Ραντζέλοβιτς στο Gazzetta: «Με φώναζαν "νέο Μπαπέ" μετά τον τελικό Κυπέλλου»

Πώς είναι τα πράγματα στη Λεγανές;

«Είναι καλά... Πρόκειται για έναν καλό σύλλογο, οι άνθρωποι εδώ είναι επαγγελματίες».

Ας ξεκινήσουμε με τη ζωή σου από την αρχή...

«Αρχισα να παίζω ποδόσφαιρο σε μια πόλη δίπλα στο χωριό μου, στη Σλόγκα Λέσκοβατς όταν ήμουν 8 ετών. Εκεί έπαιξα για 10 χρόνια, μετά ήμουν σε ομάδες της τρίτης κατηγορίας της Σερβίας και στη συνέχεια υπέγραψα με την Ραντνίτσκι Νις, απ' όπου πήγα δανεικός στη Ντιναμό Βράνιε - ήταν μια σωστή επιλογή, έπαιξα σε πολλά ματς, σκόραρα αρκετές φορές (29 γκολ) και βοήθησα την ομάδα να κερδίσει την άνοδό της.

Όταν επέστρεψα από το δανεισμό μου στη Ραντνίτσκι, έπαιξα κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα και ύστερα απ' αυτό το ματς ο Ολυμπιακό με αγόρασε».

Πώς θυμάσαι την πρώτη σου επαφή με την μπάλα;

«Ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιριστής, όχι επαγγελματίας, αλλά έπαιζε σε τοπικές ομάδες. Τον παρακολουθούσα να παίζει κι έτσι άρχισα κι εγώ».

Εσπαγες πράγματα μέσα στο σπίτι με την μπάλα;

«Όχι, όχι... Δεν μ' άφηνε η μάνα μου, αλλά πήγαινα σ' ένα στάδιο κοντά στο σπίτι μου και έπαιζα. Ήμουν τυχερός γιατί το γήπεδο ήταν μόλις μερικά μέτρα από το σπίτι μου, όλη μέρα ήμουν εκεί. Ετσι άρχισα να αγαπάω και να παίζω ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν είχα μεγάλα όνειρα. Απλά ξεκίνησα να παίζω και στη συνέχεια κατάλαβα ότι είχα το ταλέντο για να γίνω επαγγελματίας. Στη συνέχεια άρχισα να δουλεύω όλο και περισσότερο κι είχα και την τύχη. Όλα είναι καλά πλέον».

Ποιος σε πίστεψε στην αρχή;

«Είχα έναν προπονητή που μου είχε πει "μπορείς να γίνεις καλός παίκτης, όλα εξαρτώνται από εσένα". Αυτός δούλεψε πολύ μαζί μου. Φυσικά, ο πατέρας μου με πίστεψε από την πρώτη στιγμή. "Δεν θα σε πιέσω ποτέ να δουλέψεις, η ζωή είναι δική σου, αλλά μπορείς να γίνεις καλός παίκτης", μου είχε πει. Ο προπονητής μου στην Sloga Leskovac επίσης με πίστεψε πολύ. Εμεινα εκεί για 10 χρόνια όπως σας είπα και πριν, έμαθα πολλά εκεί. Αυτός ο προπονητής είναι πιο σημαντικός στην καριέρα μου».

View this post on Instagram

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από @randjeloviclazar

Στη Ραντνίτσκι άρχισες να γίνεσαι γνωστός στη χώρα σου. Πώς θυμάσαι εκείνη την περίοδο; Ποια ήταν η πιο ξεχωριστή μέρα σου εκεί;

«Όταν ήρθα στη Νις, έπαιξα κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, συμφωνήσαμε να μείνω και να μην πάω δανεικός. Ήμουν πραγματικά καλός σ' εκείνο το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα και όπως είναι φυσικό μετά την αναμέτρηση ήμουν πολύ χαρούμενος.

