ΑΕΚ: Η χρονιά των αλλαγών με φόντο την «Αγιά Σοφιά»!

Από τα τέλη του 2020, έπειτα από την απομάκρυνση του Μάσιμο Καρέρα από τον πάγκο, η ΑΕΚ στράφηκε για 4η φορά στον Μανόλο Χιμένεθ, τον προπονητή που ταυτίστηκε όσο κανένας άλλος με την ομάδα έπειτα από τη χρονιά της επιστροφής. Ο Ανδαλουσιανός κόουτς, γνωρίζοντας άριστα τον οργανισμό ΑΕΚ, θα ερχόταν για να σώσει τη χρονιά, καθώς η διαφορά από την κορυφή στα μισά της σεζόν ήταν ήδη σημαντική. Εκτός από αυτό βέβαια και τα αποδυτήρια της ΑΕΚ ήταν πολύ θετικά σε ακόμα μια επιστροφή του Μανόλο, ωστόσο αυτή τη φορά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά. Μπορεί στον μήνα του μέλιτος μέσα στον Γενάρη ο Χιμένεθ δένοντας την ανασταλτική λειτουργία που αποτελούσε την αχίλλειο πτέρνα της Ένωσης να πανηγύρισε πέντε σερί νίκες, όμως στη συνέχεια οι ανορθογραφίες που είχαν μακιγιαριστεί, έκαναν ξανά την εμφάνισή τους.

Την ίδια στιγμή ο Χιμένεθ ήταν εμφανώς επηρεασμένος από ό,τι ακουγόταν σχετικά με την προοπτική της παραμονής του και την επόμενη σεζόν, οι αρκετοί τραυματισμοί που έπρεπε να αντιμετωπίσει δεν διευκόλυναν το έργο του, ενώ και ο ίδιος έβγαζε έναν διαφορετικό εαυτό δείχνοντας «θολωμένος». Η αγωνιστική κατρακύλα της ΑΕΚ, με την ευάλωτη άμυνα έβαλε σε κίνδυνο ακόμη και την ευρωπαϊκή έξοδο της ομάδας ενόψει της επόμενης σεζόν, ενώ το βαρύ 1-5 από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ αποτέλεσε μια μαύρη κηλίδα. Η νοοτροπία του νικητή στα μεγάλα ματς είχε ξεθωριάσει τελείως, με την ΑΕΚ να γνωρίζει ήττες σε αυτά τα παιχνίδια και χρειάστηκε να φτάσουμε τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος των πλέι οφ για να πάρουν οι κιτρινόμαυροι τη νίκη με 1-0 μέσα στη Λεωφόρο επί του Παναθηναϊκού και να σφραγίσουν την παρουσία τους στην Ευρώπη. Τον μίνιμουμ δηλαδή στόχο που είχαν σε μια κάκιστη σεζόν.

Οι αποφάσεις από το αφεντικό της ΑΕΚ, τον Δημήτρη Μελισσανίδη είχαν παρθεί. Ο διοικητικός ηγέτης της Ένωσης ήταν αποφασισμένος το καλοκαίρι να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές στο ρόστερ της ΑΕΚ για να το αναβαθμίσει και να το κάνει ξανά ανταγωνιστικό με φόντο τη μεγάλη επιστροφή της Ένωσης στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η ΑΕΚ είναι επιβεβλημένο να μπει στο νέο της γήπεδο με μια ομάδα που θα είναι έτοιμη να χτυπήσει τον τίτλο και γι' αυτό τον λόγο από τον Μάιο κιόλας ο Μελισσανίδης στη συνάντηση που είχε με τους ρεπόρτερ της ΑΕΚ στα Σπάτα ήταν ξεκάθαρος για τουλάχιστον επτά μεταγραφές ενδεκάδας και για ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ από παίκτες που δεν είχαν τίποτε άλλο να προσφέρουν. Ήδη είχαν γίνει τους προηγούμενους μήνες μέσα στο 2021 αλλαγές και σε στελεχιακό επίπεδο. Ο Μηνάς Λυσάνδρου αποχώρησε από τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου, με τον Γιώργο Κοσμά να τον αντικαθιστά, ενώ στο πλευρό του τεχνικού διευθυντή, Παναγιώτη Κονέ προστέθηκε και ο Γιάννης Παπαδημητρίου στη θέση του εκτελεστικού διευθυντή. Αμφότεροι θα αναλάμβαναν το έργο του αγωνιστικού σχεδιασμού.

