ΠΑΟΚ: Δέκα ιστορίες και πρόσωπα από το 2021
Ήταν μία δύσκολη χρονιά, που αναμφίβολα στιγματίστηκε από την πανδημία, με τον κορονοϊό να συνεχίζει, δυστυχώς, να παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή όλων μας.
Το 2021 ήταν γεμάτο αναμνήσεις σε άσπρο και μαύρο φόντο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. ΠΑΟΚ, σκέτο. Στιγμές χαράς και λύπης. Ευχάριστες στιγμές, όπως η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, άλλες και πολλές δυσάρεστες, κυρίως από ήττες οι περισσότερες διδακτικές και η κάθε μία με τη δική της σημασία. Ο ορισμός του σε «χαρές και σε λύπες μαζί», όπως ακριβώς έγραψε η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ λέγοντας το δικό της «αντίο» στο 2021.
Η χρονιά σημαδεύτηκε και από πρόσωπα και γεγονότα με… ονοματεπώνυμο. Ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς είναι ο νέος ήρωας της Τούμπας. Εκεί, όπου επέστρεψε, μετά από δύο χρόνια απουσίας ο Ραζβάν Λουτσέσκου για να διαδεχθεί τον Πάμπλο Γκαρσία, που έγραψε τη δική του (σύντομη) ιστορία ως προπονητής του ΠΑΟΚ το 2021.
Οι «ασπρόμαυροι» είδαν δύο δικά τους παιδιά, τον Δημήτρη Γιαννούλη και τον Χρήστο Τζόλη, να φεύγουν για την Αγγλία και να παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο της Premier League, τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ να επιστρέφει, τον Γιάσμιν Κούρτιτς να σκοράρει, Σίντζι Καγκάβα να έρχεται και να φεύγει μέσα στη χρονιά και... πάει λέγοντας.
Τα υπόλοιπα στις παρακάτω δέκα «ασπρόμαυρες» ιστορίες από το 2021 που φεύγει...
Κωδικός: The Final2021 – Μια μάγκικη «κούπα»
O ΠΑΟΚ το βράδυ της 22ας Μαΐου έγραψε ιστορία στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας κατακτώντας το 8ο Κύπελλο Ελλάδας, πετυχαίνοντας το «τέσσερα στα τέσσερα» σε ισάριθμες παρουσίες σε Τελικό Κυπέλλου τις τελευταίες πέντε σεζόν, αλλά και το «τρία στα τρία» στο… γούρικο γήπεδο του Αμαρουσίου.
Η αποστολή με κωδικό #TheFinal2021 (που έγινε ταινία τηρώντας την παράδοση) έμοιαζε «mission impossible», αλλά εκείνη τη βραδιά ο «Δικέφαλος» ήταν από την κορυφή ως τα νύχια μία ομάδα, σε αποστολή. Η δίψα και το πάθος των παικτών του Πάμπλο Γκαρσία υπερκέρασαν κάθε εμπόδιο στο δρόμο προς το όγδοο κύπελλο της Ιστορίας του.
Ο ΠΑΟΚ έχει πετύχει 23 γκολ σε τελικούς κυπέλλου, όμως το γκολ του Μάικλ Κρμέντσικ θα το συζητάμε για τα επόμενα είκοσι και τριάντα χρόνια. Ίσως και λίγα λέμε… Πώς να το ξεχάσεις; Πώς να το βγάλεις από τον «σκληρό δίσκο» του μυαλού σου.
Ένα γκολ, μία «κούπα». Στο 90ο λεπτό. Μπαμ και κάτω!
Οι «ασπρόμαυροι» είχαν ανοίξει το σκορ με τον αρχηγό τους. Στα 35 του ο Αντρέ Βιεϊρίνια εμφανίστηκε στον τελικό διψασμένος και για νέους τίτλους. Το βασίλειο του έδινε γι’ αυτή την «κούπα». Και την πήρε! Όμως, ο Μάικλ Κρμέντσικ που μπήκε μαζί με τον Χάρη Τσιγγάρα στο 80ο λεπτό άλλαξαν την εικόνα του τελικού. Έγιναν οι πρωταγωνιστές. Με τον Τσέχο φορ να παίρνει όλη τη δόξα για το γκολ που χάρισε στον «Δικέφαλο» το κύπελλο.