Δύο μέρες πριν κλείσει η μεταγραφική περίοδος, με κάλεσαν από τον Ερυθρό Αστέρα. Μου πρόσφεραν συμβόλαιο, ήταν το όνειρό μου να παίξω σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο και ήμουν 90% σίγουρος ότι θα υπογράψω στον Ερυθρό Αστέρα. Είπα "Λάζαρ δεν μπορείς να χάσεις αυτήν την ευκαιρία τώρα". Την τελευταία μέρα των μεταγραφών όμως ήρθε ο Ολυμπιακός! Αρχικά, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ελεγα "δεν είναι δυνατόν να με θέλουν ύστερα από μόλις ένα ματς".

Στη συνέχεια ο ατζέντης μου, Βασίλης Παναγιωτάκης, με κάλεσε και μου είπε "αύριο έρχομαι στη Νις για να μιλήσουμε". Μου έδειξε το συμβόλαιο που είχε στα χέρια του από τον Ολυμπιακό. Εξακολουθούσα να μην τον πιστεύω. Είχα δύο προτάσεις στα χέρια μου εκείνη τη στιγμή. Από τον Ερυθρό Αστέρα και τον Ολυμπιακό, μένοντας δανεικός μέχρι το τέλος της σεζόν στην Νις. Ο Βασίλης μού είπε ότι είναι στο χέρι μου να επιλέξω ό,τι θέλω. Μίλησα πρώτα με την οικογένειά μου, αλλά όταν σε θέλει ο Ολυμπιακός δεν μπορείς να πεις "όχι". Δεν μπορούσα να πω "όχι" στον Ολυμπιακό. Καταλαβαίνεις; Την επόμενη μέρα ταξιδέψαμε με τον Βασίλη στην Ελλάδα, πήγαμε στα γραφεία και υπέγραψα το συμβόλαιό μου. Ακόμη και τότε δεν μπορούσα να το πιστέψω. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, σε 1-2 μέρες. Εκεί που ήμουν σίγουρος ότι θα παίζω για τον Ερυθρό Αστέρα, ήρθε ο Ολυμπιακός και μου άλλαξε τη ζωή».

Υποστήριζες τον Ερυθρό Αστέρα;

«Ναι, υποστηρίζω τον Ερυθρό Αστέρα αλλά όχι τόσο πολύ. Αν είχα την ευκαιρία να πάω στην Παρτίζαν ή τον Ερυθρό Αστέρα, θα πήγαινα στον Ερυθρό Αστέρα. Η οικογένεια μου στηρίζει τον Ερυθρό Αστέρα και το ίδιο συμβαίνει και μένα».

Πώς θυμάσαι την ημέρα στα γραφεία του Ολυμπιακού για να υπογράψεις το συμβόλαιό σου;

«Φτάσαμε στην Ελλάδα βράδυ και το επόμενο πρωί είχαμε το ραντεβού στα γραφεία του Ολυμπιακού με την κυρία Λίνα Σουλούκου. Μιλήσαμε, μου εξήγησε ότι ήθελαν να με πάρουν, με είχαν τσεκάρει και μερικά ματς πριν απ' αυτό με τον Ερυθρό Αστέρα. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που μου μίλησε. Κατάλαβα πόσο επαγγελματίας είναι και γιατί πρόκειται για τη γενική διευθύντρια του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα. Επαιξε σημαντικό ρόλο ο τρόπος που μου φέρθηκε από την πρώτη στιγμή».

Ετσι, μένεις ως δανεικός στη Νις έχοντας μια πολύ καλή σεζόν.

«Ναι, ισχύει ότι είχα μια πολύ καλή σεζόν με την Νις επειδή μού είχε δώσει δύναμη και ενέργεια η μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό. Ενιωθα πολύ καλά, είχα πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτό έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο».

Πώς θυμάσαι την πρώτη σου επαφή με τον Πέδρο Μαρτίνς;

«Για πρώτη φορά τον συνάντησα στην Αυστρία, στην προετοιμασία. Η πρώτη εντύπωση ήταν πολύ καλή. Ήταν πολύ δύσκολα για μένα, επειδή δεν είχα δουλέψει σε τόσο υψηλό επίπεδο. Μου είπε ότι ίσως θα με έδινε δανεικό για άλλη μια σεζόν κάπου. Εδινα το 100% στις προπονήσεις, έκανα μια καλή προετοιμασία και ήταν χαρούμενος από τη σκληρή δουλειά μου».

