόμενο οκτάωρο άρα για 32 ώρες να παραμένουν όρθιοι ή να μας περιπαίζουν οι Διοικήσεις, όπως εμάς, που μας είπανε "ναι σας βρήκαμε χώρο" και ουσιαστικά βρήκαν ένα παλιό γραφείο κλεισμένο μες στη μούχλα που είχε δύο καρέκλες μέσα για να καθίσουμε λίγο.

Είναι αρχικά επικίνδυνο για τον πολίτη που θέλει να βρει λύσεις στον πόνο του. Δεν είμαστε μηχανές, είμαστε άνθρωποι και κουραζόμαστε σωματικά και ψυχικά. Βγαίνουν όλοι οι διάσημοι της showbiz και μιλάνε για bullying και κακοποίηση Αν αυτό που δεχόμαστε εμείς δεν είναι bullying και κακοποίηση, που μας λένε κατάμουτρα ότι είμαστε αναλώσιμοι, τι είναι; Δεν γίνεται να βρίσκουν χρήματα οι διοικήσεις νοσοκομείων για να φτιάχνουν υπερλούξ γραφεία με ειδικές επενδύσεις στα μπάνια τους και φρεσκοβαμμένους τοίχους και γραφεία με καναπέδες και πολυθρόνες αλλά να μην μπορούν να εξοπλίσουν μερικά δωμάτια για να έχουν οι γιατροί ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.

Νομίζω το θέμα μας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, φυσικά εσείς θα κρίνετε αν αξίζει να ειπωθεί. Σας ευχαριστώ έστω και αν μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε το μήνυμά μου. Σαφώς τα στοιχεία μου δε θα ήθελα να δημοσιευθούν για ευνόητους λόγους. Ευχαριστώ.»

Τα συμπεράσματα δικά σας, τόσο για το παραπάνω μήνυμα όσο και για το post αγγελία που δημοσιεύτηκε από κάποιον άλλον υγειονομικό στο facebook.

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.