«Kaagaawaa… Shinji!»
Ο ιαπωνικός πολιτισμός χαρακτηρίζεται από σεβασμό, πειθαρχία, τάξη, ευγένεια και λιτότητα. Οι Ιάπωνες ποδοσφαιριστές χαρακτηρίζονται από υψηλό επίπεδο επιδεξιότητας, καλής τεχνικής και ζήλου.
Ο πρώην μέσος της Ντόρτμουντ είναι είδωλο για τα μικρά παιδιά στην Ιαπωνία. Στη μητρόπολη του Τόκιο των 35 εκατομμυρίων κατοίκων, πολλά παιδιά τον μιμούνται σε περισσότερες από 150 σχολές ποδοσφαίρου. Μια από τις μεγαλύτερες ακαδημίες είναι το «Funroots» που συνεργάζεται με την FC Toreros και στην οποία έχει ενεργό ρόλο το νέο μεταγραφικό απόκτημα του ΠΑΟΚ.
Ο Σίνζι Καγκάβα γεννήθηκε το 1989, τέσσερα χρόνια προτού δημιουργηθεί η J-League, το επαγγελματικό πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, και ήταν μέρος μιας γενιάς νεαρών παιδιών για τα οποία η ποδοσφαιρική καριέρα φαινόταν κάτι ρεαλιστικό.
Ως παιδί πέρασε αρκετά καλοκαίρια με την FC Miyagi Barcelona, μια ακαδημία ποδοσφαίρου στην πόλη Σεντάι, 800 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του στην Οζάκα. Η ακαδημία αν και έφερνε το όνομα της ισπανικής ομάδας δεν συνδεόταν με την FC Barcelona, αλλά φρόντισε να βάλει τα νεαρά παιδιά στο σωστό δρόμο βασιζόμενη στις αρχές του κλαμπ από τη Βαρκελώνη. Το χτίσιμο του χαρακτήρα και η αίσθηση του αθλήματος, είναι στοιχεία που θα γίνονταν δύο από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του.
Στα 16 του ο Καγκάβα κλήθηκε να αγωνιστεί με μια μικτή ομάδα εναντίον της under 18 της Ιαπωνίας και αμέσως έλαμψε με την παρουσία του. Ήταν το αστέρι της φιλικής αναμέτρησης και την ίδια στιγμή όλοι σχεδόν οι ομάδες στην Ιαπωνία ήθελαν να αποσπάσουν την υπογραφή του.
Τελικά τρεις μήνες αργότερα υπέγραψε με την Κερέζο Οζάκα και έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της ομάδας, που υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με τον σύλλογο πριν καν ολοκληρώσει την εκπαίδευση στο γυμνάσιο και δίχως να προέρχεται από την ομάδα νέων.
Σαμουράι στο «κίτρινο τείχος»
Την σεζόν 2009-10 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας, έχοντας καταλυτικό ρόλο στην άνοδο της Κερέζο στην J-League και το ίδιο καλοκαίρι υπέγραψε συμβόλαιο, αντί μόλις 350.000 ευρώ, στην Ντόρτμουντ.
Λίγοι ήταν εκείνοι που περίμεναν από τον μικροκαμωμένο επιθετικό, που ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα, λόγω παρουσιαστικού, να συστηθεί στο γερμανικό κοινό με μια εντυπωσιακή εμφάνιση και γκολ στο παραδοσιακό ντέρμπι της κοιλάδας του Ρουρ απέναντι στη μισητή αντίπαλο, την Σάλκε.
H πρωτοποριακή πλατφόρμα της bwin σε περιμένει με νέες λειτουργίες! |21+
Ήταν μόλις η 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος, έφτανε όμως ένα παιχνίδι για να κερδίσει μια θέση στις καρδίες των φανατικών φίλων της Μπορούσια.
