Μουσα Ουαγκέ: Τι σημαίνει αυτοθυσία...
Ο Σενεγαλέζος αγωνίζεται ως δανεικός από την Μπαρτσελόνα στον ΠΑΟΚ και παρόλα αυτά δεν δίστασε να… πέσει στη φωτιά.
Ένα παιδί μόλις 22 ετών δεν σκέφτηκε ούτε δευτερόλεπτο να κάνει πίσω.
Θυσιάστηκε για την ομάδα του, για όλους τους άλλους χωρίς να σκεφτεί ότι βάζει σε κίνδυνο την καριέρα του.
Ένα παιδί που μετρά μόλις τέσσερις μήνες στην Ελλάδα και τον «Δικέφαλο», φρόντισε να καταλάβει αφ' ενός που βρίσκεται κι αφ' ετέρου να βάλει την ομάδα πάνω απ' όλα και να θυσιαστεί γι' αυτήν.
Κέρδισε τον σεβασμό όλων, διότι απέδειξε πως τίποτα δεν μπαίνει πάνω από μια ομάδα, δυστυχώς με τον χειρότερο τρόπο.
Τιμώντας τη φανέλα που φορά και τον κόσμο που εκπροσωπεί, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα έγινε «ένας από εμάς», κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων και των «πολεμιστών», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο δευτερότοκος γιος του Ιβάν Σαββίδη, Νίκος.
Κρακ...
Μπροστά στην εικόνα του σωριασμένου Ουγκέ μέσα στα δίχτυα της εστίας και στο άκουσμα των κακών μαντάτων που ακολούθησαν, όλοι έκαναν πίσω, έβαλαν για λίγο, δυστυχώς, στην άκρη την όποια αντιπαλότητα και το φανατισμό, όλα εκείνα τα στοιχεία που λίγες ώρες νωρίτερα τους έκαναν να «σφάζονται» για το αν ήταν σωστές ή όχι οι υποδείξεις του Ολλανδού Νιχάους στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης.
Ο γιατρός του «Δικεφάλου», Γιάννης Ράλλης, δεν μπορούσε να κάνει ασφαλή διάγνωση στο γήπεδο, όμως από την πρώτη στιγμή γνώριζε καλά, ότι κάτι πολύ σοβαρό είχε συμβεί. Δυστυχώς, οι αρχικές εκτιμήσεις και οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν μετά τις απαραίτητες εξετάσεις: «Ο διεθνής Σενεγαλέζος ποδοσφαιριστής υπέστη ρήξη επιγονατιδικού τένοντα, έσω πλαγίου, οπίσθιου και πρόσθιου χιαστού», ανέφερε το ιατρικό δελτίο των «ασπρόμαυρων», που ξεκίνησαν έναν κύκλο συνεννόησης με το ιατρικό τιμ της Μπαρτσελόνα για τις λεπτομέρειες της αποκατάστασης του τραυματισμού, που ενδεχομένως γίνει σε δύο φάσεις πρώτα στη Θεσσαλονίκη και ακολούθως στη Βαρκελώνη.
«Η Μπαρτσελόνα, που το καλοκαίρι του 2018 ξόδεψε 5 εκατομμύρια για να τον αποκτήσει, θα πρέπει να αποφασίσει αν θα τον κρατήσει στην ομάδα μετά το τέλος του δανεισμού ή αν θα του βρει άλλον προορισμό όπου θα μπορεί να επανέλθει μετά το σοβαρό τραυματισμό του», έγραψε η καταλανική «Sport», την ίδια ώρα που στη Σενεγάλη οι συμπατριώτες του τονίζουν την ηρωική προσπάθεια του να αποτρέψει ένα γκολ.
