Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς: Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται
Για ένα μεγάλο διάστημα, οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς βολεύτηκαν με τον τίτλο των «σούπερ κακών» του ΝΒΑ. Όταν διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να αποφύγουν την... ταμπέλα, έκανε αυτό που υπαγορεύει η λογική. Την αγκάλιασαν. Και έγιναν εκείνη η δυναστεία που... καταδυνάστευε το ΝΒΑ.
Έτσι και αλλιώς, καμία ιστορική δυναστεία δεν κέρδισε τον τίτλο της κάνοντας «αγαθοεργίες».
Για ένα μικρό διάστημα οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς απολάμβαναν τον τίτλο των «διαβόητων». Των ανίκητων. Των... κακών.
Μόνο που ο χρόνος έχει την ικανότητα να κερδίζει τα πάντα. Ακόμη και τους... ανίκητους.
Για την ακρίβεια, δεν ήταν ο μόνο ο χρόνος. Χρειάστηκε και συμμάχους. Την απόφαση του Κέβιν Ντουράντ να αναζητήσει μία νέα πρόκληση, τους απανωτούς τραυματισμούς του Κλέι Τόμπσον, την προπέρσινη χείριστη σεζόν και την περσινή, που έφερε τους Ουόριορς εκτός των playoffs για πρώτη φορά μετά το 2012.
Τότε που όλοι βιάστηκαν να αναφωνήσουν το τέλος της δυναστείας. Μετά το 1/3 των φετινών αγώνων, τα περσινά φαινόμενα απατούν.
Οι Ουόριορς έχουν ρεκόρ 22-5, μετά και τη νίκη στην Ιντιάνα. Πρώτοι και καλύτεροι στη Δύση και σε ολάκερο το ΝΒΑ! Και όλα αυτά χωρίς να έχει επιστρέψει ο Κλέι Τόμπσον, ενώ και ο Τζέιμς Ουάισμαν παραμένει εκτός αγωνιστικής δράσης και η επάνoδός του έχει εξαιρετικά αργό χαρακτήρα.
Αυτή τη στιγμή, το Γκόλντεν Στέιτ σαρώνει σε άμυνα και επίθεση. Σε κάθε ματς πετυχαίνει 111.7 πόντους (4η καλύτερη επίθεση), ενώ δέχεται μόλις 100 πόντους (1η καλύτερη άμυνα).
Όλα έχουν την εξήγησή τους.
Ο καλύτερος Στεφ στην 13η σεζόν του
Μοιάζει υπερβολικό, αφού σε προηγούμενα χρόνια ο Στεφ Κάρι έχει δώσει αμέτρητες παραστάσεις. Έχει κερδίσει βραβεία MVP και πρωταθλήματα. Με τρόπο πειστικό. Και αδιαμφισβήτητο.
Κάποιοι υποστηρίζουν – και δεν θα έχουν απόλυτο άδικο – πως φέτος βλέπουμε την καλύτερη εκδοχή του Κάρι. Στην ηλικία των 33 ετών.
Η σύγκριση των στατιστικών από τις δύο χρονιές που κατέκτησε το τρόπαιο του MVP (2015-2016) με τη φετινή, δε δείχνει μεγάλες διαφορές.
Όσα κάνει στο παρκέ στο 1/3 των αγώνων της σεζόν 2021-2022 (27.1π., 5.6 ριμπ., 6.3 ασίστ, 1.8 κλεψ.) έχουν ήδη ξεπεράσει τα... καμώματά του το 2015. Και αγγίζουν εκείνα του 2016, όταν κατέκτησε το πρώτο ομόφωνο βραβείο MVP.
Φέτος, ο Κάρι πετυχαίνει περισσότερα τρίποντα (ξεπέρασε τα 100 σε μόλις 19 ματς, ενώ το 2015-2016 χρειάστηκε ένα περισσότερο ματς), ενώ «κατεβάζει» περισσότερα ριμπάουντ.
Σύμφωνα με όσα έχει κάνει μετά από 25 αγώνες, ο Κάρι είναι έτοιμος να καταρρίψει το ρεκόρ που έχει θέσει ο ίδιος στο δεύτερο βραβείο του MVP. Τότε είχε σημειώσει 402 τρίποντα.
Οι υπολογισμοί των αριθμολάγνων τον φέρνουν κοντά στα 440, αρκεί να αγωνιστεί στα 81 από τα 82 ματς. Ίσως το τελευταίο να είναι και η μεγάλη.. παγίδα, αφού ο μέσος όρος των αγώνων του στην κανονική περίοδο είναι περίπου στα 73.
Χώρια που απέχει μόλις δύο τρίποντα απ' το να γίνει ο απόλυτος «βασιλιάς» των τριπόντων στην ιστορία του ΝΒΑ, ξεπερνώντας τον προηγούμενο εστεμμένο Ρέι Άλεν.
Ξεκινάμε με το προφανές. Ο Ντρέιμοντ Γκριν δεν είναι ηγέτης. Δεν μπορεί να γίνει ηγέτης. Έγινε απόλυτα κατανοητό την περσινή σεζόν, όταν ο Κάρι και ο Τόμπσον ήταν εκτός παρκέ και ο μεγαλόστομος Ντρέιμοντ κατέγραφε το ένα μετά το άλλο ματς χωρίς πόντο.
Ο Γκριν είναι η τέλεια... κόλλα, όταν δεν χρειάζεται να κάνει κάτι διαφορετικό απ' αυτό που ξέρει καλύτερα και λατρεύει να κάνει: μπόλικη άμυνα, «βρώμικη» δουλειά.
