Μπακασέτας στο gazzetta.gr: «Τα υλικά αγαθά δεν σε κάνουν ανώτερο ή κατώτερο άνθρωπο»

Καθιερώθηκες στην Τουρκία, επέστρεψες δυνατά στην Εθνική, βγάζεις μια εικόνα γεμάτη αυτοπεποίθηση στο γήπεδο. Αισθάνεσαι ότι είσαι στην καλύτερη φάση σου τα τελευταία χρόνια;

«Ναι. Mπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή όπως έχουν κυλήσει τα πράγματα και με τα ματς με την Εθνική αλλά και με τον τρόπο που έχει ξεκινήσει η ομάδα το πρωτάθλημα και είναι στην πρώτη θέση, είμαι στην καλύτερη φάση μου. Αισθάνομαι πιο ώριμος από ποτέ, ότι μπορώ να διαχειριστώ τον εαυτό μου και ότι ξέρω τι θέλω μέσα από το παιχνίδι μου».

Ποιες είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από την Αλάνιασπορ και από την Τουρκία γενικότερα;

«Να ξεκινήσω πρώτα από τους ανθρώπους της ομάδας. Ήταν πολύ ζεστοί, από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ. Με υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Ύστερα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ο προπονητής που είχε παίξει και στην Ελλάδα και με γνώριζε. Ήξερε και τη νοοτροπία μας και πώς να διαχειριστεί τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Έπειτα, όσον αφορά την ομάδα δεν σου λείπει κάτι. Οι εγκαταστάσεις είναι πολύ καλές, ασχολείσαι μόνο με το παιχνίδι της Κυριακής και δεν σε απασχολεί τίποτα άλλο. Γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένος από τον επαγγελματισμό και τις εγκαταστάσεις».

Συνάντησες στην Αλάνιασπορ τον Γιώργο Τζαβέλλα και τον Μανώλη Σιώπη. Ο Γιώργος ήταν από πριν εκεί. Σε βοήθησε η παρουσία του να δεις με διαφορετικό μάτι τη νέα προοπτική που σου ανοίχτηκε στην Τουρκία;

«Ήταν μια απόφαση που πιστεύω ότι έπρεπε να πάρω. Ο “Τζάβε” έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο ότι ήρθα εδώ και δεν κατάλαβα ότι έφυγα από την Ελλάδα. Με βοήθησε κατευθείαν σε αρκετά πράγματα που αν ήμουν μόνος μου θα δυσκολευόμουν, θα ήθελαν έναν-δύο μήνες προσαρμογή για να καταλάβω τι γίνεται. Επίσης, με βοήθησε και αγωνιστικά. Ήταν πολύ σημαντικό το ότι ήρθα εδώ και βρήκα έναν άνθρωπο που ήταν χρόνια στην ομάδα και ήξερε τι και πώς. Τώρα από εκεί και πέρα ήξερα πράγματα για την Αλάνιασπορ γιατί με τον Γιώργο είχαμε σχεδόν καθημερινή επαφή. Είναι ένας άνθρωπος που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη ζωή μου και του χρωστάω πολλά».

Είπες ότι ήταν μια απόφαση που έπρεπε να πάρεις. Θυμάμαι πάντως ότι σε Τούρκους συναδέλφους φάνηκε περίεργο που ένας διεθνής, βασικό στέλεχος στο πρωτάθλημα της ΑΕΚ, παραχωρήθηκε με τόσα λίγα χρήματα και τόσο εύκολα. Εσύ γιατί τελικά αποφάσισες να πας;

«Άρχισα να κατασταλάζω προς αυτή την απόφαση όταν είδα ότι στην ομάδα κινήθηκαν για απόκτηση ενός επιθετικού χαφ ακόμα. Και ήξερα ότι στην ΑΕΚ είχα πιάσει ταβάνι όσον αφορά τη θέση της απόδοσης στη συγκεκριμένη θέση. Έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο η θέση που είχα. Αυτός ήταν πιστεύω ο κύριος λόγος που ήθελα να αλλάξω παραστάσεις, να πάω σε μια ομάδα για να αγωνιστώ στη θέση μου».

