«Δεν είναι σεξουαλικής φύσεως και θέλω να το τονίσω, είναι ψυχολογική και λεκτική βία. Ήταν πριν από 13-14 χρόνια σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας με ένα πολύ ωραίο έργο, με σπουδαίο καστ. Ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός ήταν επικεφαλής του θιάσου, ο οποίος είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός.
Συνάντησα μια απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις, περιστατικά θυμού, απαξίωσης, ειρωνείας σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Πάνω στη σκηνή έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να προκαλέσει στον άλλον ένα βραχυκύκλωμα για να τα χάσει…
Ένα βράδυ, όταν καιγόταν η Αθήνα με τα γεγονότα για τον Γρηγορόπουλο, έστειλε έναν συνάδελφο να μου πει να βγω στη σκηνή και να πω ότι ακυρώνεται η παράσταση. Όταν πήγα να τον ρωτήσω γιατί δεν το λέει αυτός ως επικεφαλής, με έβρισε, με κλότσησε και είπε «ΟΚ, πάμε τρίτο κουδούνι».
Έβαλα την αξιοπρέπεια μου κάτω από το θέατρο, έβαλα τον φόβο μου πάνω για να μην πουν ότι έκλεισε το θέατρο αυτή. Κατέρρευσα δύο φορές επί σκηνής.
Η παράσταση για την οποία μιλάω ήταν το «Πιο κοντά» (Closer), στο Θέατρο Αθηνών το 2008 – 2009. Ό,τι είπα το υπέστην από τον Γιώργο Κιμούλη»