Το πάρτι, εν μέσω πανδημίας, στήθηκε στο γνωστό μέρος. Στο Λευκό Πύργο. Υποδοχή στις 6 το πρωί, γίνεται; Αν μιλάμε για τον ΠΑΟΚ, γίνεται και παραγίνεται… Ένα «ασπρόμαυρο» ποτάμι ανθρώπων, κόντρα στις απαγορεύσεις και σε καιρό πανδημίας, ξεχύθηκε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης για να γιορτάσει την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας.
Χιλιάδες κόσμου στους δρόμους, στα σοκάκια, στο αεροδρόμιο, στο Λευκό Πύργο. Μικροί, μεγάλοι. Με ή χωρίς μάσκα. Μια πόλη που αρνήθηκε να κοιμηθεί. Εκατοντάδες έμειναν μέχρι να ξημερώσει για να ρίξουν τα τείχη και να πανηγυρίσουν μαζί με τους θριαμβευτές του ΟΑΚΑ.
Ο ωραίος του 2021: Έρωτας με την πρώτη ματιά…
Έτσι, ακριβώς, όπως το έλεγε ο τίτλος του Gazzetta στις 30 Οκτωβρίου, τη μέρα που ΠΑΟΚ και Αντρίγια Ζίβκοβιτς έδωσαν τα χέρια και ανανέωσαν τους όρκους πίστης για την επόμενη τριετία: «Ερωτας με την πρώτη ματιά…»!
Ο «Ζίλε» έγινε ο νέος ήρωας της Τούμπας. Συστήθηκε με το γκολ-μαχαιριά στην Μπενφίκα, αλλά και μια ονειρεμένη πάσα, δίχως να βλέπει, μισό γκολ – μισό κύπελλο, στον τελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Το δεύτερο μισό του 2021 ξεκίνησε περίεργα. Εμφανίστηκε με παραπανίσια κιλά στην προετοιμασία, στις αρχές Σεπτεμβρίου τον «χτύπησε» ο κορονοϊός, όμως ο 25χρονος εξτρέμ φρόντισε να παραμείνει πιστός στο άσπρο και το μαύρο.
Οταν είναι στα καλά του, η επίδραση του στην ομάδα είναι ολοφάνερη, πειστική, αδιαπραγμάτευτη, εξάλλου οι συμπαίκτες τον επιβράβευσαν χαρίζοντάς του το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη (MVP) της περσινής χρονιάς. Οι εμφανίσεις του στην Ελλάδα δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους συμπατριώτες του. Επέστρεψε στις κλήσεις της Εθνικής Σερβίας και άρχισε να τοποθετεί το όνομά του στην κουβέντα για το αύριο του σερβικού ποδοσφαίρου.
Με τους «πλάβι» έφτασε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 παίζοντας ως δεξί μπακ στον «τελικό» απέναντι στην Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος και του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Το καλοκαίρι, μιλώντας αποκλειστικά στο Gazzetta, μπορεί να μην ήθελε να πει και πολλά για το θέμα της ανανέωσης, όμως δεν ήταν καθόλου δύσκολο να διαβάσει κάποιος την σκέψη του. Αν του έδινα ένα στυλό, θα υπέγραφε εκείνη την στιγμή! Απλώς δεν έκανε και δεν κάνει τίποτα, αν δεν συμβουλευτεί πρώτα τον πατέρα του. Από τα πρώτα του βήματα ο Γιόβιτσα Ζίβκοβιτς είναι ο «φύλακας άγγελος» του, ο άνθρωπος που συμμετέχει σ’ όλες τις διαπραγματεύσεις και συζητήσεις, αυτός που μίλησε με τον Ιβάν Σαββίδη για το νέο συμβόλαιο, το οποίο υπέγραψε στις 5 Δεκεμβρίου για να επιβεβαιωθεί στην πράξη η σχέση αγάπης των δύο πλευρών.
Όταν τον ρώτησα ποια είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή του στην Ελλάδα, μου απάντησε δίχως δεύτερη σκέψη: «Όταν υπέγραψα στον ΠΑΟΚ!».
Τώρα, θα μπορεί να λέει ότι η στιγμή της υπογραφής του νέου συμβολαίου είναι επίσης μια εξίσου ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας του στα «ασπρόμαυρα».
Ο απροσδόκητος ήρωας του 2021: Ήρθε, σκόραρε και… έφυγε!
Βλέπει τον κόσμο από τα 191 εκατοστά και πάνω, για κάποιους είναι ένας επιθετικός παλιάς κοπής, ωστόσο για τον ΠΑΟΚ ισοδυναμούσε με πρωτοχρονιάτικο λαχείο. Στις αρχές Ιανουαρίου, η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ ανακοίνωνε την απόκτηση του Μάικλ Κρμέντσικ.
