Νικόλας Άσιμος: Μ' αυταπάτες πια δεν έχω

Αντώνης Πατσούρας
Νικόλας Άσιμος: Μ' αυταπάτες πια δεν έχω
Ο Νικόλας Άσιμος είναι ζωντανός μέσα από τα τραγούδια και τις ιδέες του έστω και εάν πέρασαν 33 χρόνια από την αυτοκτονία του.

Πως μπορεί να έρθει σε επαφή σήμερα ένας νέος με τον Νικόλα Άσιμο; Πως μπορεί να μάθει για εκείνον τον ανένταχτο μουσικό και στιχουργό που άφησε πίσω του ένα σπουδαίο και παρεξηγημένο έργο;

Το YouTube είναι ένας τρόπος. Τα σπουδαία βιβλία που έχουν γραφτεί για εκείνον άλλος ένας. Τα cd του ένας ακόμη. Αλήθεια βέβαια είναι πως όσο ήταν στη ζωή έβγαλε μονάχα έναν ολοκληρωμένο δίσκο.

Ένας άλλος τρόπος είναι να διαβάσεις το βιβλίο του. Γεννημένος στην Κοζάνη έγραψε ένα βιβλίο για τους Κροκανθρώπους. Είναι το "Αναζητώντας Κροκανθρώπους" και είναι ένα παράξενο, ακαταλαβίστικο, σκληρό βιβλίο.

Έαν δεν έχεις επαφή με τα τραγούδια του, εάν δεν έχεις ιδέα για τη ζωή του δεν θα καταλάβεις το βιβλίο. Αλήθεια κατάλαβε κανείς τον Άσιμο. Νικόλαος Ασημόπουλος το αληθινό του όνομα.

 

Ήταν ο Νικόλας Άσιμος. Ήταν ο Σαλονίκ Σόμισα. Ήταν ο Κροκάνθρωπος. Τι ήταν ο Νικόλας Άσιμος; Ένας ευαίσθητος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με δίψα για γνώση. Ένας άνθρωπος που δεν ήθελε να μπαίνει σε καλούπια.

Δεν ήθελε να τελειώσει το πανεπιστήμιο του, να κουρεύει το μαλλί του, να ξυρίζει το μούσι και να υπηρετήσει με πάθος την μαμά πατρίδα. Δεν ήταν αυτός που θα ήθελε η μαμά σου για γαμπρό αλλά ούτε αυτός θα ήθελε τη μαμά σου.

Ήταν Αριστερός; Μπα. Ήταν Αναρχικός; Μπα.

Ο Νικόλας Άσιμος έζησε 39 χρόνια και έγραψε πολλά. Έγραψε με πάθος, με συναίσθημα, με ¨σκληράδα" και με ειλικρίνεια. Έφυγε από τη ζωή στις 17 Μαρτίου 1988 στο σπίτι του στα Εξάρχεια.

Αυτοκτόνησε χωρίς να έχει καμία αυταπάτη για το ποιος ήταν, τι ήταν και που πήγαινε.

Σε εντυπωσιάζει με τα στιχάκια του αλλά δεν θα μπορούσε να είναι ποιητής αφού δεν το ήθελε ο ίδιος και η γλώσσα του δεν ήταν του σαλονιού. Κοζάνη, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Εξάρχεια.

Ήταν αθλητής, μαθητής, φοιτητής, ηθοποιός, στιχουργός, συνθέτης, καλλιτέχνης. Πατέρας. Αυτόχειρας. Ήταν και πλανόδιος πωλητής. Έγραφε τις κασέτες του, τις παράνομες όπως τις είχε ονομάσει, και έβγαζε από εκεί τα προς το ζην.

Όπως συμβαίνει με πολλούς "ανακαλύφθηκε" μετά θάνατον. Δίσκοι, βιβλία, εκπομπές, θέμα σε συντηρητικά ΜΜΕ. Όλοι τον "ανακάλυψαν".

Η αλήθεια είναι ότι έγινε γνωστός σε πολύ κόσμο το 1987 όταν και έδωσε κάποια σπουδαία τραγούδια του στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου για έναν από τους εμπορικότερους δίσκους του με τίτλο "Χαιρετίσματα".

Τραγούδησε μαζί με την Χαρούλα Αλεξίου το 1982. Στην ιστορία έμεινε το "Παπάκι".

Μετά θάνατον, ο κατά την κοινή γνώμη "τρελός" θα μετατραπεί σε ευαίσθητος. Ακόμη και σε μπουζούκια θα ακούσεις σήμερα Άσιμο. Σαν ένα δείγμα ποιότητας και κουλτούρας.

Η φωνή του δεν είχε κάτι ιδιαίτερο αλλά κουβαλούσε την αλήθεια. Για την αλήθεια έλεγε πως για να την βρεις πρέπει να βγεις έξω από την συνήθεια. Για την ψυχή του έλεγε πως δεν την πουλάει και πως τραβάει το δρόμο του.

Είναι αλήθεια πως πολλά δυνατά τραγούδια του έμειναν στα αζήτητα. Ενοχλούσαν και ενοχλούν. Όπως θα ενοχλούσε και ο ίδιος εάν ζούσε σήμερα. Οι περισσότεροι θα του γύριζαν την πλάτη.

Ο "Μπαγάσας" έφυγε σαν σήμερα το 1988.