Λιβάι Γκαρσία: «Αν καταφέρεις και νικήσεις τα ντέρμπι, τότε είναι που μπορείς να ανέβεις επίπεδο»

-Το περσινό καλοκαίρι είχες συζητήσει για αρκετές εβδομάδες με την ΑΕΚ πριν πάρεις την τελική σου απόφαση. Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν αυτές οι επαφές ώστε να σε πείσουν να έρθεις στην ΑΕΚ; Ποιό ήταν το κλειδί για να πεις το «ναι» στην πρόταση της ΑΕΚ;

Το feeling που εισέπραξα ότι με θέλουν πολύ ήταν πολύ σημαντικό. Όλοι ξέρουν φυσικά την ιστορία της ΑΕΚ και το μέγεθος του συλλόγου. Αλλά ειλικρινά ο τρόπος που με προσέγγισαν, η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν, με έκαναν να συνδεθώ με τον σύλλογο και με έκαναν να πάρω τη σωστή απόφαση θεωρώ.

-Εκείνη την εποχή και ο Ολυμπιακός είχε κάνει μαζί με την ΑΕΚ πρόταση στην Μπεϊτάρ για την απόκτησή σου. Ήταν κάτι που σε έβαλε σε σκέψεις για το ποια από τις δύο ομάδες θα επέλεγες ή στο μυαλό σου είχες ήδη αποφασίσει να πας στην ΑΕΚ;

Πάντα ως ποδοσφαιριστής μιλάς με τον μάνατζέρ σου. Έχω επίσης αδέρφια που παίζουν ποδόσφαιρο, συνεπώς μίλησα και μαζί τους για να δω πως το σκέφτονται. Όπως είπα όμως, το γεγονός ότι η ΑΕΚ μου έδειξε να με θέλει πολύ έπαιξε ρόλο. Σέβομαι τον Ολυμπιακό, είναι κι αυτός ένας μεγάλος σύλλογος, αλλά πήρα την απόφαση να έρθω στην ΑΕΚ γιατί είχα καλό feeling, το οποίο πάντα είναι σημαντικό, και όλα μέχρι στιγμής πηγαίνουν εξαιρετικά.

-Ήταν και τα χρώματα της ΑΕΚ όμως, τα κιτρινόμαυρα, όπως εκείνα της Μπεϊτάρ...

Ναι, τα χρώματα βέβαια έπαιξαν ρόλο (σ.σ. γέλια)!

-Συνεπώς δεν έχεις αμφιβολίες για το αν πήρες τελικά τη σωστή απόφαση να επιλέξεις την ΑΕΚ...

Όχι, καθόλου.

-Τη φετινή σεζόν η ομάδα είναι εντελώς καινούργια. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες. Αυτό δεν είναι εύκολο για την ομάδα, μιας και μιλάμε για ένα νέο ρόστερ που χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί. Αυτές οι προσδοκίες που υπάρχουν για τον τίτλο φέρνουν πίεση στα αποδυτήρια που έχει αντίκτυπο στην απόδοση στον αγωνιστικό χώρο;

Δεν θα το έλεγα. Είμαι εδώ έναν χρόνο και δεν υπήρξε ούτε ένα παιχνίδι που να μην είχαμε πίεση. Ακόμα και την περσινή κακή σεζόν, είχαμε πίεση συνέχεια, αλλά θεωρώ πως η πίεση είναι καλή και ο ίδιος ο παίκτης πρέπει να τη διαχειριστεί. Οι προσδοκίες είναι υψηλές, αλλά όλα είναι δυνατό να τα καταφέρουμε. Συνεπώς πηγαίνουμε παιχνίδι με παιχνίδι προσπαθώντας για το καλύτερο. Όλοι οι παίκτες ονειρεύονται να κατακτήσουν τίτλους. Θα είναι ένα όνειρο που θα πραγματοποιηθεί αν καταφέρω να κατακτήσω έναν τίτλο με την ΑΕΚ γιατί η αγάπη και η υποδοχή που είχα από τον κόσμο της ομάδας ήταν κάτι το εξαιρετικό. Αν κοιτάζουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και έχουμε καλή απόδοση, τότε θα μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

