Μποροβήλος στο Gazzetta: «Στη Λεωφόρο κι ο Δούρος έχει πει ότι θα σφύριζε διαφορετικά»

Πώς προέκυψε η αγάπη για τη διαιτησία

«Ήμουν ένα παιδί που αγαπούσε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο, με τη διαφορά όμως ότι ήμουν πάρα πολύ κακός παίκτης. Ετσι, λοιπόν, σε συνδυασμό με την παρότρυνση ενός ξάδερφού μου, του Γιώργου Μπαλή, ο οποίος ήταν διεθνής διαιτητής στην Αθήνα, ήρθα στην πρωτεύουσα ως φοιτητής και πήγα στη σχολή διαιτητών. Εβγαλα τη σχολή δεύτερος, έπαιξα έναν χρόνο στα τοπικά της Αθήνας και στη συνέχεια ήρθα στη ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη».

Τί σχολή βγάλατε;

«Σχολή μηχανικών, στο μικρό πολυτεχνείο... Τέλος πάντων, η καριέρα μου στη συνέχεια χτίστηκε μέσω του συνδέσμου Αρκαδίας. Αγωνίστηκα τέσσερα χρόνια ως διαιτητής Δ' κατηγορίας, τρία στη Γ', 2 στη Β' και 20 συναπτά χρόνια υπήρξα διαιτητής στην Α' κατηγορία. Επιπρόσθετα έχω και την εμπειρία του διεθνούς βοηθού, κάτι που ελάχιστοι έχουν. Δηλαδή, να περάσουν και από διεθνείς βοηθοί και από διεθνείς διαιτητές. Ολοκληρώθηκε η καριέρα αυτή το 2004, έγινα παρατηρητής στην κορυφαία κατηγορία για δύο χρόνια και στη συνέχεια όταν δημιουργήθηκε η Super League το 2006 με ομόφωνη απόφαση των ομάδων τότε, ανέλαβα υπεύθυνος στην ΚΕΔ και για τη διαιτησία στη Super League. Το 2007, όταν ο Αστέρας ανέβηκε στην Α' κατηγορία μού έγινε πρόταση και ανέλαβα πρόεδρος που είμαι και τα τελευταία 15 χρόνια».

Σ' όλα αυτά τα χρόνια στη διαιτησία, ποιο ήταν το πιο ωραίο αίσθημα που σας γεννήθηκε και ποιο το πιο άσχημο;

«Το πιο ωραίο συναίσθημα ήταν όταν γενικώς έπαιζα διεθνή παιχνίδια, γιατί εκεί υπήρχε πράγματι η ελευθερία του να απολαμβάνει το παιχνίδι. Κανείς δεν ασχολείται μαζί σου παρασκηνιακά ή τη μέρα που πήγαινες να διευθύνεις έναν αγώνα.

Ασχημες στιγμές έχω δύο. Κι οι δύο είναι πανομοιότυπες. Σ' ένα ΑΕΚ-Αρης στη Ν. Φιλαδέλφεια κάναμε ένα λάθος με το βοηθό μου, πιστεύοντας ότι η μπάλα πέρασε τη γραμμή. Η μπάλα όντως δεν είχε περάσει. Και το αντίθετο ακριβώς έγινε σ' ένα παιχνίδι μεγάλης βαθμολογικής σημασίας, στο Πανιώνιος - ΠΑΟΚ, όπου στα τελευταία λεπτά, έγινε ένα πολύ δυνατό σουτ έξω από την περιοχή. Η μπάλα χτύπησε το οριζόντιο, πέρασε τη γραμμή και βγήκε έξω. Δεν το αντιληφθήκαμε. Ήταν δύο σοβαρά λάθη, τα οποία δεν θα ήθελα να τα είχα κάνει».

Ύστερα από τόσο σοβαρά λάθη, το «στημένος» στην Ελλάδα το λέμε πολύ εύκολα ή έχουν δώσει δικαιώματα κι οι διαιτητές;

«Υπάρχουν και τα δικαιώματα αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ετσι όπως είναι δομημένο το ποδόσφαιρο αλλά κι η κοινωνία γενικότερα, εύκολα κάποιος μεταφέρει τις δικές του ευθύνες σε κάποιον άλλον και είναι ο διαιτητής το εξιλαστήριο θύμα, όπου κάποιος μπορεί εύκολα να μεταθέσει τις δικές του ευθύνες και να πει ότι η αιτία του κακού είναι ο διαιτητής. Αυτό στα προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη της Ευρώπης δεν ισχύει και δεν ασχολούνται, παρά ελάχιστα, με το κομμάτι "διαιτητής", όπου είναι ένας άνθρωπος που αποτελεί απαραίτητο μέρος του αγώνα και σε καμία των περιπτώσεων πρωταγωνιστής. Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, το να ασχολούνται δηλαδή οι πάντες με το διαιτητή από τη μέρα που ορίζεται σ' έναν αγώνα είναι ένα ελληνικό "προνόμιο" που δεν το συναντά κανείς σ' άλλο κράτος».

Το πιο άσχημο που έχετε ακούσει σε γήπεδα ποιο είναι;

«Από τη στιγμή που ασχολήθηκε με τη διαιτησία, ήμουν ένα συνειδητοποιημένο άτομο και ήξερα ότι θα ήμουν ο δέκτης πολλών φραστικών επιθέσεων και ύβρεων για να μη κρυβόμαστε. Αυτό που προσπάθησα και κατάφερα με τη βοήθεια του Θεού και της τύχης, ήταν ότι ποτέ στην καριέρα μου κανείς δεν μου άσκησε σωματική βία σε κανένα παιχνίδι οποιασδήποτε κατηγορίας. Δεν θέλω να πω ότι αυτό ήταν μόνο θέμα ικανότητας, αλλά και τύχης. Ήμουν συνειδητοποιημένος και ήξερα ότι το να ασχολείται κανείς με τη διαιτησία, το λιγότερο που μπορεί να του συμβεί είναι να γίνεται αποδέκτης ύβρεων».