Ό,τι είπε ο Μελισσανίδης στο τέλος της σεζόν έγινε πράξη και με το παραπάνω καθώς η ΑΕΚ κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου προχώρησε σε 14 προσθήκες. Οι επιστροφές των Βράνιες και Αραούχο δεν ήταν οι μόνες που έφεραν αισιοδοξία. Η απόκτηση του Στάνκοβιτς για τη θέση του τερματοφύλακα, οι μεταγραφές καταξιωμένων παικτών όπως ο Τσούμπερ και ο Άμραμπατ, η ενίσχυση στα πλάγια μπακ με τους Μισελέν, Χατζισαφί και κυρίως με τον Μοχαμαντί στην ελεύθερη αγορά του Σεπτέμβρη, η προσθήκη εμπειρίας με τον Τζαβέλλα, αλλά και οι μεταγραφές των Λε Ταλέκ και Γέβτιτς (άσχετα αν οι δυο τελευταίοι δεν έχουν κάνει τη διαφορά μέχρι στιγμής για διαφορετικούς λόγους) ήταν κινήσεις που έδειξαν την κατεύθυνση για μια ολοκληρωτική αλλαγή του αγωνιστικού προσώπου και την ισχυροποίηση της ΑΕΚ. Την ίδια στιγμή η Ένωση προχώρησε σε σημαντικό βαθμό και στην παραχώρηση των παικτών που πλέον δεν θα υπολογίζονταν, με το ρόστερ τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά να είναι σίγουρα το καλύτερο που είχε η ΑΕΚ από τη χρονιά της επιστροφής της.

Το ζήτημα του προπονητή που θα αντικαθιστούσε τον Χιμένεθ ήταν ιδιαίτερα κομβικό. Η ΑΕΚ στο πρόσφατο παρελθόν είχε κάνει αρκετές επιλογές που δεν ευδοκίμησαν, είτε επειδή ήταν λανθασμένες είτε επειδή δεν στηρίχτηκαν όσο θα έπρεπε. Σε κάθε περίπτωση αυτή τη φορά ήταν επιβεβλημένο να βρεθεί ο προπονητής – σημείο αναφοράς που θα αναλάμβανε με το νέο υλικό που θα είχε στα χέρια του να χτίσει τη νέα ΑΕΚ με προοπτική την είσοδο στην Αγιά Σοφιά – OPAP Arena. Ο εκλεκτός τελικά ήταν ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς, ο οποίος μπορεί να μην ήταν η πρώτη επιλογή, ωστόσο ο Σέρβος τεχνικός είχε αποδείξει ότι είχε την εμπειρία του πρωταθλητισμού και όλα τα εφόδια στο να οδηγήσει την ΑΕΚ σε βάθος χρόνου και πάλι στην κορυφή. Η θητεία του στον κιτρινόμαυρο πάγκο, ωστόσο, ξεκίνησε με ένα ηχηρό χαστούκι που δεν περίμενε κανείς. Παρότι ο ίδιος ήταν εξπέρ στις προκρίσεις των ευρωπαϊκών προκριματικών του καλοκαιριού, ο αποκλεισμός – σοκ από τη Βελέζ αποτέλεσε ένα μεγάλο πλήγμα.