Ηταν μια δύσκολη σεζόν για τον Ολυμπιακό λόγω των πολλών αγώνων που έδωσε για τα προκριματικά του Champions League. Ενα απ' αυτά ήταν κόντρα στην Κράσνονταρ όπου πέτυχες δύο γκολ.

«Ναι, αυτό ήταν το πιο σημαντικό ματς στην καριέρα μου, μπήκα στο ματς στο 76' και πέτυχα δύο γκολ. Πραγματικά απίστευτο! Ενιωσα πραγματικά πολύ καλά».

Θυμάσαι μετά το ματς τί σου είπαν οι συμπαίκτες σου ή ο προπονητής σου;

«Ολοι ήταν πολύ χαρούμενοι μαζί μου, ακόμα κι ο πρόεδρος ήρθε και μου είπε: "Μπράβο Λαζάρ, πολύ καλή δουλειά". Το ίδιο κι ο Μαρτίνς. Ύστερα απ' αυτό το ματς με πίστευαν όλοι περισσότερο, αυτό το ματς άλλαξε το στάτους μου στο σύλλογο».

Η γνώμη σου για τον Μαρτίνς ποια είναι;

«Μπορώ να πω μόνο καλά πράγματα γι' αυτόν, μου έδωσε πολλές ευκαιρίες. Ο καθένας θέλει να παίζει όσο περισσότερο μπορεί, αλλά εκείνος επιλέγει εκείνους που το αξίζουν. Σε κάθε μεταγραφική περίοδο μού έλεγε ότι με χρειάζεται, επίσης έχει καλά αποτελέσματα. Είναι ένας πραγματικά καλός προπονητής».

Για τον Βαγγέλη Μαρινάκη ποια είναι η άποψή σου;

«Τί κακό μπορώ να πω για τον πρόεδρο; Τον σέβομαι πάρα πολύ και με βοήθησε εξίσου πολύ. Κάποιες φορές ερχόταν απευθείας σε μένα και μου μιλούσε. Όταν έρχεται ο ίδιος ο πρόεδρος να σου μιλήσει... Μου έδινε ένα επιπλέον κίνητρο. Πραγματικά τον σέβομαι πάρα πολύ. Με πίστεψε από την πρώτη στιγμή και επένδυσε πάνω μου. Θέλω να γυρίσω στην ομάδα ακόμα καλύτερος και γι' αυτόν. Για να τον δικαιώσω. Οι περισσότερες στιγμές μου στον Ολυμπιακό ήταν καλές, δεν έχω να πω τίποτα κακό για τον Μαρτίνς ή τον Μαρινάκη. Μόνο καλά».

Με ποιους παίκτες έκανες πολλή παρέα;

«Την πρώτη χρονιά, περνούσα πολύ χρόνο με τον Γιάγκος Βούκοβιτς, αλλά ήμασταν μαζί για λίγο. Οταν έφυγε ήμουν ο μόνος Σέρβος στην ομάδα. Μετά έκανα παρέα με τον Σεμέδο, τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, με τον Ντάνι (σ.σ. εννοεί Ντάνιελ Ποντένσε). Τη δεύτερη χρονιά, έκανε περισσότερη παρέα με τον Ρέαμπτσιουκ, τον Ντρέγκερ, τον Χασάν, τον Γιώργο Μασούρα με τον οποίο έχω πολύ καλή σχέση, είμαστε σε επαφή αρκετά συχνά».

Πανηγύρισες τα γκολ του με τη Φενέρμπαχτσε;

«Ναι, ναι... Μετά το ματς με τη Φενέρ τού έστειλα μήνυμα και του είπα ότι το άξιζε να βάλει αυτά τα δύο γκολ».

Το γκολ στον τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ είναι το καλύτερό σου;

«Το γκολ στο πρωτάθλημα απέναντι στην ΑΕΚ ήταν απίστευτο από άποψη ομορφιάς, αλλά το πιο σημαντικό ήταν στον τελικό Κυπέλλου».