Το «Μποροθρύλος» σάς είχε ενοχλήσει;

«Κοιτάξτε, εγώ έπαιξα πάρα πολλά χρόνια όπως ξέρετε. Για 20 συναπτά έτη ήμουν στην Α' κατηγορία και είναι λογικό όταν έχεις μια τέτοια μεγάλη διαδρομή, να σου μεταδίδει ευθύνες όταν τα πράγματα δεν τον βόλευαν. Νομίζω ότι στην πορεία, παρά τα όποια λάθη υπήρξαν, γιατί υπήρξαν λάθη. Μόνο αυτός που δεν δουλεύει δεν κάνει λάθη... Όμως, τολμώ να πω με περηφάνεια ότι σε μεγάλο παιχνίδι μεγάλο λάθος δεν είχα. Υπήρξαν κάποια λάθη, τα οποία ήταν σε επί μέρους παιχνίδια. Επί σειρά ετών ήμουν τον πίνακα διαιτητών μεγάλης εμπειρίας, που σημαίνει ότι έπαιζα παιχνίδια μεγάλου βαθμολογικού ενδιαφέροντας και ντέρμπι, δεν θα βρει κάποιος λάθη που να έχουν στιγματίσει την καριέρα μου».

Σε καφενειακό επίπεδο έχει ακουστεί ότι το κινητό σας χτυπούσε με τον ύμνο του Ολυμπιακού. Ισχύει κάτι τέτοιο;

«Είναι μία μ@λ@κί@ και μισή αυτό. Ποτέ! Κατ' αρχάς εγώ έχω παίξει 20 χρόνια διαιτητής. Θυμάσαι μία απόφαση υπέρ του Ολυμπιακού. Επειδή έπαιξα 20 χρόνια, ο καθένας θα βγει να πει τη μ@λ@κι@ του».

Σας έχουν... χρεώσει την έναρξη του ντέρμπι της Ριζούπολης.

«Θα το ξαναπώ για άλλη μια φορά. Αυτοί που μου χρεώνουν τη σέντρα του εν λόγω αγώνα, είναι κάποιοι που μιλάνε τελείως ανεύθυνα. Δεν λένε με ποια αρμοδιότητα θα μπορούσα ως διαιτητής να μη ξεκινήσω το παιχνίδι. Εγώ, τότε, ως διαιτητής δεν είχα καμία αρμοδιότητα να σηκωθώ και να φύγω βάσει των τότε κανονισμών που ίσχυαν. Ήταν ένα ντέρμπι που πραγματικά είχε ένταση, έμαθα και εγώ για κάποια πράγματα που έγιναν στην άφιξη του Παναθηναϊκού, αλλά και στα αποδυτήρια ενδεχομένως, τα οποία σαφώς και δεν είχαν πέσει στη δική μου αντίληψη».

Αν τα είχατε δει με τα μάτια σας, θα μπορούσατε τότε να μην το ξεκινήσετε;

«Ακουγα κάποιες φωνές. Εγώ μπήκα στα αποδυτήρια δύο ώρες πριν τη σέντρα. Ετσι με πήγε η Αστυνομία για λόγους ασφαλείας. Πέρα από τη μεγάλη ένταση, που προηγήθηκε της έναρξης του αγώνα, μέσα στον αγωνιστικό χώρο - και δεν μπορεί κανείς να με διαψεύσει - δεν έγινε κανένα παρατράγουδο και σ' ένα γήπεδο εντελώς ακατάλληλο με 16.000 θεατές, εκ των οποίων οι 7.000 ήταν του Παναθηναϊκού. Η Ριζούπολη ήταν μια κινούμενη βόμβα. Παρόλα αυτά δεν άνοιξε μύτη όσον αφορά επεισόδια ή κάποιο σοβαρό λάθος του διαιτητή. Κανένας δεν θυμάται τίποτα γιατί δεν έγινε. Αναφέρονται όλοι σ' όσα έγιναν πριν από το παιχνίδι, στα οποία εγώ δεν είχα ιδία αντίληψη».

Παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν πει ότι δεν έκαναν ζέσταμα. Εκεί εσείς είδατε ότι όντως συνέβη αυτό;

«Θυμάμαι ότι όντως υπήρξε ένταση κατά την έξοδο του Παναθηναϊκού στον αγωνιστικό χώρο, στο χώρο της φυσούνας και το ίδιο θα λέγαμε ότι συνέβη κατά την είσοδό του πριν την έναρξη. Από εκεί και πέρα, οι τότε κανονισμοί δεν επέτρεπαν στον διαιτητή να σηκωθεί και να φύγει από το γήπεδο».

Σήμερα...

«Σαφώς και έχουν αλλάξει οι κανονισμοί και δίνονται άλλες αρμοδιότητες στους διαιτητές και στους παρατηρητές, αλλά εγώ μιλάω για τον τότε αγώνα».

Στο ντέρμπι ΑΕΚ-Ολυμπιακός, ο Ατματσίδης σας την... έπεσε.

«Ναι, αλλά ο κόσμος ξεχνάει κάτι σημαντικό... Είναι εύκολο στην Ελλάδα να ρίξεις λάσπη. Ήταν το τελευταίο ματς της χρονιάς στο Καραϊσκάκης. Βαθμολογικά ο τίτλος έχει κριθεί, ο Ολυμπιακός έχει πάρει το πρωτάθλημα ακόμα κι αν χάσει από την ΑΕΚ. Αυτό από μόνο του λέει ότι δεν υπήρχε καμία σκοπιμότητα. Όποιος είναι κακεντρεχής και κακόβουλος πάει το μυαλό του αλλού. Αυτά τα πράγματα είναι γεγονότα, δεν είναι υποκειμενικά. Τελευταίο ματς και να χάσει ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής. Απλά, έγινε μία φάση στην οποία επιμένω και τώρα ότι υπήρξε παράβαση και την αξιολόγησα έτσι».

Υπάρχει και μια φωτογραφία με τον Φύσσα που σας πιάνει από τη φανέλα.

«Εγώ γενικά, όπως σας είπα και στην αρχή της συνέντευξης, δεν είχα εντάσεις. Τώρα σε μια 20ετή πορεία αν ένας φωτογραφικός φακός έκανε κλικ σε κάποιον που μου έπιασε λίγο τη φανέλα - και δεν θυμάμαι και το περιστατικό - εντάξει μπορεί να συμβεί. Δεν υπήρχε βιαιοπραγία όμως. Λογικό είναι όμως όταν θα δοθεί ένα πέναλτι να υπάρχουν εντάσεις και διαμαρτυρίες. Κάποιος παίκτης ή παράγοντας δεν άσκησε βία πάνω μου».

Την επόμενη χρονιά έχουμε το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Πάλι κρίνεται τίτλος και είστε 4ος. Ενα ντέρμπι που σημαδεύτηκε όμως από ένα διαιτητικό σοβαρό λάθος.

