Σπανούλης - Ζήσης: Οι διόσκουροι είπαν αντίο
Μία σπουδαία γενιά του ελληνικού μπάσκετ έβαλε τέλος το 2021. Μπορεί οι Βασίλης Σπανούλης, Νίκος Ζήσης και Στράτος Περπέρογλου να μην έχουν γεννηθεί το ίδιο έτος, ωστόσο σημάδεψαν το ελληνικό μπάσκετ ταυτόχρονα. Θα μπορούσε να είναι και ο Γιάννης Μπουρούσης στην παρέα αυτή, όμως ο Καρδιτσιώτης σέντερ αθέτησε την απόσυρση του από τα παρκέ για χάρη του τόπου του. Ο «Μπούρου» λατρεύει την Καρδίτσα και αγωνίζεται στην Α2 με τη φανέλα της οπότε ακόμη είναι εν ενεργεία κυνηγώντας την άνοδο στην Basket League.
To Gazzetta θυμάται εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού και γράφει λίγα λόγια για τον καθέναν.
Βασίλης Σπανούλης, το αντίο ενός θρύλου
Το απόγευμα του Σαββάτου την 26η Ιουνίου θα μείνει στην ιστορία όπως τόσα και τόσα επιτεύγματα του κορυφαίου μπασκετμπολίστα στην Ευρώπη της περασμένης δεκαετίας. Ο Βασίλης Σπανούλης κατάλαβε το σώμα του, αντιλήφθηκε τον περιορισμένο ρόλο του στον Ολυμπιακό της σεζόν 2021-22 και αποφάσισε να ολοκληρώσει την μυθική του καριέρα.
Το μήνυμα στο Instagram ανέφερε: «Πριν από λίγο ανακοίνωσα στους προέδρους ότι ήρθε η ώρα να κλείσει το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής μου και τους ευχαρίστησα για όσα πετύχαμε μαζί.
Ήταν μια δύσκολη απόφαση αλλά δεν ήταν στενάχωρη.
Το μπάσκετ μου χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι γεμάτο από έντονες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις. Μου έδωσε τα πάντα και του έδωσα τα πάντα.
Ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε το πεπρωμένο μου και το πιο όμορφο λιμάνι μου. Φεύγω περήφανος για όσα σπουδαία κατακτήθηκαν αλλά και για όσα μετά από σκληρή μάχη χάθηκαν. Πάνω απ' όλα φεύγω γεμάτος, γιατί έζησα περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκα.
Μέσα από την καρδιά μου θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι ήταν στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια, τους προέδρους, τους προπονητές, τους συμπαίκτες, τους συνεργάτες και τους αντιπάλους, μα πάνω από όλα θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους για την αγάπη τους. Αυτή η αγάπη ήταν που μου έδινε τη δύναμη να προσπαθώ πιο σκληρά κάθε μέρα κι αυτή η αγάπη θα είναι για πάντα οδηγός μου.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ…»
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν είχαν την ευκαιρία να τον ευχαριστήσουν αφού στη μεγαλειώδη γιορτή που του ετοίμασε η ομάδα, δεν ήταν εκεί λόγω της πανδημίας. Βρήκαν όμως τον τρόπο και με μία επίσκεψη – έκπληξη στο σπίτι του, έκαναν τη νύχτα μέρα και τον αποθέωσαν για μία ακόμη φορά.
Ο Σπανούλης επισκέπτεται τα επίσημα του φαληρικού σταδίου για να δει την προσπάθεια της ομάδας της καρδιάς του και περιμένει τον Σεπτέμβριο να πρωταγωνιστήσει σε μία φαντασμαγορική γιορτή που ετοιμάζουν για χάρη του Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος. Μία βραδιά εφάμιλλη του θρύλου του Σπανούλη η οποία θα αγγίζει τα όρια του ΝΒΑ.
