Ο Ραζβάν Λουτσέσκου μεγαλώνει τον ΠΑΟΚ (και) ευρωπαϊκά!
Ο ΠΑΟΚ είχε ανάγκη τη διάκριση στην Ευρώπη. Κατανοητό. Αλλά το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα έχει πιο μεγάλη ανάγκη τους βαθμούς που θα το διατηρήσουν στην 15η θέση. Για πολλούς λόγους. Είτε είσαι ΠΑΟΚ, είτε είσαι οπαδός άλλης ομάδας πρέπει να εύχεσαι το βράδυ της ερχόμενης Πέμπτης ο «Δικέφαλος» να σφραγίσει το εισιτήριο για τα προημιτελικά του Europa Conference League και να συνεχίσει να ονειρεύεται ευρωπαϊκά. Το έκαναν, ήδη, οι «μεγάλοι» με τη βοήθεια στον καταρτισμό του προγράμματος στα playoffs. Επίσης, κατανοητό, ελπίζω...
Τον περασμένο Μάιο ο Ιβάν Σαββίδης δεν το σκέφτηκε καθόλου και πόνταρε «όλα τα λεφτά» σ' ένα και μόνο άνθρωπο, που για καλή του τύχη τον γνώριζε απ' τα παλιά. Έκανε «all in» στον Ραζβάν Λουτσέσκου! Άλλωστε για πολλούς, θα συμφωνήσω, το γήπεδο είναι σαν την πράσινη τσόχα. Σαν μια παρτίδα πόκερ. Θέλει υπομονή, καθαρό κεφάλι, γνώση, στρατηγική, ατσάλινα νεύρα, αίσθηση timing στο χτύπημα. Και, φυσικά, την τύχη. Τι, απ’ όλ’ αυτά, έδειξε να διαθέτει ο οργανισμός-ΠΑΟΚ στην παρτίδα με τη Γάνδη; Σχεδόν όλα!
Διέθετε υπομονή για να ανταπεξέλθει στον απόλυτο αιφνιδιασμό και τον πονοκέφαλο που τον προκάλεσε στο ξεκίνημα του αγώνα η Γάνδη, είχε καθαρό μυαλό για να δημιουργήσει τις στιγμές του, αίσθηση ότι κάτι καλό ερχόταν όταν ο Κούρτιτς έστηνε την μπάλα για το ένα και μοναδικό χτύπημα. Και φυσικά, είχε σύμμαχο την τύχη.
Ο ΠΑΟΚ (δίχως, εννοείται, να ξεγράφουμε τις κατά καιρούς σπουδαίες επιτυχίες στα γήπεδα της Ευρώπης, στο Λονδίνο επί της Άρσεναλ και της Τότεναμ, στην Κωνσταντινούπολη επί της Φενέρμπαχτσε) είχε να ζήσει και να χαρεί κάτι τόσο υψηλό απ’ την παρουσία του στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Πριν 48 χρόνια!
Και τότε, αλλά και τώρα, ο προπονητής του ήταν το «Άλφα και το Ωμέγα». Στα χέρια του Λες Σάνον πλάθηκε η πιο όμορφη «ασπρόμαυρη» έκδοση ομάδας, που γοήτευε στα ελληνικά γήπεδα. Μια ομάδα, που στα χρόνια της αθωότητας, ξεκάθαρα αδικήθηκε και αδίκησε τον εαυτό της. Μισό αιώνα μετά, σε ξένα χέρια και πάλι, ο ΠΑΟΚ μεγαλώνει. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου τον μεγαλώνει (και) ευρωπαϊκά.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η ενδεχόμενη πρόκριση στα προημιτελικά του Europa Conference League θα είναι υπερπολύτιμη για το πρεστίζ του συλλόγου, η δεύτερη εδώ και πέντε δεκαετίες. Όμως, θα είναι σαν ένα σινιάλο της καινούργιας εποχής, που θα φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του προπονητή του.