«Ήταν ένα αντίστοιχο παιχνίδι τίτλου, με τον Γιώργο Δούρο διαιτητή και εμένα τέταρτο. Ήταν από τα παιχνίδια όπου πραγματικά είχε πολλή ένταση και από τα γήπεδα που δεν ήταν κατάλληλα για να φιλοξενήσουν τόσο σημαντικές αναμετρήσεις. Εγιναν αντίστοιχες εντάσεις τόσο κατά την είσοδο των ομάδων όσο και κατά την έξοδο».

Δικαιολογημένο το παράπονο του Αλέφαντου από εκείνο το ματς;

«Δεν ξέρω αν ήταν δικαιολογημένο ή αδικαιολόγητο. Αυτό που ξέρω είναι ότι προσπαθήσουμε να φέρουμε εις πέρας ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Εγινε μια φάση που δυστυχώς δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας για να την αξιολογήσουμε όπως ίσως θα έπρεπε. Ήταν δύο παιχνίδια μεγάλες έντασης και πολύ μεγάλης βαθμολογικής σημασίας».

Εσείς θα σφυρίζατε διαφορετικά;

«Κι ο ίδιος ο Δούρος έχει πει ότι αν έβλεπε τη φάση θα αποφάσιζε διαφορετικά. Είναι απλό, δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία. Είναι μία φάση που δεν υπέπεσε στην αντίληψη του διαιτητή και των βοηθών και του 4ου. Κυρίως όμως τον βοηθών γιατί ο 4ος ήταν πολύ δύσκολο από τόσο μακρινή απόσταση να δει τι έχει γίνει σε μία συμπλοκή».

Κάποιος παράγοντας προσπάθησε να σας δωροδοκήσει ή να σας απειλήσει;

«Πολλές φορές, ας μην κρυβόμαστε, οι παράγοντες βρίσκουν τον τρόπο να σε πλησιάσουν είτε μέσω γνωστού ή τρίτου και με τη γνωριμία... Όμως ήταν του χαρακτήρα μου να συμπεριφέρομαι πάντα ευγενικά. Όταν κάποιος ξέφευγε τον έβαζα στη θέση του. Είναι γεγονός ότι κατά καιρούς κάποιοι είχαν προσπαθήσει να πετύχουν μία μεροληπτική συμπεριφορά αλλά επειδή είχα την εμπειρία το χειριζόμουν ανάλογα».

Με την εμπειρία σας καταλαβαίνετε αν ένας διαιτητής είναι «πιασμένος» ή αν όντως κάνει ανθρώπινα λάθη;

«Νομίζω ότι ένας διαιτητής μπορεί να έχει περίεργη συμπεριφορά για οποιοδήποτε λόγο, γιατί δεν σημαίνει ότι έχει δωροδοκηθεί. Μπορεί να έχει φόβο, συμπάθεια ή να είχε κάνει κάποιο λάθος σε προηγούμενο ματς της μίας ομάδας και να υπάρχουν τύψεις και να θέλει να δείξει ότι δεν είχε πρόθεση. Αυτό δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος, δεν χρειάζεται εμπειρία. Κι ένας απλός φίλαθλος μπορεί να καταλάβει το αν ένας διαιτητής δεν παίζει και για τις δύο ομάδες. Το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό άθλημα και γι' αυτό είναι και όμορφο. Μπορεί να το παρακολουθήσει από έναν καθηγητή πανεπιστημίου μέχρι έναν άνθρωπο που δεν έχει πάει καθόλου σχολείο και οι δύο να έχουν μια πολύ καλή κρίση. Φαίνεται, λοιπόν, μέσα από τις αποφάσεις του το αν έχει κάποιο πρόβλημα, αν το μυαλό του έχει αρρωστήσει».

Εχετε παίξει κάποιον αγώνα και να αντιληφθείτε ότι οι παίκτες ή οι βοηθοί σας ήταν «μιλημένοι»;

«Κοιτάξτε, κατά καιρούς έχει ακουστεί ότι και στους ποδοσφαιριστές μπαίνει αυτό το μικρόβιο της μειωμένης απόδοσης. Όμως, δεν είναι εύκολο να το καταλάβεις γιατί το ποδόσφαιρο είναι άθλημα των λαθών και πολλές φορές κάτι το οποίο φαίνεται ότι έγινε εσκεμμένα να έγινε από πραγματικό λάθος, γιατί οι κινήσεις μέσα στον αγώνα είναι πολύ γρήγορες. Οι ποδοσφαιριστές είναι κουρασμένοι και είναι εύκολο ένα λάθος τους να παρερμηνευτεί».

Ποιον παίκτη γουστάρατε να σφυρίζετε;

«Εμένα μου άρεσε ο Βαζέχα, γιατί ήταν ένας παίκτης συνεργάσιμος, ένας παίκτης που ακόμα και στη διαμαρτυρία του ήταν πολύ ευγενικός και σου έλεγε την άποψή του, η οποία δεν είχε δόλο για να κερδίσει η ομάδα του. Ήταν μία άποψη που την πίστευε και συνήθως είχε δίκιο. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής με υψηλή κριτική ικανότητα και βοηθούσε, μπορώ να πω, εμάς τους διαιτητές στην άσκηση των καθηκόντων μας παρά ήταν πρόβλημα. Ενας ποδοσφαιριστής που διαμαρτύρεται καθ' όλη τη διάρκεια του ματς είναι πρόβλημα».

Ο Καραγκούνης ή ο Αλεξανδρής ήταν απ' αυτούς τους παίκτες; Επειδή έχετε αναφερθεί σ' αυτούς σ' άλλη συνέντευξη.

«Δεν θέλω να αναφερθώ σε πρόσωπα, αλλά όντως υπήρχαν παίκτες που πίστευαν ότι μ' αυτήν τη συμπεριφορά θα κέρδιζαν κάτι προσωπικά ή για την ομάδα τους».

