Μια συγκλονιστική εξομολόγηση: Αυτά είναι τα στάδια που βιώνει μια γυναίκα μετά το βιασμό

Gazzetta team
Μια συγκλονιστική εξομολόγηση: Αυτά είναι τα στάδια που βιώνει μια γυναίκα μετά το βιασμό
Η περιγραφή του πόνου που βίωσε, της απόγνωσης, των επιπτώσεων που είχε ο βιασμός της στην πνευματική της υγεία και τις σχέσεις της αλλά και της τραυματικής της εμπειρίας στο δικαστήριο συγκλονίζουν.

Η Μάρθα προτιμά τον όρο «επιζήσασα από βιασμό» αντί για «θύμα βιασμού»

«Η λέξη “επιζών” έχει μέσα της ένα μεγαλείο, είναι πιο ενδυναμωτική ενώ η λέξη “θύμα” σημαίνει ευάλωτος» εξηγεί στο BBC. «Κάποιες φορές βέβαια δεν μου αρέσει ούτε το “επιζήσασα” γιατί δηλώνει ότι είσαι καλύτερα από ο,τι είσαι στην πραγματικότητα» προσθέτει.
«Αμέσως μετά τον βιασμό έτρεμα. Δεν θυμάμαι τίποτα από την επόμενη ημέρα. Απλά πήγα στη δουλειά. Λίγες μέρες αργότερα συνάντησα έναν φίλο, του είπα τι είχε συμβεί, του είπε ότι είχα πει “όχι” στον δράστη και δεν σταμάτησε. Ο φίλος μου με αγκάλιασε και μου είπε ότι με είχαν βιάσει» συγκλονίζει η Μάρθα.

«Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και το απέρριψα σαν σκέψη. Είχα μόλις βγει από έναν χωρισμό και πονούσα ήδη. Όμως μια εβδομάδα μετά, ήμουν στο γραφείο, έβαλα τα κλάματα και είπα σε μία φίλη ότι είχα βιαστεί. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το ξεστόμισα» εξομολογείται.

«Η δυσάρεστη εμπειρία της αναφοράς του βιασμού»

Η Μάρθα, με την παρότρυνση της συναδέλφου στην οποία εξομολογήθηκε το βιασμό της, πήγε αμέσως στο αστυνομικό τμήμα για να το αναφέρει.

Η διαδικασία δεν ήταν ευχάριστη για ένα θύμα που ακόμα ήταν σε σοκ. «Με μετέφεραν σε ένα βανάκι της αστυνομίας και αισθάνθηκα σαν εγκληματίας. Προσπάθησαν να πάρουν επιχρίσματα για να βρουν ίχνη DNA του δράστη αλλά είχε περάσει πάνω από μία εβδομάδα από τον βιασμό μου. Καταλάβαινα ότι έπρεπε να ακολουθήσουν το πρωτόκολλο αλλά εγώ σκεφτόμουν “είναι ανούσιο, δεν έχω ούτε μώλωπες. Κανείς δε λέει το αντίθετο. Αυτό που λέω είναι ότι δεν ήταν συναινετικό» θυμάται η Μάρθα.

 

Στη συνέχεια οι αστυνομικοί πήραν το τηλέφωνό της και έκαναν έρευνα στο δωμάτιό της και όλα αυτά της φαίνονταν τόσο τρελά, δεν ήξερε πώς να τα διαχειριστεί.

Τελικά πήρε άδεια από τη δουλειά της, διαγνώστηκε με μετατραυματικό σύνδρομο και την ίδια ημέρα το είπε στους γονείς της. «Ο πατέρας μου ήρθε στο σπίτι και συγύρισε το δωμάτιό μου. Νομίζω ότι ήθελα απλά να κάνει κάτι για 'μένα επειδή δεν κατάφερε να με προστατεύσει» συγκινεί η Μάρθα.

Η δίκη δεν ήταν κάτι εύκολο, αλλά όπως λέει η Μάρθα ευτυχώς δεν χρειάστηκε να ξαναζήσει τα πάντα γιατί η μαρτυρία της είχε βιντεοσκοπηθεί.

«Έβλεπα το βίντεο και δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. 18 μήνες νωρίτερα έμοιαζα άλλος άνθρωπος» λέει.

Η εξέτασή της στο δικαστήριο από τη συνήγορο του δράστη ήταν μια τραυματική εμπειρία.

«Καταλάβαινα ότι η δουλειά της ήταν να με κάνει να πω ότι έλεγα ψέματα. Αλλά έφτασε στο σημείo να υποστηρίζει ότι ήταν ευκολότερο για μένα να πω ότι βιάστηκα παρά να παραδεχτώ ότι έκανα απλά περιστασιακό σεξ με κάποιον και δεν ήταν καλό» θυμάται με απόγνωση.