Η ΑΕΚ έπρεπε να είχε προκριθεί όχι μόνο γιατί η αντίπαλός της ήταν αδύναμη, αλλά και γιατί το ευρωπαϊκό της μέλλον και ό,τι έχει χτίσει μέχρι σήμερα στην Ευρώπη απαγορευόταν να μπει σε κίνδυνο. Η συμμετοχή της ΑΕΚ στους ομίλους της νεοσύστατης διοργάνωσης του Europa Conference League έπρεπε να γίνει πραγματικότητα. Η εξέλιξη όμως ήταν διαφορετική. Παρά το «στραπάτσο» δόθηκε φυσικά στον Μιλόγεβιτς η ευκαιρία να συνεχίσει και με την μεταγραφική ενίσχυση που ακολούθησε. Παρ' όλα αυτά όπως αποδείχθηκε στην πορεία τα χνώτα των δύο πλευρών δεν μπόρεσαν να ταιριάξουν. Παρά τα σχετικά καλά αποτελέσματα (εξαίρεση το 3-3 με τον ΟΦΗ, με την ΑΕΚ ωστόσο να φωνάζει για τη διαιτησία), η ήττα στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ και με τον τρόπο που ήρθε, θυμίζοντας την περσινή σεζόν, γέμισε με μεγάλο προβληματισμό τους ανθρώπους της ΑΕΚ. Η πρόταση από τη Σαουδική Αραβία που είχε ο Μιλόγεβιτς αποτέλεσε την αφορμή προκειμένου η ΑΕΚ να πάρει την απόφαση να χωρίσει τους δρόμους της μαζί του, ενώ και ο ίδιος ο Σέρβος προπονητής φαινόταν έντονα πιεσμένος. Έτσι μια συνεργασία που ξεκίνησε με την προοπτική της Αγιά Σοφιάς – OPAP Arena οδηγήθηκε σε ένα πρόωρο και αιφνιδιαστικό διαζύγιο.

Σε λιγότερο από 48 ώρες από τη λύση της συνεργασίας με τον Μιλόγεβιτς, η ΑΕΚ είχε δώσει τα χέρια με τον Αργύρη Γιαννίκη ανακοινώνοντας τον 41χρονο κόουτς στις 10 Οκτώβρη. Ήταν μια περίπτωση που είχε απασχολήσει και στο πρόσφατο παρελθόν τους κιτρινόμαυρους, ωστόσο δεν είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για να πορευτούν μαζί. Αυτή τη φορά όμως οι άνθρωποι της ΑΕΚ στράφηκαν αμέσως στον Γιαννίκη, ο οποίος είχε δείξει εξαιρετικά δείγματα γραφής στη διετία με τον ΠΑΣ Γιάννινα, ενώ και ο ίδιος έδειχνε ότι περίμενε μια πρόκληση ενός πάγκου μεγάλης ελληνικής ομάδας. Ο Έλληνας τεχνικός από την πρώτη στιγμή στην παρουσίασή του φάνηκε ότι θέλει να λέει λίγα και να δουλεύει πολύ, δίνοντας έμφαση στα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ομάδες του. Ένταση, πρέσινγκ, άμεση και γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση, αξιοποίηση χώρων. Φυσικά δεν ήταν δυνατό από τη μία μέρα στην άλλη να εμφανίσει στο χορτάρι συγκλονιστικές διαφορές με τον προκάτοχό του, ωστόσο το ξεκίνημά του ήταν εξαιρετικό. Βασίστηκε φυσικά στη μεγάλη δυναμική της ΑΕΚ μεσοεπιθετικά με την πλούσια ποιότητα που διαθέτει σε αυτό το κομμάτι. Από την άλλη, όπως φάνηκε, η ΑΕΚ ήθελε περισσότερη συνοχή στην ανασταλτική της λειτουργία συνολικά, κάτι που από πέρυσι αποτελούσε την αχίλλειο πτέρνα της, με μεγαλύτερη αδυναμία της στον άξονα της μεσαίας γραμμής.

