Πανιώνιος: Όταν κατέκτησε το ένα και μοναδικό του Κύπελλο (vids)

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 1991

Το μπασκετικό ενδιαφέρον της ημέρας είχε στραφεί στη φάση των νοκ άουτ αγώνων για τους «16» του Κυπέλλου Ελλάδας. Φυσικά τα φώτα της δημοσιότητας έκλεβαν τα δύο ντέρμπι μεταξύ Περιστερίου-Ολυμπιακού και ΑΕΚ-Ηρακλή με αποτέλεσμα να μην... ασχοληθεί κανείς με την προσπάθειας πρόκρισης του Πανιωνίου στη Νίκαια απέναντι στον Ιωνικό. Και πράγματι. Στο Περιστέρι είχε γίνει πραγματική... ματσάρα μέχρι να αποκλείσουν οι «κυανοκίτρινοι» τον Ολυμπιακό με 112-106 (Τσερτς 26, Κορωνιός 26, Μυλώνας 24 – Μπλάκγουελ 35, Σιγάλας 15, Ελληνιάδης 15) ενώ η ΑΕΚ άφηνε εκτός συνέχειας τον Ηρακλή με 69-63 (Τζόρνταν 23, Γαλακτερός 19 – Ίνγκραμ 28, Παπαδόπουλος 11). Βέβαια εκείνος που είχε κλέψει τη λάμψη της ημέρας ήταν ο... Λιβέρης Ανδρίτσος χάρη στους 33 πόντους και τα επτά τρίποντα που είχε στη νίκη-πρόκριση του Παναθηναϊκού επί της Δάφνης με 109-92 εκτός έδρας.

Που να ήξεραν εκείνη την ημέρα στις τάξεις του Πανιωνίου ότι η νίκη-πρόκριση μέσα στη Νίκαια με σκορ 86-83 θα ήταν ο... προπομπός της μίας και μοναδικής διάκρισης στην ιστορία της ομάδας. Ένα παιχνίδι όπου η ομάδα του Βλάντο Τζούροβιτς έλεγχε απόλυτα το παιχνίδι έχοντας σταθερά διαφορά κοντά στους 15 πόντους. Ο Τζον Μπρούγος με 23 πόντους ήταν ο καλύτερος των Νεοσμυρνιωτών, οι οποίοι απλά... περίμεναν τον αντίπαλό τους στα προημιτελικά του θεσμού. Μάλιστα από τους πρωταγωνιστές του Ιωνικού ήταν ο Νίκος Οικονόμου, ο οποίος στη συνέχεια άφησε (και με το... παραπάνω) το στίγμα του στο ελληνικό (αλλά και ευρωπαϊκό) μπάσκετ.

Το φύλλο αγώνα του πρώτου αγώνα του Πανιωνίου στο Κύπελλο της σεζόν 1990-91

Ιωνικός-Πανιώνιος 83-86

Ιωνικός: Αλεξανδρίδης 26, Αναστασιάδης 10, Λαοντάρης, Ταμπάκης, Σαριδάκης 3, Λαζάρου 5, Χατζησμάλης 14, Μπαρμπαγιάννης 3(1), Οικονόμου 20, Μπίλιας 2.

Πανιώνιος: Φ. Χριστοδούλου 14, Χουγκάζ 11, Μπάλις 7, Μπρούγος 23, Χρ.Χριστοδούλου 12, Χάντσον 19.