H πρωτοποριακή πλατφόρμα της bwin σε περιμένει με νέες λειτουργίες! |21+
Ο Μούσα παραμένει ένα κλειστό παιδί, το οποίο γνωρίζει ότι μπροστά του υπάρχει ένας «Γολγοθάς». Ανηφόρα. Ξέρει καλά ότι ο σοβαρός τραυματισμός είναι ένα πίσω βήμα για την καριέρα του. Μετά το χτύπημα στο δοκάρι, έπεσε κάτω και απλά έπιασε το πρόσωπο του. Δεν είπε το παραμικρό. Το ίδιο και στα αποδυτήρια. «Εκείνη τη στιγμή ήμουν πολύ κοντά και άκουσα το γόνατό του να χτυπά στο δοκάρι. Το χτύπημα ήταν πολύ ισχυρό».
Ο φωτορεπόρτερ, Γιάννης Μωϋσιάδης, είδε τον Μούσα Ουαγκέ να πέφτει με αυτοθυσία πάνω στο δοκάρι στην προσπάθειά του να αποσοβήσει ένα γκολ. Άκουσε τον ήχο από την σύγκρουση. Σοκ!
Το ίδιο και για τα δύο μέλη του ιατρικού τιμ του Άρη, Γιάννη Χρήστου και Τάσο Κατσικά. Πήγαν δίπλα του για να του παράσχουν τις πρώτες βοήθειες. Έπραξαν το αυτονόητο. Αυτό που οφείλει να πράξει κάθε γιατρός και φυσιοθεραπευτής απέναντι σ’ έναν ποδοσφαιριστή, ανεξαρτήτως χρώματος φανέλας που φοράει…
«Ενας από εμάς»
Ο Ουαγκέ είναι, πλέον, ένας ήρωας στα μάτια των οπαδών του ΠΑΟΚ. Μια βόλτα στα social media αρκεί για να αντιληφθείς τον σεβασμό που εισπράττει από τους φιλάθλους. «Από εδώ και πέρα θα είσαι ένας από εμάς», γράφουν οι ίδιοι που μέχρι πριν μερικές εβδομάδες τον χαρακτήριζαν άχρηστο και αναρωτιόντουσαν «πως είναι δυνατόν αυτός ο παίκτης να έχει αγωνιστεί στην Μπαρτσελόνα».
Όλα αυτά δίχως να τον έχουν δει να παίζει πολλά λεπτά, να έχει αποκτήσει ρυθμό, άλλωστε είχε αγωνιστεί μόλις 232 λεπτά πριν αρχίσει ο Πάμπλο Γκαρσία να τον εμπιστεύεται και να του δίνει ευκαιρίες, με συνεχόμενα παιχνίδια πότε ως βασικός και πότε ως αλλαγή. Ο 22χρονος ποδοσφαιριστής ήθελε τον χρόνο του για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, στις νέες συνθήκες ζωής στη Θεσσαλονίκη, πάνω που άρχισε να βρίσκει τα πατήματά του «χτυπήθηκε» από τον κορονοϊό και έμεινε εκτός ομάδας για μεγάλο διάστημα. Δεν ήταν μόνο η υποχρεωτική καραντίνα, συνέχιζε να βγαίνει θετικός στα τεστ και βάσει πρωτοκόλλων δεν μπορούσε να μπαίνει καν στις αποστολές των αγώνων.
Γνώριζε από δυσκολίες. Στα έξι του άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο ξυπόλητος στο δρόμο μαζί με άλλα παιδιά της ηλικίας του, με ό, τι μπάλα είχαν στα πόδια τους κάτι που όπως θυμάται «μου επέτρεψε να τελειοποιήσω την τεχνική μου και να σκληρύνουν τα πόδια μου». Δεν σκεφτόταν ότι μπορεί να γίνει επαγγελματίας. Ήθελε απλά να παίζει και δεν ενδιαφερόταν για το χρόνο και τα υλικά αγαθά. Όλα αυτά προτού ενταχθεί πρώτα στην Ακαδημία Aspire και στη συνέχεια βελγική Έουπεν.