Τί είχε γίνει με τον Καραγκούνη στη Θεσσαλονίκη, πριν από τη σέντρα ενός ματς με τον Ηρακλή;

«Πριν την έναρξη ενός Ηρακλής-Παναθηναϊκός, όλο το βράδυ έβρεχε και το γήπεδο ήταν στα όρια του ακατάλληλου. Χωρίς να κάνει κάτι ο Γιώργος, ο οποίος ήταν άριστος χειριστής της μπάλας, του είπα χαριτολογώντας "μη μου πέσεις αν δεν είναι κάτι, άστο και θα το δω εγώ". Μου λέει "είσαι προκατειλημμένος κύριε διαιτητά". Του απάντησα ότι ήθελα να κάνουμε μια ωραία εξήγηση πριν την έναρξη του αγώνα».

Κάποιο περιστατικό ξεχωριστό που θυμάστε;

«Ήταν ένας ματς Γ' κατηγορίας, στο οποίο ο νικητής θα ανέβαινε στη Β'. Μου έλεγαν όλοι ότι υπήρχε ένας παίκτης που κάνει διάφορα... Πράγματι αυτός με τη ρώμη του σού έβγαζε έναν φόβο. Τον έπιασα και του είπα "αν με βοηθήσεις θα τελειώσει το ματς και θα πάνε όλα καλά". Μ' αυτό που του είπα αισθάνθηκε σημαντικός και σε όλο το ματς ήταν υποστηρικτικός και με βοήθησε να τελειώσει το ματς χωρίς να ασκήσω κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα».

Σε υψηλό επίπεδο;

«Σε υψηλό επίπεδο εγώ είχα κάτι που το εφάρμοσα σε όλη μου την πορεία: Φρόντιζα οι ποδοσφαιριστές να είναι σύμμαχοί μου κι όχι αντίπαλοί μου. Όταν κάποιος πήγε να το εκμεταλλευτεί αυτό, τότε έπαιρνα μέτρα. Όμως, μέχρι να πάμε εκεί, δεν είχα πρόβλημα οι διαιτητές να με λένε "Γιώργο". Αυτό βέβαια έγινε αργότερα, όταν είχα ήδη καθιερωθεί κι οι περισσότεροι παίκτες είχαν γίνει φίλοι μου από τα γήπεδα, τα αεροδρόμια... Όπως καταλαβαίνετε σ' ένα αεροδρόμιο, υπάρχει χρόνος για ανταλλαγή απόψεων με παίκτες, προπονητές και παράγοντες. Ετσι, λοιπόν, φρόντιζα οι παίκτες να είναι βοηθοί μου, να είναι άνθρωποι που να με βοηθάνε σε μια δύσκολη φάση. Μια φορά είχε γίνει μια δύσκολη φάση που είχα περίπου αντίληψη του τί συνέβη και επειδή ο ποδοσφαιριστής που μου είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη, μου είπε ότι έγινε χέρι, έδωσα βαρύτητα σ' αυτό που μου είπε και έδωσα την ποινή χωρίς να το έχω δει 100%».

Ποιο ντέρμπι θα θέλατε να σφυρίξετε ξανά;

«Εχω σφυρίξει πέντε ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκό κι όλα τα υπόλοιπα που υπάρχουν στην Ελλάδα. Αυτό που έχω να σας πω και μπορείτε να το δείτε κιόλας, στα μεγάλα παιχνίδια δεν είχα μεγάλος λάθος. Υπήρξαν από ελάχιστα έως καθόλου. Θέλω να πω ότι ήμουν θιασώτης των μεγάλων παιχνιδιών, μου άρεσαν τα μεγάλα παιχνίδια και γι' αυτό επειδή φρόντιζα να είχα αυξημένη την προσοχή μου και οδηγούσα αυτά τα ματς να παιχτεί ποδόσφαιρο, δεν θα βρει εύκολα κάποιος λάθη μου σε μεγάλο παιχνίδι. Αντίθετα, υπήρξαν λάθη μου σε ματς μικρότερης προβολής, με ομάδες που δεν ήταν ντέρμπι εξ ορισμού».

Με ποιους παράγοντες σας άρεσε να μιλάτε για μπάλα;

«Είναι αλήθεια ότι πριν υπήρχαν στις ομάδες παράγοντες με τους οποίους είχα πολύ καλές σχέσεις, όπως είναι ο Σπύρος Καλογιάννης, ο Πέτρος Θεοδωρίδης, ο Λουκόπουλος, ο Στράτος της ΑΕΚ, ο Γιάννης Ζαβραδινός του Παναθηναϊκού... ήταν παράγοντες που είχα εξαιρετική συνεργασία. Αυτοί οι άνθρωποι με είχαν βοηθήσει να φέρω εις πέρας το έργο μου είτε κατά τη διάρκεια του αγώνα είτε πιο πριν απ' αυτόν».

Εσείς, μετά ως παράγοντας πήρατε κάποιον διαιτητή για να του πείτε οτιδήποτε. Όχι για να τον χειραγωγήσετε. Να του κάνετε πλάκα ή κάτι άλλο;

«Επίσημα κι ούτε ανεπίσημα δεν πήρα ποτέ κάποιον διαιτητή. Ακόμα έχω να λέω ότι ελάχιστες φορές έχω μπει στα αποδυτήρια στο γήπεδό μας. Σε εκτός έδρας ματς ποτέ, αλλά και στο δικό μας ελάχιστες φορές έχω μπει. Αυτό το είπα "καλή επιτυχία στους διαιτητές" δεν χρειάζεται να γίνεται. Οι διαιτητές κάνουν καλά τη δουλειά τους και σεβόμενος και την πρότερή μου ιδιότητα δεν πλησιάζω στα αποδυτήριά τους».

Τί έχει αλλάξει στη διαιτησία απ' όταν σταματήσατε μέχρι σήμερα;

«Σίγουρα έχουν αλλάξει πάρα πολλά, έχει μπει κι η τεχνολογία. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι γίνεται κακή χρήση της τεχνολογίας. Είμαι υπέρ, γιατί δεν γίνεται να φύγουμε απ' αυτήν, αλλά άλλο να κερδίζουμε απ' αυτήν κι άλλο να τη χρησιμοποιούμε εις βάρος του θεάματος. Τί πρέπει να βελτιωθεί; Από φέτος δόθηκαν οι οδηγίες και επιτέλους πιστεύω ότι σε λίγες φάσεις θα παρεμβαίνει το VAR και αυτό θα γίνεται σ' ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Δεν πρέπει να έχουμε πολλές διακοπές. Πρέπει να πηγαίνουμε στο VAR για ελάχιστες φάσεις και όταν πηγαίνουμε σ' αυτό να μην το βλέπουμε 15 φορές για να βγάλουμε μία απόφαση. Αυτό που βλέπαμε πέρυσι να σταματάει ένα ματς 6,7 και 8 λεπτά, δεν βοηθάει. Καταστρέφει το ποδόσφαιρο».