Αναφέρθηκες και μετά το τέλος την Εθνική σε αυτό το θέμα. Είναι ένας από τους λόγους που είσαι και στα καλύτερά σου τώρα; Το ότι παίζεις στη θέση σου και κάνεις αυτά που ξέρεις καλύτερα από οτιδήποτε άλλο;

«Νομίζω ότι ένας παίκτης αισθάνεται πιο άνετα όταν παίζει στη θέση του, ξέρει ότι μέσα στο παιχνίδι θα μπορεί να χρησιμοποιήσει όλα τα καλά του χαρακτηριστικά για να βοηθήσει και την ομάδα να πάρει αυτό που θέλει. Δεν μου αρέσει όμως να κρύβομαι. Για το γεγονός ότι στην ΑΕΚ δεν έπαιξα ποτέ στη θέση μου, αναλαμβάνω κι εγώ τις ευθύνες που μου αναλογούν. Γιατί θα μπορούσα σε συγκεκριμένες καταστάσεις να ήμουν πολύ πιο διεκδικητικός από ό,τι ήμουν».

Ποια είναι τελικά η φυσική θέση του Τάσου Μπακασέτα; Επιθετικός μέσος: Δεύτερος επιθετικός; Ψευτοεννιάρι;

«Θεωρώ ότι τόσο ως δεύτερος επιθετικός όσο και ως επιθετικό χαφ μπορώ να ανταπεξέλθω καλά μέσα σε ένα παιχνίδι και να αξιοποιήσω όλα τα θετικά χαρακτηριστικά μου».

Θυμάμαι έναν πολύ χαρακτηριστικό πανηγυρισμό που έκανες στο ματς με τη Λαμία, σαν να διώχνεις την κακοδαιμονία από πάνω σου. Εμένα αυτό μου έβγαλε ότι είχες μέσα σου πάρα πολλή πίεση. Είναι έτσι;

«Ήταν μια δύσκολη στιγμή. Γιατί ενώ ξεκίνησα με τους καλύτερους οιωνούς, δηλαδή και η ομάδα πέτυχε όλους τους στόχους της, προκριθήκαμε στο Champions League, πηγαίναμε καλά, μετά από διάφορα περιστατικά ακολούθησε τοο διάστημα που έμεινα έναν μήνα εκτός. Αλλά και πιο πολύ το γεγονός ότι μετά, μόλις επέστρεψα, εκεί στα τελευταία παιχνίδια, τραυματίστηκα πάλι στον αστράγαλο και έμεινα περίπου για δύο βδομάδες έξω. Δύο βδομάδες για να παίξω με πόνο βέβαια μετά, αλλά ήταν πολύ λίγα τα παιχνίδια. Και μένα μου έχει μείνει πολύ αυτός ο πανηγυρισμός γιατί πραγματικά ένιωσα πολύ μεγάλη λύτρωση εκείνη τη στιγμή. Σαν να φεύγει ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου. Όπως φάνηκε δηλαδή από την τηλεόραση, αυτή είναι και η πραγματικότητα».

Πώς είναι για έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή τόσο συνειδητοποιημένο όσο εσύ, το διάστημα που βρίσκεται εκτός ομάδας;

«Ήταν πολύ δύσκολη αυτή η περίοδος. Δεν μπορείς όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο να μην σκέφτεσαι το παρελθόν. Το ότι είχαν γίνει κάποια πράγματα, το τι είχαμε περάσει, το γκολ με τον Ολυμπιακό στο τελευταίο λεπτό. Και μετά βρίσκεσαι ξαφνικά υπό το μηδέν. Είναι μια κατάσταση πολύ δύσκολη, θέλει πολλή μεγάλη ισορροπία μέσα σου για να σταθείς στο ύψος σου. Γιατί εγώ δεν μπορώ να πω ότι τόσο καιρό είχα κάποιο παράπονο, είτε από το επιτελείο, είτε από τα παιδιά. Ήταν όλοι κύριοι απέναντί μου. Δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα. Σε αυτό το διάστημα που ξέρεις ότι δεν θα παίξεις, το πιο δύσκολο είναι να μένεις σε καλή κατάσταση, να μην παρατήσεις τον εαυτό σου. Να συνεχίζεις να δουλεύεις ώστε ό,τι και να γίνει, είτε έφευγα από την ομάδα είτε έμενα, να μπορούσα μετά να ανταπεξέλθω. Ήταν πολύ δύσκολη εποχή».

