FIFA και UEFA μπήκαν στο ρινγκ!

Το status quo λειτουργεί μέχρι στιγμής άψογα για την UEFA και τους ευρωπαϊκούς συλλόγους, αλλά όχι τόσο καλά για τα υπόλοιπα 211 μέλη που δεν έχουν τόσο μεγάλες και επικερδείς διοργανώσεις. Εξαρτώνται από τις επιδοτήσεις της FIFA για να οργανώσουν προγράμματα ανάπτυξης του ποδοσφαίρου στη χώρα τους. Αυτό ακριβώς εννοεί ο Ινφαντίνο όταν μιλά για επέκταση του παιχνιδιού και περισσότερες ευκαιρίες σε έθνη που θέλουν να συμμετέχουν με τη σειρά τους σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Έχει ήδη διευρύνει τον αριθμό των ομάδων από 32 σε 48 και τώρα πλέον θέλει να διπλασιάσει τις διοργανώσεις. Αυτή είναι η ατζέντα του.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Μόνο 79 χώρες έχουν πάρει μέρος σε Μουντιάλ, 21 εκ των οποίων έχουν συμμετάσχει μόλις μια φορά και άλλες 38 έχουν μόλις τρεις ή και λιγότερες συμμετοχές στα 21 συνολικά Παγκόσμια Κύπελλα που έχουν πραγματοποιηθεί. Καναδάς, Κίνα και Ινδονησία έχουν παίξει μόλις μια φορά, ενώ χώρες που λατρεύουν το ποδόσφαιρο όπως η Τουρκία και η Σενεγάλη μόλις δυο. Αίγυπτος, Γκάνα, Ακτή Ελεφαντοστού και Νότια Αφρική έχουν με τη σειρά τους τρεις συμμετοχές, ενώ η Ινδία καμία.

Από την άλλη 14 συνολικά χώρες έχουν αγωνιστεί σε περισσότερα από τα μισά Μουντιάλ: Αργεντινή, Βραζιλία, Μεξικό, Ουρουγουάη και 10 ακόμη χώρες από την Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι έχουν κατακτήσει το τρόπαιο συνολικά 12 φορές σε 21 Μουντιάλ, ενώ μόλις δυο φορές δεν υπήρξε ευρωπαϊκή χώρα σε τελικό (1930, 1950). Στα τελευταία τέσσερα Μουντιάλ, το τρόπαιο κατέληξε στην Ευρώπη τρεις φορές.

Παρόμοια διαβάθμιση υπάρχει και στο ranking της FIFA. Έξι ομάδες από τις πρώτες 10 και 13 από το τοπ 20 είναι ευρωπαϊκές. Η χώρα της Αφρικής με το μεγαλύτερο ranking είναι η Σενεγάλη που βρίσκεται στην 21η θέση, ενώ η καλύτερη της Ασίας, Ιαπωνία, βρίσκεται στην 24η.

Το ίδιο μονοπωλιακό καθεστώς επικρατεί και σε συλλογικό επίπεδο. Σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό μάλιστα. Οι ευρωπαϊκές ομάδες έχουν κερδίσει 13 από τα 17 Μουντιάλ συλλόγων, μια διοργάνωση η οποία δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα στη FIFA σε οικονομικό επίπεδο. Με βάση αυτά τα δεδομένα δεν προκαλεί εντύπωση ότι μόνο η Φλαμένγκο είναι η μοναδική μη ευρωπαϊκή ομάδα που έχει μπει στη λίστα της Delloite των 20 κορυφαίων κλαμπ με τα περισσότερα ετήσια έσοδα.

Όταν το θέτεις έτσι, είναι λογικό να συμπεράνεις γιατί 166 μέλη της FIFA υπερψήφισαν την πρόταση της Σαουδικής Αραβίας για Μουντιάλ κάθε δυο χρόνια. Η Αφρικανική ομοσπονδία ποδοσφαίρου μάλιστα το πήγε ένα βήμα παραπέρα, τονίζοντας πως δεν χρειάζονται περισσότερες διαβουλεύσεις μεταξύ των μελών της. Όλα τα μέλη ψηφίζουν υπέρ με 54 ψήφους!

Μπαγκλαντές, Νεπάλ, Μαλδίβες που βρίσκονται στον πάτο του ranking πρόσθεσαν ακόμη τρεις θετικές ψήφους.