Γιατί δεν είναι μόνο το κλαμπ που στην εντυπωσιακή και υπερσύγχρονη «Ghelamco Arena» της Γάνδης θα γράψει ιστορία. Υπάρχει και ο προπονητής, Ραζβάν Λουτσέσκου, ο οποίος συνεχίζει να γράφει τα δικά του προσωπικά κεφάλαια στην ιστορία του «Δικεφάλου».
Το βράδυ της Πέμπτης ο Ρουμάνος προπονητής έγινε πρώτος σε ευρωπαϊκές συμμετοχές στον «ασπρόμαυρο» πάγκο. Έφτασε τις 27 και ξεπέρασε τον Άγγελο Αναστασιάδη, που είχε μια λιγότερη παρουσία σε ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Και επειδή έχει γίνει πολύ κουβέντα για τον Λουτσέσκου και την Ευρώπη, με τη φετινή πορεία δίνει τις απαντήσεις του. Το είχα γράψει από το καλοκαίρι όταν έμπαιναν οι βάσεις στην προετοιμασία επί ολλανδικού εδάφους. Η Ευρώπη ήταν σε περίοπτη θέση, πολύ ψηλά, μέσα στο κάδρο του, μια διέξοδος, ενδεχομένως, αν τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά εντός των συνόρων, όπως και έγινε με τον Ολυμπιακό να έχει αποκτήσει μια διαφορά ασφαλείας πριν την έναρξη των playoffs.
Όμως, η Ευρώπη μοιάζει να είναι το αποκούμπι του. Η μεγάλη ευκαιρία του. Όταν πριν από το πρώτο ματς με τη Γάνδη ρωτήθηκε για το αν η ομάδα του μπορεί να πετύχει κάτι πολύ πιο μεγάλο ακόμα και στην Ευρώπη απάντησε: «Ονειρεύομαι ότι… ονειρεύομαι. Στόχος μας θα είναι πάντα το επόμενο παιχνίδι, κι όπου μας βγάλει». Για να το λέει, κάτι παραπάνω θα ξέρει…
Με τον Λουτσέσκου στον πάγκο του, ο «Δικέφαλος» πετυχαίνει για πρώτη φορά επτά νίκες μέσα στην ίδια σεζόν στην Ευρώπη, ενώ ο 53χρονος τεχνικός από το Βουκουρέστι έφτασε να μετράει τις περισσότερες ευρωπαϊκές νίκες, δώδεκα στον αριθμό, από κάθε άλλο προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ.
Άλλωστε, θα πρέπει να θυμάται πολύ καλά, ότι έκανε ντεμπούτο στον «ασπρόμαύρο» πάγκο με νίκη στην Ευρώπη (3-1 κόντρα στη Εστερσουντ) για να ακολουθήσουν οι νίκες με Βασιλεία (2-1, 0-3), με Σπαρτάκ (3-2), ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ (1-4), την πρώτη διετία, και οι φετινές με Μπόεμιαν (2-0), Ριέκα (0-2), Λίνκολν (0-2, 2-0), Κοπεγχάγη (1-2), Μίντιλαντ (2-1) και Γάνδη (1-0).
Στην bwin ο ρυθμός των προσφορών* δεν σταματά! |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις
Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα του προπονητή του
Από το καλοκαίρι με την επιστροφή του Ραζβάν Λουτσέσκου στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ ευρίσκεται σε λεπτή φάση μετάβασης. Άλλος ως τον Δεκέμβριο, άλλος μετά τον Δεκέμβριο. Ως τον Δεκέμβριο, έμοιαζε με μια ομάδα που πήγαινε με κεκτημένη ταχύτητα, που κάποια στιγμή «εκτροχιάστηκε» από την πορεία της, μη αντέχοντας να σηκώσει το βάρος των διαδοχικών αγώνων. Ως τις αρχές Δεκεμβρίου, στο πολύ κακό διάστημα με τις τρεις σερί ήττες (Ατρόμητος, Άρης, Ιωνικός) στο πρωτάθλημα, τις ισοπαλίες στο Κύπελλο (ΑΕΛ) και την Ευρώπη (Σλόβαν), έπαιζαν οι ίδιοι και οι ίδιοι, ξεζουμίστηκαν σχεδόν όλοι. Επαιζε δεξί μπακ ο Τέιλορ, στα στόπερ ο Βαρέλα, στα χαφ ο Εσίτι και πάει λέγοντας.