Πώς θυμάσαι τις αντιδράσεις των συμπαικτών σου μετά τον τελικό;

«Θα θυμάστε που μου έδωσαν το βραβείο του MVP, επειδή πέτυχα και το γκολ που έκρινε τον τίτλο. Μου έκαναν πλάκα ότι πήρα τη "Χρυσή Μπάλα" και μου φώναζαν "να ο νέος Μπαπέ"».

Μετά το γκολ με την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα;

«Α, ναι! Κάποιοι μου έλεγαν "πώς πέτυχες ένα τέτοιο γκολ". Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν ότι σημείωσα ένα γκολ σαν αυτό, μου έκαναν πλάκα».

Εζησες και την επική πρόκριση μέσα στο Λονδίνο, παίζοντας βασικός. Πώς θυμάσαι εκείνο το βράδυ;

«Χάρη στον Ελ Αραμπί πήραμε το ματς! Ξεκίνησα στην αρχική 11άδα, έπαιξα για σχεδόν 80 λεπτά. Παλέψαμε πολύ. Πριν από ματς πίστευα ότι κάτι καλό θα κάνουμε γιατί όλοι μας ήμασταν πολύ συγκεντρωμένοι στο να πετύχουμε κάτι σημαντικό. Ήμασταν πεινασμένοι για κάτι μεγάλο. Η Αρσεναλ είχε περισσότερη ποιότητα, αλλά εμείς δείξαμε ότι το θέλαμε περισσότερο απ' αυτούς. Όταν πέρασα εκτός ματς, έκατσα στον πάγκο και το μόνο που έκανα ήταν να προσεύχομαι. Πίστευα ότι μπορούμε να σκοράρουμε και τελικά ο Ελ Αραμπί το κατάφερε. Δεν μπορώ να σας πως το πώς ένιωσα όταν σκόραρε και δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτά τα συναισθήματα που είχαμε όλοι μας».

Τί είχε γίνει στα αποδυτήρια του Εmirates;

«Χορός, τραγούδια, ήρθε ο πρόεδρος μέσα, ο Βαλμπουενά άνοιξε σαμπάνια... Για τις επόμενες 2-3 μέρες δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο. Σκεφτόμουν μόνο ότι αποκλείσαμε την Άρσεναλ. Θα το κάναμε και την επόμενη σεζόν, αλλά ήμασταν άτυχοι. Τους νικήσαμε πάλι στο Λονδίνο αλλά όλα κρίθηκαν στο Καραϊσκάκης. Δεχτήκαμε ανόητα γκολ. Στο δεύτερο ματς ήμασταν πολύ καλύτεροι και αποδείξαμε ότι μπορούμε να τους αποκλείσουμε ξανά».

Θα μπορούσατε να αποκλείσετε και τη Γουλβς;

«Όλα κρίθηκαν στο πρώτο ματς. Μη ξεχνάμε ότι λόγω του κορονοϊού μας έλειπε κι ο 12ος παίκτης μας, ο κόσμος. Παίζαμε για ένα μεγάλο διάστημα με 10 παίκτες, αποβλήθηκε ο Σεμέδο. Παίξαμε καλά σ' αυτό το ματς αλλά για σχεδόν όλη την αναμέτρηση με έναν παίκτη λιγότερο. Και στη ρεβάνς παίξαμε καλά και χάσαμε αρκετές ευκαιρίες να σκοράρουμε».

Σας κόστισε ίσως κι η απώλεια του Σα...

«Ναι, ναι... Επαιξε ο Αλέν, ο οποίος είχε και την ατυχία να κάνει το πέναλτι. Δεν είχαμε τύχη».

Πώς θυμάσαι τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό;

«Πριν έρθω στην Ελλάδα όλοι μου έλεγαν ότι είναι το μεγαλύτερο ματς στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορούσα να το φανταστώ. Είναι απίστευτο! Όμως το ομορφότερο ματς ήταν που νικήσαμε τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, μπροστά στον κόσμο του. Ο Τσιμίκας μου πάσαρε και εγώ έστειλα την μπάλα στα δίχτυα με τη βοήθεια του Γιαννούλη».