Μετά τον τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό γιατί δεν βγάλατε επίσημη ανακοίνωση; Εχει σχολιαστεί έντονα από τον κόσμο αυτό.

«Ο Αστέρας εκφράστηκε δημόσια για τη διαιτησία από τους δύο ιδιοκτήτες του αλλά και από μένα μετά το τέλος του αγώνα. Και εγώ έκανα δηλώσεις σας θυμίζω. Αλλά όταν οι δύο ιδιοκτήτες βγήκαν και κατακεραύνωσαν αυτήν την διαιτησία με βαρύς χαρακτηρισμούς, ε, τί άλλο θα μπορούσε να κάνει ο Αστέρας; Εξάλλου όπως ξέρετε η προβολή του Αστέρα στα ΜΜΕ δεν είναι ίδια μ' αυτήν που έχουν οι μεγάλες ομάδες. Γενικά τα θέματα που δεν είναι στο "Big 4" αντιμετωπίζονται με λιγότερη προβολή. Οπότε αυτό ίσως να έπαιξε ρόλο. Είναι άλλο να διαμαρτύρεται μια μεγάλη ομάδα κι άλλο ο Αστέρας του οποίοι οι δηλώσει πέρασαν στις πίσω σελίδες».

Υπόθεση «Koriopolis».

«Σέβομαι απόλυτα τον Ελληνα δικαστή, αλλά δεν έχω την ίδια εκτίμηση που λειτουργεί η δικαιοσύνη. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις αναφέρομαι στο χρόνο που απονέμεται αυτή. Δεν μπορεί μια απόφαση για σοβαρά θέματα να βγαίνει ύστερα από 8 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια υπάρχει μια ομηρία του κατηγορούμενου, χωρίς αυτός να μπορεί να αποδείξει την αθωότητά του, κάτι που συνέβη στην προκειμένη περίπτωση. Θυμίζω ότι ο Αστέρας είχε αθωωθεί με πρόεδρο στην Επιτροπή εφέσεων, τον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου. Οπότε αυτό ήταν η αιτία που ο Αστέρας δεν είχε οποιαδήποτε τιμωρία. Εγώ κι ο κύριος Μπάκος αθωωθήκαμε αμέσως στα αθλητικά δικαστήρια και έμενε μόνο το ποινικό κομμάτι, το οποίο πήρε χρόνο λόγω της δυσλειτουργίας που υπάρχει για να απονεμηθεί δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Σας θυμίζω ότι η απόφαση ήταν ομόφωνη. Αυτό τα λέει όλα».

Πάμε στον Αστέρα. Είναι αλήθεια πως οι κ.κ. Μπάκος - Καϋμενάκης είχαν πρόταση να πάρουν τον Παναρκαδικό;

«Είναι αλήθεια ότι ο κύριος Μπάκος κι ο κύριος Καϋμενάκης ενδιαφέρθηκαν για το ποδόσφαιρο της Αρκαδίας. Τους έγινε πρόταση για τον Παναρκαδικό και τον Αστέρα και για τους δικούς τους λόγους επέλεξαν τον Αστέρα. Όπως γνωρίζετε είναι η ομάδα που πήρε πρωταθλήματα στη Δ', στη Γ' και στη Β' και ανέβηκε ως πρωταθλήτρια. Αφότου ανέβηκε τα τελευταία 15 χρόνια είναι στη Super League. Σας θυμίζω πως κάτι τέτοιο έχουν πετύχει άλλες τρεις ομάδες: Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός κι ο ΠΑΟΚ. Κι ο Αστέρας. Αυτές οι τέσσερις ομάδες είναι ανελλιπώς στο κορυφαίο πρωτάθλημα τα τελευταία 15 συνεχόμενα χρόνια».

Ποιο ήταν το πλάνο που είχατε όταν ήρθατε; Εχει αλλάξει αυτό στην πορεία;

«Ο Αστέρας, το πρώτο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να είναι στην κορυφαία κατηγορία. Αυτά τα τελευταία 15 χρόνια, εκτός από το ότι είναι ανελλιπώς στην πρώτη κατηγορία, καμία άλλη ομάδα του νομού όπως είναι η Καλαμάτα, ο Πανηλειακός, η Παναχαϊκή, δεν είναι στην Α' εθνική. Μ' αυτό δεν θέλω να υποτιμήσω το ποδόσφαιρο όμορων νομών. Εμείς θέλουμε να συνεργαζόμαστε. Αυτό που θέλω να πω είναι πως είναι σημαντικό το ότι ο Αστέρας εκπροσωπεί την Αρκαδία κι όλη την Πελοπόννησο. Ετσι λοιπόν, ο πρώτος στόχος μας είναι να είμαστε εκεί και να μην έχουμε το άγχος των τελευταίων αγωνιστικών. Εφόσον επιτευχθεί αυτό, στη συνέχεια, ο Αστέρας έχει στόχο το επόμενο βήμα. Εχουμε πάει δύο χρονιές στους ομίλους του Europa League, μας ενδιαφέρει να πάμε ξανά σε κάποιον τελικό Κυπέλλου και να φέρουμε το τρόπαιο στην Τρίπολη. Μας ενδιαφέρει να πρωταγωνιστούμε σε οτιδήποτε μπορεί να φέρει διάκριση στην Τρίπολη. Θυμίζω ότι στο Europa δεν πήγαμε για να πάμε... Φέραμε και πολύ καλά αποτελέσματα. Αποκλείσαμε τη Μάιντς, που τότε ήταν η 5η ομάδα στη Bundesliga, αλλά αποκλείσαμε και τη Μακάμπι, η οποία στην ιστορία της όποια ελληνική ομάδα βρήκε μπροστά της την απέκλεισε, εκτός του Αστέρα. Παίξαμε με Τότεναμ, Παρτιζάν...».

