Το χρυσό μπορεί να περιμένει!

Ο πολύς ο κόσμος γνωρίζει για το water polo όσα συμβαίνουν… πάνω από την επιφάνεια του νερού ! Ότι δηλαδή βλέπει και προσλαμβάνει κατά την παρακολούθηση ενός παιχνιδιού. Αλλά για τους γνώστες του αθλήματος οι μεγάλες μάχες διεξάγονται στις αθέατες πλευρές αυτού του σπορ!

Στις κλωτσιές στις αγκωνιές στα τραβήγματα , στις κεφαλιές στα κεφαλοκλειδώματα , στην συνεχή κίνηση των ποδιών ώστε να υποβοηθήσουν το σώμα όχι μόνο να κρατηθεί και να μην βουλιάξει αλλά κυρίως για να βγει την δεδομένη κρίσιμη στιγμή σωστά και ευθυγραμμισμένα πάνω από την νοητή γραμμή του νερού είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση.

Και όταν με το καλό οι αναμετρήσεις λάβουν τέλος, μετά τους θριάμβους τις επιτυχίες , τις διακρίσεις, όταν τα φώτα χαμηλώσουν , όπως καλή ώρα τώρα , μετά την 48ωρη το πολύ αποθέωση των πρωταγωνιστών με...ημερομηνία λήξης, τότε ξεκινούν στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού οι ...άλλες μάχες για την επιβίωση για την καταξίωση για την διατήρηση του πλέον πετυχημένου ομαδικού σπορ στην χώρα μας, στην κορυφή του αθλητικού στερεώματος.

Εκεί να δείτε μάχες! Γιατί ο κόσμος ο πολύς πιστεύει ότι το σπορ μας πάει το πάμε κι εμείς και άλλες επιπόλαιες κρίσεις και θεωρήσεις κι από αυτόν τον έρωτα ο καρπός είναι οι παίκτες που γεννιούνται κάθε τόσο από έναν ανώδυνο τοκετό, φουρνιές ατελείωτες, αν σκεφτείτε ότι η παρουσία μας σε Ολυμπιακούς Αγώνες κρατά αδιαλείπτως από την Ολυμπιάδα της Μόσχας το 1980 παρακαλώ!

Αλλά μόνο ανώδυνος δεν είναι αυτός ο τοκετός. Το σπορ των επιτυχιών παράγει τις πρώτες ύλες του κάτω από αντιξοότατες συνθήκες!

Οι εγκαταστάσεις σε όλη την Επικράτεια απουσιάζουν σε βαθμό που σε κάνει εύλογα να αναρωτιέσαι που προπονούνται όλα αυτά τα παιδιά! Εκεί που υπάρχουν, όπως υπάρχουν, κρίνονται διαπιστωμένα ανεπαρκείς για μια χώρα πρωταγωνίστρια.

Οι ώρες σπρώχνονται μεταξύ τους για να βγουν τα προγράμματα, ομάδες προπονούνται μαζί χωρίζοντας στα δυο τις πισίνες, τα νερά παιχνιδίζουν με τις σωστές θερμοκρασίες ώστε να αποφεύγονται οι τραυματισμοί, τα αποδυτήρια τα περισσότερα είναι σίγουρα ακατάλληλα για να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες των αθλητών.

Μην ξεχνάτε ότι στους ίδιους χώρους στοιβάζονται και οι...συνάδελφοι αθλητές της κολύμβησης άνδρες και γυναίκες, μικρά παιδιά που τώρα ξεκινάνε.

Ότι υπήρχε από τις παλιές εγκαταστάσεις, από τα Ολυμπιακά έργα την περίφημη προίκα που θα αποδίδονταν στον λαό και στις νεολαίες των επομένων λαμπρών ετών ρημάζουν σχεδόν εγκαταλελειμμένα.

Ούτε ένα νέο κολυμβητήριο και παρά τις μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων δεκαετιών ούτε καν εξαγγελία δεν έχουμε από την μεριά της Πολιτείας για την κατασκευή του την ίδια ώρα που το Κράτος στην κυριολεξία χαρίζει ποδοσφαιρικό γήπεδο στον κάθε επιχειρηματία.

Και τέλος ένα Εθνικό Πρωτάθλημα που διεξάγεται εν των ενόντων, συμπυκνωμένο ώστε να βγει το πρόγραμμα με τις ομάδες να ταξιδεύουν ακόμα και αυθημερόν με όποιο μέσο κι όποιο τρόπο μπορούν να εξυπηρετηθούν.

