Το όνειρο που «έσβησε» σε μια μέρα
Για αρκετούς αθλητές το όνειρο των Παραολυμπιακών Αγώνων θα γίνει πραγματικότητα την επόμενη εβδομάδα στο Τόκιο. Για ορισμένους που θα συμμετείχαν για πρώτη φορά «έσβησε».
Δύο από αυτούς ζουν στο Αφγανιστάν, μια χώρα που πλέον έχει περάσει στα χέρια των Ταλιμπάν, με την κατάσταση να είναι έκρυθμη.
Στο Τόκιο θα έγραφε ιστορία και η Ζάκια Χουντανταντί, καθώς θα συμμετείχε στο τάε κβον ντο και θα ήταν η πρώτη αθλήτρια της χώρας που θα συμμετείχε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Η Χουανταντί άφησε την οικογένειά της για να πάει στην Καμπούλ και να προπονηθεί για το όνειρό της, ζώντας προσωρινά με συγγενείς, σε μια 10μελη οικογένεια.
Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την πόλη που ζουν οι γονείς της όμως και πλέον είναι και στην Καμπούλ.
Από την χαρά στην κραυγή: «Βοηθήστε με»
«Είμαι ενθουσιασμένη που πήρα wild card για να αγωνιστώ στο Τόκιο. Θα είναι η πρώτη φορά που γυναίκα θα εκπροσωπήσει το Αφγανιστάν στην διοργάνωση. Είμαι τόσο ευτυχισμένη! Ενθουσιάστηκα, αλλά ανησυχώ κιόλας γιατί έχω δύο μήνες να προετοιμαστώ και δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις. Θέλω να πάω και να κάνω το καλύτερο δυνατόν. Να δείξω τι αξίζω και να είμαι περήφανη που θα σταθώ δίπλα σε άλλους αθλητές» έγραφε στα σόσιαλ τον περασμένο Ιούνιο. Η σκληρή πραγματικότητα του Αυγούστου, την «προσγείωσε».
Δεν κατάφερε να φύγει από την χώρα καθώς τα αεροδρόμια κλείνουν το ένα μετά το άλλο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν. Αυτό βέβαια θα πρέπει να είναι το λιγότερο που πρέπει να την ανησυχεί. Μαζί της έμεινε πίσω και ο Χουσεϊν Ρασουλί που θα αγωνιζόταν στον στίβο. Θα ήταν οι μόνοι εκπρόσωποι του Αφγανιστάν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Η Ολυμπιακή Επιτροπή ανακοίνωσε πως δεν υπάρχει τρόπος να ταξιδέψουν και έτσι το όνειρο για να αγωνιστούν στους Παραολυμπιακούς, «έσβησε» νωρίς. Για την Χουντανταντί μάλιστα, ίσως σβήσει και το δικαίωμα να κάνει αθλητισμό λόγω του «νόμου» της Σαρία από τους Ταλιμπάν.
Και αυτό είναι που θέλει να αποφύγει. Με ηχητικό της μήνυμα, ανέφερε στον Α. Σαντίκι, τον επικεφαλής της εθνικής ομάδας, που ζει ωστόσο στο εξωτερικό:
«Εκ μέρους των γυναικών της Παραολυμπιακής επιτροπής του Αφγανιστάν και του Πάρα τάε κβον ντο: με όλα όσα έχω περάσει. Έχω εγκλειστεί μέσα στο σπίτι μου. Δεν μπορώ να βγω έξω καθώς δεν νιώθω ασφαλής ούτε για να πάω να αγοράσω κάτι. Ούτε για να μιλήσω με ανθρώπους να δω πως αισθάνονται. Ούτε να με ρωτήσουν πως αισθάνομαι εγώ που έχασα τους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Η οικογένειά μου βρίσκεται στην Χέρατ όπου η πόλη είναι υπό τον έλεγχο των Ταλιμπάν. Προς το παρόν μένω σε συγγενείς μου στην Καμπούλ που δεν έχουν αρκετό φαγητό ούτε για τα παιδιά τους. Είμαι ένα επιπλέον βάρος γι’ αυτούς.