Οι δύο βαθμοί που άφησε στο ματς της Ριζούπολης με τον Απόλλωνα Σμύρνης αναμφισβήτητα αποτέλεσαν μεγάλη γκέλα, ωστόσο στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, που είχε ακολουθήσει, παρά την ήττα η Ένωση ήταν ανώτερη και το αποτέλεσμα κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Άλλωστε η αναγνώριση της προσπάθειας ήρθε από τον ίδιο τον κόσμο στο χειροκρότημα στο τέλος. Με τον Γιαννίκη η ΑΕΚ έκλεισε το 2021 με 11 βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό στην κορυφή, έπειτα από την ήττα – μαχαιριά από τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων. Ήταν μια απογοητευτική εξέλιξη για ακόμα μια σεζόν, ωστόσο την αμέσως επόμενη μέρα η ΑΕΚ έσπευσε να επεκτείνει την οψιόν του συμβολαίου του Γιαννίκη ως το 2024 δείχνοντας ότι τον πιστεύει και πως σε βάθος χρόνου θα καταφέρει να βγάλει στο γήπεδο τα χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας του σε συνδυασμό με αποτελέσματα. Το πιο σημαντικό φυσικά, όπως έχουν τονίσει τόσο ο Γιάννης Παπαδημητρίου όσο και ο Παναγιώτης Κονέ, είναι να διαμορφωθεί στην Ένωση η νοοτροπία του νικητή. Η φιλοσοφία του πρωταθλητισμού, η οποία από τον τίτλο του 2018 και έπειτα ξεθώριασε. Και αυτό το στοιχείο είναι πολύ σημαντικό να αναπτυχθεί ξανά στον οργανισμό ώστε να επιστρέψει στην κορυφή. Κάτι που καλείται να βγάλει στον θεσμό του Κυπέλλου.

Τίποτα βέβαια δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που ετοιμάζεται στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πέρα από κάθε τίτλο, πέρα από κάθε επιτυχία, πέρα από κάθε νίκη, η ολοκλήρωση της κατασκευής της Αγιά Σοφιάς – OPAP Arena και η επιστροφή της ΑΕΚ στα πατρογονικά της εδάφη είναι ένα γεγονός ανεκτίμητο. Από το 2003 και έπειτα η ΑΕΚ ξεριζώθηκε, αλλά η ώρα του γυρισμού στο σπίτι της, στη δική της πόλη, δεν αργεί. Το νέο γήπεδο μέσα στο 2021 έκανε νέα σημαντικά βήματα προόδου προς την τελειοποίησή του και ξεπερνώντας και τα τελευταία εμπόδια θα είναι πλέον έτοιμο -καλώς εχόντων των πραγμάτων- μέσα στο 2022 να ανοίξει τις πύλες του για να υποδεχθεί όλη την οικογένεια της ομάδας. Και φυσικά τους οπαδούς της, οι οποίοι αδημονούν να ξαναδούν τη μεγάλη τους αγάπη να παίζει εκεί, στη γειτονιά της.

Οι εσωτερικές εργασίες μέσα στο 2021 προχώρησαν σημαντικά, με τα καρεκλάκια να τοποθετούνται γεμίζοντας τις εξέδρες στην κιτρινόμαυρη διχρωμία και σχηματίζοντας τον Δικέφαλο Αετό, το έτος ίδρυσης του συλλόγου (1924) και τον αριθμό «21» στο πέταλο που θα βρίσκεται η Original. Οι τέσσερις πυλώνες του γηπέδου φέρουν τις μορφές τεσσάρων ιερών τεράτων της ΑΕΚ. Του Σεραφείδη, του Παπαϊωάννου, του Νεστορίδη και του Μαύρου. Αλλά και οι εξωτερικές εργασίες, εξίσου σημαντικές, προοδεύουν, με την τελειοποίηση του κτιρίου που «ακουμπάει» στην παλιά Σκεπαστή και θα φιλοξενεί τα Μουσεία της Ιστορίας της ΑΕΚ και του Προσφυγικού Ελληνισμού, αλλά και με το μεγάλο έργο της υπογειοποίησης δίπλα από το γήπεδο, το οποίο επίσης βρίσκεται μια ανάσα από την ολοκλήρωσή του. Ένα έργο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη λειτουργία της Αγιά Σοφιάς – OPAP Arena, που θα δώσει συνάμα και μια κυκλοφοριακή ανάσα στην περιοχή. Την ίδια στιγμή η ΑΕΚ αναβαθμίζεται σε όλα τα επίπεδα και με την κατασκευή του νέου γηπέδου στο προπονητικό κέντρο στα Σπάτα, το οποίο επίσης έχει μπει στην τελική του ευθεία. Έργα, τα οποία με εμπνευστή τον Δημήτρη Μελισσανίδη, παίρνουν σάρκα και οστά, εκτοξεύοντας την ΑΕΚ και δείχνοντας ότι τα καλύτερα είναι μπροστά.