Στην Ισπανία βίωσε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του. Ήταν Ιανουάριος του 2019, όντας παίκτης της Barcelona B, όταν δέχθηκε ρατσιστική επίθεση για το χρώμα του δέρματος του! Οι «μπλαουγκράνα» αντιμετώπιζαν την SD Ejea και από την κερκίδα άκουγε περίεργους θορύβους, έβλεπε να του πετούν αντικείμενα και να ασχολούνται με χρώμα του δέρματός του. Συνέχιζε να παίζει το παιχνίδι του, όμως μετά από μια προσπάθεια πάνω στη γραμμή του πλάγιου άουτ έφτασε μια ανάσα από τους θεατές που τον έβριζαν. Δεν συγκράτησε τα νεύρα του και επιτέθηκε χτυπώντας έναν οπαδό στο πρόσωπο.
Ο διαιτητής τον απέβαλλε και ο Ουαγκέ «απολογήθηκε», μέσω του Instagram, ζητώντας συγγνώμη. «Θέλω να επισημάνω ότι η χειρονομία μου ήρθε αφού είχα αποτελέσει αντικείμενο πολλών και επαναλαμβανόμενων προσβολών και ρατσιστικών σχολίων, που δεν πρέπει ποτέ να γίνονται ανεκτά σε κανένα γήπεδο ποδοσφαίρου», έγραψε. Παρ 'όλα αυτά, η ομοσπονδία τον τιμώρησε με τέσσερις αγωνιστικές, αλλά το παράδοξο ήταν πως ο θεατής που ενεπλάκη στο επεισόδιο και είχε βρίσει τον ποδοσφαιριστή δεν τιμωρήθηκε, καθώς δεν έγινε ποτέ καμία έρευνα εναντίον του.
«Τι θα σκεφτόταν ο Μέσι...;»
Από τις αλάνες της Μπιγκνόνα, στο χαλί του «Καμπ Νόου» παρέα με το Λιονέλ Μέσι. Το καλοκαίρι του 2018 έγινε ο 20ος Αφρικανός που είχε υπογράψει (πενταετές) συμβόλαιο με τη Μπαρτσελόνα, αλλά ο πρώτος Σενεγαλέζος στην ιστορία της. Οι Ετό, Κεϊτά και Γιάγια Τουρέ είναι οι αγαπημένοι Αφρικανοί ποδοσφαιριστές, ενώ όσο κι αν επέμεναν να τον ρωτούν για τον αν ο παιδικός ήρωας του ήταν ο Ντρογκμπά ή ο Ετό εκείνος έβαζε πιο ψηλά απ’ όλους τον πατέρα του! «Ειλικρινά αυτός είναι ο μοναδικός ήρωας μου», λέει.
Η οικογένεια του δεν πήγε ποτέ στην Ισπανία, αλλά παρέμεινε στη Σενεγάλη. Ωστόσο, ποτέ δεν έχασαν αγώνα της Μπαρτσελόνα ή της Εθνικής ομάδας, έχοντας εγκαταστήσει μια μεγάλη τηλεόραση στο πατρικό του σπίτι, όπου συγκεντρώνονται όλοι και παρακολουθούν τα παιχνίδια. Το έκαναν και τώρα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του ΠΑΟΚ.
Ο Ντάνι Άλβες είναι το πρότυπο και τον θεωρεί τον κορυφαίο όλων των εποχών. Παίζουν στην ίδια θέση, αλλά δεν τον πρόλαβε στη Μπαρτσελόνα. Είχε φύγει πριν δύο χρόνια, όμως στη Βαρκελώνη τον υποδέχθηκαν οι υπόλοιποι αστέρες της ομάδας. «Θυμάμαι την άφιξή μου. Δεν ήξερα κανέναν. Απλά ή ήξερα τα πρόσωπά τους από την τηλεόραση. Ευτυχώς, όλοι με καλωσόρισαν στην οικογένεια της Μπαρτσελόνα. Τα αστεία που έκαναν ο Πικέ και ο Σουάρες μου επέτρεψαν να ανακουφιστώ και να φύγει η πίεση που είχα τις πρώτες μέρες», έλεγε σε μια συνέντευξη του στο επίσημο κανάλι της των «μπλαουγκράνα».