Απ' όσα έχετε πετύχει όλα αυτά τα χρόνια με παίκτες στην Εθνική, πωλήσεις εκατομμυρίων, τελικός Κυπέλλου, Ευρώπη, ποιο είναι το πιο σημαντικό για εσάς;

«Για μένα σημαντική είναι η χρονιά που ο Αστέρας απέκλεισε τη Μάιντς και τη Μακάμπι και πήγε στους ομίλους του Europa League, όπως και την επόμενη χρονιά που πήγε απευθείας στους ομίλους. Αυτές για μένα είναι οι κορυφαίες στιγμές της ομάδας. Όταν φτάνει στο σημείο να έχει χάσει 1-0 στη Γερμανία και έρχεται στην Τρίπολη και την νικάει 3-1, είναι κάτι πολύ σημαντικό και που δεν επαναλαμβάνεται».

Μπακασέτας, Φορτούνης, Κουρμπέλης, Δουβίκας, Κυριακόπουλος... Παιδιά που έχουν περάσει από τον Αστέρα και είναι ενεργά μέλη της Εθνικής.

«Αυτό δείχνει το πόσο σωστά δουλεύουν οι ακαδημίες μας. Όλοι αυτοί είναι παίκτες που ξεπήδησαν από την ακαδημία μας και υπάρχουν κι άλλοι που έχουν παίξει στα κλιμάκια της Εθνικής. Υπάρχουν παίκτες μας που έχουν πάρει μεταγραφές σε ομάδες του εξωτερικού, όπως είναι η Μίλαν. Οι Ακαδημίες μας έχουν τροφοδοτήσει με πολύ καλούς ποδοσφαιριστές τόσο την Εθνική όσο και ομάδες του εξωτερικού».

Μέχρι και το ματς με τον ΠΑΟΚ, η ομάδα είχε να χάσει από τον Απρίλιο του 2021, στο ματς με τον Ολυμπιακό. Μέχρι και στα φιλικά η ομάδα ήταν αήττητη και ήταν η μοναδική ομάδα που στην πρεμιέρα είχε στην 11άδα της 9 παίκτες από το περσινό ρόστερ.

«Σίγουρα έχουμε το ίδιο ρόστερ που μας δίνει μια δυναμική, αλλά αυτό που μας φοβίζει είναι η καθυστέρηση στη σέντρα του πρωταθλήματος. Η ομάδα μας είχε φορμαριστεί με σημείο εκκίνησης τις 20 Αυγούστου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα - και δεν ξέρω σε τί βαθμό γιατί δεν είμαι ειδικός - να έχουμε τραυματισμούς, που μας έχουν βγάλει από το αρχικό μας πλάνο. Η ομάδα χωρίς να υπάρξουν αυτοί οι τραυματίες είχε μια πολύ καλή εικόνα. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα είναι παροδικό και ότι έχουμε πάλι την εικόνα που είχαμε τους τελευταίους μήνες».

Ποιο είναι το μυστικό του Αστέρα;

«Υπάρχουν δύο άνθρωποι όπως είναι ο κύριος Μπάκος κι ο κύριος Καϋμενάκης που είναι οικονομικά ανεξάρτητοι. Παρέχουμε τα πάντα. Ο Αστέρας έχει σχέσεις με όλες τις ομάδες με την καλή έννοια. Αυτοί οι δύο άνθρωποι παρέχουν τα πάντα αυτοτελώς και το σύνθημά μας είναι "κοιτάμε ψηλά, ακολουθώντας το δικό μας δρόμο". Αυτό μας εμφύσησαν από την πρώτη μέρα οι ιδιοκτήτες της ομάδας. Ετσι θέλουν να λειτουργεί αυτή η ομάδα κι έτσι λειτουργεί».

Αν εξαιρέσουμε τους παίκτες του σημερινού ρόστερ και υπάρξουν παρεξηγήσεις, ποιους παίκτες ξεχωρίζετε απ' όσους πέρασαν από την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια;

«Εξαιρούμε το σημερινό ρόστερ, γιατί για μένα αυτοί που υπάρχουν σήμερα στην ομάδα είναι οι καλύτεροι. Κατά καιρούς έχουν περάσει μεγάλοι παίκτες, όπως είναι ο Ντε Μπλάσις, ο οποίος έκανε καριέρα στη Γερμανία και στην Ισπανία, ο Φούλοπ ο οποίος ήταν εξαιρετικός και είχαμε την ατυχία να τον δούμε να φεύγει από τη ζωή, ο Καρντόσο, ο Φιλομένο, ο Τσέζαρεκ... παίκτες που άφησαν το στίγμα τους. Γενικώς ο Αστέρας είχε την τύχη να έχει μεγάλους παίκτες κι αυτό αποτυπώνεται από τις πωλήσεις που κάναμε. Ο Αστέρας πουλάει σε ψηλές τιμές».

Του Γιάννου είναι η μεγαλύτερη πώληση;

«Του Γιάννου, 2.5 εκατ. ευρώ στην Κίνα».

Υπάρχουν και deals με τη Μίλαν (Αντόνιο Ντοναρούμα, Μιχελής, Ψεύτης) και τη Σασουόλο για τον Κυριακόπουλο.

«Βεβαίως... Ακόμα και με τον Δουβίκα η ομάδα μας βγήκε οικονομικά κερδισμένη διατηρώντας 60% ποσοστό μεταπώλησης. Με τον Τάσο είχαμε την ατυχία να παίζει στην ίδια θέση με τον Μπαράλες. Όπως καταλαβαίνετε, χωρίς να είναι εντολή της διοίκησης, ο κάθε προπονητής προτιμά την δύναμη και την εμπειρία του Μπαράλες από το να βάλει ένα παιδί από την ακαδημία. Αυτό ήταν το θέμα και γι' αυτό κρατήσαμε κι ένα μεγάλο ποσοστό μεταπώλησης. Γνωρίζαμε την αξία του Δουβίκα, αλλά δεν μπορείς να πεις στον προπονητή "βάλε τον, γιατί εμείς δεν λειτουργούμε έτσι"».