Η Τούμπα είναι τόσο... καυτή έδρα ή το Καραϊσκάκης είναι περισσότερο;

«Όχι, το Καραϊσκάκης είναι περισσότερο. Εντάξει, υπάρχει κόσμος, φωνάζουν δυνατά αλλά δεν είναι όπως στο Καραϊσκάκης. Εκεί η ατμόσφαιρα είναι καλύτερη. Όλα είναι πολύ καλύτερα. Το γήπεδο, ο αγωνιστικός χώρος... Σου δίνουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο Ολυμπιακός έχει το καλύτερο γήπεδο και τους καλύτερους φιλάθλους στην Ελλάδα».

Σ' αρέσει να παίζεις σε τέτοιες έδρες;

«Ναι, για να είμαι ειλικρινής μου αρέσει να παίζω σε γήπεδα που είναι γεμάτα κόσμο. Το ματς στην Τούμπα είναι ξεχωριστό για μένα γιατί είχε μόνο φιλάθλους του ΠΑΟΚ. Στη Σερβία είναι διαφορετικά, στα στάδια υπάρχουν οπαδοί και των δύο ομάδων. Σ' ένα Ερυθρός Αστέρας-Παρτίζαν ο κόσμος είναι 50-50».

Η πρώτη σου χρονιά στο λιμάνι ήταν εντυπωσιακή και πολλοί περίμεναν ακόμα περισσότερα πράγματα από εσένα. Τί συνέβη και δεν είδαμε από σένα όσα αναμέναμε;

«Δεν ξέρω τι να σου πω για τη δεύτερη χρονιά. Επαιξα, δεν είναι ότι δεν έπαιξα σε πολλά ματς, αλλά είχα λιγότερο χρόνο συμμετοχής. Επίσης, είχα και κορονοϊό... Δεν θέλω να δικαιολογούμαι, δεν ήταν η χρονιά μου. Δούλεψα το ίδιο όπως με την πρώτη χρονιά, αλλά δεν μπορούσα να σκοράρω και δεν ήμουν αρκετά συχνά στην αρχική 11άδα. Εχασα την αυτοπεποίθησή μου κι αυτό είναι το σημαντικότερο απ' όλα».

Όταν έμαθες ότι πρέπει να πας δανεικός πώς ένιωσες; Πώς το χειρίστηκες;

«Για να είμαι ειλικρινής ένιωσα άσχημα... Φεύγω από τον Ολυμπιακό, είχα πολύ καλές στιγμές εκεί. Αλλά αυτό που σκέφτομαι είναι ότι ακόμη έχω συμβόλαιο με την ομάδα, μιλάω με το σύλλογο, με τον προπονητή, με όλους. Πιστεύω ότι έκανα το σωστό να πάω σε μια ομάδα που θα παίξω όσα περισσότερα ματς γίνεται και να επιστρέψω πιο δυνατός ώστε να κάνω μια σεζόν ανάλογη με την πρώτη στον Ολυμπιακό. Ομως, φυσικά, ήμουν λυπημένος αλλά ξέρω ότι θα επιστρέψω. Τώρα είμαι εδώ στη Λεγανές και είμαι συγκεντρωμένος στους στόχους της ομάδα. Θέλω να κάνω τη δουλειά μου, να βοηθήσω αυτήν την ομάδα και στη συνέχεια να επιστρέψω στον Ολυμπιακό».

Ο Μαρτίνς σού είπε κάτι πριν φύγεις;

«Ναι, μίλησα με τον προπονητή. Μου είπε "αν θες μπορείς να μείνεις, αλλά θα ήταν καλύτερο για σένα να πας κάπου να παίζεις περισσότερο, από το να αγωνίζεσαι για 10-15 λεπτά". Τον άκουσα, συμφώνησα μαζί του γιατί και εγώ θέλω να παίζω. Πιστεύω ότι έκανα καλή επιλογή, γιατί είναι μια καλή ομάδα, η Ισπανία είναι μια ποδοσφαιρική χώρα κι η Λεγανές έχει στόχο την άνοδο. Είναι μια από τις ομάδας που μπορεί να βρίσκεται του χρόνου στη La Liga».