Επειδή είχαν ακουστεί αρκετά, πώς αποφάσισες να ανανεώσεις; Υπήρχαν άλλες προτάσεις τότε;

«Υπήρξε ενδιαφέρον, αλλά όχι επίσημη πρόταση μέχρι τη στιγμή της ανανέωσης. Βασικά όλο αυτό ξεκίνησε από μια παρεξήγηση. Δεν ήταν ακριβώς όπως είχαν γραφτεί τα πράγματα. Ποτέ μέχρι τώρα στη ζωή μου δεν έχω αποφασίσει βάσει χρημάτων. Απλά είχε γίνει μια παρεξήγηση. Από τη στιγμή που λύθηκε με τον πρόεδρο ήταν όλα μια χαρά και δεν είχα κανένα πρόβλημα μέσα στην ομάδα».

Κοιτάζοντας πλέον πίσω με κρύο μυαλό την πορεία σου στην ΑΕΚ, τι είναι αυτό που σου μένει περισσότερο;

«Μένει ότι βελτιώθηκα πολύ ως ποδοσφαιριστής, αλλά ακόμα περισσότερο ως άνθρωπος στην ΑΕΚ. Μέσα από τις δύσκολες καταστάσεις καταλαβαίνεις τον εαυτό σου και ψάχνεις περισσότερο βαθιά μέσα σου. Στην ΑΕΚ ξεκίνησα πολύ δύσκολα και είχα και τραυματισμό στην αρχή. Οπότε μέσα από την ομάδα κέρδισα πάρα πολλά. Δεν μπορώ βεβαίως να παραλείψω την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ήταν ένα όνειρο για εμένα που έγινε πραγματικότητα και είμαι πολύ ευλογημένος που το έζησα. Αυτό που μου 'χει μείνει πιο πολύ είναι ότι πραγματικά άρχισα και δούλευα τον εαυτό μου και καταλάβαινα ποιος είμαι, τι μπορώ να κάνω. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα».

Ο κόσμος σε στήριξε και σε εκείνη την περίοδο, τη δύσκολη. Από την εξέδρα τι κρατάς;

«Για τον κόσμο πραγματικά ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Ανέκαθεν με στήριζε. Και την πρώτη χρονιά που δεν είχα την απόδοση που ήθελα προπάντων εγώ, αλλά και ο κόσμος, γιατί είχα έρθει στην ομάδα με πολύ υψηλές προσδοκίες. Η κριτική που υπήρχε στο πρόσωπο μου από τη μία με δυσκόλευε πολύ, από την άλλη καταλάβαινα ότι ο κόσμος περιμένει πράγματα από μένα. Δηλαδή αν περνάς αδιάφορος από τον κόσμο, αυτό είναι κάτι που νομίζω ότι ούτε σε βοηθάει να εξελιχθείς, ούτε και υπάρχει μια καλή σχέση. Χρωστάω πάρα πολλά στον κόσμο της ΑΕΚ και τους ευχαριστώ πάρα πολύ για όλη την στήριξη. Ακόμα και όταν έμεινα εκτός ομάδας με στήριξαν, όπως και μετά που γύρισα και όταν έφυγα. Δεν έχω να πω πραγματικά τίποτα αρνητικό. Ήταν μια σχέση αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης».

Διαβάζεις τα όσα γράφονται για σένα στα ΜΜΕ και τα Social Media; Σε επηρεάζουν;

«Ναι, στην αρχή διάβαζα αρκετά. Μετά επειδή με επηρέαζαν σταμάτησα να διαβάζω. Αλλά είχα δώσει μια υπόσχεση στον εαυτό μου, ότι είτε μετά γυρίσει το αρνητικό κλίμα που υπήρχε είτε όχι, θα κρατούσα την ίδια στάση. Το κλίμα γύρισε και το κατάφερα. Δεν διάβαζα τι έλεγαν για μένα, πώς με βαθμολογούσαν, τα σχόλια. Τίποτα. Και είμαι πολύ χαρούμενος που κράτησα αυτή την υπόσχεση».

Τα όσα έλεγαν από τον ΠΑΟΚ μετά το πρωτάθλημα που πήρατε σε ενόχλησαν; Ή είχες περάσει στο στάδιο που δεν έδινες σημασία;

«Δεν ασχολήθηκα πάρα πολύ είναι η αλήθεια. Το έκανα, μέχρι ενός σημείου. Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ήταν και μια φάση πολύ περίεργη, δηλαδή ό,τι και να πει κάποιος εγώ δεν θα του ρίξω άδικο. Ήταν μια φάση 50-50. Πολύ δύσκολη. Αυτό αποφάσισε ο διαιτητής, αλλά εμένα με ενόχλησε παρά πολύ το γεγονός ότι έγιναν περιστατικά που δεν είχαν καμία σχέση με τον αθλητισμό και όλοι ασχολούνταν με το αν είναι γκολ η όχι».

