«Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εναντίον μας»
Το πιο επικίνδυνο σημείο να στέκεσαι είναι το Κέντρο. Το ιδεολογικό Κέντρο, το πολιτικό Κέντρο. Αυτό που τώρα έχετε δίκιο, δεν έχει σοβαρή εκπροσώπηση. Δεν μπορεί ένας Κεντρώος άνθρωπος να συνεργάζεται ούτε με την Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.
Στο Κέντρο θα φας το περισσότερο «ξύλο», τις περισσότερες πέτρες κι από τις δυο μεριές. Το Κέντρο δεν είναι απολιτίκ, είναι περισσότερο ανήσυχο και πολιτικοποιημένο από οποιοδήποτε άκρο που παίρνει γραμμή απευθείας από κομματικά υπόγεια, από πληρωμένα με το κομμάτι ανώνυμα τρολ κι από εφημερίδες εκδοτών που κάνουν δουλειές από τις πίσω πόρτες.
Το Κέντρο μπορεί να αηδιάζει, όταν έμμισθοι αστυνομικοί χρησιμοποιούν παράνομο εξοπλισμό και παράνομη άνανδρη βία για να συλλάβουν πολίτες, μπορεί επίσης να αηδιάζει όταν 30 «λεβέντες» αρπάζουν αστυνομικό από το μηχανάκι με δολοφονική πρόθεση. Αλλά «τι μαλακίες είναι αυτές που λες, μίλα ξεκάθαρα. Είσαι μαζί τους ή μαζί μας;»
Υπάρχουν και οι άνθρωποι εξίσου μακριά κι από τους δυο σας, ναι αυτό που απολαμβάνετε να ονομάζετε ισαποστασάκηδες, καλά κρυμμένοι πίσω από τους τοίχους του σπιτιού τους, να μη βλέπουν αυτά που τους ταΐζετε, να μη διαβάζουν αυτά που σας πληρώνουν να γράφετε, να ακούν τις μουσικές τους και να περιμένουν με ανυπομονησία να ανοίξουν τα σύνορα για μια τζούρα πολιτισμού.
Την Ελλάδα σήμερα την κυβερνούν οι επικοινωνιολόγοι. Χωρίς να αθωώνεται κανένας Μητσοτάκης και κανένας Τσίπρας, την χώρα την κυβερνούν οι Σύμβουλοι του Προέδρου. Αυτοί που του λένε πότε είναι καλύτερο να κάνει διαγγέλματα και πότε είναι φρονιμότερο να σιωπά. Τα παλιά χρόνια οι Πρωθυπουργοί κυβερνούσαν με πρώτο πράγμα στη σκέψη τους το πολιτικό κόστος. Τώρα κυβερνούν με γνώμονα το πολιτικό όφελος, το πόσο μπορούν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία.
Ένας νεκρός φοιτητής από γκλοπ αστυνομικών θα δώσει παραπάνω νούμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, ένας νεκρός αστυνομικός από κουκουλοφόρους θα ανεβάσει τον φόβο και τα νούμερα της συντηρητικής παράταξης που κυβερνά. Αναρωτιέμαι ο ηλίθιος, πως κοιμούνται τα βράδια ο Μητσοτάκης κι ο Τσίπρας; Τι πρέπει να γινεί για να μιλήσουν, ο Θεός ξέρει με τίνος πρωτοβουλία, για να πουν, «μαλάκα δεν πάει άλλο, πρέπει να βάλουμε ένα φρένο. Πρέπει να ελεγχθούν τα φασιστοειδή στα σώματα ασφαλείας για να μην την πληρώσει κάποιος αθώος αστυνομικός, πρέπει να μαζέψουμε τα μπάχαλα που ονειρεύονται αντάρτικα πόλης, νεκρούς ένστολους και πάνω στον πανικό άμα λάχει κλέβουν και καμιά βιτρίνα».
Πρέπει να κάνουν απλά τα αυτονόητα για να μη γραφτεί το όνομά τους με τα πιο μαύρα γράμματα στην ελληνική ιστορία, ως δυο ανίκανων να προφυλάξουν το πολίτευμα, την ασφάλεια και την ελευθερία των πολιτών σε καιρό ειρήνης.
Το Κέντρο μπορεί να μην θέλει η Δικαιοσύνη να εκβιάζεται από κανέναν δολοφόνο Κουφοντίνα που θέλει περήφανος και κορδωμένος να περπατά μαζί με τους συντρόφους του στους δρόμους που δολοφόνησε ανθρώπους. Μπορεί ταυτόχρονα να μην χαίρεται και να μην γελά χαιρέκακα αν ο Κουφοντίνας αύριο το πρωί πεθάνει. Το Κέντρο βλέπετε δεν πιστεύει στη θανατική ποινή, ούτε στη θεσμοθετημένη, ούτε σε αυτή του δρόμου, ούτε σε αυτή της φυλακής.
Το μισείτε το Κέντρο πιο πολύ κι από τον ακραίο εχθρό σας γιατί σας μπερδεύει, σας ταπεινώνει η απαξία με την οποία σας κοιτάζει και με την οποία αρνείται να ταχθεί δίπλα σας ή απέναντι. Για την ακρίβεια στέκεται ακριβώς απέναντί σας και πλάι πλάι στέκεστε εσείς με τους ορκισμένους εχθρούς σας.
Έτσι όπως πάνε τα πράγματα ο Μητσοτάκης κι ο Τσίπρας είναι σε πάρα πολύ καλό δρόμο να αναστήσουν τη Χρυσή Αυγή, που μη γελιέστε δεν ψόφησε, προβιά άλλαξε και κάνει υπομονή, γιατί σε αυτή τη ρημάδα τη χώρα οι φασίστες έχουν περισσότερη υπομονή και μεθοδικότητα, μεγαλύτερη οξυδέρκεια από τους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες μας.
Μικρή λεπτομέρεια. Η αρχή του «είσαι μαζί μας ή εναντίον μας» είναι η καμπάνια του Γκέμπελς στη ναζιστική Γερμανία και βέβαια σε κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς της ιστορίας. Ευτυχώς που πανηγυρίζαμε πέρυσι που νικήσαμε τον Φασισμό. Κούνια που μας κούναγε.