Κι όμως είναι ακόμα εδώ. Όλους τους! Έχοντας αποδεχθεί καρτερικά την κατάσταση, έχοντας πλέον βαρεθεί να διαμαρτύρονται, να γκρινιάζουν, ενίοτε να απαιτούν τα βασικά σε ώτα μην ακουόντων!

Το χρυσό που στερηθήκαμε στο Παγκόσμιο της Φουκουόκα μπορεί να περιμένει! Και θα έρθει! Του χρόνου τον Γενάρη, τον Φλεβάρη στους επόμενους Ολυμπιακούς στο Παρίσι, δεν ξέρω αλλά είμαι σίγουρος ότι θα έρθει.

Γιατί αν περιηγηθείτε στην “κανονικότητα” της καθημερινότητας του αθλήματος , στο αιώνιο αυτό απόβραδο θα διακρίνεται μέσα στο νερό σε κάθε γωνιά αυτής της Επικράτειας, μέχρι τις εσχατιές της φωτεινά σκουφάκια σαν πυγολαμπίδες να προπονούνται ακόμα κι αργά την νύχτα βάζοντας τα θεμέλια για ένα λαμπρό μέλλον!

Προπονητές εξαιρετικοί , απόλυτα καταρτισμένοι, με το παρόν τους και το μέλλον τους αβέβαιο όπως άλλωστε κι αυτό των αθλητών ακόμα κι αυτών της πρώτης γραμμής, κρεμασμένοι πάνω από τα κεφάλια των μικρών, των εφήβων, των ανδρών και των γυναικών με χιόνια, βροχές και καύσωνες διορθώνουν λάθη και αδυναμίες, τελειοποιούν ταλέντα χτίζοντας με την τρέλα και το πείσμα τους το δικό τους σήμερα , το δικό τους αύριο.

Σε αυτούς τους “άγνωστους” προπονητές και μόνο σε αυτούς οφείλουμε την αθρόα παραγωγή παικτών πρώτης γραμμής. Αυτοί τους πλάθουν , αυτοί τους σμιλεύουν και τους παραδίδουν έτοιμους στις μεγάλες προκλήσεις.

Και φυσικά στους άοκνους παράγοντες , οι περισσότεροι μεγαλωμένοι μέσα στο χλώριο, οι οποίοι επενδύουν τα χρήματα τους, την ηρεμία τους και τον ελεύθερο τους χρόνο σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, χωρίς καμία ανταπόδοση παρά μόνο ηθική.

Τα ξέρουν όλα αυτά οι παίκτες από κάθε άποψη θριαμβευτές αλλά και ο κόουτς Θοδωρής Βλάχος με το προπονητικό επιτελείο γιατί όλοι τους το περπάτησαν αυτό το κακοτράχαλο μονοπάτι μέχρι να βγουν στο ξέφωτο.

Αν έρθουν οι βασικοί μας ανταγωνιστές, Σέρβοι, Ισπανοί, Ιταλοί, Ούγγροι, Αμερικανοί, Καναδοί, Κροάτες, Ρώσοι, Γάλλοι να δουν κάτω από ποιες συνθήκες παράγουμε παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες είναι σίγουρο ότι θα μας θεωρήσουν μάγους, αλχημιστές ή ταχυδακτυλουργούς με βάση τις υποδομές των δικών τους χωρών!

Το water polo στην χώρα μας θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί για ένα απλό λόγο που δεν έχει να κάνει με προγραμματισμό ή με ορθολογισμό. Θα συνεχίσει την κατάφωτη λαμπερή του πορεία γιατί ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΝΕΝΑΝ!

Και όσο το περιφρονούν οι θεσμικοί τόσο θα προχωρά μπροστά στρέφοντας μετά από κάθε μεγάλη επιτυχία τον καθρέφτη στα μούτρα αυτών που συνεχίσουν να αδιαφορούν!

Το χρυσό μπορεί να περιμένει γιατί νομοτελειακά η άφιξη του θεωρείται δεδομένη. Και να είστε βέβαιοι ότι όταν με το καλό το κατακτήσουμε θα μετρηθεί και θα βρεθεί πολλά καράτια βαρύτερο από όλα τα άλλα χρυσά μετάλλια που έχουν απονεμηθεί στους ανταγωνιστές!