Παναθηναϊκός: Το «40άρι» του Ντομινίκ, η αποθέωση του Μπόζα και το... «δεν έγινε και κάτι»

Το σώμα των παικτών του Παναθηναϊκού μπορεί να ήταν στο ΜΕΤΣ για εκείνο το παιχνίδι με τους Αμπελόκηπους αλλά το μυαλό όλων «ταξίδευε» τέσσερις ημέρες αργότερα και πιο συγκεκριμένα στο πρώτο παιχνίδι για τα προημιτελικά της EuroLeague απέναντι στην Μπενετόν Τρεβίζο, το οποίο θα διεξάγονταν στο κλειστό του ΟΑΚΑ.

Όμως η κλισέ έκφραση «κάθε ματς ξεχωριστά» σίγουρα θα στροβίλιζε στο μυαλό του Ντομινίκ Ουίλκινς πριν από το τζάμπολ του αγώνα. Δεν εξηγείται αλλιώς η φοβερή του εμφάνιση στο συγκεκριμένο παιχνίδι όπου έμελλε να κάνει τη διαφορά και να καλύψει το «νωθρό» παιχνίδι των υπολοίπων συμπαικτών του. Μάλιστα είχαν μείνει εκτός αγώνα οι Νίκος Οικονόμου (σ.σ. είχε νιώσει ενοχλήσεις στη μέση λίγο πριν από την έναρξη του ματς αλλά αγωνίστηκε για 31 δευτερόλεπτα πριν τον αντικαταστήσει ο Πετσάρσκι επειδή ο Μάλκοβιτς είχε δηλώσει ήδη την πρώτη πεντάδα και έπρεπε να βρεθεί στο παρκέ την ώρα που θα γινόταν το τζάμπολ) και Παναγιώτης Γιαννάκης, με αποτέλεσμα το βάρος να πέσει ακόμη περισσότερο στον «Ζόιντ» ο οποίος έμελλε να σημειώσει διπλό ρεκόρ σ' εκείνο το ματς!

Συγκεκριμένα τελείωσε το παιχνίδι με 40 πόντους έχοντας αγωνιστεί για πρώτη φορά στην εν Ελλάδι καριέρα του και στα 40 λεπτά του αγώνα! Τι κι αν ακολουθούσε το πιο κρίσιμο παιχνίδι της σεζόν... Το αυτί του Μάλκοβιτς δεν ίδρωσε καθόλου καθώς δεν έβγαλε καθόλου από τον παρκέ τον 36χρονο -τότε- Ντομινίκ από το παρκέ. Εκείνος το διασκέδασε και με το παραπάνω, κάτι που αποτυπώθηκε με εμφατικό τρόπο στο φύλλο της στατιστικής όπου εκτόξευσε το (με τα σημερινά δεδομένα) PIR του στις 48 μονάδες!

Πώς το κατάφερε αυτό; Συνδυάζοντας την 40άρα του με 13/17 δίποντα, 2/3 τρίποντα, 8/8 βολές, 11 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 1 τάπα, 1 κλέψιμο, 1 λάθος και 9 κερδισμένα φάουλ! Αυτή ήταν και παραμένει έως και σήμερα η καλύτερη ατομική επίδοση από παίκτη του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα της Basket League (σ.σ. πιο παλιά Α1). Για την... ιστορία και μόνο, το συνολικό ρεκόρ πόντων από παίκτη του Παναθηναϊκού βρίσκεται στα χέρια του Ταϊρίς Ράις από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για την 12η αγωνιστική της σεζόν 2019-20 στην EuroLeague, όταν και είχε τελειώσει το παιχνίδι με 41 πόντους.