Ένα 24ωρο πριν από τον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Κυπέλλούχων ομάδων Ευρώπης στη Γενεύη μεταξύ του ΠΑΟΚ και της Σαραγόσα, ολοκληρωνόταν στην Ελλάδα η προημιτελική φάση του Κυπέλλου. Ο «δικέφαλος» είχε εξασφαλίσει τη πρόκριση έχοντας νικήσει τρεις ημέρες νωρίτερα το Περιστέρι με 108-81 και είχε επικεντρωθεί μόνο στην ευρωπαϊκή «κούπα» και στην τεράστια πρόκληση της Ελβετικής μεγαλούπολης. Οπότε, όπως ήταν και λογικό να συμβεί, πέρασαν στα... ψιλα τα παιχνίδια που είχαν ολοκληρώσει τη φάση των «8» στις 25 Μαρτίου 1991 με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τότε και οι δύο ημιτελικοί του Κυπέλλου. Ο Πανιώνιος, ναι μην είχε εύκολο (τουλάχιστον στα χαρτιά) αντίπαλο, αλλά όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων μόνο... εύκολος δεν ήταν.

Ο Φίλιππος Θεσσαλονίκης ήταν «σκληρό καρύδι» για τους παίκτες του Βλάντο Τζούροβιτς οι οποίοι ωστόσο κατάφεραν στο δεύτερο ημίχρονο να πάρουν διαφορά ασφαλείας και να φτάσουν στη νίκη με 109-92. Ο «σκληροτράχηλος» Φίλιππος είχε βρεθεί και στο +13 (23-36) πριν «κλείσει» την «ψαλίδα» ο Πανιώνιος με τη ληξη του α' ημιχρόνου (50-51 οι Θεσσαλονικείς) έχοντας αποκτήσει και το μομέντουμ στο ματς. Φοβερός και τρομερός ήταν ο Τζον Χάντσον με 37 πόντους ενώ ο Φίλιππος είχε σε εξαιρετική μέρα τον Δασκαλάκη (34 πόντοι με 7 τρίποντα) όσο μπόρεσε να απειλήσει τους Νεοσμυρνιώτες.

Το φύλλο αγώνα του νοκ άουτ αγώνα για τα προημιτελικά

Πανιώνιος-Φίλιππος Θεσ. 109-92

Πανιώνιος: Μποσγανάς 11, Γάσπαρης 19, Φ. Χριστοδούλου 15 (1), Χρ. Χριστοδούλου 4, Χάντσον 37, Δρελιώζης, Μακρυδήμας, Κικίλιας 7 (1), Μουμούρης 8, Παναγόπουλος 2, Μπρούγος 13.

Φίλιππος Θεσσαλονίκης: Κωνσταντινίδης 29 (3), Δασκαλάκης 34 (7), Πουλιανίτης 3 (1), Οικονομίδης 5, Παπαδάκης 8, Παπασαράντου 3, Μηνάς 6 (2), Κουφογιάννης 4, Καριώτης.

Και πάλι. Ουδείς... είχε ασχοληθεί με τον Πανιώνιο εκείνη την ημέρα. Από τη μία δέσποζε ο τελικός του ΠΑΟΚ στις 26ης Μαρτίου 1991 στη Γενεύη και από την άλλη η ΑΕΚ «πέταγε» εκτός συνέχειας στο κατάμεστο «Γ. Μόσχος» τον Άρη με 89-79 (Γκέκος 24, Τζόρνταν 22, Γαλακτερός 17 – Γιαννάκης 24, Γκάλης 18, Σέλερς 12).

Με τη σαμπάνια να είχε «ποτίσει» τις φανέλες των παικτών του ΠΑΟΚ από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, ο «δικέφαλος» έπρεπε να δώσει πέντε ημέρες αργότερα ένα εξίσου σημαντικό παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό στο κλειστό της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (31/3). Μία ημέρα αργότερα ήταν προγραμματισμένος ο δεύτερος νοκ άουτ ημιτελικός (1/4) μεταξύ του Πανιωνίου και της ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη. Οι νικητές των εν λόγω αναμετρήσεων θα διασταύρωναν τα ξίφη τους στον μεγάλο τελικό του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων και οι δύο ημιτελικοί είχαν... δραματική εξέλιξη και αμφίρροπο φινάλε.