Όταν γύρισε το βλέμμα του και είδε το Μέσι απλά σάστισε. «Δεν τολμούσα να περάσω πολύ χρόνο γύρω του. Τι θα σκεφτόταν αν ήξερε ότι φορούσα τη φανέλα του όταν ήμουν μικρός; Ίσως μια μέρα να μου δώσει μια από τις πραγματικές του φανέλες», είχε παραδεχθεί με ειλικρίνεια ο Σενεγαλέζος, που πήρε το βάπτισμα του πυρός από τον Ερνέστο Βαλβέρδε.
Προς το τέλος της πρώτης σεζόν του στη Βαρκελώνη ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού τον πήρε, μετά από 20 αγώνες (2 γκολ, 4 ασίστ) με τη Barca B, στην πρώτη ομάδα για προπονήσεις. Έκανε ντεμπούτο εναντίον της Ουέσκα (0-0), στα πλαίσια της 32ης αγωνιστικής της La Liga, ενώ αγωνίστηκε σε ακόμα δύο παιχνίδια με Θέλτα και Έιμπαρ. O Βαλβέρδε δήλωνε ικανοποιημένος με την απόδοση του νεαρού αμυντικού, «έκανε ένα καλό παιχνίδι και όλοι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι », είχε πει, όμως μετά από μόλις μια συμμετοχή την σεζόν 2019-20 ως βασικός εναντίον της Ίντερ στους ομίλους του Champions League (1-2) ο Μούσα αντιλήφθηκε πως είχε έρθει η ώρα να αναζητήσει χρόνο συμμετοχής σε κάποια άλλη ομάδα.
Χτυπήθηκε και πάλι από τον κορονοϊό. Πήγε στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν δανεικός στη γαλλική Νις, αλλά πρόλαβε να αγωνιστεί σε μόλις πέντε παιχνίδια (τα δύο ως βασικός) πριν η Ligue 1 «κατεβάσει ρολά» και γίνει ένα από τα λίγα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Όταν ήρθε στον ΠΑΟΚ ήταν εμφανώς εκτός ρυθμού.
Πολεμιστής
Πριν από τα παιχνίδια της Μπαρτσελόνα προσευχόταν μόνος του, «γιατί η πίστη μου με βοηθάει να νιώσω την ψυχή ενός πολεμιστή», λέει. Ποτέ του δεν σκέφτηκε ότι θα φτάσει να είναι στο ίδιο ρόστερ με τον Μέσι, τον Πικέ, τον Σουάρες, τον Γκριεζμάν. Μικρός στις αλάνες της γενέτειράς του, ένιωθαν ευτυχισμένοι και μόνο όταν κλωτσούσαν ένα στρογγυλό κομμάτι, είτε από δέρμα, είτε από πλαστικό, στα δικά τους μάτια και τις ψυχές ήταν μια κανονική μπάλα. «Δεν μας ένοιαζε, ούτε σκεφτόμασταν να γίνουμε επαγγελματίες. Θέλαμε απλά να παίξουμε», θυμάται.
Η Βαρκελώνη είναι μια μεγαλούπολη εντελώς διαφορετική από την Μπιγκόνα, μια πόλη 27.000 κατοίκων στη Δυτική Αφρική, απ’ όπου κατάγεται. Αρχικά επιλέχτηκε από την Ακαδημία Aspire στο Σάλι, μαζί με άλλα παιδιά από την Αφρική και την Κόστα Ρίκα, έφυγε 400 χιλιόμετρα από το σπίτι του για την πρώτη δοκιμή. «Θυμάμαι ότι την πρώτη ημέρα των δοκιμών δεν ήθελα να πάω, γιατί φοβόμουν ότι θα χάσω το σχολείο και θα με φώναζε ο πατέρας μου. Αλλά όλα πήγαν καλά», θα πει.