Σου μένει ένα απωθημένο για το ότι δεν θα παίξεις στην Αγιά Σοφιά; Κρατάς στο μυαλό σου ότι μπορεί και να το κάνεις στο μέλλον;

«Απωθημένο... Ναι, όταν ανανέωσα στην ομάδα να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι φύγω το καλοκαίρι, τόσο γρήγορα. Πάντα ήθελα να παίξω σε μια ομάδα του εξωτερικού, το είχα πει και από την αρχή. Αλλά ότι θα γίνει τόσο γρήγορα δεν το περίμενα. Οπότε φανταζόμουν τον εαυτό μου στο νέο γήπεδο. Όσον αφορά το αν αισθάνομαι πικρία, τώρα δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί όπως φαίνεται έκανα μια επιλογή που έχει βοηθήσει πολύ την καριέρα μου. Αλλά πιστεύω ότι θα μπει η ομάδα στο καινούργιο γήπεδο, θα νιώσω λίγο περίεργα. Θα ζηλέψω, με την καλή έννοια! Για το μέλλον δεν αποκλείω τίποτα και ποτέ. Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις πώς έρχονται τα πράγματα. Αλλά θα ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία να αγωνιστώ στην Αγιά Σοφιά. Θα το ήθελα».

Εσύ οδηγήθηκες στο να φύγεις από έναν σχεδιασμό δύο ανθρώπων, οι οποίοι πολύ γρήγορα αποτέλεσαν παρελθόν για τον σύλλογο. Ξέρεις ότι στο ποδόσφαιρο μια στιγμή μπορεί να σου αλλάξει ολόκληρη την πορεία, όμως έγινε πολύ γρήγορα η αλλαγή. Συνεχίζεις παρόλα αυτά να είσαι ικανοποιημένος από την απόφασή σου να πας στην Αλάνιασπορ, βλέποντας ότι τελικά σε λίγες εβδομάδες άλλαξαν τα δεδομένα;

«Ναι. Είμαι ικανοποιημένος γιατί εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι έκανα καλή επιλογή. Το ποδόσφαιρο και η ζωή γενικά είναι επιλογές. Οι επιλογές παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Όσον αφορά το ότι ήταν απόφαση τεχνικού διευθυντή και προπονητή, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση».

Τι σου λείπει και τι δεν σου λείπει από την Ελλάδα;

«Μου λείπει σίγουρα η καθημερινότητα της Ελλάδας. Το ότι είχα κοντά τους ανθρώπους μου, τους φίλους μου, να πάω για έναν καφέ, ένα σινεμά. Οτιδήποτε σχετίζεται με τις σχέσεις αυτές. Είχα την οικογένειά μου μιάμιση ώρα από την Αθήνα, τους έβλεπα δηλαδή όποτε ήθελα. Αυτά μου λείπουν πάρα πολύ. Κι αυτό που δεν μου λείπει είναι το ελληνικό πρωτάθλημα».

Η Τουρκία που είναι γειτονική χώρα και υπάρχουν κοινά στοιχεία σε ζητήματα νοοτροπίας, τι εντύπωση σου έχει αφήσει για το πρωτάθλημά της;

«Έχουν οργανώσει πάρα πολύ καλά όλο το πλάνο γύρω από το πρωτάθλημα. Έχουν διαθέσει μεγάλα ποσά για τα γήπεδα. Όλες οι ομάδες έχουν το δικό τους γήπεδο και είναι πραγματικά πανέμορφο κάθε αγωνιστική να παίζεις σε ένα καθωσπρέπει χώρο. Κάνει τη διαφορά για τον ποδοσφαιριστή, να το ευχαριστιέσαι. Να πηγαίνεις μόνο στο γήπεδο και να ευχαριστιέσαι από τη στιγμή που μπαίνεις στα αποδυτήρια μέχρι το χόρτο που πατάς. Νομίζω ότι αυτό έχει κάνει και πολλούς καλούς παίκτες -βέβαια πιο μεγάλους σε ηλικία- να προσελκυσθούν από το τουρκικό πρωτάθλημα. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον έχουν βελτιωθεί και οι γηγενείς παίκτες που έχουν και βλέπουμε ότι κάνουν και εξαιρετική πορεία. Αυτή τη στιγμή και είναι με το ένα πόδι στο Euro. Είχαν κι αυτοί αποτυχίες με την εθνική τους, όμως έχουν στήσει όλο το έργο εδώ γύρω από το πρωτάθλημα και τους έχει βγει σε καλό νομίζω. Και με τους παίκτες που αγωνίζονται στη χώρα τους, αλλά και με την εθνική τους ομάδα».