Ο ίδιος ο Ντομινίκ αντιμετώπισε το ρεκόρ του στην Ελλάδα ως «μια ακόμη μέρα στη δουλειά» καθώς παρουσιάστηκε ιδιαίτερα προσγειωμένος στις δηλώσεις του. Και που πέτυχε 40 πόντους, τι έγινε; Εντάξει, δεν το είπε ακριβώς έτσι, αλλά... αυτό ακριβώς ήταν το νόημα των λακωνικών δηλώσεών του:

«Παίξαμε ικανοποιητικά. Χρειαζόμασταν τη νίκη και τα καταφέραμε. Δεν ήταν αυτό το καλύτερό μου παιχνίδι, απλώς ήταν το καλύτερο από πλευράς πόντων. Η εμφάνισή μου δεν σημαίνει τίποτα ενόψει του αγώνα με την Μπένετον. Δεν αποτελεί ψυχολογική ένεση, δεν τη χρειάζομαι ούτε εγώ, αλλά δεν τη χρειάζεται ούτε η ομάδα. Είναι ένα άλλο παιχνίδι» είχε αρκεστεί να πει ο Ουίλκινς πριν επιβιβαστεί στο πούλμαν για την επιστροφή της αποστολής στο ΟΑΚΑ.

Την απόδοση του Ντομινίκ είχε εκθειάσει ο πάντα... βαρύς Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, ο οποίος σπανίως έλεγε δημόσια καλή κουβέντα για τους παίκτες. Πολλώ δε μάλλον για τον Ουίλκινς, τον οποίο είχε περιορίσει αρκετά όσον αφορά το «run and gun» παιχνίδι του. Αντίθετα το μόνο που έλεγε και φώναζε ήταν «αργά!» Άλλωστε κάπως έτσι δεν είχε δημιουργηθεί μια άτυπη «κόντρα» μεταξύ τους από τη στιγμή που ούτε ο «Μπόζα» ήθελε τον Ντομινίκ, αλλά ούτε και ο Ντομινίκ τον «Μπόζα»;

«Είμαστε τυχεροί που ήταν πολύ καλός ο Ουίλκινς» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του Μάλκοβιτς στη συνέντευξη Τύπου που είχε ακολουθήσει καθώς δεν είχε μείνει καθόλου ικανοποιημένος από την απόδοση των υπολοίπων παικτών του: «Δεν παίξαμε σοβαρά, κάναμε πολλά λάθη και περίμενα να παίξουμε καλύτερη άμυνα. Το πλεονέκτημα των ψηλών δεν το αξιοποιήσαμε και χάσαμε τα ριμπάουντ» ενώ είχε εκφράσει και τη συμπάθειά του για τους Αμπελοκήπους οι οποίοι είχαν πάρει την... άγουσα του υποβιβασμού:

«Λυπάμαι γιατί υποβιβάζεται στην Α2 μια νεανική ομάδα η οποία παίζει το μπάσκετ που μου αρέσει και η οποία στηρίζεται πολύ στο 'ένας εναντίον ενός'» είχε πει ο Μάλκοβιτς. Η αλήθεια είναι ότι οι Αμπελόκηποι είχαν βάλει δύσκολα στον Παναθηναϊκό καθώς ήταν κοντά στο σκορ (31-33) λίγο πριν από το ημίχρονο του ματς (37-44 ο Παναθηναϊκός). Μετά την έναρξη του β' μέρους (σ.σ. τότε δεν υπήρχαν ακόμα τα δεκάλεπτα) παράμενε σε απόσταση αναπνοής (42-44 στο 23' και 58-59 στο 27') αλλά με ένα ξέσπασμα στο τέλος του Ντομινίκ ο Παναθηναϊκός γλίτωσε τα... χειρότερα και επικράτησε με 79-93.

Το φύλλο αγώνα του ματς

Αμπελόκηποι – Παναθηναϊκός 79-93

Ημίχρονο: 37-44

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ (Ν. Αποστολίδης): Μαραγκόπουλος, Μπινέλας 3 (1), Μπούχερτ, Σταμάτης 18 (3), Παναγιωταράκος 4, Φλώρος 22 (3/4τρ., 5ασ.), Οικονομάκος, Πατρίκης 5, Λόκχαρτ 7 (13ριμπ.), Χουντ 18 (2).

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Μ. Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 21 (2), Σοκ 13 (2/2τρ., 7ασ.), Κούουσμα, Οικονόμου, Κόρφας 5 (1), Βράνκοβιτς 6, Ουίλκινς 40 (2/3τρ., 11ριμπ., 4ασ.), Σταυρακόπουλος, Πετσάρσκι 8, Μυριούνης.