-Η ΑΕΚ κατασκευάζει το νέο της γήπεδο στην παραδοσιακή της γειτονιά, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να παίζει εκεί; Είναι κάτι που το συζητάς με τους συμπαίκτες σου για την ατμόσφαιρα που θα ζήσετε εκεί;

Ειλικρινά μιλάω, αυτό είναι κάτι που το ακούς όλη την ώρα στα αποδυτήρια. Οι παίκτες μιλάνε συνεχώς γι' αυτό. Κάποιες φορές κάθεσαι και ακούς αυτή την ερώτηση και σε βάζει στη διαδικασία να το συζητήσεις. «Ώ, πως θα είναι όλο αυτό» και τέτοιες εκφράσεις. Όλοι οι παίκτες είναι ενθουσιασμένοι με αυτήν την προοπτική και το περιμένουν πως και πως. Ελπίζω ότι μόλις έρθει η ώρα η ατμόσφαιρα θα είναι εξαιρετική και θα πανηγυρίσουμε πολλές νίκες εκεί. Θα είναι κάτι εντυπωσιακό. Έχω παίξει σε κάποια μικρά γήπεδα και έχω διαπιστώσει ότι με τους οπαδούς τόσο κοντά στον αγωνιστικό χώρο η ατμόσφαιρα είναι τελείως διαφορετική. Ελπίζω πως θα είναι κάτι που θα το ζήσω.

-Την περασμένη σεζόν, την πρώτη σου στην ομάδα, τα πράγματα δεν ξεκίνησαν καλά για σένα με εκείνον τον τραυματισμό. Αλλά επέστρεψες δριμύτερος, σκοράροντας και δίνοντας ασίστ στα μεγάλα ματς απέναντι σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Θεωρείς πως αυτή η νοοτροπία του νικητή στα ντέρμπι είναι το κλειδί για την ΑΕΚ ώστε να αλλάξει τα πράγματα και να χτίσει αυτοπεποίθηση για να πάρει νίκες και να φανεί ανταγωνιστική;

Θεωρώ πως αυτό είναι το κλειδί για να κατακτάς τίτλους, να κερδίζεις στα μεγάλα παιχνίδια. Για αυτά τα παιχνίδια μιλάνε όλοι και γι' αυτά προετοιμάζονται όλοι. Ο ενθουσιασμός που υπάρχει για τέτοιου είδους παιχνίδια είναι απερίγραπτος και ξεκινάει από τους οπαδούς και έπειτα μεταφέρεται και στους παίκτες. Αυτά τα παιχνίδια αν καταφέρεις και τα νικήσεις, τότε είναι που μπορείς να ανέβεις επίπεδο.

-Όλοι γνωρίζουν πως το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης, αλλά όλοι αναγνωρίζουν πως σε τακτικό επίπεδο είναι από τα πιο δύσκολα. Οι ομάδες παίζουν κλειστά και πίσω από την μπάλα. Πως σου φαίνεται το ελληνικό πρωτάθλημα και τι δυσκολίες συναντάς στο δικό σου παιχνίδι;

Για να πω την αλήθεια κάποιες φορές είναι απογοητευτικό, αλλά το εκτιμώ ότι δίνουν βάση στο τακτικό κομμάτι. Είναι κάτι που βοηθάει κάποιες ομάδες να πάρουν νίκες, αλλά σε σύγκριση με μια ομάδα όπως η ΑΕΚ που έχει τόσο μεγάλη ποιότητα σε διάφορες θέσεις και παίκτες που μπορούν να αλλάξουν ολοκληρωτικά το παιχνίδι είναι κάτι διαφορετικό. Είναι όπως είπα απογοητευτικό όταν το αντιμετωπίζω στο γήπεδο, αλλά ως παίκτης εγώ είμαι αυτός που πρέπει να βρω τις λύσεις σε αυτό. Με την ποιότητα που διαθέτουμε όμως ως ομάδα είναι κάπως πιο εύκολο να το πετύχουμε.