Πάντως θα συνεχίσει να υπηρετεί το παιχνίδι που λάτρεψε από μικρό παιδί. Σε μία προσπάθεια να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις και τη νοοτροπία του, θα συνεργαστεί με την Euroleague καθοδηγώντας νεαρούς παίκτες στα επίσημα τουρνουά U18 της διοργάνωσης.
Νίκος Ζήσης, από παίκτης έγινε GM
Οι σκέψεις και τα έντονα συναισθήματα από την απόφαση του Σπανούλη να αποσυρθεί από το μπάσκετ δεν είχαν κοπάσει όταν δύο μέρες αργότερα ο Νίκος Ζήσης τον μιμήθηκε. Διόσκουροι από τα 16 τους χρόνια στις μικρές εθνικές ομάδες, κολλητοί και κουμπάροι. Προφανώς και αμφότεροι είχαν καθίσει σε ένα τραπέζι κι είχαν συζητήσει για το μέλλον τους. Μία από αυτές τις κουβέντες που θα ήθελες να ήσουν αόρατος και να στεκόσουν σε μία γωνία και απλά να τους άκουγες.
Δευτέρα, 28 Ιουνίου ο Ζήσης πήρε σειρά επίσης μέσω του λογαριασμού του στο Instagram
«Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να ανακοινώσω την αποχώρηση μου από την ενεργό δράση. Είναι μια απόλυτα συνειδητή απόφαση, γιατί ξέρω πως έχω δώσει τα πάντα. Αγάπησα το μπάσκετ από παιδάκι αλλά ποτέ δε φαντάστηκα πως θα έκανα ένα τόσο μεγάλο, συναρπαστικό και αξέχαστο ταξίδι. Είμαι περήφανος για όσα κατάφερα, αλλά και για όσα δεν κατάφερα ,γιατί πάντα έδινα το 100% της ψυχής, του μυαλού και του κορμιού μου.
Το μπάσκετ είναι για μένα πολλά περισσότερα από ένα παιχνίδι. Λάτρευα όχι μόνο να παίζω, αλλά και να συζητάω, να αναλύω, να σκέφτομαι πάντα πώς εγώ και η ομάδα μου θα γίνουμε καλύτεροι.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συμπαίχτες μου, τους προπονητές μου, όλους τους ανθρώπους των ομάδων που έπαιξα, στους αντιπάλους μου!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τους φιλάθλους και τον κόσμο για την αγάπη και τη στήριξη τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε όλους τους σταθμούς της καριέρας μου .
Αισθάνομαι ευλογημένος για τις φιλίες και τις σχέσεις ζωής που δημιούργησα. Για τα τόσα ταξίδια, τις χαρές, τις λύπες, εικόνες και συναισθήματα που θα κουβαλάω μέσα μου για πάντα! Ήταν γραφτό και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό ,που ο κύκλος κλείνει όπως ακριβώς είχε ανοίξει. Στην ΑΕΚ ,την ομάδα που ανδρώθηκα και έζησα πολλά.
Η εθνική ομάδα κυλάει στο αίμα μου και ήταν, είναι και θα είναι η ομάδα της καρδιάς μου! Η φανέλα με το εθνόσημο με σημάδεψε, με καθόρισε, με στιγμάτισε και η περηφάνια που νιώθω για όλα αυτά τα καλοκαίρια που πέρασα αγωνιζόμενος για αυτήν δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις».
Ένας κύκλος που κράτησε όσο μια ζωή λοιπόν τελειώνει εδώ! Η ζωή όμως δεν μπορεί να περιμένει. Ο αγώνας συνεχίζεται. Χωρίς την μπάλα στα χέρια μου, αλλά με την μπάλα πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου».
Ο Νίκος Ζήσης δεν αντέχει χωρίς το μπάσκετ στη ζωή του κι επίσης δεν αντέχει και μακριά από την αγαπημένη του ομάδα η οποία δεν είναι άλλη από την Εθνική. Ο Ζήσης ανέλαβε χρέη GM της εθνικής Ανδρών.