Η ειλικρινής απάντηση σε αυτό είναι πως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα τι θα συμβεί, γιατί ποτέ πριν δεν υπήρχε μια τόσο περίπλοκη και ευρεία διαμάχη τέτοιας κλίμακας και διάρκειας.

Έχει δίκιο ο Βενγκέρ όταν θέλει τα έξι ετήσια παράθυρα των εθνικών ομάδων να συμπυκνωθούν σε δυο χωρίς να προσθέσει παραπάνω παιχνίδια και να εξωθήσει στα όριά του το σύστημα;

Η FIFA είναι πεπεισμένη ότι φίλαθλοι και παίκτες λατρεύουν το ποδόσφαιρο των εθνικών ομάδων, με τα φετινά Euro και Copa America να την επιβεβαιώνουν. Όμως θέλουν όντως οι φίλαθλοι τη διπλάσια ποσότητα αγώνων; Τους ρώτησε ποτέ κανείς;

Δεν έχουν γίνει αμέτρητες συζητήσεις εδώ και μια δεκαετία για το ότι τα καλοκαίρια στο βόρειο ημισφαίριο δεν είναι και η καλύτερη περίοδος για να διεξάγονται οι πιο σημαντικοί αγώνες;

Η FIFA θέλει ακόμα να αναδιοργανώσει πλήρως το Μουντιάλ συλλόγων και να το κάνει τόσο ανταγωνιστικό όσο μια εγχώρια διοργάνωση;

Ακόμη κι αν η FIFA καταφέρει να διευθετήσει το νομικό πλαίσιο για τη νέα μορφή του Μουντιάλ, θα αλλάξει κάτι πραγματικά; Πριν από 2,5 χρόνια κατάφερε να ξεπεράσει το ευρωπαϊκό εμπόδιο και να λάβει την κανονιστική έγκριση για ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Όμως τώρα φαίνεται ότι η FIFA είναι πρόθυμη να εγκαταλείψει αυτήν ιδέα χωρίς να την δοκιμάσει ποτέ, προκειμένου να προγραμματίσει περισσότερα Παγκόσμια Κύπελλα.

Ποιος μένει στο «τραπέζι»; Η ECA ως σύνολο, αλλά και οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι ως ξεχωριστό κεφάλαιο. Αφ' ενός γιατί η πρώτη παίζει σημαντικό ρόλο και θα προσδώσει συγκριτικό πλεονέκτημα σε όποιο «στρατόπεδο» ενταχθεί, αφ' ετέρου διότι τα κλαμπ έχουν τον τελευταίο λόγο στην πιο σημαντική συνιστώσα για ένα Μουντιάλ: τους ποδοσφαιριστές.

Όσο ο Νασέρ Αλ-Κελαϊφί, πρόεδρος της ECA και άρρηκτος συνεργάτης του Τσέφεριν τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα τη σύμπλευσή τους στον «πόλεμο» κατά της European Super League, περιορίζεται σε μισόλογα και ασκεί κριτική για κάθε ζήτημα εκτός του πλάνου διετίας, όπως συνέβη στο τελευταίο meeting της ECA, τόσο η FIFA βλέπει μπροστά της μια μεγάλη ευκαιρία, να πείσει και να πάρει με το μέρος της σταδιακά τους συλλόγους για το νέο Μουντιάλ.

Σε αυτόν τον διαχωρισμό, η πλευρά των οπαδών έκανε ξεκάθαρη την αντίθεσή της με το Μουντιάλ ανά δύο χρόνια από την πρώτη στιγμή, με πάνω από 50 οργανισμούς κι ενώσεις φιλάθλων απ' όλο τον πλανήτη να μιλούν για «εύθραστη ισορροπία» που θα καταρρεύσει οριστικά μεταξύ εγχώριων και διεθνών διοργανώσεων, καλενταριών, «προϊόντων». Και στη μέση, η FIFPRO, το παγκόσμιο όργανο των ποδοσφαιριστών, που «νίπτει τας χείρας του» για τις νέες διοργανώσεις ή τις οποιεσδήποτε αλλαγές, ζητώντας διπλωματικά μόνο την προστασία των ποδοσφαιριστών χωρίς περαιτέρω ματς μέσα στη σεζόν.

Πηγές: The Αthletic, Times, L'Equipe