Επαφές με το ελληνικό ποδόσφαιρο διατηρείς, έχεις και θέση στο Δ.Σ του ΠΣΑΠ. Βλέπεις αχτίδες ελπίδας;

«Μακροπρόθεσμα. Αυτή τη στιγμή, δεν βλέπω να αλλάζει κάτι ραγδαία. Όλοι, και τα παιδιά που είμαστε στον ΠΣΑΠ, αλλά και άλλα παιδιά προσπαθούμε, αλλά υπάρχουν και κάποιοι παράγοντες που σταματούν την εξέλιξη στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πιστεύω όμως ότι μακροπρόθεσμα θα μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα καλό πρωτάθλημα. Γιατί πραγματικά υπάρχουν πολύ καλοί Έλληνες παίκτες. Εκεί που το χάνουμε λίγο είναι στις υποδομές, στο πώς μεγαλώνει ένας παίκτης στην Ελλάδα, τι αξίες και στοιχεία παίρνει μέσα από τις ομάδες, μέσα από οποιονδήποτε εμπλέκεται με το ποδόσφαιρο».

Μπορεί ο ΠΣΑΠ να έρθει σε κόντρα με αυτά τα κατεστημένα, τους παράγοντες που λες; Έχει τη δύναμη;

«Αυτή τη στιγμή, αυτό που ξέρω -γιατί παρότι δεν είμαι εκεί είμαστε σε επαφή με τα παιδιά-, είναι ότι ο ΠΣΑΠ κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να έχουν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές τα απαραίτητα. Ξέρω ότι ακούγεται περίεργο, αλλά δεν είναι. Γιατί όταν υπάρχουν παίκτες που αγωνίζονται χωρίς ασφάλεια, είναι ακριβώς αυτό. Το βασικό, το "α" που λέμε. Ξέρω πώς ακούγεται και οποιοσδήποτε το ακούσει και το διαβάσει θα πει "τι λένε", αλλά είναι απαραίτητα πράγματα που δεν υπήρχαν. Αυτό που μπορώ να διαβεβαιώσω είναι ότι ο ΠΣΑΠ πραγματικά κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να είναι καλά ο Έλληνας ποδοσφαιριστής. Και έχει ήδη πάει κόντρα και βγήκε κερδισμένος. Με την βοήθεια και όλων των παικτών. Το πιο πρόσφατο γεγονός ήταν αυτό το ένα λεπτό απραξίας πριν από κάθε παιχνίδι της αγωνιστικής. Παίρνει πρωτοβουλίες, προσπαθεί να υπάρχει δικαιοσύνη και να σταθεί στο πλευρό του Έλληνα ποδοσφαιριστή και όσων αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της χώρας μας».

Επειδή είναι λίγο παρεξηγημένοι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές, καθώς πολλοί δεν μπαίνουν σε δεύτερες σκέψεις γι' αυτά που περνάνε, το πώς επηρεάζεται η ψυχολογία τους και τα λοιπά, εσύ είσαι ένας επαγγελματίας αθλητής που όπως μας είχες πει και παλιότερα διαβάζεις ψυχολογία, ασχολείσαι με αυτόν τον τομέα. Πόσο σημαντικό είναι ούτως ώστε να προχωρήσει ένας παίκτης, κυρίως από την στιγμή που όπως είδες και εσύ τα όρια δοκιμάζονται σε πολλές καταστάσεις;