Είμαι μια Αφγανή και εκ μέρους των γυναικών της χώρας ζητώ να μας βοηθήσετε. Να με βοηθήσετε. Θέλω να αγωνιστώ στους Παραολυμπιακούς. Κρατήστε το χέρι μου και βοηθήστε με! Γυναίκες από όλο τον κόσμο, Ηνωμένα Εθνη, μην επιτρέψετε να αφαιρεθούν τα δικαιώματα των γυναικών στην χώρα, αλλά και το παραολυμπιακό κίνημα, τόσο εύκολα. Εχω παλέψει πολύ για να φτάσω ως εδώ και αυτό είναι ένα μικρό επίτευγμα και δεν πρέπει να περάσει έτσι. Δεν θέλω οι κόποι μου να μην έχουν αντίκρισμα. Βοηθήστε με!»
Οι Ταλιμπάν θα «σβήσουν» τον γυναικείο αθλητισμό
Από το 1996 μέχρι και το 2001 όταν οι Ταλιμπάν ήταν στην εξουσία, οι γυναίκες δεν είχαν το δικαίωμα να εργαστούν, ενώ τα κορίτσια δεν επιτρέπονταν να πάνε σχολείο.
Πλέον υπάρχουν φόβοι πως ο γυναικείος αθλητισμός θα «σβήσει» από τον χάρτη στο Αφγανιστάν, όπως είχε γίνει και το 2018, με ποδοσφαιρίστριες να αποκαλύπτουν στην πορεία ότι εκείνη την περίοδο δέχονταν σεξουαλικές επιθέσεις, ακόμη και ανήλικες.
Παράγοντες και αθλητές ψάχνουν με αγωνία άσυλο σε γειτονικές χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν, καθώς φοβούνται για την ζωή τους. Η Χουντανταντί δεν πρόλαβε ούτε καν να πάει στο Τόκιο να αγωνιστεί.
Η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από δραματική, όπως περιγράφει η Καλίντα Ποπάλ, παίκτρια του ποδοσφαίρου που ζει στην Δανία και κατάγεται από το Αφγανιστάν.
«Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ, έκλαιγα όλη τη νύχτα και ένιωθα αβοήθητη. Έλαβα μηνύματα από παίκτριες που έλεγαν ότι τις εγκατέλειψαν και δεν μπορούν να βγουν έξω από το σπίτι τους. Όλα τα όνειρά τους καταστράφηκαν. Είναι εφιάλτης. Είναι τόσο φοβισμένες και δεν έχουν καμία προστασία. Πριν λίγο καιρό λέγαμε στις αθλήτριες να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και τώρα τους λέμε να κλείσουν τους λογαριασμούς τους στα social media για να μην τις βρουν οι Ταλιμπάν», ανέφερε χαρακτηριστικά στο BBC.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του επικεφαλής της αποστολής για το Τόκιο.
«Δεν είχαν που να προπονηθούν, αλλά ήταν τόσο ενθουσιασμένοι. Έκαναν προπόνηση σε πάρκα, σε αυλές… Οπου ένοιωθαν ασφάλεια» ανέφερε o Αριάν Σαντίκι που μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλμπάν και την είσοδό τους στην Καμπούλ, δεν έχει καταφέρει να επικοινωνήσει ξανά με τους αθλητές.
«Πριν, όταν οι Ταλιμπάν ήταν στην εξουσία, δεν μπορούσαν οι γυναίκες να προπονηθούν, ή να αγωνιστούν. Είναι σκληρό αυτό που γίνεται γιατί θα ήταν η πρώτη αθλήτρια από την χώρα που θα συμμετείχε στην διοργάνωση. Θα γραφόταν ιστορία. Είναι παθιασμένη με τα σπορ και ήθελε να αγωνιστεί» πρόσθεσε.