Οι αριθμοί του δεν είναι επιπέδου... Κάρι, δεν ήταν ποτέ άλλωστε. Και δεν μπορούν να είναι. Αλλά η στατιστική γεμίζει σε κάθε μας: 8 πόντους, 7.9 ριμπάουντ, 7.4 ασίστ, 1.4 κλεψίματα, 1 μπλοκ!
«Κοιτάζοντας αυτή την ομάδα, έχουμε αναμείξει τους νέους με τους έμπειρους. Μου φαίνεται σωστό, η ομάδα φαίνεται σωστή. Η αύρα είναι σωστή, το κλίμα είναι υπέροχο. Το προπονητικό επιτελείο είναι απίστευτο. Μου θυμίζει κάτι από τη σεζόν 2015-2016», είπε ο Γκριν σε ένα από τα podcast που κάνει με τον τίτλο «The Draymond Green Show».
«Αυτή η ομάδα μου θυμίζει κάτι από τη σεζόν 2015-2016»
Η κουστωδία έχει κάνει step up
Οι ομοιότητες είναι πολλές. Και οι φετινοί Ουόριορς, θυμίζουν (τουλάχιστον) στους ρόλους τους, τις ομάδες των πρωταθλημάτων.
Πάρτε για παράδειγμα τον Άντριου Ουίγκινς. Μοιάζει με μία βελτιωμένη έκδοση του Χάρισον Μπαρνς. Ο Καναδός δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη που έπαιζε για τον εαυτό του στη Μινεσότα. Προσφέρει στην επίθεση (18.5π., 4.4 ριμπ., 1.8 ασίστ) και δίνει πάρα πολλά στην άμυνα. Μαζί με τον Γκριν είναι οι βασικοί παράγοντες των... σκάρτων 100 πόντων που δέχεται το Γκόλντεν Στέιτ στην άμυνά του.
Ένας άλλος που έχει κάνει τεράστιο step, επιπέδου, πιο βελτιωμένου παίκτη, είναι ο Τζόρνταν Πουλ (18.2π., 3.2 ριμπ., 3.4 ασίστ). Έχει καλύψει επάξια το κενό του απόντα Κλέι Τόμπσον.
Αλλά δεν είναι ο μόνος. Το ρόστερ διαθέτει παίκτες που μπορούν να δώσουν από κάτι σημαντικό.
Πάρτε για παράδειγμα τον Αντρέ Ιγκουοντάλα (3.6π., 3.5 ριμπ., 3.5 ασίστ, 0.8 κλεψ., 0.8 μπλοκ). Ακόμη και στα 37 του μπορεί να «δέσει» την άμυνα μιας ομάδας.
Υπάρχει και ο Ότο Πόρτερ Τζούνιορ (7.5 πόντους, 4.7 ριμπ., 1.1 ασίστ, 0.9 κλεψ.). Παραγωγικός σε αυτό που ζητάει ο Στιβ Κερ.
Και μην ξεχνάμε και τον Γκάρι Πέιτον τον δεύτερο. Έχει και το όνομα και τη χάρη του πατέρα του. Και ας μην το παραδέχεται ο θρύλος των Σόνικς. Ο Τζούνιορ διάλεξε το δύσκολο δρόμο, μέσα από την G-League και πλέον αποτελεί έναν από τους καλύτερους αμυντικούς που διαθέτουν οι Ουόριορς.
Ο ρόλος του Στιβ Κερ
Και αφού αναφέραμε τον προπονητή, χρειάζονται μερικά λόγια γι' αυτόν. Όταν ο Στιβ Κερ πήγε στους Ουόριορς, το 2014, και εκείνοι διέλυαν κάθε αντίπαλο, αποθεώθηκε. Δίκαιη αντίδραση.
Κάτι ανάλογο, προς την αντίθετη κατεύθυνση έγινε τις δύο τελευταίες σεζόν. Πρώτα ήρθε εκείνη του 15-50! Γεμάτη απουσίες και αμφισβήτηση. Αυτή που ακολούθησε είχε βελτιωμένο ρεκόρ (39-33), αλλά μία μεγάλη αποτυχία: τον αποκλεισμό στο play-in τουρνουά.
Και όμως, η σεζόν λειτούργησε ως... σχολείο. Όχι για τον Κάρι και τον Γκριν. Αλλά για τον Κέβον Λούνεϊ (61 αγώνες), τον Τζόρνταν Πουλ (51 αγώνες), τον Γκάρι Πέιτον ΙΙ (10 αγώνες), τον Χουάν Τοσκάνο Άντερσον (53 αγώνες). Και φυσικά για τον Κερ.
Ο 56χρονος προπονητής γνώριζε ότι ο χρόνος του θα τελείωνε απότομα αν και η φετινή σεζόν ήταν μία από τα ίδια. Απέδειξε, ωστόσο, ότι είναι ένας εξαιρετικός διαχειριστής καταστάσεων και προσώπων. Δεν πίεσε, δεν ξέσπασε και το κυριότερο, άντεξε στην πίεση.
Επεξεργάστηκε ακόμα και ένα πλάνο για να αλλάξει τη χρονική ρουτίνα του Κάρι, κάτι που ακολουθούσε για χρόνια. Και μέχρι στιγμής αποδίδει εξαιρετικά.
Και πλέον απολαμβάνει ήρεμες μέρες. Όσο μπορούν να είναι για έναν άνθρωπο που έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα ως παίκτης και άλλα 3 ως προπονητής.