Ο παίκτης που είχε ξεχωρίσει από τους Αμπελόκηπους και προσπαθούσε να κλέψει λίγο από τη λάμψη του Ουίλκινς δεν ήταν άλλος από τον Γιώργο Φλώρο. Άλλωστε ήταν ο τελευταίος από τη «χρυσή φουρνιά» της ομάδας που είχε «χτίσει» ο Γιώργος Καλαφατάκης, περιμένοντας τη δική του σειρά (σ.σ. όπως και ο Παναγιωταράκος) για το «επόμενο βήμα» στην καριέρα του. Η αλήθεια είναι ότι το όνομά του ήταν... θέμα συζήτησης εκείνη την εποχή. Και εκείνος είχε βαλθεί να επιβεβαιώσει τον ντόρο που είχε προκληθεί καθώς κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε πετύχει 22 πόντους με 4/9 δίποντα, 3/4 τρίποντα, 5/6 βολές, 5 ασίστ, 2 κλεψίματα και μόλις ένα λάθος σε 37 λεπτά.

«Αν έχω από τώρα το άγχος της μεταγραφής, πάει τρελάθηκα. Προσπαθώ, αφού έτσι και αλλιώς έχουμε υποβιβαστεί, να ευχαριστηθώ το παιχνίδι και το καλοκαίρι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Δεν έκανα κάτι το εξαιρετικό, ούτε τίποτα επίτηδες, επειδή τάχα ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρεται για εμένα ή θα ενδιαφερθεί για εμένα. Δεν αγχώνομαι, οτιδήποτε και αν προκύψει» ήταν τα λόγια του Φλώρου αμέσως μετά από εκείνο το ματς. Ύστερα από 26 χρόνια, δεν είχε αλλάξει τίποτα απολύτως στα όσα πίστευε...

«Είχαμε άγνοια κινδύνου, δεν μας ενδιέφερε με ποιον παίζαμε. Ήμασταν μια παρεούλα της γειτονιάς και εκτός γηπέδου. Απλά αντί να πάμε για καφέ, πηγαίναμε και παίζαμε μπάσκετ. Κάτι που είχαμε ξεκινήσει από τις μικρές κατηγορίες και κουβαλήσαμε έως την Α1. Οπότε ναι μεν παίζαμε με τον Παναθηναϊκό αλλά δεν το σκεφτόμασταν και πολύ. Απλά μπαίναμε να παίξουμε και να διασκεδάσουμε. Κάναμε αυτό που μας ευχαριστούσε και δεν μας απασχολούσε ποιος ήταν ο αντίπαλος» είπε στο Gazzetta ο 48χρονος, σήμερα, Γιώργος Φλώρος, στον οποίο ζητήσαμε να γυρίσει τον χρόνο πίσω και πιο συγκεκριμένα σ' εκείνο το απόγευμα της 3ης Μαρτίου 1996.

«Τον Ντομινίκ τον βλέπαμε και τον χαζεύαμε από το ζέσταμα. Εντάξει, εκείνη την εποχή και πιο συγκεκριμένα τη δεκαετία του '90 είχαν έρθει άπειρα καλά ονόματα, αλλά ο Ντομινίκ ήταν ο... Ντομινίκ. Ήταν το κάτι άλλο. Δεν σταματούσαμε να τον κοιτάζουμε αλλά μέσα στο παιχνίδι ξεχνάς τα πάντα και παίζεις» συνέχισε ο Φλώρος, ο οποίος ανήκει σήμερα στο προπονητικό τιμ των Ακαδημιών του Αμύντα.

Όσο για τη στιγμή που του έχει μείνει από εκείνο το παιχνίδι; «Είχα φύγει στον αιφνιδιασμό και με κυνήγησε ο Ντομινίκ προκειμένου να με κόψει. Όμως πέρασα κάτω από το καλάθι και σκόραρα με ανάποδο layup. Μάλιστα είναι μια φάση την οποία είχαν βάλει μέσα στις καλύτερες φάσεις της αγωνιστικής, ενώ έπαιζε και σ' ένα σήμα μπασκετικής εκπομπής εκείνη την εποχή. Μάλιστα θυμάμαι να είχε δώσει τότε και μια συνέντευξη σ' ένα ξένο πρακτορείο, όχι στην Ελλάδα, όπου είχε πει ότι 'ο Φλώρος μπορεί να παίξει στο ΝΒΑ'. Και αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είχε αναφέρει και τον Σιγάλα.»