Χρονικά το πρώτο παιχνίδι ήταν αυτό μεταξύ ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού. Ο «δικέφαλος» ήταν ο μεγάλος νικητής με 77-76 και αυτό χάρη σε... τετράποντο (τρίποντο και φάουλ) του Τζον Κόρφα στα 8'' πριν από το τέλος του αγώνα! Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα για να σηκωθεί θύελλα αντιδράσεων από τους ανθρώπους των «πρασίνων» οι οποίοι ήταν «πυρ και μανία» με τους διαιτητές Κορομηλά και Κόντη. Όχι θα... άλλαζε κάτι. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να «αποδράσει» την ύστατη στιγμή από τον «Τάφο του Ινδού» και να περίμενε με άνεση τον αντίπαλό του στον τελικό.

«Η ΑΕΚ είναι καλή, αλλά εμείς είμαστε καλύτεροι και θα πάρουμε τη πρόκριση» είχε πει με περίσσια σιγουριά ο Βλάντο Τζούροβιτς την παραμονή του ημιτελικού στο κλειστό της Νέας Σμύρνης, σ' ένα ματς όπου το ντέρμπι είχε... ξεκινήσει από νωρίς. Συγκεκριμένα η ΑΕΚ είχε κάνει αίτημα για αλλαγή του διαιτητή Κώστα Ρήγα, με το αιτιολογικό ότι ο γιος του έπαιζε στον Πανιώνιο! «Είναι γεγονός δεν το κρύβω. Το αίτημα της ΑΕΚ δεν αποτελεί μομφή αλλα μου αφήνει μια μικρή πίκρα επειδή στην εποχή μας τίθενται ακόμη τέτοια ζητήματα. Παρόμοιο αίτημα θα μπορούσε να θέσει και ο Πανιώνιος, επειδή το 1962 τιμωρήθηκα με αποκλεισμό ως παίκτης επειδή είχα φύγει από τον Αμύντα για να πάω στην ΑΕΚ» ήταν η απάντηση που είχε δώσει ο Ρήγας!

Τελικά δεν έγινε καμία αλλαγή και το ματς δικαίωσε όλους όσους το περίμεναν με προσμονή! Αν και η ΑΕΚ πάλεψε και διεκδίκησε τη νίκη έως το τέλος την Πρωταπριλιά του '91, ήρθε ο Γιώργος Γάσπαρης να ευστοχήσει σε ένα... τρελό τρίποντο στα 33'' πριν από το τέλος και να ρίξει τους τίτλους τέλους στη νίκη του Πανιωνίου με 83-77 και στη πρόκριση στον μεγάλο τελικό! «Τι σκέφτηκα; Κόζαρα καλά-καλά το καλάθι, ζύγισα τη μπάλα και είπα: “Ώπα, Γιωργάκη, τώρα θα ευστοχήσουμε. Και ευστόχησα” είχε πει μετά το τέλος ο πανευτυχής Γιώργος Γάσπαρης. Αυτό ήταν. Νίκη των «κυανέρυθρων» και πρόκριση στον μεγάλο τελικό της 10ης Ιουνίου 1991.

Το φύλλο αγώνα του ημιτελικού Κυπέλλου Πανιώνιος-ΑΕΚ το 1991

Πανιώνιος-ΑΕΚ 83-77

Πανιώνιος: Φ. Χριστοδούλου 17 (2), Μποσγανάς 4, Γάσπαρης 21 (2), Χουγκάζ, Μπρούγος 11, Χρ. Χριστοδούλου 10 (1), Χάντσον 22 (11ριμπ.)

ΑΕΚ: Γαλακτερός 22 (3), Παταβούκας 14 (2), Βουτσελας 1, Γκέκος 5 (1), Λανές 2, Κατσικάρης, Αριδάς, Τζόρνταν 28 (14ριμπ.), Κουντουράκης 9 (1).

