Ας μετρήσουμε το IQ της χώρας στα διόδια

Πρώτα απ’ όλα να καταθέσω την άποψή μου περί ελληνικού Πάσχα στην εποχή του κορονοϊού. Ή θα έπρεπε να απαγορεύονται οι μετακινήσεις γενικώς ή να επιτρέπονται γενικώς με υγειονομικά μέτρα τύπου αρνητικό μοριακό τεστ 48ώρου, θερμομετρήσεις, επίδειξη Ε9 που να αποδεικνύει τον συσχετισμό του ταξιδιώτη με τον τόπο του κλπ

Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να μετακινούνται ελεύθερα οι εθνοπατέρες μας ή άλλες προνομιούχες κατηγορίες συμπολιτών μας και να ισχυρίζονται οι Αρχές ότι «πρέπει να προφυλαχτεί το χωριό από το ιικό φορτίο της πόλης». Αν μπορεί να μεταφέρει τον ιό ο κύρ Τάκης, μπορεί άνετα και ο κύριος Μαυρογιαλούρος, ο βουλευτής/πολιτευτής.

Με τις αστοχίες και με την πολυγλωσσία που προηγήθηκε την περασμένη περίοδο περί του ελεύθερου Πάσχα στο χωριό τελικά καταλήξαμε στην απαγόρευση που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός για «να κερδίσουμε το καλοκαίρι μας».

Το ακούσαμε όλοι οι Έλληνες πολίτες άλλοι συμφωνήσαμε άλλοι απογοητευτήκαμε πάντως καταλάβαμε, ότι όλοι όσοι είχαμε κανονίσει κάτι, έπρεπε να το ακυρώσουμε.

Περιέργως από την περασμένη Παρασκευή γέμισαν τα διόδια αυτοκίνητα, ουρές χιλιάδων ανθρώπων που αποφάσισαν παρά τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη να ταξιδέψουν προς την ελληνική ύπαιθρο. Κάποιοι με όπλο το «δεν καταλαβαίνω Χριστό» άλλοι έχοντας προμηθευτεί «χαρτί από τον γιατρό». Θα ήταν έξυπνο αν δεν ήταν κουτοπόνηρο και πολυφορεμένο το χαρτί γιατρού. Άλλο να το χρησιμοποιήσεις άπαξ κι άλλο να το εξασφαλίσεις μαζί με χιλιάδες άλλους σε hot περίοδο απαγόρευσης.

Άλλος λοιπόν ξεκίνησε, πακετάρισε, φόρτωσε το αυτοκίνητο, έβαλε μέσα την οικογένεια και ξεκίνησε το ταξίδι έχοντας χαρτί οδοντιάτρου από το Κιλκίς, άλλος γυναικολόγου στη Λάρισα κι άλλος παθολόγου στην Τρίπολη. Τους λυπάμαι για δυο λόγους, πρώτον για την άβολη στιγμή της αναστροφής και του ξεπακεταρίσματος και δεύτερον για την χλεύη του να σου συμβαίνουν όλα αυτά σε ζωντανή σύνδεση με κάποιο Δελτίο Ειδήσεων.

Φυσικά όπως συνήθως συμβαίνει τα γελοία περιστατικά πήραν τη μορφή επιδημίας και οι δικαιολογίες έγιναν ανέκδοτα όπως το «ξεκίνησα να πάω στην Καλαμάτα να πάρω λάδι», άλλος προσπάθησε να αποφύγει το μπλόκο της αστυνομίας και του έφραξε τελικά τον δρόμο ο Διοικητής της Τροχαίας με το Ι.Χ του, ενώ άλλος ξεκίνησε με αυτοπεποίθηση για το Αγρίνιο ισχυριζόμενος ότι έχει ραντεβού για λεύκανση οδοντοστοιχίας!

Ραντεβού για λεύκανση πρωκτού ευτυχώς δεν επικαλέστηκε κανείς (ακόμα), όμως μια βόλτα στο ειδησεογραφικό timeline γεννάει καθημερινά διαμαντάκια νεοελληνικής αποφασιστικότητας και εφευρετικότητας. Ακόμα κι όσοι θέλησαν να «κρυφτούν» μεταξύ άλλων σε ΚΤΕΛ την πάτησαν καθώς υποχρεώθηκαν να πληρώσουν και το ταξί της άδοξης επιστροφής προς την πόλη.

Η αγαπημένη μου συμπερασματική κατάληξη είναι πως όλοι εμείς ψηφίζουμε αδέρφια και καλά κάνουμε, δεν αμφισβητώ το δημοκρατικό μας πολίτευμα, την ωριμότητα του καθενός μας αμφισβητώ να διαχειριστούμε τα κοινά μας πράγματα. Όλοι οι αντιστασιακοί των διοδίων άραγε θα κουβαλήσουν την πασχαλινή τους εμπειρία μέχρι την κάλπη κι όλοι όσοι βλέπουμε την αρχή του «δύο μέτρα και δύο σταθμά» να ισχύει για μια ακόμη φορά, θα το θυμόμαστε την επόμενη φορά που θα συναντήσουμε προτεταμένο χέρι για χειραψία επαρχιώτη πολιτευτή με ελεύθερη κάρτα διοδίων;