Οι πρώτες δύο σεζόν του στο Signal Iduna Park συνδέθηκαν με τα δύο ενδοξότερα χρόνια στην σύγχρονη ιστορία του συλλόγου: Πρωταθλητής το 2011, εννιά χρόνια μετά το τελευταίο πρωτάθλημα, βασικό μέλος της ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ που έφερε το πρώτο νταμπλ στην ιστορία της Ντόρτμουντ την επόμενη χρονιά.
Σημείωσε 21 γκολ σε 49 συμμετοχές και έλαμψε στον τελικό του Κυπέλλου, όπου η Μπορούσια συνέτριψε την Μπάγερν με 5-2.
Ενας «ιππότης» για τον Σερ Αλεξ
Στα VIP’s του Ολυμπιακού Σταδίου του Βερολίνου ήταν ένας εκλεκτός καλεσμένος. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Υπό το βλέμμα του ο Καγκάβα άνοιξε το σκορ μόλις στο 3ο λεπτό και με το τέλος του τελικού ο πολυνίκης προπονητής της Γιουνάιτεντ είχε αποφασίσει να τον πάρει στο «Ολντ Τράφορντ».
Για έναν από τους πιο ταλαντούχους Ιάπωνες παίκτες της γενιάς του, η μεταγραφή στην πανίσχυρη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έμοιαζε να ισοδυναμεί με κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή ποδοσφαιρική κίνηση.
Χαρακτηρίστηκε, όχι άδικα, ως η μεγαλύτερη μεταγραφή Ιάπωνα ποδοσφαιριστή στην ιστορία της Premier League, αν και πολλοί ήταν εκείνοι που ήθελαν να πιαστούν από κάτι άλλο, βρίσκοντας πάτημα στις πωλήσεις επίσημων εμφανίσεων και άνοιγμα σε ανεκμετάλλευτες ξένες αγορές. Πόσο απείχε η αλήθεια από την πραγματικότητα;
Ο Σίνζι ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους, αν και εν μέρει υποτιμημένους, ποδοσφαιριστές της Ευρώπης, «το στυλ του θυμίζει το περίτεχνο γράψιμο των καλλιγράφων», σχολίασε ένας Άγγλος δημοσιογράφος όταν υπέγραψε στην ομάδα του Μάντσεστερ.
Πράγματι, ήταν ισχυρή η πεποίθηση ότι οι κινήσεις του μέσα στο γήπεδο και οι ικανότητες με την μπάλα ήταν μια μορφή τέχνης!
Πίσω στην Βεστφαλία
Το τέλος της σεζόν 2011-12 είχε βρει τη Γιουνάιτεντ, για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2004/05, χωρίς ένα τίτλο στην κατοχή της και ο Καγκάβα θα ξεκινούσε την παρουσία του στην Αγγλία με ήττα 1-0 από την Έβερτον του μελλοντικού προπονητή του, Ντέιβιντ Μόγιες. Δεν άργησε να βρει τα πατήματά του. Ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στα παιχνίδια του Champions League και τον Μάρτιο του 2013 εναντίον της Νόριτς πέτυχε το πρώτο χατ τρικ Ασιάτη ποδοσφαιριστή στο πρωτάθλημα, μια νίκη που έδωσε στην ομάδα του Φέργκιουσον αέρα 15 βαθμών στη μάχη του τίτλου.
Στο τέλος της πρώτης του σεζόν στην Αγγλία θα γίνει ο πρώτος Ιάπωνας ποδοσφαιριστής που κερδίζει την Premier League, του 13ου και τελευταίου τίτλου των «Red Devils» υπό τις οδηγίες του Σερ Άλεξ. Όπως συνέβη και στην περίπτωση του Ρόμπιν Φαν πέρσι, η αποχώρηση του Φέργκιουσον αποτέλεσε σοκ για τον Καγκάβα, ο οποίος δεν γνώριζε για την επικείμενη «συνταξιοδότηση» του Σκοτσέζου μάνατζερ όταν υπέγραψε στον αγγλικό σύλλογο.