«Δεν μου άρεσαν ποτέ οι γενικεύσεις. Δεν μπορείς να λες ότι οι ποδοσφαιριστές είναι έτσι, οι δημοσιογράφοι είναι έτσι, οι άλλοι είναι αλλιώς. Υπάρχουν σίγουρα πλειοψηφίες, αλλά πάντα υπάρχουν και άνθρωποι που πραγματικά προσπαθούν να βελτιωθούν είτε σαν άνθρωποι, είτε στο επάγγελμά τους, είτε μέσα από αυτό που κάνουν να περάσουν ένα μήνυμα. Ναι, η αλήθεια είναι ότι έχω ασχοληθεί αρκετά με την ψυχολογία. Έχω διαβάσει και συνεχίζω να διαβάζω, με βοηθάει πάρα πολύ. Γιατί για μένα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, γενικά στη ζωή. Η ψυχολογία που κρατάς, το πώς αντιδράς σε κάποιες καταστάσεις, το πώς βλέπεις τα πράγματα γύρω σου. Μακάρι να τα μαθαίναμε όλα αυτά από μικρή ηλικία, να μπαίναμε σε ένα τέτοιο τρόπο σκέψης για την ψυχολογία μας, για τους στόχους μας, να ξεπερνάμε κάποια εμπόδια. Είναι πολύ σημαντικό, ειδικά στον αθλητισμό».

Είχαμε κάνει πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με την κατάθλιψη, τις κρίσεις πανικού και άλλα ζητήματα τέτοιας φύσης που αντιμετωπίζουν οι αθλητές...

«Το παρακολούθησα το ντοκιμαντέρ με τα παιδιά που μίλησαν για τα θέματα αυτά. μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και πολύ ουσιώδες, πραγματικά. Γιατί πολλές φορές ο κόσμος στέκεται μόνο σε αυτό που φαίνεται, είτε στην τηλεόραση, είτε στον τρόπο που αγωνίζεσαι. Αλλά αυτό που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο είναι το πώς νιώθεις μέσα σου. Γι αυτό έχουμε δει και αθλητές παγκοσμίου επιπέδου, που έχουν τα πάντα, δεν τους λείπει τίποτα φαινομενικά, να περνούν μια τέτοια μορφή κατάθλιψης. Γιατί τους λείπει το πιο σημαντικό πράγμα: Να είσαι καλά με τον εαυτό σου. Όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου, δεν πρόκειται ποτέ να μην είσαι χαρούμενος. Ζεις τη ζωή σου με ευλογία και ευγνωμοσύνη για αυτά που γίνονται κάθε λεπτό σε αυτή. Οπότε χαίρομαι πραγματικά που πολλοί αθλητές έχουν το θάρρος και βγαίνουν και λένε τα πράγματα όπως έχουν και μιλούν για τις καταστάσεις που περνάνε. Γιατί όλοι πρέπει να γνωρίζουμε ότι οποιοσδήποτε αθλητής στο τέλος της ημέρας είναι κι αυτός άνθρωπος. Δεν διαφέρει σε κάτι από τους υπόλοιπους. Δεν τον αλλάζει κάτι. Τα υλικά αγαθά δεν σε κάνουν κατώτερο ή ανώτερο άνθρωπο».

Έχεις περάσει κάτι αντίστοιχο;

«Ναι, έχω περάσει κι εγώ μια τέτοια φάση. Όπως σου είπα, η πρώτη μου χρονιά στην ΑΕΚ ήταν πάρα πολύ δύσκολη, αλλά υπήρχαν και πράγματα που κρατούσα από τον Πανιώνιο, γιατί πίεζα πάρα πολύ τον εαυτό μου, συνέχεια. Και ποτέ δεν είχα επιβράβευση για ό,τι κι αν έκανα. Και πέρασα μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη. Όχι να τα παρατήσω, αυτό δεν μου έχει περάσει από το μυαλό γιατί είμαι πολύ επίμονος σαν χαρακτήρας. Αλλά δύσκολες μέρες έχω περάσει αρκετές. Δεν είχα όρεξη, δεν με ενδιέφεραν πολλά πράγματα, ήμουν πολύ κλεισμένος στον εαυτό μου, στο σπίτι μου περισσότερο, αισθανόμουν πολλές φορές κουρασμένος. Τα έχω περάσει αυτά. Ζήτησα κι εγώ βοήθεια για ένα διάστημα για να μπορέσω να ξαναπατήσω στα πόδια μου, να είμαι και πάλι καλά, γιατί ήταν κάποια πράγματα που έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου και να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου. Γιατί ο σκοπός της ζωής για εμένα αυτός είναι. Να είσαι καλά με τον εαυτό σου και μέρα με την μέρα να βελτιώνεσαι ακόμα περισσότερο»

Θεωρείς χρέος σας ως άτομα, τα οποία έχουν δημόσιο λόγο και ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης να στέκονται στο πλευρό της κοινωνίας, να επιστρέφουν κάτι από το ποδόσφαιρο στην κοινωνία;