Ο 27χρονος επιθετικός από το Κράσλιτσε της Τσεχίας ήρθε στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο δανεικός από την Κλαμπ Μπριζ μέχρι το τέλος της σεζόν. Δίχως να υπάρχει «buy out» στο συμβόλαιό του, έδειξε από την αρχή ότι διέθετε «όλο το πακέτο».
Μετά από πολύ καιρό, ο ΠΑΟΚ έπαιζε με προφανή στόχο να «ταΐσει» τον σέντερ φορ του, όμως λίγοι μπορούσαν να φανταστούν ότι ο Τσέχος φορ θα υπέγραφε την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, με το τελευταίο από τα εννιά γκολ που πέτυχε με την «ασπρόμαυρη» φανέλα.
Στον τελικό ο Τσέχος σέντερ φορ μπήκε στο 80' και... σμπαράλιασε την άμυνα του Ολυμπιακού! Μέσα σε δέκα λεπτά, τον έχασαν τρεις φορές οι στόπερ των «ερυθρολεύκων» και τελικά στο 90' με τέλειο πλασέ, έγραψε το 2-1 και έστειλε το Κύπελλο στην Θεσσαλονίκη και κάποιες εκατοντάδες φίλων του «Δικεφάλου» έξω από το σπίτι του να πανηγυρίζουν κάτω από το μπαλκόνι του!
Ήταν ο άνθρωπος που σημάδεψε αυτό το τρόπαιο, καθώς πάλι από δικό του γκολ ο «δικέφαλος του βορρά» απέκλεισε την ΑΕΚ στα ημιτελικά.
Τελικά, επέλεξε να αφήσει το Βέλγιο, όχι όμως για να παραμείνει κάτοικος Θεσσαλονίκης, αλλά «για να επιστρέψω στην Τσεχία για να κερδίσω τρόπαια», όπως ανακοίνωσε στις 12 Ιουνίου κλείνοντας την πόρτα στην Τούμπα παρότι όπως έλεγε «απόλαυσα το ποδόσφαιρο τους έξι μήνες της παραμονής μου στη Θεσσαλονίκη».
Η μεγάλη επιστροφή του 2021: Σα να μην έφυγε ποτέ...
Τον περασμένο Μάιο ο Ιβάν Σαββίδης έβαλε τα πράγματα κάτω. Τα ζύγισε. Τα μέτρησε. Αποφάσισε με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας. Όταν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στον πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορία σου και στον αγαπημένο της κερκίδας, μπορεί να έχεις κάποιους ενδοιασμούς, αλλά οφείλεις να πάρεις τη σωστή απόφαση. Μια καθαρά ποδοσφαιρική απόφαση.
Με όλο τον συναισθηματισμό, που κυκλοφορούσε εν αφθονία πέριξ της Τούμπας εκείνο το διάστημα λόγω της παρουσίας του αγαπημένου της κερκίδας, Πάμπλο Γκαρσία, στον πάγκο της ομάδας, φτάσαμε στο διαζύγιο με τον Ουρουγουανό. Δύσκολη απόφαση. Ο Γκαρσία δεν κρίθηκε από ένα κερδισμένο ματς. Όχι όποιο κι όποιο ματς, αλλά έναν κερδισμένο Τελικό Κυπέλλου Ελλάδας απέναντι στον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Κρίθηκε, προφανέστατα, για όλη την πορεία της ομάδας από τον Οκτώβριο του 2020 μέχρι και το βράδυ του τελικού. Τα προηγούμενα χρόνια, ίσως, να είχε παραμείνει, αλλά η δουλειά δεν γινόταν να προχωρήσει έτσι.
Από την στιγμή που η ομάδα έχει ιδιοκτήτη και μάλιστα έναν ιδιοκτήτη του μεγέθους του Σαββίδη, οι αποφάσεις που λαμβάνει πρέπει να είναι σεβαστές απ’ όλους. Και αυτό είναι μία πραγματικότητα. Συνήθως οι συναισθηματισμοί και η προσωπολατρία, που στον ΠΑΟΚ, δόξα τω Θεό, είμαστε χορτάτοι, σε βγάζουν εκτός στόχων. Κι αυτό είναι επίσης άλλη μια πραγματικότητα.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου επέστρεψε στην Τούμπα και το πρώτο πράγμα που είπε ήταν ότι… «εγώ δεν έφυγα ποτέ», έγινε ο προπονητής με το υψηλότερο συμβόλαιο στην ιστορία του ΠΑΟΚ και αποφάσισε να χτίσει μια ομάδα βασισμένη στα «δικά του παιδιά».