Γιατί κάθε χρόνο υπάρχουν προβλήματα στην εκκίνηση του πρωταθλήματος;

«Την έχω καυτηριάσει γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένας προγραμματισμός και αυτός να μην ακολουθείται. Νομίζω ότι λέει πολλά το γεγονός ότι όλες οι χώρες που είναι στην Ευρώπη έχουν κεντρική διαχείριση, εκτός από εμάς. Ενας συνεταιρισμός δεν μπορεί να έχει υπόσταση αν δεν υπάρχει κεντρική διαχείριση. Ετσι πρέπει να λυθεί μία για πάντα αυτό το θέμα. Πρέπει να λυθεί το θέμα και άλλων οικονομικών εισροών κι οι ομάδες να βλέπουν την αντιπαλότητα μόνο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Εξω απ' αυτούς πρέπει να είμαστε μαζί. Να βλέπουμε καλύτερα γήπεδα. Και αγωνιστικούς χώρους αλλά και εγκαταστάσεις. Καλύτερες τουαλέτες, καλύτερο πάρκινγκ... Γενικώς να έχουμε καλύτερες υποδομές, έτσι θα αναπτυχθεί το ποδόσφαιρο. Δεν μπορούμε να τα βλέπουμε όλα ΄'εντάξει είναι μωρέ". Πρέπει να βλέπουμε σωστές ακαδημίες, σωστές εγκαταστάσεις και να υπάρχει παρακολούθηση των οικονομικών. Πού πάνε τα χρήματα; Είναι πολύ σημαντικό, διαφορετικά θα βλέπουμε ιστορικές ΠΑΕ να αφανίζονται. Δεν πρέπει να υπάρχουν άλλο τέτοιες παθογένειες, γιατί αυτό είναι κι η γάγγραινα που κρατάει το ποδόσφαιρο όχι μόνο στάσιμο, αλλά κάνει και βήματα προς τα πίσω».

Χρησιμοποιήσατε τη λέξη συνεταιρισμός. Πιστεύετε ότι ακόμη υπάρχει;

«Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει γιατί αν δεν υπήρχε θα μιλούσαμε για ολική διάλυση του ποδοσφαίρου. Πρέπει να υπάρχει συνεταιρισμός. Απλά πρέπει να βρούμε τον τρόπο λειτουργίας του. Δεν φταίει η ύπαρξή του, αλλά ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί. Αυτό αν το καταλάβουμε και λειτουργήσουν και τ' άλλα θεσμοθετημένα όργανα, με κυρίαρχο υφιστάμενο την ΕΠΟ, που είναι η κυρίαρχος του ελληνικού ποδοσφαίρου, τότε πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε για μία πρόοδο. Η πρόοδος δεν μπορεί να έρθει μ' ένα μαγικό κουμπί και να μιλάμε για ένα πρωτάθλημα εφάμιλλο της La Liga ή της Premier League, αλλά να δούμε σιγά σιγά κάποια βήματα που θα δείχνουν βελτίωση. Όσο μακριά και να θέλει να πάει κάποιος, θα πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα. Ετσι, για να μπορούμε να δούμε βελτίωση θα πρέπει να δούμε βελτίωση σε βασικούς τομείς στους οποίους σήμερα υστερούμε».

Επειδή έχετε υπάρξει πρόεδρος και στη Super League, λείπουν οι παράγοντες του τότε;

«Η νοοτροπία που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι άρρωστη και πριν και τώρα. Το να τα βάζουμε τα πράγματα στη ζυγαριά και να λέμε ήταν λίγο καλύτερα και λίγο χειρότερα, νομίζω κι αυτό μας πάει προς τα πίσω. Το θέμα είναι ότι δεν λειτουργούμε καλά. Το αν κάπου λειτουργούσαμε καλύτερα δεν μπορεί να μας δίνει παρηγοριά. Το αποτέλεσμα που μετράει είναι ότι πρέπει να λειτουργήσουμε καλύτερα. Όσο δεν το καταλαβαίνουμε αυτό θα κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Είναι απλά τα πράγματα».

Ο Αστέρας πώς σχεδιάζει το μέλλον του;

«Ο Αστέρας σχεδιάζει το μέλλον του, θέλοντας να συγκαταλέγεται δικαίως ανάμεσα στις μεγάλες ομάδες».

Είστε μια ομάδα με περίπου 2.000 εισιτήρια. Χωρίς κόσμος μπορεί να το καταφέρει αυτό;

«Μπορεί γιατί έχει ήδη καταφέρει σημαντικές επιτυχίες. Αν είχαμε κόσμο, μπορεί να είχαμε πετύχει μεγαλύτερες επιτυχίες. Πιστεύω όμως ότι κι αυτό θα το προσπεράσουμε».

Υπήρξε πρόσφατα μια συνάντησή σας με τον Περιφερειάρχη και το Δήμαρχο της πόλης για την ανάπλαση του γηπέδου. Σε τί φάση είναι αυτό το θέμα;

«Ευχαριστούμε για την ερώτηση, είναι σημαντική για εμάς. Θέλω να σας πω ότι αυτό το γήπεδο που βλέπετε είναι Δημοτικό, του οποίου τη χρήση ο Αστέρας έχει πάρει για 30 χρόνια. Ενώ ήταν ένα γήπεδο με απλά ένα συρματόπλεγμα, με αποκλειστικά έξοδα του κύριου Μπάκου και του κύριου Καϋμενάκη, βλέπουμε όλα αυτά που έχουν γίνει σήμερα. Εμείς δεν ζητήσαμε ποτέ τίποτα, παρά μόνο να γίνει ένα σκέπαστρο στη Θύρα 1, γιατί οι καιρικές συνθήκες της Τρίπολης είναι πολύ άσχημες κι ο κόσμος διαμαρτύρεται δικαίως. Δεν του φτάνει το κρύο, έχει και τη βροχή. Ετσι λοιπόν ήρθαμε σε επικοινωνία με την Περιφέρεια και το Δήμο για να δημιουργηθεί ένα σκέπαστρο. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει σύντομα».

Στάδιο πάντως όχι;

«Οχι. Υπήρχε αυτό το πλάνο, αλλά όπως σωστά παρατηρήσατε κι εσείς, η Τρίπολη που είναι μια μικρή πόλη σε συνδυασμό με τη γενικότερη οπισθοδρόμηση του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν μπορούν να ωθήσουν τον κύριο Μπάκο και τον κύριο Καϋμενάκη στη δημιουργία ενός γηπέδου παρόλο που ήταν στα πλάνα τους. Θέλω να πω και σε εσάς αλλά και όσους διαβάζουν αυτήν τη συνέντευξη ότι το πρόβλημα με τον κόσμο δεν το έχει μόνο ο Αστέρας. Γενικότερα υπάρχει πρόβλημα με τους φιλάθλους. Ακόμα και οι ιστορικές ομάδες, βλέπουμε ότι κατά αντιστοιχία μ' αυτά που κόβει ο Αστέρας, που δεν μπορεί να συγκριθεί με μια πόλη 200.000 κατοίκων, δεν έχουν την ίδια παρουσία».