-Όπως στην Κρήτη για παράδειγμα στο ματς με τον ΟΦΗ έτσι; Τι συνέβη εκεί;

Στα περισσότερα από τα παιχνίδια φεύγω με δύο-τρία χτυπήματα (σ.σ. γέλια)! Έγινε τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα να σκεφτώ. Συνήθως είμαι ήρεμος. Εκείνη τη στιγμή ο αντίπαλος συνέχισε να είναι πάνω μου, αλλά η αντίδρασή μου είχε να κάνει με τον παίκτη που μπήκε μετά στη φάση και είχε να κάνει με την ένταση της στιγμής. Αντέδρασα όπως κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να είχε κάνει.

-Ήταν ένα καλό μάθημα για σένα;

Ναι ήταν ένα καλό μάθημα γιατί τώρα πλέον ξέρω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να διατηρώ την ψυχραιμία μου. Το να παίρνεις μια κόκκινη κάρτα είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί στο παιχνίδι. Ήταν η πρώτη στην καριέρα μου σε επίπεδο συλλόγων και ελπίζω να είναι και η τελευταία μου!

-Στο άλλο εκτός έδρας παιχνίδι όμως με τον Παναιτωλικό άφησες μια καλή στιγμή στο γκολ που σημείωσες με εκείνο το άλμα που έφερνε σε ανάλογο που είχε κάνει ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Υπήρξαν αναπόφευκτα συγκρίσεις με εκείνο, πως το υποδέχθηκες;

Ξέρουμε όλοι ποιος είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Είναι μοναδικός. Όταν βλέπεις το άλμα του είναι εντυπωσιακό. Όταν πήδηξα δεν κατάλαβα πόσο ψηλά πήγα γιατί είχα επικεντρωθεί να βρω την μπάλα από τη σέντρα. Τα μάτια μου ήταν καρφωμένα πάνω στην μπάλα, η οποία κατέληξε στα δίχτυα. Μετά το τέλος του παιχνιδιού όλοι μου έδειχναν βίντεο και ήταν όντως εντυπωσιακό. Πλέον ξέρω πόσο ψηλά μπορώ να φτάσω με το άλμα μου και θα προσπαθήσω να το χρησιμοποιώ περισσότερο.

-Πάντως από πέρυσι χρησιμοποιούσες το άλμα σου σε διάφορες περιπτώσεις και στα ανασταλτικά καθήκοντα. Θυμόμαστε ότι πολλές φορές καθάριζες με το κεφάλι τις στατικές φάσεις του αντιπάλου στο πρώτο δοκάρι...

Είναι πολύ σημαντικό για μένα να χρησιμοποιώ τα φυσικά μου προσόντα μέσα στο ματς γιατί κάποιες φορές τα πράγματα μπορεί να μην πάνε καλά τακτικά και χρειάζεται να παίξουμε με μακρινές μπάλες. Το να μπορώ λοιπόν να πηδήξω ψηλά και να πάρω την πρώτη κεφαλιά, για μένα είναι εξαιρετικό. Είναι κάτι που συνηθίζω να κάνω τόσο στο επιθετικό όσο και στο αμυντικό κομμάτι για να βοηθάω την ομάδα.

-Μιλώντας για το αμυντικό σκέλος του παιχνιδιού, στη Θεσσαλονίκη απέναντι στον ΠΑΟΚ αντιμετωπίσατε προβλήματα και πολλοί ήμασταν αυτοί που είπαμε ότι θα μπορούσες να είχες υποστηρίξει καλύτερα τον Μισελέν στη δεξιά πλευρά. Στο Αγρίνιο όμως απέναντι στον Παναιτωλικό ήσουν τέλειος. Κατάλαβες πως έπρεπε να το αλλάξεις στο μυαλό σου; Πώς έγινε;

Είναι κάτι που έχει να κάνει με τις οδηγίες του προπονητή. Πέρυσι στο τακτικό κομμάτι είχα περιορισμένες επιλογές ανασταλτικά και περισσότερες επιθετικά σύμφωνα με τις υποδείξεις του προπονητή μου τότε. Εγώ σε αυτό το παιχνίδι τώρα προσπάθησα να δώσω το καλύτερο που μπορούσα σε αυτά που μου ζήτησε ο προπονητής μου, αλλά μετά την ήττα είχαμε ανάλυση βίντεο και μου υπέδειξε τακτικά τι θα έπρεπε να είχα κάνει και στο επόμενο παιχνίδι ακολούθησα αυτές τις συμβουλές.