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ήρθε ο Σαββίδης, για πρώτη φορά από τη μέρα που ανακατεύθηκε με τα του ΠΑΟΚ, να ταράξει τα νερά. Και τα προηγούμενα χρόνια ξόδεψε ένα τσουβάλι λεφτά, ωστόσο (μας) έδειξε για πρώτη φορά ότι είχε μάθει από τα λάθη του. Η δεύτερη παραδοχή ήρθε στα τέλη του Δεκέμβρη με την πρόσληψη του Ζοσέ Μπότο στη θέση του αθλητικού διευθυντή.
Όλα αυτά τα χρόνια της ηγεμονίας του στην «ασπρόμαυρη» κοινωνία της Θεσσαλονίκης, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έλεγε ότι πετάει τα λεφτά του. Σε βαρέλι δίχως πάτο. Τώρα μ’ αυτή την κίνηση (μας) δείχνει ότι έχει αρχίσει να ξέρει από τη δουλειά στο ποδόσφαιρο. Θέλει κι ο ΠΑΟΚ των επόμενων ετών να ξέρει αυτή τη δουλειά. Να ξέρει να «κάνει» ποδόσφαιρο. Έτσι μόνο μπορεί να προχωρήσει μπροστά.
Ο Ρουμάνος τεχνικός δεν δικαιώθηκε με την «ψήφο εμπιστοσύνης» που έδωσε στα παιδιά του νταμπλ, έβαλε υπερβολικό βάρος στις πλάτες όλων λέγοντας από την πρώτη μέρα πως στόχος είναι η κατάκτηση του νταμπλ, το κατάλαβε όταν, πλέον, η ομάδα εκτροχιάστηκε από την πορεία του πρωταθλήματος μη αντέχοντας να σηκώσει το βάρος των συνεχόμενων αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Το θετικό είναι ότι, έστω κι αργά, το κατάλαβε και όπως είπε τη μέρα της παρουσίασης του Ζόσε Μπότο στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, «είσαι πλέον μέλος και μάλιστα σημαντικό της ισχυρότερης ομάδας, που χτίζεται αυτή την εποχή».
Η στιγμή του 2021: «Αυτό το τακουνάκι! Αυτό…».
Έχοντας απέναντι μου τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς στο «Bilderberg Hotel De Keizerskroon», μια ανάσα από το «Paleis Het Loo», το πάλαι ποτέ Βασιλικό Παλάτι του Άπελντοορν της Ολλανδίας, δεν άντεξα να μην τον ρωτήσω, «αλήθεια, πως την έκανες εκείνη την πάσα με γυρισμένο το κεφάλι στον Κρμέντσικ;».
«Βλέπω δεν το έχεις ξεχάσει ούτε εσύ, όπως και πολύς κόσμος…», μου απάντησε
Ξεχνιέται βρε, Αντρίγια… Ήταν η στιγμή ολόκληρου του 2021.
«Κοίτα να δεις. Είδα τον Μάικλ να έρχεται από πίσω μου, όπως ήρθε η μπάλα στα πόδια μου, το μοναδικό πράγμα που σκέφτηκα ήταν να παίξω με τη μία, δεν είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου, η μπάλα πέρασε τους αμυντικούς και μπήκε ένα καταπληκτικό γκολ, που μας χάρισε το κύπελλο. Ηταν η δεύτερη καλύτερη μου στιγμή αυτός ο τίτλος. Η πρώτη, είπαμε, ήταν όταν υπέγραψα στον ΠΑΟΚ», μου είπε ο -σχεδόν 80 λεπτά- «εξαφανισμένος» στον τελικό περιγράφοντας την... στιγμή.
Μέχρι, τότε, τίποτα δεν του πήγαινε καλά. Όμως, οι μεγάλοι παίκτες χρειάζονται μια στιγμή.
Ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς απέδειξε και στον τελικό του Ολυμπιακού Σταδίου, ότι είναι γεννημένος για μεγάλα παιχνίδια. Είχε φροντίσει από τον ημιτελικό με την ΑΕΚ να μας προϊδεάσει μ’ εκείνο το μοναδικό σε σύλληψη γκολ που σφράγισε την πρόκριση. Το βράδυ της 22ας Μαΐου, ο Σέρβος μεσοεπιθετικός, έβαλε ακόμα ένα λιθαράκι στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, με μια μόνο κίνηση. Μια μαγική έμπνευση και ένα αδιανόητο τακουνάκι, με γυρισμένη την πλάτη, έβγαλε την ασίστ «πάρε-βάλε» στον Κρμέντσικ και έστειλε τους ΠΑΟΚτσήδες στα ουράνια!