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίαζαν τα όσα είχαν προηγηθεί του μεγάλου τελικού. Από τη μία ο Βλάντο Τζούροβιτς δεν έκρυβε το πόσο πολύ πίστευε στην ομάδα του και στην κατάκτηση του Κυπέλλου, σε αντίθεση με τον Ντράγκαν Σάκοτα ο οποίος ήταν πολύ φειδωλός στις δηλώσεις του, κρατούσε χαμηλούς τους τόνους και δεν... έδινε καμία σημασία στο 2/2 του ΠΑΟΚ με αντίπαλο τον Πανιώνιο εκείνη τη σεζόν (1990-91) για το ελληνικό πρωτάθλημα. Και όχι μόνο 2/2 αλλά και με συνολική διαφορά +66 πόντους (139-96 και 96-73 οι δύο νίκες που είχαν προηγηθεί).

«Και λοιπόν; (σ.σ. “So What?”)» ήταν η πρώτη αντίδραση του Τζον Χάντσον τρεις ημέρες πριν από το τζάμπολ του τελικού όταν ρωτήθηκε για τη συγκεκριμένη διαφορά: «Άλλο το πρωτάθλημα και άλλο το Κύπελλο όπου θα κριθεί ένας τίτλος σε 40 λεπτά. Η ψυχολογία κάθε τελικού είναι διαφορετική από τα άλλα ματς γι' αυτό και έχουμε μεγάλη τύχη για να κερδίσουμε. Θα κάνω τα πάντα για να κερδίσουμε το κύπελλο» είχε καταλήξει ο Αμερικανός σέντερ του Πανιωνίου.

Την ίδια ώρα ο Ντράγκαν Σάκοτα μόνο... σίγουρος για τη νίκη της ομάδας του δεν ήταν! «Ανησυχώ. Εάν δεν τιθασεύσουμε τον ενθουσιασμό μας από την κατάκτηση του τροπαίου στη Γενεύη θα έχουμε πρόβλημα στην Ελλάδα. Τραβώ τα χαλινάρια αλλά δύσκολα υπακούν οι παίκτες. Στη Γενευη δεν ήμασταν το φαβορί. Τώρα είμαστε και φοβάμαι μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα» ήταν το χαρακτηριστικό του σχόλιο την παραμονή του τελικού, σε αντίθεση με τον συμπατριώτη του και προπονητή του Πανιωνίου, Βλάντο Τζούροβιτς, ο οποίος πετούσε στα... δικά του σύννεφα: «Θέλω να πάρω αυτό το Κύπελλο, όσο ολόκληρη η Νέα Σμύρνη. Και αν το πάρω θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας μου, ακόμα μεγαλύτερη και από το πρωτάθλημα το 1986 με τη Ζαντάρ νικώντας στο Ζάγκρεμπ την Τσιμπόνα» είχε πει ο τεχνικός του Πανιωνίου.

Ο Φάνης Χριστοδούλου έλεγε την παραμονή του αγώνα με περίσσια σιγουρια ότι «πιστεύω ότι θα κερδίσουμε. Τους είδα, είναι πολύ υπερόπτες και αν παίξουν έτσι, εμείς θα είμαστε εκείνοι που θα έχουμε το πάνω χέρι και στο τέλος θα τους κερδίσουμε» ενώ ο Παναγιώτης Φασούλας από την άλλη έδινε τις δικές του απαντήσεις όταν άκουγε τη λέξη «έπαρση» από πλευράς του ΠΑΟΚ: «Πρώτον δεν είμαστε υπερόπτες. Όμως εδώ που τα λέμε όταν έχεις κερδίσει με 66 πόντους σε δύο ματς, δικαιούσαι να κοιτάζεις και λίγο αφ' υψηλού...»

Τετάρτη 10 Απριλίου 1991, 18:45. Ώρα τελικού Κυπέλλου!