Μετά τον Δεκέμβριο, μπορεί να έχει δεξί μπακ τον Λύρατζη και τον Σάστρε, στόπερ τον Ίνγκασον, στα χαφ τον Τσιγγάρα, μπορεί να παίξει με εξτρέμ τον Ζαμπά και τον Μιτρίτσα. Μ' άλλα λόγια. Περισσότερες επιλογές. Μία σεζόν, δύο διαφορετικές ομάδες, δεν είναι όσο απλό ίσως φαίνεται απέξω.
Κακά τα ψέματα, το καλοκαίρι ο Λουτσέσκου, που στα μάτια πολλών είναι ο κορυφαίος «man manager», δε «διάβασε» σωστά το ρόστερ του. Έγιναν λάθη και αστοχίες στο κομμάτι των μεταγραφών, με αποτέλεσμα να χτιστεί μια ομάδα που είχε σημαντικές αδυναμίες και το κυριότερο διέθετε ένα ρόστερ που κάποια στιγμή… κλάταρε παίζοντας Κυριακή - Πέμπτη – Κυριακή.
Μπορεί ο Αντρέ Βιεϊρίνια, πρόσφατα, να είπε πως «έχουμε δρόμο για να γίνουμε ομάδα του Λουτσέσκου», αλλά όπως και να το κάνουμε ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ακόμα μία απόδειξη το πόσο σημαντικό είναι για μία ομάδα να έχει τον κατάλληλο προπονητή. Έναν άνθρωπο ικανό να την κρατήσει στα δύσκολα. Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα του προπονητή του. Τελεία και παύλα.
Η σεζόν ξεκίνησε στα… κόκκινα και με «μεγάλα λόγια». Ο Ρουμάνος τεχνικός, προφανώς, επηρεασμένος από το προηγούμενο επιτυχημένο πέρασμα του, αλλά αντιλαμβανόμενος την έλλειψη κινήτρου τα προηγούμενα δύο χρόνια που έλειπε από την ομάδα, αποφάσισε πως έπρεπε να θέσει πολύ ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων και των φιλοδοξιών. Να πιέσει τους παίκτες του. «Πάμε για το νταμπλ και τίποτε άλλο», έλεγε το καλοκαίρι. Το άλλαξε στη διαδρομή, «πάμε παιχνίδι με παιχνίδι» λέει, μαζί με την εικόνα της ομάδας του…
Οι μεταβάσεις έχουν την ιδιότητα να καταπίνουν. Παίκτες, προπονητές, στελέχη. Για την ώρα, μακρόθεν ο θεατής της μετάβασης αναγνωρίζει τη βαθιά επίδραση του Λουτσέσκου σ' ολόκληρο τον οργανισμό-ΠΑΟΚ.. Στον χειρισμό του πηδαλίου, σε τούτη τη ντελικάτη περίοδο. Ο Ρουμάνος στα 53 του, με ένα Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας, δυο νταμπλ σε Ελλάδα και Σαουδική Αραβία «φορτωμένα» στην πλάτη του, ξέρει πως πρέπει να παίξει η ομάδα του, που να ποντάρει, πως να φτιάξει το κλίμα στα αποδυτήρια.
Οι άνθρωποι της ομάδας, που έζησαν και την προ Λουτσέσκου (δεύτερη) εποχή, του βγάζουν το καπέλο. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο Ραζβάν βγάζει μία αίσθηση σοβαρότητας, ψυχραιμίας, κυρίως πλάνου απ’ το οποίο μοιάζει δύσκολο να τον κουνήσεις για να παρεκκλίνει.
