Κόντρα Μητσοτάκη - Τσίπρα στη Βουλή για τους «νέους με τα πρησμένα πόδια» και τον Ελύτη

• Χαρακτηριστικά ανέφερε:
• Πού αναφέρεται το ποίημα
• Διαβάστε το «επίμαχο» απόσπασμα από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη:

Στη συζήτηση για το νομοσχέδιο για την Παιδεία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε ένα κείμενο της Νεολαίας Λαμπράκη για την ανάγκη οι σπουδαστές να επιδιώκουν την αριστεία, μια πρώτη εκδοχή του συνθήματος - αργότερα - του ΚΚΕ για τους νέους που πρέπει να είναι πρώτοι στον αγώνα και πρώτοι στις σπουδές.

Ο Αλέξης Τσίπρας στηλίτευσε την αναφορά στη Νεολαία Λαμπράκη λέγοντας ότι είναι λαθροχειρία να κάνετε αναφορές, στους νέους που το τότε κατεστημένο χαρακτήριζε «αλήτες με πρησμένα πόδια, όπως τώρα εσείς χαρακτηρίζετε αλήτες τους νέους που διαδηλώνουν».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη δευτερολογία του δεν άφησε το σχόλιο να πέσει κάτω και είπε ότι ο Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει τον στίχο «νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες» για τους νέους της Κατοχής, και δεν ήταν μια έκφραση που χρησιμοποιούνταν για τους νέους της Νεολαίας Λαμπράκη.

Χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Μου έκανε, όμως, εντύπωση το γεγονός ότι αναφερθήκατε στους «αλήτες με τα πρησμένα πόδια», αναφερόμενος στη Νεολαία Λαμπράκη. Προφανώς κάνατε την παράφραση από το «Άξιον Εστί», «νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες». Ο Ελύτης το έγραψε αυτό για τους νέους της Κατοχής, όχι για τους νέους της Νεολαίας Λαμπράκη. Πέσατε λίγες δεκαετίες έξω. Αλλά δεν πειράζει, μας έχετε συνηθίσει σε τέτοιες ανιστόρητες αναφορές από το βήμα της Βουλής.»

Πού αναφέρεται το ποίημα

H πρώτη οργανωμένη μεγάλη διαδήλωση εναντίον των κατακτητών έγινε στην Αθήνα στις 25 Μαρτίου 1942 με την ευκαιρία του εορτασμού της εθνικής επετείου για την ελληνική επανάσταση. Οι Γερμανοί είχαν απαγορεύσει τον εορτασμό. Ο Οδυσσέας Ελύτης εμπνέεται από αυτό το ιστορικό γεγονός στο εμβληματικό έργο του, την ποιητική σύνθεση «Άξιον Εστί» που δημοσίευσε το 1959. Το Ανάγνωσμα Τρίτο με τον τίτλο Η Μεγάλη Έξοδος από τα Πάθη του «Άξιον Εστί» έχει ως θέμα τη μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας που έγινε στην Αθήνα με την ευκαιρία του απαγορευμένου εορτασμού της 25ης Μαρτίου 1942. Από το πρωί το κέντρο της Αθήνας γέμισε με πλήθος κόσμου. Πρωτοστατούσαν οι νέοι, μαθητές και φοιτητές. Σκοπός ήταν να στεφανώσουν τις προτομές των ηρώων της επανάστασης και τον Άγνωστο Στρατιώτη στο Σύνταγμα. Οι αρχές της Κατοχής έστειλαν ιππικό και μηχανοκίνητα για να διαλύσουν τη διαδήλωση. Τα θύματα ήταν πολλά.

Διαβάστε το «επίμαχο» απόσπασμα από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη:

ΤΑ ΠΑΘΗ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά
και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα
πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο,
με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.

Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό,

τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο.

Και νωρίς εβγήκανε κατά μπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία,
οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες.
Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον
επίδεσμο και τα δεκανίκια[5]. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές,
πού 'λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.