«Θυμάμαι ότι με ρωτούσε συνέχεια τι φορούσα και είχα χάσει το κουράγιο μου. Ένιωθα τελείως απροστάτευτη σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο, ένιωθα ότι μου επιτίθενται ξανά. Όταν βγήκα έξω από την αίθουσα έτρεμα ολόκληρη» λέει συγκινημένη.

Η αντίδικος τη συνάντησε στο διάδρομο και της είπε «δεν είναι προσωπικό». «Τι θα μπορούσε να είναι πιο προσωπικό από αυτό; Ποτέ δεν θα ξεχάσω τι μου είπε» λέει η Μάρθα.

Η καταδίκη του δράστη και η λύτρωση (;)

«Ο άνθρωπος που με βίασε κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης, δύο εκ των οποίων με αναστολή. Δύο χρόνια δεν είναι τίποτα, σχεδόν δύο χρόνια είχαν περάσει μέχρι τη δίκη» λέει η Μάρθα.

«Ξέρω πόσο τυχερή ήμουν σε σχέση με τόσες γυναίκες που το καταγγέλλουν και δε φτάνουν καν σε δίκη αλλά δεν ένιωθα δυνατή. Δεν ένιωθα ότι είχα πάρει τη ζωή μου πίσω» συγκλονίζει η Μάρθα.

«Έβλεπα τηλεόραση και έκλαιγα»

Το μετατραυματικό σύνδρομο επέστρεψε και η Μάρθα ένιωθε άρρωστη και έκλαιγε όταν έβλεπε στην τηλεόραση σκηνές βιασμού. Δεν ήθελε να την ακουμπάνε και ήταν μονίμως αναστατωμένη.

«Το PTSD φέρνει μνήμες από το δικό σου βιασμό αλλά εμένα το μυαλό μου είχε κολλήσει στο βιασμό άλλων γυναικών. Σκεφτείτε πώς είναι να προσπαθείς να δουλέψεις ή να κάνεις μια φυσιολογική συζήτηση και να σκέφτεσαι γυναίκες που βιάζονται. Ήταν φρικτό» λέει με έναν κόμπο στο στομάχι.

«Νομίζω ότι δεν μπορούσα να διαννοηθώ ότι δεν ήμουν μόνο εγώ, ότι χιλιάδες γυναίκες βιάζονται παντού κάθε μέρα. Ένιωθα συντετριμμένη. Θα μπορούσε να ξανασυμβεί σε εμένα ή σε κάποιον που αγαπώ» συγκλονίζει η Μάρθα και εξομολογείται ότι απευθύνθηκε σε θεραπευτή που ίσως αργότερα να βοήθησε αλλά εκείνη την ώρα δεν ένιωθε ότι τη βοηθούσε.

Η αποφυλάκιση του δράστη και η τελική ανακούφιση

Ο βιαστής της αποφυλακίστηκε μία Παραμονή Χριστουγέννων.

«Με ενημέρωσαν από την αστυνομία ότι ο βιαστής μου βγήκε με εγγύηση. Το εκπληκτικό είναι ότι ανάμεσα στα μέρη, όπου μπορούσε να μείνει μέχρι να απελαθεί ήταν μία διεύθυνση σε απόσταση δέκα λεπτών από το σπίτι μου» περιγράφει.

Όταν ρώτησε πώς είναι δυνατόν να μην προστατεύται η ίδια ως θύμα, ο αστυνομικός της εξήγησε ότι η υπηρεσία μετανάστευσης δεν ήξερε που μένει η Μάρθα και αν το μάθαιναν τότε θα το μάθαινε και ο ίδιος ο βιαστής.

Πήρε κάτι λιγότερο από έναν χρόνο μέχρι τελικά ο βιαστής της να απελαθεί. «Ένιωσα ανακούφιση αλλά και λιγότερο χαρούμενη από όσο πίστευα ότι θα αισθανθώ» εξομολογείται.

«Ελπίζω τα πράγματα να είναι διαφορετικά για τα παιδιά μου, γιατί πιστεύω ότι γίνονται βήματα προόδου με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Θα ήθελα να μιλάμε περισσότερο για τους βιασμούς και τη σημασία της συναίνεσης. Εσύ έρεις τι σου συνέβη, και αυτό είναι που έχει σημασία» τονίζει η Μάρθα κλείνοντας την εξομολόγησή της.

Με πληροφορίες από το BBC

Πηγή: Reader.gr