Στο ΣΕΦ οι φίλοι του (τυπικά γηπεδούχου) ΠΑΟΚ και του Πανιωνίου είχαν δημιουργήσει τη δική τους ατμόσφαιρα, περιμένοντας το τζάμπολ του τελικού. Ποια ομάδα θα κρατούσε δύο ώρες αργότερα το τρόπαιο στα χέρια της; Ο ενθουσιώδης ΠΑΟΚ μετά τη Γενεύη ή ο «πεινασμένος» Πανιώνιος που «φλέρταρε» πιο έντονα από ποτέ με το πρώτο Κύπελλο της ιστορίας του;

«Άσε τι λέει ο γιατρός. Εγώ θέλω να παίξω και θα παίξω» είχε πει ο Πιτ Μπάλης του Πανιωνίου, ο οποίος προέρχονταν από δύο χειρουργεία αλλά... τίποτα δεν μπορούσε να του στερήσει τη συμμετοχή στον τελικό. Στον Πανιώνιο ζούσαν και ανέπνεαν γι' αυτό το ματς. Και φάνηκε. Όχι μόνο ήταν ανταγωνιστικοί, αλλά είχαν αναγκάσει τον ΠΑΟΚ να ακολουθήσει τον... δικό τους ρυθμό. Η άμυνα ήταν η αρχή, η μέση και το τέλος των «κυανέρυθρων» στον μεγάλο τελικό, έχοντας αναγκάσει τον Φασούλα να ευστοχήσει στο πρώτο εντός παιδιάς σουτ επτά λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα. Έως τότε είχε μόλις 5/9 βολές! Και ούτε πτοήθηκαν Όταν είχε αποβληθεί ο Τζον Χάντσον με πέντε φάουλ στο 38'. Μάλιστα ο Αμερικανός, όσο και αν δεν ήθελε να παραδεχθεί το φάουλ, πήγε και αγκάλιασε τον διαιτητή Γιοχαλή πριν αποχωρήσει από το ματς.

Η νικη με 73-70 είχε σημάνει και την έναρξη των πανηγυρισμών στην πλατεία της Νέας Σμύρνης! Ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους, ενώ οι 5.000 φίλοι του Πανιωνίου που είχαν βρεθεί στο ΣΕΦ είχαν στήσει το δικό τους... πάρτι: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ψυχολογία ήταν με το μέρους του Πανιωνίου. Ο Πανιώνιος είχε μεγάλη ψυχή. Ψυχάρα. Κράτησε χαρακτήρα σε κρίσιμα σημεία. Κανονικά δεν θα έδινα μεγάλη τύχη στον Πανιώνιο, αλλά ξέρεις τι άτιμο πράγμα είναι αυτή η καρδιά;» ελεγε δακρυσμένος τότε ο αείμνηστος Μάκης Δενδρινός. Ένας άνθρωπος που είχε συνδέσει το όνομά του με τους Νεοσμυρνιώτες.

Στιγμιότυπα του τελικού

Συγκινημένοι και δακρυσμένοι ήταν τόσο ο Χρήστος Χριστοδούλου ο οποίος με λυγμούς έκανε λόγο για «δικαίωση» όσο και ο τότε πρόεδρος του Πανιωνίου, Γεράσιμος Βεντούρης: «Είχα κάνει εικασίες στον Μεγαλοδύναμο και με άκουσε. Ο Ανδρέας Βαρίκας ζει μέσα στην καρδιά μας και αυτό μας οδήγησε στην επιτυχία. Τα παιδιά του το χρωστούσαν» ενώ ο Γάσπαρης συμπλήρωνε τότε: «Υπάρχει και Θεός. Χαλάλι η προσπάθεια που κάναμε τόσο καιρό».