-Πόσο δύσκολο είναι να συνδυαστείς με τον δεξιό μπακ, να μάθεις το παιχνίδι του; Για παράδειγμα πέρυσι ήταν ο Μπακάκης, ο οποίος είναι ένας διαφορετικός πλάγιος μπακ με αμυντικούς προσανατολισμούς, ενώ φέτος ο Μισελέν είναι ένας ακραίος μπακ που συνηθίζει να ανεβαίνει την πλευρά και να δημιουργούνται χώροι ώστε να του δίνεις την μπάλα. Προτιμάς κυρίως τέτοιου είδους μπακ;

Μου αρέσει κάθε είδους πλάγιος μπακ. Ακραίοι αμυντικοί με περισσότερο αμυντικά καθήκοντα με βοηθούν πολύ ανασταλτικά, το ίδιο και στο επιθετικό κομμάτι με μπακ που έχουν περισσότερο επιθετικά χαρακτηριστικά. Αλλά με τον Μισελέν έχουμε καλή συνεργασία. Φυσικά χρειαζόμαστε ακόμα χρόνο για να δέσουμε, αλλά είναι όμορφη η συνεργασία μας. Όταν ανεβαίνει ο μπακ σε βοηθάει στο ένας εναντίον ενός και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Όταν συμβαίνει αυτό έχω περισσότερες επιλογές. Μου αρέσει να βρίσκω χώρους. Ακόμα κι αν δεν τους βρίσκω μπορώ να ανταποκριθώ, αλλά δείχνω περισσότερο την ποιότητά μου όταν δημιουργούνται αυτοί οι χώροι. Αυτό έρχεται τόσο μέσα από την τακτική όσο και από τη φυσική κατάσταση. Αλλά όπως είπα πριν αυτό το δέσιμο μεταξύ της ομάδας έρχεται με τον χρόνο.

-Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μάθαμε ότι η Βόλφσμπουργκ είχε καταθέσει πρόταση για την απόκτησή σου. Ίσως υπήρξαν και κάποιες άλλες προτάσεις που μπορεί να μην μάθαμε. Εσύ πως βλέπεις το μέλλον, θα ήθελες να μείνεις ακόμα για κάποια χρόνια στην ΑΕΚ και να κάνεις έπειτα ένα μεγάλο άλμα στην καριέρα σου;

Εγώ αυτό που κάνω είναι να επικοινωνώ με την οικογένειά μου, με τον μάνατζέρ μου. Είχα καλό feeling για την ΑΕΚ, όπως είπα και πριν, και είχα μιλήσει αρκετά με τον σύλλογο. Η περσινή πρώτη μου σεζόν ήταν καλή, αλλά όχι τόσο όσο θα ήθελα. Συνεπώς αυτή τη σεζόν έχω έναν στόχο να εκπληρώσω και αυτό που ήθελα ήταν να συνεχίσω στην ΑΕΚ, να βρω έναν καλό ρυθμό και θα δούμε το μέλλον τι θα φέρει. Για την ώρα είμαι στην ΑΕΚ και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

-Όταν ήρθες υπήρχε το πρόβλημα με τον κορονοϊό, αλλά σιγά σιγά επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Πως έχεις προσαρμοστεί εδώ στην Ελλάδα; Αισθάνεσαι καλά ή είχες κάποιο άσχημο περιστατικό, μιας ρατσιστικής αντιμετώπισης για παράδειγμα; Η οικογένειά σου πως νιώθει στην Αθήνα;

Εκτός ποδοσφαίρου προσπαθώ να μένω μακριά από το επίκεντρο. Προτιμώ να πηγαίνω σε κάποια μέρη και να μην με αναγνωρίζουν. Μου αρέσει η Ελλάδα, όπως αρέσει και στην οικογένειά μου. Περνάμε εξαιρετικά για να πω την αλήθεια. Ο καιρός, τα πάντα είναι όμορφα. Κι αυτό είναι κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο και στις ποδοσφαιρικές μου υποχρεώσεις.