Η Ακαδημία Aspire ήταν σχεδόν σαν μια… αφρικανική «La Masia». Οι ομάδες της ταξίδευαν σ’ όλη την Ευρώπη και συμμετείχαν σε διεθνή τουρνουά. Στόχος το μεγάλο άλμα. Για τον Μούσα αυτό το βήμα ήρθε πριν καλά καλά καν κλείσει τα 18 όταν βρέθηκε στο Βέλγιο και εντάχθηκε στην KAS Εουπεν. Δεν φοβήθηκε, ούτε είχε πρόβλημα προσαρμογής, υπήρχαν εκεί και άλλοι ποδοσφαιριστές από την ακαδημία του Σάλι, ενώ σχεδόν όλοι μιλούσαν γαλλικά.
Ο πρώτος του προπονητής στην Ευρώπη ήταν ο Γάλλος πρώην διεθνής σούπερ σταρ, Κλοντ Μακελελέ. «Έμαθα να είμαι πολεμιστής όπως ήταν κι εκείνος όταν έπαιζε στη Ρεάλ Μαδρίτης και την Τσέλσι. Με την Εουπεν έπρεπε να παλέψουμε για να αποφύγουμε τον υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία και κάθε βαθμός ήταν εξαιρετικά πολύτιμος».
Το 2018, ο κόσμος του ποδοσφαίρου ανακάλυψε ένα νέο ακατέργαστο διαμάντι κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Ρωσία. Ένα νέο ταλέντο που είχε δείξει μια αξιοζήλευτη αίσθηση πρωτοβουλίας στο δεξιό άκρο αντικαθιστώντας τον έμπειρο Λαμινέ Γκασάμα. Δεν έμεινε απλά στις καλές εμφανίσεις. Στον αγώνα εναντίον της Ιαπωνίας βρήκε το δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα και μ’ εκείνο το γκολ έγινε ο νεότερος Αφρικανός ποδοσφαιριστής που έχει σκοράρει σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν 19 ετών και 263 ημέρων. «Το να είσαι κάτοχος ενός τέτοιου ρεκόρ είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα και όταν αυτό συμβαίνει , θέλεις να προχωρήσεις μπροστά να πετύχεις και άλλα πράγματα στην καριέρα σου», έλεγε τότε.
Δύο μήνες αργότερα ήρθε η μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα. Οι «μπλαουγκράνα» έβγαλαν από το ταμείο πέντε εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσουν από την KAS Εουπεν υπογράφοντας μαζί του συμβόλαιο μέχρι το 2023. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε και ο Πέπε Σεγκούρα που τον πίστευαν, αποχώρησαν από το «Καμπ Νου», ο εξάμηνος δανεισμός στη Νις δεν του απέφερε σχεδόν τίποτα, γι' αυτό όταν επέστρεψε στη Βαρκελώνη και ξεκίνησε προπονήσεις ενημερώθηκε πως δε βρισκόταν στα πλάνα του Ρόναλντ Κούμαν.
Επρεπε να βρει μια νέα «βάση» πριν ολοκληρωθεί η διευρυμένη, λόγω κορονοϊού, μεταγραφική περίοδος. Αρκετοί ευρωπαϊκοί σύλλογοι, όπως η Σεβίλλη, η Λέστερ, η Φιορεντίνα, η Μαρσέιγ, η Γουέστ Χαμ και η Φενέρμπαχτσε, είχαν χτυπήσει την πόρτα της Μπαρτσελόνα για το δανεισμό του, τελικά με την ίδια διαδικασία τον απέκτησε ο ΠΑΟΚ, σε μια περίοδο που «καιγόταν» για να καλύψει το κενό στο δεξιό άκρο της άμυνας του.
*Ευχαριστούμε την ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τις φωτογραφίες του Μουσά Ουαγκέ...