Άγρια ρατσιστική επίθεση και ξύλο στο κέντρο της Αθήνας καταγγέλλει Δανός αφγανικής καταγωγής (pic & vid)

Gazzetta team
Άγρια ρατσιστική επίθεση και ξύλο στο κέντρο της Αθήνας καταγγέλλει Δανός αφγανικής καταγωγής (pic & vid)
Θύμα άγριου ξυλοδαρμού από ομάδα ακροδεξιών καταγγέλλει πως έπεσε ένας Δανός άντρας αφγανικής καταγωγής μαζί με τους φίλους του. «20 χρόνια κατοικώ στην Ευρώπη, πρώτη φορά δέχομαι φυσική βία», λέει.

Ένας Δανός άντρας αφγανικής καταγωγής, ο Ahmad Walid Rashidi, ο οποίος έχασε τον πατέρα του και τον αδερφό του κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πατρίδα του, δέχθηκε βάναυση επίθεση στο κέντρο της Αθήνας από ομάδα ατόμων, που φώναζαν συνθήματα κατά των προσφύγων, όπως καταγγέλλει ο ίδιος στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ''The National'', των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Στο ίδιο ρεπορτάζ, ο δημοσιογράφος τονίζει ότι «στην Ελλάδα οι ακροδεξιοί αυξάνονται».

Η επίθεση άφησε τον Ahmad, ο οποίος έχασε ένα πόδι στη διάρκεια του πολέμου στην πατρίδα του, με σπασμένη μύτη και πιθανή εγκεφαλική βλάβη. Ο 28χρονος κατηγορεί τις ελληνικές αρχές για αδράνεια και ευρύτερη συστηματική μεροληψία εναντίον των μεταναστών, μετά τον ξυλοδαρμό του, την περασμένη εβδομάδα, στην Αθήνα, εκεί όπου είδε επίσης δύο πρόσφυγες, φίλους του, με σπασμένα σαγόνια, αφού δέχθηκαν και εκείνοι επίθεση.

Το περιστατικό, που καταγγέλλει ο Ahmad, συνέβη έξω από μπαρ, όπου τουλάχιστον επτά άνδρες επιτέθηκαν στον ίδιο και τους φίλους του.

 

Από τότε, ο νεαρός άνδρας έχει επιστρέψει στη Δανία, όμως καταγγέλλει ότι έχει προβλήματα ακοής και ισορροπίας, ενώ έχει σπάσει και ένα σημείο του κρανίου πάνω από το μάτι του.

«Πού έχω φταίξει;»

«Το χειρότερο είναι ότι έχασα το πόδι μου από ισλαμιστές στη χώρα μου και τώρα χάνω την ακοή και την ισορροπία μου από ρατσιστές. Το σώμα μου έχει πληρώσει διπλά για προβλήματα μέσα στα οποία έχω γεννηθεί», λέει χαρακτηριστικά και αναρωτιέται πού μπορεί να έχει φταίξει.

Στα 20 χρόνια, που κατοικεί στην Ευρώπη, λέει πως έχει δεχθεί λεκτικές επιθέσεις, αλλά ποτέ φυσική βία.

Σε δήλωσή του, ο Ahmad αναφέρει ότι η αστυνομία και το προσωπικό του νοσοκομείου αντιμετώπισαν τον ίδιο και τους φίλους του διαφορετικά εξαιτίας της καταγωγής τους.

«Η επίθεση ήταν βίαιη και οδυνηρή, όμως ο μεγαλύτερος πόνος και ο μεγαλύτερος προβληματισμός είναι οι διακρίσεις που ακολούθησαν από τις ελληνικές αρχές», υπογραμμίζει.