-Είπες ότι δεν θες να βρίσκεσαι στο επίκεντρο εκτός ποδοσφαίρου. Γι' αυτό λοιπόν δεν ανεβάζεις πολλά πράγματα στα social media;

Ναι, ναι, προτιμώ να μην λαμβάνω πολλά μηνύματα και όλα αυτά που σχετίζονται με τα social media.

-Κάνεις και παρέα εκτός ποδοσφαίρου με τους συμπαίκτες σου; Βγαίνεις για κάποιον καφέ ή για φαγητό;

Ναι, λέμε κάποιες φορές και πηγαίνουμε να φάμε έξω. Υπάρχει καλή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια. Ακόμα και την περσινή σεζόν που δεν ήταν μια καλή χρονιά, με όλους τους συμπαίκτες μου είχαμε καλές σχέσεις. Αυτή η ατμόσφαιρα παραμένει στα αποδυτήρια και το επίπεδο που υπάρχει είναι φανταστικό. Σεβόμαστε ο ένας τον άλλο τόσο ως άνθρωπο όσο και ως επαγγελματία.

-Στο Τρίνινταντ σε θεωρούν παράδειγμα για τα μικρά παιδιά και όλοι θέλουν να ακολουθήσουν τα βήματά σου. Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να αφήσεις τη χώρα σου σε πολύ νεαρή ηλικία και να πας στην Ολλανδία; Φανταζόμαστε πως πολλά παιδιά στη χώρα σου θα έχουν παρόμοια όνειρα, έτσι δεν είναι;

Προέρχομαι από μια οικογένεια που βίωνε δυσκολίες. Το όνειρό μου ήταν το ποδόσφαιρο και έπρεπε να κάνω πολλές θυσίες για να φτάσω εδώ που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Ήταν δύσκολα αλλά είμαι χαρούμενος. Έχω τέσσερις αδερφούς και δύο αδερφές, πάντα είχα την υποστήριξη από την οικογένειά μου. Όταν έφυγα από το Τρίνινταντ για να δοκιμαστώ στην Ολλανδία ήμουν 16 χρονών. Το έκανα χωρίς να το σκεφτώ. Είπα «φεύγουμε για Ολλανδία»; Τότε ετοίμασα αμέσως τη βαλίτσα μου χωρίς να ξέρω το παραμικρό. Σίγουρα ήταν δύσκολο στην εφηβεία μου, αλλά η οικογένειά μου άναψε το πράσινο φως και έπειτα ήρθε και η μητέρα μου για να υπογράψω το προσύμφωνο. Όταν έκανα αυτό το βήμα κατάλαβα ότι τα σχολικά μου χρόνια είχαν πια τελειώσει. Ήταν δύσκολο πνευματικά, αλλά όταν είσαι ισχυρός χαρακτήρας, τότε το όριό σου είναι ο ουρανός. Το ποδόσφαιρο γίνεται πιο εύκολο όταν το μυαλό σου είναι δυνατό. Είναι κάτι που δίνω ως συμβουλή σε όλα τα νεαρά παιδιά. Να είναι δυνατά πνευματικά και τότε όλα είναι πιθανά. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά οπουδήποτε. Αλλά με το ταλέντο, όταν κάποιος είναι δυνατός στο πνευματικό κομμάτι, τότε μπορεί να έρθει η επιτυχία. Στο Τρίνινταντ είναι φοβερό ότι αναγνωρίζουν αυτά που έχω πετύχει. Τα παιδιά λένε «θέλουμε να γίνουμε σαν τον Λιβάι», όπως και εγώ έλεγα ότι θέλω να γίνω σαν τον Ντουάιτ Γιορκ. Ήθελα να γίνω κι εγώ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να ζήσω το όνειρό μου. Το να σε κοιτάζουν τώρα έτσι τα παιδιά είναι ένα μοναδικό συναίσθημα. Ελπίζω ότι θα μπορέσουν να πάρουν τον σωστό δρόμο και θέλω πραγματικά να το δω αυτό να συμβαίνει στο Τρίνινταντ γιατί υπάρχει πολύ ταλέντο για να πάρουν την ευκαιρία τους.