Ολοι εδώ με υποδέχτηκαν πολύ καλά. Ξέρουν ότι έρχομαι από τον Ολυμπιακό. Όλοι σέβονται τον Ολυμπιακό κι όλοι με ρωτούν για τον Ολυμπιακό. Ξέρουν πώς είναι αυτός ο σύλλογος και τί έχει πετύχει στο Champions League. Είναι διαφορετικά εδώ, δεν υπάρχει η πίεση που υπάρχει στον Ολυμπιακό και προσπαθώ να τους εξηγήσω πώς είναι να παίζεις υπό πίεση. Εδώ είναι πιο χαλαρά και χαίρονται το ποδόσφαιρο περισσότερο...».

View this post on Instagram

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από @randjeloviclazar

Πέτυχες και το πρώτο σου γκολ ύστερα από καιρό...

«Ναι στο δεύτερό μου ματς με τη Λεγανιές σκόραρα κι αυτό θα μου δώσει αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια, το είχα ανάγκη αυτό το γκολ. Θέλω να συνεχίσω να παίζω και είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν κι άλλα γκολ».

Ποιος είναι ο πιο δύσκολος αμυντικός που αντιμετώπισες;

«Ο Αλφόνσο Ντέιβις της Μπάγερν Μονάχου. Αυτός ο τύπος είναι πραγματικά γρήγορος. Και 'γω είμαι γρήγορος, αλλά όταν τον αντιμετώπισα είπα: "Α, αυτός είναι πιο γρήγορος από μένα"».

Πώς ήταν το κλίμα στα αποδυτήρια; Μπορείς να μας πεις καμία πλάκα που έγινε στα αποδυτήρια;

«Κάθε μέρα είχαμε πλάκα. Δεν ξέρω τι να σου πω ακριβώς. Βαλμπουενά, Σεμέδο, μερικές φορές ο Ελ Αραμπί... Αυτοί έκαναν πλάκες. Ο Ολυμπιακός έχει ένα εξαιρετικό ρόστερ κι αυτό το κλίμα έδινε ενέργεια στην ομάδα».

Πώς βλέπεις την ομάδα φέτος;

«Είμαι λυπημένος γιατί δεν περάσαμε στους ομίλους του Champions League, αλλά τώρα είμαστε στο Europa League και τα παιδιά μπορούν να πάνε όσο πιο μακριά γίνεται. Εύχομαι να πάνε μέχρι τον τελικό, δεν είναι αδύνατον. Χρειάζεται και τύχη όπως αυτή που δεν είχαμε σε κάποια ματς. Όλα στο σύλλογο είναι καλά όμως. Ο πρόεδρος, ο προπονητής, υπάρχουν ποιοτικοί παίκτες κι αν έχουν τύχη θα μπορούν να πάνε πολύ μακριά. Περιμένω από την ομάδα να είναι πρώτη και φέτος, πιστεύουν ότι θα τα καταφέρουν».

Θες να ευχηθείς κάτι;

«Για τον Ολυμπιακό εύχομαι να πάρουν το πρωτάθλημα, ξέρω πόσο σημαντικό είναι για την ομάδα. Επίσης εύχομαι να συνδυάσουν το πρωτάθλημα και με την κατάκτηση του Κυπέλλου και να πάνε μέχρι τον τελικό του Europa League. Θα είμαι πολύ περήφανος, παρόλο που το κατάφεραν και χωρίς εμένα. Για μένα εύχομαι να είμαι υγιής, να παίζω όσο περισσότερο γίνεται και να σκοράρω όσο πιο συχνά μπορώ»

Στον Μαρτίνς θες να στείλεις ένα μήνυμα;

«Του εύχομαι να πετύχει όσους στόχους έχει στο μυαλό του, ξέρω ότι θα τα καταφέρει γιατί είναι ένας εξαιρετικός και μεθοδικός προπονητής και να μείνει στον Ολυμπιακό για πολλά χρόνια. Θα τα πούμε σύντομα».

photo credits: intime