Ο αστικός μύθος της εποχής κάνει λόγο για προφητεία τίτλου από... ρουμάνα τσιγγάνα, η οποία είχε προβλέψει το μέλλον του Πανιωνίου στον τότε γενικό αρχηγό της ομάδας Παύλο Κορκίδη και στον τότε μάνατζερ, Γιάννη Γιαννάκη. Συγκεκριμένα, όταν ο Πανιώνιος είχε φιλοξενηθεί για το Κύπελλο Κόρατς από την Κλουζ Ουνιβερσατέα η τσιγγάνα φέρεται να τους είχε πει: «Δεν ξέρω τι ακριβώς αλλά θα κερδίσετε ένα μεγάλο κύπελλο φέτος». Και... ιδού! Το κέρδισαν!

Το φύλλο αγώνα του τελικού

ΠΑΟΚ - Πανιώνιος 70-73

Ημίχρονο: 34-35

Διαιτητές: Δουβής, Γιοχαλής

ΠΑΟΚ: Σταυρόπουλος 5, Πρέλεβιτς 19 (1), Μπάρλοου 20 (2), Κόρφας 16 (1), Παπαχρόνης, Φασούλας 7, Ιωάννου, Μακαράς 3.

Πανιώνιος: Φ. Χριστοδούλου 21 (2), Μποσγανάς 2, Γάσπαρης 20 (2), Χουγκάζ, Μπάλης, Χρ. Χριστοδούλου, Χάντσον 18 (14ριμπ.), Παναγόπουλος.

Μετά το τέλος του τελικού, οι φίλοι του Πανιωνίου είχα ξεχυθεί στους δρόμους της Νέας Σμύρνης, κάνοντας τη... νύχτα-μέρα! Περισσότεροι από 3.000 φίλοι της ομάδας πανηγύριζαν την κατάκτηση του Κυπέλλου, με την ομάδα να πηγαίνει σε νυχτερινό κέντρο υπό τους ήχους της... Λίτσας Διαμάντη. Λογικό και επόμενο να το χαρούν όλοι με την ψυχή τους και να διασκεδάσουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Μόνο που δεν ξέχασαν τον άνθρωπο ο οποίος ευθύνονταν για την αναγέννηση του μπασκετικού Πανιωνίου.

Ο λόγος φυσικά για τον Ανδρέα Βαρίκα, ο οποίος τον Αυγουστο του 1990, δηλαδή οκτώ μήνες πριν από τον μεγάλο τελικό είχε χάσει τη ζωή του και δεν πρόλαβε να δει την αγαπημένη του ομάδα να πανηγυρίζει το μοναδικό της τρόπαιο μέχρι και σήμερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αμέσως επόμενο πρωί, σύσσωμη η ομάδα είχε βρεθεί στον τάφο του Ανδρέα Βαρίκα και είχε εναποθέσει το κύπελλο μαζί με μια ανθοδέσμη. Ήταν ΚΑΙ δικό του.

Το ρεπορτάζ που ακολούθησε του τελικού

Οι παίκτες του Πανιωνίου είχαν λάβει για την κατάκτηση του τροπαίου έξτρα πριμ 20 εκατομμυρίων δραχμών (σ.σ. σαν να λέμε σήμερα 60.000 ευρώ περίπου) αλλά στη συνέχεια την... πάτησαν όπως την είχε πατήσει και ο ΠΑΟΚ μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου στη Γενεύη. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν και στα ημιτελικά του πρωταθλήματος, με τον «δικέφαλο» να παίρνει το αίμα του πίσω. Συγκεκριμένα το πρώτο ματς είε διεξαχθεί στη Νέα Σμύρνη έξι μέρες μετά τον τελικό.

Ο ΠΑΟΚ είχε νικήσει με 91-83 (Πρέλεβιτς 24, Μπάρλοου 23, Κόρφας 17 – Γάσπαρης 18, Χάντσον 17, Φ. Χριστοδούλου 12) και έκτοτε ήθελε άλλη μια νίκη για να πάρει μέρος στους τελικούς. Όπως και έγινε στις 21/4/1991 κερδίζοντας στο «Αλεξάνδρειο» με 100-73 (Κόρφας 19, Μπάρλοου 18 – Χάντσον 27, Φ. Χριστοδούλου 15).