-Επειδή δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τη χώρα σου, πώς είναι η κατάσταση εκεί; Υπάρχουν δυσκολίες και πώς είναι η καθημερινότητα στο Τρίνινταντ; Υπάρχουν άτομα που τα βγάζουν δύσκολα πέρα ή η κατάσταση είναι καλύτερη σε σχέση με άλλες χώρες και πως το ποδόσφαιρο ως κοινωνικό φαινόμενο μπορεί να βοηθήσει σε αυτό;

Νομίζω πως οι αρχές πρέπει να επενδύσουν περισσότερο στο ποδόσφαιρο. Η ζωή εκεί είναι μια μείξη πραγμάτων. Υπάρχει κόσμος που υποφέρει, υπάρχουν και εκείνοι που παίρνουν τις ευκαιρίες τους. Όπως και στην Ελλάδα φυσικά και αλλού. Το Τρίνινταντ είναι μια μικρή χώρα, έχει 1,3 εκατομμύρια κατοίκους. Νομίζω πως αυτή τη στιγμή τα πράγματα πάνε κάπως προς το χειρότερο, όπως και το ποδόσφαιρο. Χρειάζεται να επιστρέψουμε στα στάνταρ που βρισκόμασταν. Υπάρχουν άνθρωποι όμως που μπορεί να στερούνται πράγματα, αλλά είναι χαμογελαστοί. Βλέπεις πολλά χαμογελαστά πρόσωπα, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να υποφέρουν. Εγώ για παράδειγμα πάντα είχα ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου και είχα δυσκολίες.

-Το μεγάλο όνειρο του Λιβάι ποιo είναι;

Το μεγάλο όνειρό μου... Φυσικά να φτάσω στο υψηλότερο σημείο στην ποδοσφαιρική μου καριέρα και να κατακτήσω ό,τι μπορώ. Ένα όνειρο που έχω είναι να αγωνιστώ στο Champions League και να παίξω απέναντι στις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά τώρα ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα που έχω είναι να δίνω το καλό παράδειγμα στα παιδιά από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο. Το λέω συνεχώς αυτό. Θέλω να είμαι παράδειγμα για αυτά τα παιδιά. Είναι κάτι που μπορεί να γίνει εφικτό αν έχεις το ταλέντο και το μυαλό σου παραμένει συγκροτημένο. Αυτό λοιπόν είναι κάτι που μου δίνει κίνητρο, πέρα από την οικογένειά μου. Ώστε οι scouts να πηγαίνουν στο Τρίνινταντ γνωρίζοντας ότι μπορεί να δουν κι άλλα παιδιά που το αξίζουν.

-Θα ήθελες λοιπόν να γίνεις ο δεύτερος από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο μετά τον Ντουάιτ Γιορκ που θα αγωνιστεί στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Μιας και είπες ότι για εσένα αυτός αποτελούσε παράδειγμα όταν ήσουν παιδί... Είναι ας πούμε το ποδοσφαιρικό όνειρό σου αυτό ή θα προτιμούσες τη Λίβερπουλ;

(Γέλια)... Ξέρεις πως είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιες φορές λες ότι σου αρέσει αυτή η ομάδα και όταν πηγαίνεις καλά τελικά σε παίρνει κάποια άλλη ομάδα. Εγώ από τη μεριά μου δουλεύω πάντα σκληρά για να καταφέρω να φτάσω σε αυτό το επίπεδο. Είναι σίγουρα ένα όνειρο να βρεθώ σε μια τέτοια ομάδα.