Τι απέγινε ο ήρωας του 2021: Το βράδυ του Πάμπλο…
Το 2021 ήταν, έστω και κατά το ήμισυ, η χρονιά του Πάμπλο Γκαρσία. Ο Ουρουγουανός προπονητής οδήγησε τον ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του 8ου Κυπέλλου Ελλάδας και έγινε ο τρίτος πρώην ποδοσφαιριστής του, που κατακτά τίτλο ως προπονητής, αλλά και ο πρώτος μη Ευρωπαίος προπονητής, που κερδίζει τίτλο με τον «Δικέφαλο».
Ο ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα του προηγούμενου έτους, ήταν μία καλή ομάδα. Μία πολύ καλή, αλλά συνάμα τρωτή ομάδα. Άργησε να το κατανοήσει κι ο Γκαρσία, που μετά από τις δύο κολλητές ήττες από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο (2-1, 3-0) άλλαξε το σύστημα και κρίνεται θετικά με την απόφαση του να παίξει με τριάδα στην άμυνα. Ένα διάστημα στο οποίο ο «Τσε» των ΠΑΟΚτσήδων δεν ένιωθε καλά και το έλεγε, αφήνοντας πολλές αιχμές. Μέχρι εκεί…
Η εικόνα στα πλέι οφ ξαφνικά έγινε ωραία, ο «Δικέφαλος» από τις αρχές του Απρίλη μέτρησε πέντε νίκες στα playoffs, 17 κερδισμένους βαθμούς, 11-5 γκολ (με μηδέν παθητικό σε τέσσερα από τα οκτώ παιχνίδια), μια πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας (με δύο νίκες), ξαναέγινε ομάδα. Γεμάτη ενέργεια, αισιοδοξία, πειθαρχία, τάξη, σοβαρότητα, αλληλεγγύη, συντροφικότητα. Ένα μπλοκ. Ένα γκρουπ που νικά.
Στα τέλη Μαΐου ο Ιβάν Σαββίδης κλήθηκε να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Να μη συνεχίσει με τον Πάμπλο Γκαρσία, ήδη, είχε παραδώσει τα κλειδιά στον Ραζβάν Λουτσέσκου.
«Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το γεγονός ότι δεν φοβήθηκε, πήρε το ρίσκο κι ανέλαβε την ευθύνη για το Σύλλογο σε μια κρίσιμη για μας στιγμή, τον οδήγησε στη νίκη στο Κύπελλο σ’ έναν από τους πιο κρίσιμους αγώνες και στην πράξη έδειξε τι σημαίνει το DNA του ΠΑΟΚ. Εμείς πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας νέους στόχους. Ο Σύλλογος έχει ως στόχο την απόλυτη αυτάρκεια, ο Πάμπλο Γκαρσία την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης και της αυτοβελτίωσης, ως προπονητής του πιο υψηλού επιπέδου. Παρά την αλλαγή του προπονητικού επιτελείου του ΠΑΟΚ, εγώ πρότεινα στον Πάμπλο Γκαρσία να παραμείνει στη δική μας ασπρόμαυρη οικογένεια από οποιαδήποτε θέση. Οποιαδήποτε απόφασή του θα με βρει συμπαραστάτη και θα τον στηρίξω στον δρόμο που θα επιλέξει», ανέφερε στην προσωπική δήλωσή του ο ισχυρός άνδρας του ΠΑΟΚ.
Στη σκυτάλη της διαδοχής ο Γκαρσία άφησε την ομάδα με έναν τίτλο και στη 2η θέση, συνεχίζει να βρίσκεται εντός του «ασπρόμαυρου» οργανισμού ως προπονητής στον ΠΑΟΚ Β’, αλλά θα μείνει στην ιστορία για την επική ομιλία του προς τους παίκτες του λίγο πριν πατήσουν στο χορτάρι του ΟΑΚΑ για «να πεθάνουμε όλοι μαζί στο γήπεδο…»!
