«Θα πεθάνουν εργάτες για το Μουντιάλ στο Κατάρ»

«Οι εργάτες στις κατασκευές είναι από τους πλέον χαμηλόμισθους στο Κατάρ. Δουλεύουν έξω, σε απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες μπορεί να φτάσουν τους 50 βαθμούς Κελσίου τους καλοκαιρινούς μήνες. Δουλεύουν με το ρίσκο του εμφράγματος και της αφυδάτωσης. Λόγω της ζέστης, η υπαίθρια εργασία σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες από τις 11.30 μέχρι τις 15.00. Αλλά αν κάνεις μια βόλτα στους δρόμους, μπορείς να δεις τους εργάτες να δουλεύουν στις οικοδομές. Χωρίς συνδικάτα, δεν μπορούν να επιβληθούν νόμοι για τους εργάτες στις εταιρείες. Πολλοί πεθαίνουν τις νύχτες από θερμοπληξία, αφού κοιμούνται συνωστισμένοι, χωρίς επαρκή εξαερισμό ή κλιματισμό. Στις οικογένειες των νεκρών δεν δίνεται αποζημίωση, αφού θεωρείται ότι δεν χάνουν τη ζωή τους ενώ δουλεύουν. Η κυβέρνηση του Νεπάλ κατέγραψε 191 θανάτους εργατών στο Κατάρ το 2010. Οι 103 από αυτούς αποδόθηκαν σε καρδιακή προσβολή. Τα εμφράγματα δεν συμβαίνουν σε νέους και υγιείς ανθρώπους. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι θάνατοι προέρχονται από τη θερμοπληξία. Μιλήσαμε στην οικογένεια ενός εργάτη που πέθανε στον ύπνο του στο Κατάρ και ενημερωθήκαμε από πρώτο χέρι για τις τελευταίες του ώρες».

«Περισσότεροι θα είναι οι εργάτες που θα πεθάνουν κατά τη διάρκεια των κατασκευών, παρά οι ποδοσφαιριστές που θα πατήσουν στον αγωνιστικό χώρο!».

«Το Κατάρ είναι ένα κράτος σκλάβων του 21ου αιώνα. Οι εργάτες, τους οποίους εξαπατούν για τον μισθό ή τη φύση της δουλειά οι αρμόδιοι για τις προσλήψεις, αποτελούν θύματα παράνομης καταναγκαστικής εργασίας βάσει του διεθνούς δικαίου. Πολλοί μετανάστες φτάνουν στο Κατάρ, αλλά δεν τους δίνεται ο μισθός ή η δουλειά που τους έχουν υποσχεθεί πριν κάνουν το ταξίδι. Από τη στιγμή που βρίσκονται στο Κατάρ, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δεχτούν τον μισθό και τη συγκεκριμένη εργασία. Το αυστηρό σύστημα χορήγησης βίζας προβλέπει ότι οι εργάτες δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα χωρίς την άδεια των εργοδοτών τους. Το 91% των διαβατηρίων βρίσκονται στα χέρια των εργοδοτών, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το 2011 από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Οικονομικής Έρευνας του Κατάρ».

«Η κυβέρνηση του Κατάρ έχει υποσχεθεί να κάνει μεταρρυθμίσεις στο σύστημα εδώ και χρόνια. Για τον λόγο αυτό είχε συσταθεί και αρμόδια επιτροπή, αλλά από τότε υπάρχει ένα τείχος σιωπής που περιβάλλει την κυβέρνηση του Κατάρ όσον αφορά τις μελλοντικές της κινήσεις».

«Η Νότια Αφρική φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Τα συνδικάτα δούλεψαν με την τοπική οργανωτική επιτροπή και τη FIFA για να δημιουργηθούν τα στάδια. Στους εργάτες δόθηκαν δίκαιοι μισθοί. Ο τρόπος που το Κατάρ εκμεταλλεύεται τους μετανάστες εργάτες αποτελεί ντροπή για το ποδόσφαιρο».

«Όταν συναντήθηκα με τον υπουργό Εργασίας του Κατάρ, μου είπε πως δεν θα υπάρξει τιμωρία για όποιον εργάτη θελήσει να συμμετέχει σε συνδικάτο. Αυτό είναι κάτι που θα το ελέγξουμε».

«Η πίεση προς το Κατάρ θα συνεχίσει να αυξάνεται. Από τη στιγμή που θέλουν να φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022, πρέπει να σεβαστούν τα δικαιώματα των εργατών. Οι εταιρείες που θα διεκδικήσουν συμβόλαια ενόψει του Μουντιάλ θα καταλάβουν ότι το κόστος τού να δουλεύει κάποιος στο Κατάρ είναι πολύ μεγάλο, αφού τόσες ζωές εργατών βρίσκονται σε κίνδυνο. Το Κατάρ δεν μπορεί να συνεχίσει να αγοράζει τον σεβασμό της διεθνούς κοινότητας. Θέλουμε ο κόσμος να δείξει τη στήριξή του στους εργάτες του Κατάρ και να πάρει θέση υπέρ των δικαιωμάτων τους. Μπορούν να το κάνουν και μέσω Διαδικτύου, παίρνοντας θέση στο ψηφιακό μας στάδιο ( http://act.equaltimes.org/en/fillastadium) και να υποστηρίξουν την καμπάνια μας».