Η Γιουνάιτεντ του Μόγιες δεν άργησε να πάρει την κάτω βόλτα, ήταν κρίμα να βλέπεις έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή να παίζει σ’ ένα σύνολο που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο βάρος της φανέλας και της κληρονομιάς που είχε αφήσει ο Σερ Άλεξ. Όλοι έβλεπαν ότι πλησίαζε η έξοδος από το «Ολντ Τράφορντ», αν και ουδέποτε το απαιτητικό κοινό της ομάδας τον χαρακτήρισε αδιάφορο, αντίθετα οι φίλοι της Γιουνάιτεντ συνέχισαν να τον θεωρούν επαγγελματία και να στεναχωριούνται καθώς το πέρασμα του από την Αγγλία δεν ήταν τόσο επιτυχημένο, όσο πιθανώς θα έπρεπε να ήταν.
Χαρακτηρίστηκε, όχι άδικα, ως ο καλύτερος Ιάπωνας ποδοσφαιριστής που πέρασε τα σύνορα της χώρας για να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο, μέχρι τότε όλοι μιλούσαν για τον Νακαμούρα της Σέλτικ, όμως ο Σίνζι ήξερε ότι είχε μπροστά του πολλά χρόνια καριέρας.
Η επιστροφή στην Ντόρτμουντ και η επανένωση με τον Γιούργκεν Κλοπ, την σεζόν 2014-15, τον αναγέννησαν και τον κράτησαν στη Βεστφαλία για ακόμη πέντε χρόνια, με εξαίρεση ένα εξάμηνο που βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη και την Μπεσίκτας.
Η (πρώτη) συνάντηση με την Ελλάδα
Επιστρέφοντας για να αγωνιστεί ξανά μπροστά στο «κίτρινο τείχος» συνυπήρξε με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο στα αποδυτήρια της Μπορούσια. Με τον αγαπημένο του «Παπ» οι δρόμοι τους είχαν ανταμώσει στα γήπεδα της Βραζιλίας εκείνο το καλοκαίρι. Το Μουντιάλ του 2014 ήταν η πρώτη μεγάλη συμμετοχή με την εθνική Ιαπωνίας, ωστόσο η Ελλάδα του Σάντος φρόντισε να τον πικράνει.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μαζί με την Ακτή Ελεφαντοστού ήταν οι δύο ομάδες που πήραν το εισιτήριο της πρόκρισης από τον όμιλο, με τον Καγκάβα να αγωνίζεται για μόλις 33 λεπτά στην Αρένα ντας Ντούνας του Νατάλ. Η είσοδος του στο 67' φρέσκαρε την επιθετική γραμμή της Ιαπωνικής ομάδας, αλλά η Ελλάδα παρότι αγωνιζόταν από το38’ με λιγότερο παίκτη, λόγω της αποβολής του Κατσουράνη, κράτησε το μηδέν χάρη στον Παπασταθόπουλο και τα άλλα παιδιά.
Με την εθνική Ιαπωνίας έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών, άγγιξε τις 100 συμμετοχές, το κοντέρ σταμάτησε στις 97, με εντυπωσιακά νούμερα (31 γκολ και 20 ασίστ) να συνοδεύουν τη εντεκάχρονη παρουσία του στους «μπλε σαμουράι». Συμμετείχε άλλη μία φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στο Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018, η Ιαπωνία κατόρθωσε να περάσει από τον όμιλο και να πάρει το εισιτήριο για τη φάση των «16» πριν βιώσει το σοκ του αποκλεισμού από το Βέλγιο, με γκολ στις καθυστερήσεις (3-2) του αγώνα που είχε γίνει στην πόλη του Ιβάν Σαββίδη, το Ροστόφ.
Στα 30 του επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην Ισπανία και τη Ρεάλ Σαραγόσα και εξακολουθεί να υπερηφανεύεται για όλα τα ποιοτικά στοιχεία που τον έκαναν έναν από τους δημοφιλέστερους και πιο αγαπητούς ποδοσφαιριστές της τελευταίας δεκαετίας.