Ο Ουρουγουανός έζησε έντονα τον τελικό. Ήταν ο πρώτος του ως προπονητής. Λογική και αναμενόμενη η πίεση. Απόλυτα φυσιολογικό το ξέσπασμά του. Με το που ακούστηκε για τελευταία φορά η σφυρίχτρα του Μακέλι όρμησε σαν «ταύρος σε υαλοπωλείο» μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Έκλαψε. Λύγησε. Έγινε ένα κουβάρι με τους ποδοσφαιριστές. Η αγκαλιά με τον Αντρέ Βιεϊρίνια και με τους υπόλοιπους ήταν η δική του επιβράβευση.
Το βράδυ της 22ας Μαΐου θα είναι για πάντα «το βράδυ του Πάμπλο…».
Πήγαν τσάμπα το 2021: Οι τυμπανοκρουσίες για τον Σίντζι Καγκάβα
Τον Ιανουάριο του 2021 οι «ασπρόμαυροι» υποδέχθηκαν με... τύμπανα τον γεννημένο στις 17 Μαρτίου του 1989 στο Κόμπε της Ιαπωνίας, Σίντζι Καγκάβα, έναν σούπερ σταρ με τίτλους και «βαρύ» βιογραφικό, που ήρθε στην Ελλάδα βλέποντας τον «Δικέφαλο» ως τη μεγάλη ευκαιρία για ένα restart στην καριέρα του, ωστόσο η έλλειψη ρυθμού και αγώνων, για έναν ποδοσφαιριστή που στα 32 του είχε μείνει για σχεδόν έξι μήνες εκτός δράσης, αποτυπώθηκε σ’ όλη την παρουσία του στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Στον ΠΑΟΚ πόνταραν στο όνομα και το πλούσιο ποδοσφαιρικό παρελθόν του Καγκάβα. Γι’ αυτό προχώρησαν, μέσω των social media και άλλων συνεργασιών, σ’ ένα στοχευμένο «άνοιγμα» προς την συγκεκριμένη αγορά της Άπω Ανατολής. Μέχρι και τον μετρ της ψυχολογίας, Ραζβάν Λουτσέσκου, επιστράτευσαν το καλοκαίρι μπας και κατάφερνε με τον τρόπο του να μεταμορφώσει (και) τον Ιάπωνα μεσοεπιθετικό. Τσάμπα κόπος. Ένα μεγάλο (χαμένο) στοίχημα.
Η τελευταία φορά που είδαμε τον Σίντζι να αγωνίζεται με την «ασπρόμαυρη» φανέλα ήταν στις 12 Σεπτεμβρίου, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος κόντρα στον ΠΑΣ. Τρεις μήνες αργότερα, στις 18 Δεκεμβρίου, ανακοινώθηκε η κοινή συναινέσει λύση του συμβολαίου του, με τον Ιάπωνα να ζητάει συγγνώμη από τον κόσμο του «Δικεφάλου», «γιατί δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας».
Το «Μεγάλο Κόλπο» του 2021: Το «χρυσό» deal για το «χρυσό» παιδί του
Ο ΠΑΟΚ έχει δύο δικά του παιδιά στην Premier League. Πρόσφατα, μάλιστα, ξεκίνησαν μαζί σ’ έναν αγώνα του κορυφαίου κατά πολλούς πρωταθλήματος στον κόσμο.
Οι πωλήσεις του Δημήτρη Γιαννούλη και του Χρήστου Τζόλη μέσα στο 2021 έφεραν κοντά στα 20 εκατομμύρια ευρώ στα «ασπρόμαυρα» ταμεία και άνοιξαν μια τεράστια συζήτηση πέριξ της Τούμπας αναφορικά με την επένδυσή τους. Ο πρώτος που πήρε το δρόμο για το Νόριτς, μια πόλη με πλούσια πολιτισμική δραστηριότητα στα ανατολικά της Αγγλίας, 160 χλμ από το Λονδίνο και με σχεδόν 120.000 κατοίκους, ήταν ο Δημήτρης Γιαννούλης.
Πήγε τον Ιανουάριο, με το «deal» να κλείνει στα 8,5 εκατ. ευρώ και 20% ποσοστό μεταπώλησης, με την υποχρεωτική «οψιόν» αγοράς να ενεργοποιείται άμεσα εφόσον «τα Καναρίνια» εξασφάλιζαν την άνοδο στην Premier League. Όπερ και εγένετο τον περασμένο Μάιο.