Με ποια ομάδα από τη Super League έχετε κοινή φιλοσοφία;

«Με τον Ατρόμητο έχουμε πολλά κοινά σημεία και κοινές πορείες και καλή φιλία. Ενώ είναι από τους βασικούς μας αντιπάλους, οι σχέσεις μας είναι καλές και υπάρχει ευγενή άμιλλα. Εμείς θέλουμε να συμμετέχουμε στο club των ομάδων, που με τη σημερινή μορφή του πρωταθλήματος, είναι να συμμετέχουμε στα play off».

Ο Αστέρας είναι αυτόνομος;

«Είμαστε της φιλοσοφίας του Ρήγα Φεραίου: "όποιος ελεύθερα και ορθά συλλογάται, συλλογάται καλά". Αυτό μας το έχουν μεταλαμπαδεύσει ο κύριος Μπάκος κι ο κύριος Καϋμενάκης. Λειτουργούμε αυτόνομα για το καλό της ομάδας μας, χωρίς να κοιτάμε το αν στεναχωρούμε κάποιον από τους "μεγάλους"».

Κι ο ΟΦΗ δεν είναι από τις ομάδες που έχετε καλές σχέσεις;

«Κι ο ΟΦΗ... Ο Μπούσης είναι ένας παράγοντας που έχει προσφέρει πολλά στο σύγχρονο ΟΦΗ, μας συνδέει και μια συγγένεια και πιστεύω ότι το φετινό πρωτάθλημα θα είναι πολύ καλύτερο».

Ο Αστέρας που θα τερματίσει φέτος;

«Βασικός στόχος είναι να είμαστε στην 6άδα. Από εκεί και πέρα μελλοντολόγος δεν είμαι. Εχουμε δει πολλά στο ποδόσφαιρο. Εμείς στο ξεκίνημα είχαμε μια πολύ καλή εικόνα στα φιλικά και στην πρεμιέρα δεν πήραμε αυτό που θέλαμε. Όχι ότι δεν παίξαμε καλά, αλλά μας αποσυντόνισαν οι τραυματισμοί. Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα διορθωθούν».

Ο Αστέρας κλείνει νωρίς και τις μεταγραφές του.

«Ναι, φροντίζουμε το τμήμα σκάουτ να δουλεύει όλη την χρονιά κι αυτό έχει αποτελέσματα. Διατηρήσαμε και τον κορμό μας κι αυτό θα βοηθήσει τους νέους παίκτες να ενταχθούν».

Εγινε όντως πρόταση στον Ντε Μπλάσις να επιστρέψει;

«Οταν ο Ντε Μπλάσις έμεινε ελεύθερος, ο Αστέρας είχε κλείσει το ρόστερ του. Θα ήταν ένας παραπανήσιος παίκτης, που θα εμπόδιζε και την εξέλιξη κάποιου άλλου. Ήταν μια δύσκολη απόφαση για εμάς, αλλά είχαμε κλείσει τις μεταγραφές».

Μπορείτε να μας πείτε κάποιο παρασκήνιο με κάποιον παίκτη που... στράβωσε η μεταγραφή του για κάποιον λόγο; Είχατε πει ότι θα φέρνατε τον Ντι Μαρία.

«Ναι ισχύει αυτό για Ντι Μαρία πολύ πριν γίνει αυτό που είναι σήμερα αλλά δεν έκατσε. Είχαμε κλείσει έναν παίκτη, τα είχαμε βρει και στο οικονομικό αλλά μόλις ήρθε στην Τρίπολη και είδε και το γήπεδο μας ζήτησε να μην ισχύσει ό,τι είχαμε υπογράψει. Εμείς το σεβαστήκαμε. Είναι γεγονός ότι η πόλη μας στερείται σχολείων. Γαλλόφωνα, αγγλόφωνα, ισπανόφωνα, στερείται θάλασσας, malls, που τα απαιτούν οι σύζυγοι των παικτών. Αυτά είναι μειονεκτήματα της πόλης μας».

Ποιος παίκτης ήταν αυτός;

«Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομά του».

Για ποιον παίκτη στεναχωρηθήκατε όταν έφυγε από την ομάδα;

«Παρόλο που θέλαμε να φύγει, γιατί θα του έκανε καλό στην καριέρα του, ο Ντε Μπλάσις ήταν αυτός που μας στεναχώρησε με την αποχώρησή του γιατί ξέραμε ότι η ομάδα θα χάσει δυναμική. Ο Τσέζαρεκ ήταν ένα φορ που είχε κάθε χρόνο πάνω από 10 γκολ και θα μας έλειπαν τα γκολ του. Κι ο Μπαράλες αργότερα έφυγε ως πρώτος σκόρερ».

Πότε χρειάστηκε να παρέμβετε; Πότε μπήκατε στα αποδυτήρια για να... ξυπνήσετε την ομάδα;

«Εχουμε ως αρχή να μην μπαίνουμε στα αποδυτήρια, γιατί διαταράσσεται η ισορροπία του ποδοσφαιρικού τμήματος. Το ημίχρονο είναι για τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές. Να ηρεμήσουν για να διορθώσουν πράγματα που μπορεί να διορθώσουν. Αν μπει κι ο πρόεδρος θα διαταραχθεί όλο αυτό. Αυτό που κάνουμε εμείς είναι με ηρεμία, την επόμενη του αγώνα που δεν πήγε καλά, να συγκεντρωνόμαστε, να μιλάμε στους παίκτες, να τους κάνουμε τυχόν παρατηρήσεις και να του ευαισθητοποιούμε το φιλότιμο. Αν χρειαστεί θα πάμε και στην τιμωρία , που την έχουμε ως έσχατο σημείο. Επιπρόσθετα φροντίζουμε να υπάρχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους, κάνουμε τραπέζια και εκδηλώσεις για να συσφίγγουν οι σχέσεις. Ετσι κερδίζουμε».

Το κλίμα είναι οικογενειακό στην ομάδα. Και οι άνθρωποι του συλλόγου είναι χρόνια μαζί.

«Είναι αρχή μας να υπάρχει μια ομάδα που να δουλεύει μαζί. Πρέπει να για να υπάρχουν αποτελέσματα, να είναι συμπαγής η ομάδας. Ετσι ξέρει ο ένας τον τρόπο σκέψης του άλλου. Αυτό είναι μέσα στα κεντρικά "θέλω" του κύριου Μπάκου και του κύριου Καϋμενάκη».