«Επειδή το ποδόσφαιρο πραγματικά είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο, η γνώμη μας έχει απήχηση και πολλοί άνθρωποι μας παρακολουθούν. Πιστεύω ότι οφείλουν οι ποδοσφαιριστές να παίρνουν θέση σε τέτοιες καταστάσεις για να δίνουμε και το παράδειγμα σε πιο μικρά παιδιά. Πρέπει να ευαισθητοποιούμαστε και να είμαστε πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουμε. Αυτή είναι η άποψη μου. Βλέπω και με κάνει πραγματικά χαρούμενο ότι χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται οι αθλητές που είναι περισσότερο ενεργοί σε τέτοιες δράσεις, βοηθάνε κόσμο, κάνουν πράγματα μόνοι τους, οτιδήποτε. Το θεωρώ αναγκαίο».

Ας περάσουμε λίγο στην Εθνική. Πολύς κόσμος δεν περίμενε τόσο άμεση ανταπόκριση στο πλάνο το Φαν'τ Σιπ. Τι έφερε τελικά αυτός ο άνθρωπος και εκεί που υπήρχε μια παντελής απαξίωση πλέον ανακάμπτετε και παίζετε και καλό ποδόσφαιρο;

«Αρχικά, νομίζω ότι είναι λογικό να υπάρχει απογοήτευση από τον κόσμο. Το έχουμε καταλάβει όλοι μας. Γιατί πραγματικά οι τελευταίες εμφανίσεις δεν ήταν αντάξιες των προσδοκιών του κόσμου, αλλά και των δικών μας. Από εκεί και έπειτα η αλήθεια είναι ότι ο προπονητής μας έφερε πολύ κοντά του μέσω της πειθαρχίας, που γι' αυτόν παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Από τη στιγμή που μπαίνουμε στο ξενοδοχείο, μέχρι και την προπόνηση. Καταλάβαμε ότι θέλει να χτίσει κάτι και κέρδισε από την αρχή τον σεβασμό όλων των παικτών, ακολούθησαν όλοι το πλάνο του και νομίζω φάνηκε στο γήπεδο και στα δύο παιχνίδια. Ειδικά στο δεύτερο που πήραμε και επιθετικές πρωτοβουλίες, γιατί στο πρώτο ήταν λίγο δύσκολο να παίξουμε επιθετικό ποδόσφαιρο».

Το βλέπεις ως ένα πλάνο που σας ταιριάζει, λοιπόν. Γιατί δίνει ευκαιρίες και σε νέα παιδιά, είναι ένα πλάνο ανανέωσης.

«Εγώ περισσότερο στέκομαι στο πλάνο παιχνιδιού που περνάει ο προπονητής. Όχι τόσο στα πρόσωπα. Μας βοηθάει πάρα πολύ και μας βελτιώνει αυτόματα και σαν ποδοσφαιριστές μέσα στο γήπεδο και μέσα από τις προπονήσεις.».

Παρακολουθείς το πρωτάθλημα φαντάζομαι, έχουμε και δυνατό ματς Ολυμπιακός-ΑΕΚ μπροστά μας. Τι βλέπεις;

«Ναι, το παρακολουθώ. Θεωρώ ότι έχει τον πρώτο λόγο ο Ολυμπιακός για το πρωτάθλημα αυτή τη στιγμή, έτσι όπως βλέπω τους αγώνες και τα αποτελέσματα. Τον ΠΑΟΚ φυσικά δεν μπορείς να τον βγάλεις από την διεκδίκηση. Γιατί είναι μια ομάδα όπως η περσινή και με κάποιους παίκτες καινούργιους που έχουν δώσει δυναμική, ενώ επέστρεψαν και οι τραυματίες, που ήταν πολύ σημαντικές απώλειες. Και η ΑΕΚ όμως είναι κοντά. Αν εξαιρέσουμε το ότι έχασε τρεις βαθμούς στο παιχνίδι με την Ξάνθη που αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα τους έχανε, παίρνει νίκες. Νομίζω θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο το παιχνίδι της Κυριακής. Αν η ΑΕΚ πάρει αποτέλεσμα στο "Γ. Καραϊσκάκης", τότε θα μπει πολύ δυνατά για την διεκδίκηση του τίτλου, θα πάρει ψυχολογία και θα παρουσιαστεί ακόμα καλύτερη».