Στην bwin ο ρυθμός των προσφορών* δεν σταματά! |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις
Ο Ραζβάν βγήκε μπροστά στα δύσκολα
Από το καλοκαίρι δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία, και το είχα γράψει ουκ ολίγες φορές στο Gazzetta, για τον ηγετικό ρόλο του Ραζβάν Λουτσέσκου, αρκετοί είναι εκείνοι που τον θεωρούν ως τον απόλυτο σταρ της ομάδας, προσωπικά, είμαι σίγουρος και βάζω το χέρι μου στη φωτιά για ένα πράγμα. Όχι, ότι ο ΠΑΟΚ θα κατακτήσει το πρωτάθλημα (άλλωστε είναι στο -12 από τον Ολυμπιακό) ή θα φτάσει μέχρι τον τελικό του Europa Conference League στα Τίρανα. Αυτό που ξέρω και το ξαναγράφω είναι ότι, με τον τρόπο του, ο Ρουμάνος έχει δημιουργήσει ξανά ένα περιβάλλον στο οποίο οι ποδοσφαιριστές απολαμβάνουν αυτό που κάνουν προτού, καν, μπουν να παίξουν. Αυτό, δηλαδή, που έλειπε τα δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του νταμπλ. Η πίστη.
O ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στη 2η θέση με 53 βαθμούς και απολογισμό 16 νίκες, 5 ισοπαλίες και 5 ήττες. Ό,τι και να συμβεί στη συνέχεια το γεγονός πως η ομάδα, ταυτόχρονα βρίσκεται στα ημιτελικά του κυπέλλου και στους «16» του Europa Conference League, με πολλές ελπίδες πρόκρισης στα προημιτελικά της διοργάνωσης, αποτελεί μία προσωπική επιτυχία του προπονητή του.
Πίσω στον Δεκέμβριο, όταν ο Ιβάν Σαββίδης άρχισε να συζητάει με τον Ζοσέ Μπότο, αντιλαμβανόμενος κι εκείνος ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, οι συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί εντός κι εκτός ομάδας έκαναν την κατάσταση να φαντάζει μη αναστρέψιμη και την αποτυχία να μοιάζει δεδομένη.
Εκείνη την εποχή είχαν δημιουργηθεί συνθήκες αποτυχίας, ωστόσο ο Λουτσέσκου βγήκε μπροστά. Παραδέχτηκε δημοσίως το λάθος του με τις καλοκαιρινές δηλώσεις περί νταμπλ και… άλλαξε την πλάκα. «Πάμε παιχνίδι με παιχνίδι και όπου μας βγει», άρχισε να λέει δείχνοντας αποφασισμένος να γυρίσει την κατάσταση μέσα στη σεζόν, αναθεωρώντας τον ίδιο του τον εαυτό. Από το Δεκέμβριο και μετά η ομάδα δείχνει να λειτουργεί σαν να την ανέλαβε ένας καινούριος προπονητής. Το δείχνουν και τα αποτελέσματά της από τότε και μέχρι τώρα.
Στο πρωτάθλημα έτρεξε ένα αήττητο σερί με 10 νίκες και 4 ισοπαλίες, στο κύπελλο πέρασε το εμπόδιο της ΑΕΚ και έφτασε στα ημιτελικά, ενώ στην Ευρώπη παρότι γνώρισε τη μοναδική ήττα (από τη Μίντιλαντ) κατάφερε και προκρίθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στους «16» μιας διοργάνωσης.