Τρεις μήνες αργότερα ένα άλλο παιδί του ΠΑΟΚ, ο Χρήστος Τζόλης, έκανε το ίδιο ακριβώς δρομολόγιο: Τούμπα – Κάροου Ρόουντ. Με κλεισμένα τα 19 του είχε ήδη προλάβει να καταπλήξει τα πλήθη, τόσο με το πληθωρικό ταλέντο, όσο και τον ατίθασο χαρακτήρα του, ενώ είχε ακούσει τον Γιούργκεν Κλοπ να τον αποθεώνει για τη μεταγραφή του στη Νόριτς.
Για τον ΠΑΟΚ η πώληση του Τζόλη δεν ήταν μια απλή «μπίζνα», που απλώς θα έβαζε στο ταμείο της ομάδας έντεκα εκατομμύρια ευρώ και άλλα δύο σε βάθος χρόνου. Αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη ότι, παρά την περιρρέουσα γκρίνια, ο ΠΑΟΚ και ο Ιβάν Σαββίδης στην περίπτωση του αποδείχθηκε πολύ γρήγορα ότι έκαναν το σωστό, έστω κι αν o μικρός μετρούσε μόλις 18 μήνες επαγγελματικής διαδρομής, έστω κι αν ο ισχυρός άνδρας του «Δικεφάλου» δεν τον είδε να παίζει ποτέ του live με την «ασπρόμαυρη» φανέλα.
Η γκάφα της χρονιάς: Όταν προηγείσαι 4-1 και στο τέλος δεν κερδίζεις…
Στον ΠΑΟΚ τίποτα μα τίποτα, πλέον, δεν είναι παράξενο. Τίποτα δε μας προκαλεί έκπληξη. Μπορούν να συμβούν (και έχουν συμβεί…) τα πάντα. Να πω, την αλήθεια, ήμουν ανάμεσα σε δύο στιγμές που πραγματικά τις βλέπεις και δεν πιστεύεις, ότι έχουν συμβεί.
Η τελευταία του 2021 ήταν ένα καθαρά προσωπικό epic fall. Με πρωταγωνιστή τον Τσούμπα Άκπομ. Ο Αγγλονιγηριανός μπήκε στο τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα με την ΑΕΛ, ε τα δύο γκολ που πέτυχε σφράγισε την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας και κατόρθωσε -γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- στους πανηγυρισμούς για το δεύτερο γκολ να αποβληθεί!
Όμως, αυτό που ζήσαμε το απόγευμα της 17ης Οκτωβρίου στην Τούμπα, είχαμε χρόνια να το δούμε και να ζήσουμε. Στο ποδόσφαιρο ισχύει το «ποτέ μη λες ποτέ» κάτι που το επιβεβαίωσαν εκείνο το απόγευμα οι ποδοσφαιριστές του ΝΠΣ Βόλου, με την εκπληκτική επιστροφή τους, μετατρέποντας το εις βάρος τους 4-1 (στο τέλος του α’ ημιχρόνου) σε 4-4!
Η ομάδα του Βόλου έγινε η δέκατη ιστορικά που πετύχαινε «4 plus» γκολ στο γήπεδο της Τούμπας, με τον ΠΑΟΚ όταν γύρισε από το 0-1 και το έκανε 4-1 να έχει πιστέψει ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει.
Και επειδή τα αλλοπρόσαλλα και παράξενα του φετινού ΠΑΟΚ δεν ήταν ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, τέσσερις μέρες μετά το σοκ του 4-4 πήγε και κέρδισε μέσα στο «Πάρκεν» την Κοπεγχάγη…
Το χαμένο στοίχημα της χρονιάς: Μπλεγμένο στα γρανάζια της γραφειοκρατίας
Η έγκριση του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου τον περασμένο Ιούνιο έμοιαζε σα να «ξεκλείδωνε» το έργο της «Νέας Τούμπας», όμως έξι μήνες μετά, το έργο παραμένει... κλειδωμένο και τίποτα μα τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο θα εγκρίνει το πολεοδομικό και ρυμοτομικό καθεστώς της περιοχής προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την έκδοση οικοδομικής άδειας, παρά τις πολλές και συνηθισμένες κυβερνητικές υποσχέσεις, καθυστέρησε σημαντικά μέχρι που φτάσαμε στο σημείο ο ΠΑΟΚ να ζητήσει το «πάγωμα» των διαδικασιών μέχρι να προκύψει ομόφωνη απόφαση που θα ξεκαθαρίζει και θα ρυθμίζει το ποιος (Δήμος και Περιφέρεια) θα επωμιστεί το κόστος των έργων στον περιβάλλοντα χώρο.
Το 2021 έφυγε και στον ΠΑΟΚ δεν είδαν να ανάβει το πολυπόθητο «πράσινο φως» για την κατασκευή του νέου γηπέδου. Χωρίς το Προεδρικό Διάταγμα στα χέρια τους ο επενδυτής, δηλαδή ο Σαββίδης, αλλά και ο ιδιοκτήτης του χώρου, δηλαδή ο Ερασιτέχνης, δεν μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση κανενός σχεδίου.
Το νέο «στοπ» και η μετάθεση έκδοσής του (πρώτα ο θεός…) για τους πρώτους μήνες του 2022, μεγαλώνει την αμφισβήτηση ως προς το χρόνο έναρξης των εργασιών. Πάντως, η παρέμβαση των «ασπρόμαυρων» έφερε θετικά αποτελέσματα, Δήμος και Περιφέρεια συμφώνησαν και προχώρησαν στις απαραίτητες κινήσεις για τις διορθώσεις, ωστόσο τα εμπόδια παραμένουν πολλά.
Το γνωρίζει από πρώτο χέρι ο Ιβάν Σαββίδης, το γνωρίζουν καλά στον ΠΑΟΚ, που βλέπουν ότι εκτός από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος, δεν υπάρχει συμφωνία για τη χρήση του Καυτανζογλείου, που καλώς ή κακώς είναι η μοναδική λύση όταν θα έρθει η στιγμή της μεταγκατάστασης. Αλλιώς βλέπουμε να γίνεται πράξη η πρόθεση να δηλώσει το ΟΑΚΑ για έδρα του…
Το… απρόοπτο του 2021: Ενα πισωγύρισμα που έμοιαζε με μήνυμα
Ήταν μια δύσκολη νύχτα στην Τούμπα αυτή που έζησαν οι «ασπρόμαυροι» το βράδυ της 28ης Νοεμβρίου. Όχι επειδή ηττήθηκαν εντός έδρας μετά από έντεκα χρόνια σ’ ένα τοπικό ντέρμπι. Δύσκολη νύχτα, επειδή τα καταδικαστέα γεγονότα της ήταν ένα ξεκάθαρο πισωγύρισμα για ολόκληρο τον οργανισμό. Εξάλλου γι’ αυτόν τον ΠΑΟΚ δε θα σήμαινε κάτι η νίκη, με τέτοιο αμμώδες υπόβαθρο. Στη θεωρία μοιάζει ως αυτονόητο ότι για καμία νίκη, για κανένα τρόπαιο, για κανένα διακύβευμα γενικώς, δεν αξίζει ο κόπος να θυσιάζεται ο αυτοσεβασμός. Στην πράξη, όμως;
Από την τελευταία «μπούκα» στην Τούμπα, πέντε χρόνια πίσω, τότε στην «άγρια νύχτα» του Παππά, ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να αλλάξει επίπεδο και σ’ έναν βαθμό τα έχει καταφέρει σημαντικά. Εκείνο το βράδυ στην Τούμπα το ίδιο το ποδόσφαιρο τιμώρησε μια ομάδα με τεράστιο έλλειμμα σεβασμού των βασικών. Ειδικά μετά την κατάκτηση του νταμπλ. Τιμώρησε το έλλειμμα. Το έργο-ΠΑΟΚ 2021-22 είναι, πως θα αψηφούμε τα βασικά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν έμοιαζε να ήταν το αν ο ΠΑΟΚ έβλεπε, μετά και την ήττα από τον Ιωνικό που ακολούθησε αυτή από τον Άρη, ότι τελείωσε πρόωρα την σεζόν. Αυτό είναι το λιγότερο. Το πως θα κερδίσει την αποδοχή και την εκτίμηση από τον κόσμο του ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα και σύναμμα το μεγαλύτερο ανοιχτό στοίχημα.
Η ομάδα στο τέλος έκλεισε το 2021 με πέντε σερί νίκες. Απέκτησε εκ νέου (λίγη) καλή ψυχολογία. Όμως, το μεγαλύτερο καλό που βγήκε από εκείνο το βράδυ στα τέλη του Νοέμβρη ήταν το ταρακούνημα που απέφερε σ’ ολόκληρο τον οργανισμό η «μπούκα» και η προσωρινή διακοπή του αγώνα.
Όσοι γνωρίζουν, αντιλαμβάνονται το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη λήψη αποφάσεων και δραστικών μέτρων για να φτάσουμε να ακούμε από τον Λουτσέσκου να λέει και να ξαναλέει ότι πλέον ο ΠΑΟΚ μπήκε σε μια εποχή χτισίματος και δημιουργίας.