Στην bwin ο ρυθμός των προσφορών* δεν σταματά! |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις
Ετσι κατάφερε και το... γύρισε
Εκεί γύρω στις αρχές Δεκεμβρίου ο ΠΑΟΚ παρουσιαζόταν αργός, με προβληματική αμυντική λειτουργία. Ο Λουτσέσκου κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο, γύρισε την κατάσταση, φέρνοντας παίκτες (Τσιγγάρας, Λύρατζης) απ’ τα… αζήτητα, άφησε εκτός ομάδας τα βαριά κορμιά των Βαρέλα, Εσίτι, χρησιμοποίησε πιο ελεγχόμενα τους Μπίσεσβαρ, Βιεϊρίνια, Κρέσπο, ενώ μπήκε στην εξίσωση και ο Ίνγκασον.
Στον ΠΑΟΚ βλέπεις ποδοσφαιριστές, χαρούμενους. Τον Κούρτιτς, βασιλιά πλέον, μοναδικό τενόρο με 18 γκολ, παρακαλώ, στο ενεργητικό του, να ηδονίζεται απ’ την ευθύνη που επωμίζεται. Κάθε στιγμή. Μια στιγμή, άλλωστε, του αρκεί. Μπορεί να είναι «εξαφανισμένος» από το γήπεδο, όπως συνέβη και χτες απέναντι στη Γάνδη, αλλά του φτάνει μια στιγμή. Να πάρει την μπάλα, να τη φιλήσει, να την στήσει και να την στείλει στο πλεκτό. Το έχει κάνει πέντε φορές μέχρι τώρα. Τρεις στο πρωτάθλημα, μια στο κύπελλο και μια στην Conference League, με το πρώτο ευρωπαϊκό γκολ του.
Ο Λουτσέσκου αντιλήφθηκε πως η τελευταία γραμμή άμυνας χρειάζεται στήριξη και εφάρμοσε ένα σχέδιο με δεμένο τον άξονα. Αντιλήφθηκε, έστω και καθυστερημένα, πως ο Κούρτιτς δεν κουμπώνει με τον Σβαμπ. Έδεσε την ομάδα του μονιμοποιώντας τον Τσιγγάρα και χρησιμοποιώντας μπροστά από τα δύο χαφ ένα ποδοσφαιριστή που κανονικά είναι για να κινείται ανάμεσα στη θέση 6 και 8, τον Αουγκούστο. Αυτό το πλάνο μπόρεσε να αναδείξει τα προσόντα του Κούρτιτς η μεταμόρφωση του οποίου είναι σοκαριστική. Ο Σλοβένος χαφ, έχοντας δίπλα του και ενίοτε στην πλάτη του τον Τσιγγάρα και σε κοντινή απόσταση τον Αουγκούστο, απέκτησε ελευθερίες.
Τώρα βλέπεις τον Μπίσεσβαρ, τον Κρέσπο και τον Βιεϊρίνια, μακρυά απ’ ό,τι τους αρρώσταινε, ν’ απολαμβάνουν το ποδόσφαιρό τους. Να κάνουν, απλώς, αυτό που ξέρουν κι αυτό που παραμένουν τόσα χρόνια στην ομάδα για να κάνουν. Να παίζουν. Τον Ίνγκασον, από τραυματία, έτοιμο πρωταγωνιστή. Βράχο. Τον Πασχαλάκη, ξανά όπως παλιά. Όπως την πρώτη εποχή του Λουτσέσκου στην Τούμπα. Βλέπεις ποδοσφαιριστές, σε άρτια οργάνωση και υψηλό fitness. Δουλειά.
Αν μη τι άλλο γίνεται δουλειά που αρχίζει και αποδίδει. Ο ΠΑΟΚ από εκεί που δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι θα παίξει δύο συνεχόμενα ματς χωρίς κάποιους συγκεκριμένους παίκτες, τώρα δεν καταλαβαίνεις, αν δεν το ξέρεις, ότι ο προπονητής από Πέμπτη σε Κυριακή είχε ευλόγως επιχειρήσει ένα εκτεταμένο rotation. Δεν φαίνεται η διαφορά. Ξέρουν τους ρόλους τους, τη δουλειά τους, για πού είναι και τι έχει ο καθένας να κάνει.
Στην bwin ο ρυθμός των προσφορών* δεν σταματά! |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις