Πιστιόλης στο Gazzetta: «Να έχω μια καριέρα σαν του Ζέλικο και του Ιτούδη»

Πότε άλλοτε βρέθηκες κοντά στο να κάνεις το επόμενο βήμα και να αναλάβεις πρώτος προπονητής;
«Υπήρξε άλλη μια φορά που θα μπορούσα να είχα φύγει νωρίτερα, ενώ δούλευα στην ΤΣΣΚΑ. Το "πρόβλημα" όταν είσαι ασίσταντ, ακόμη κι αν δουλεύεις στο πιο υψηλό επίπεδο είναι πως δεν έχεις τόσο μεγάλη επίδραση στο παιχνίδι, δεν "φαίνεσαι" προκειμένου ο επόμενος εργοδότης σου να καταλάβει πόσο καλός προπονητής είσαι. Επομένως, είναι λογικό να υπάρχει ένας δισταγμός ώστε να εμπιστευεί κάποιος έναν βοηθό προπονητή και να του δώσει μια δουλειά. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήμουν στην ΤΣΣΚΑ, σε μια από τις καλύτερες δουλειές που θα μπορούσε να έχει κανείς σαν ασίσταντ κόουτς. Είχα την ευκαιρία να διεκδικήσω τίτλους EuroLeague, γενικώς πράγματα και συνθήκες που δεν εγκαταλείπεις εύκολα. Το ζήτημα, πάντως όταν προέκυψε η προηγούμενη πρόταση ήταν περισσότερο θέμα timing παρά οτιδήποτε άλλο».

Επομένως, η πρόταση της Γαλατάσαραϊ ήταν από εκείνες που απλώς δεν μπορείς να αρνηθείς;
«Σίγουρα ήταν κάτι τέτοιο... Ήταν μια τόσο καλή πρόταση που δεν μπορούσα να προσπεράσω για κανέναν λόγο. Μιλάμε για έναν μεγάλο σύλλογο και μια χώρα που είχα πολύ καλές εμπειρίες από την προηγούμενη επαφή μου μέσω της Μπάνβιτ. Το μέγεθος της Γαλατάσαραϊ είναι τεράστιο. Δεν χρειαζόταν να κάνω δεύτερες σκέψεις. Ήταν από εκείνες τις ευκαιρίες που αρπάζεις από τα μαλλιά».

Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι σε αυτή τη μετάβαση;
«Στην περίπτωσή μου, ήμουν απολύτως έτοιμος να κάνω το επόμενο βήμα. Το πιο δύσκολο θα ήταν αν συνέχιζα σαν βοηθός! Οι συνθήκες πάντως ήταν λίγο ιδιαίτερες. Όταν αναλαμβάνεις ένα κλαμπ τον Μάρτιο, σημαίνει αυτομάτως ότι πηγαίνεις σε μια ομάδα που έχει ήδη περάσει κάποια πράγματα μέσα στην χρονιά κι εσύ δεν τα έχεις ζήσει. Που πρέπει να κάνεις ταχύρρυθμα μαθήματα για να καταλάβεις τους παίκτες και να περάσεις αρκετή ώρα στο βίντεο για να δεις ποια είναι τα προβλήματα... Το ζήτημα ήταν η γρήγορη μετάβαση. Τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής έχουν πάει καλά. Σιγά-σιγά, βιώνοντας καταστάσεις, πρέπει να αποδείξω πρώτα απ' όλα στον εαυτό μου ότι μπορώ να ανταπεξέλθω σε όλα τα μέρη της δουλειάς του head coach. Εξάλλου, αυτό με ενδιαφέρει περισσότερο από όλα».

Μιλώντας για τη συμφωνία με τη Γαλατάσαραϊ, ο Αντρέι Βατούτιν εξήγησε πως δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία πως αυτή η μέρα θα ερχόταν κάποια στιγμή...
«Σίγουρα είναι μεγάλη αναγνώριση και είναι πολύ ευχάριστο να ακούς τέτοια λόγια από έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Όσοι δεν με ξέρουν και όσοι απλώς με ζουν από μακριά, δεν μπορούν να με εκτιμήσουν με τον ίδιο τρόπο με κάποιον που με έχει ζήσει... Είμαι τέτοιος άνθρωπος. Γενικώς, ήμουν πάντα low profile, δεν μου άρεσε η προβολή, ίσως και σε βαθμό που δεν θα έπρεπε... Αλλά πάντα αυτοί που μπορούσαν να με εκτιμήσουν ήταν αυτοί που είχαν δουλέψει μαζί μου. Κι αυτό ακριβώς έγινε όσον αφορά τη συμφωνία με τη Γαλατάσαραϊ. Γιατί με προσέλαβαν άνθρωποι που είχαν δουλέψει μαζί μου και ξέρουν περί τίνος πρόκειται. Νομίζω πως η μεγαλύτερη αναγνώριση είναι η εκτίμηση των ανθρώπων με τους οποίος συνεργάστηκα και με γνώρισαν».

Τι βαραίνει περισσότερο τους ώμους σου; Ότι είσαι ένας Έλληνας προπονητής που κοουτσάρει στην Τουρκία ή ότι η Γαλατάσαραϊ είναι μια ομάδα με τεράστια βάση φιλάθλων;
Το "Έλληνας στην Τουρκία" δεν είναι κάτι που με επηρρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο. Αντίθετα, νιώθεις την πίεση όταν πολύς κόσμος στηρίζεται σε αυτό που κάνεις εσύ και επηρεάζεται η καθημερινότητά του. Ισχύει ό,τι ακριβώς και στην Ελλάδα, οι Τούρκοι παίρνουν την ομάδα τους πολύ σοβαρά».

Τι κρατάς από τη συνεργασία σου με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Δημήτρη Ιτούδη;
«Είναι πάρα πολλά αυτά που κρατάω. Επειδή ακριβώς πρόκειται για τους δυο ανθρώπους που με διαμόρφωσαν ως προπονητή και έμαθα τα πάντα πλάι τους. Όσον αφορά τον Ομπράντοβιτς, είναι δύσκολο να κρατήσεις μόνο ένα στοιχείο. Αυτό όμως που μου έχει μείνει και με ακολουθεί πάντα όλα αυτά τα χρόνια είναι το να είμαι απόλυτα προετοιμασμένος για όλα. Γιατί δεν μπορείς να πας ποτέ στον παίκτη σου χωρίς να έχεις απόλυτη γνώση του αντικειμένου σου, ειδάλλως θα εκτεθείς. Ο παίκτης θα χάσει την εμπιστοσύνη του σε εσένα αν εμφανιστείς απροετοίμαστος να απαντήσεις σε οποιαδήποτε ερώτηση!

🔥 𝑰𝒔𝒂𝒊𝒂𝒉 𝑪𝒂𝒏𝒂𝒂𝒏 🔥 pic.twitter.com/pexzXTYPbn

— Galatasaray Basketbol (@GSBasketbol) April 12, 2022

Το ότι είμαι προπονητής δεν σημαίνει αυτόματα ότι μπαίνω στο γήπεδο και ξέρω τα πάντα... Πρέπει να έχω μελετήσει το αντικείμενό μου. Το παραμικρό που θα πω πρέπει να ξέρω γιατί το λέω ώστε να είμαι σε θέση να το δικαιολογήσω στον παίκτη μου, χτίζοντας μια σχέση με βάση την εμπιστοσύνη. Να καταλάβει πως αυτός που έχει απέναντί του ξέρει τι κάνει και δεν είναι μπερδεμένος. Με τον Δημήτρη συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Είναι ένας προπονητής που είναι κοντά σε όλα, που ασχολείται με όλες τις λεπτομέρειες της προετοιμασίας και του παιχνιδιού, που δουλεύει και "διαβάζει" το παιχνίδι.

Ήμασταν τόσα χρόνια μαζί, ήξερα ότι με εμπιστεύεται σαν ασίσταντ και παρ' όλα αυτά, έκανε κι εκείνος δουλειά που άλλοι προπονητές τις αφήνουν εξ ολοκλήρου στους βοηθούς τους. Επομένως, το κομμάτι της προετοιμασίας και της γνώσης του αντικειμένου είναι κάτι που έμαθα από τον Ζέλικο και τον Δημήτρη, με διαφορετικό τρόπο από τον καθένα. Με δυο λόγια, το "έσο έτοιμος" που λέμε. Να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή και να έχεις γνώση του αντικειμένου σου. Αυτό αποκτάται μέσα από τη μεθολογία και τη δουλειά».

Ποια είναι η μπασκετική φιλοσοφία σου; Τι μπάσκετ θες να παίζουν οι ομάδες σου;
«Στην περίπτωση της Γαλατάσαραϊ, επειδή ήλθα δίχως να έχω κάνει εγώ την προετοιμασία και κατ' επέκταση, να δείξω πράγματα στο τεχνικό κομμάτι, το πρώτο πράγμα που δίνουμε βάρος είναι να πολεμάμε σε κάθε φάση. Οι παίκτες έχουν καταλάβει πως πρέπει να δίνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν κάθε εβδομάδα, σε κάθε παιχνίδι. Αυτό που είπαμε εξ αρχής είναι πως δεν είναι κακό να χάσεις. Είναι κακό όμως να μην έχεις προσπαθήσει και να μην έχεις δώσει ό,τι έχεις, ακόμη και αν κερδίσεις. Σε αυτό το κομμάτι εστιάζουμε αυτή τη στιγμή. Από 'κει και πέρα, είμαι της άποψης πως δεν είναι οι παίκτες για τον προπονητή. Είναι ο προπονητής για τους παίκτες. Πρέπει να βγάλω τον καλύτερο εαυτό από τους παίκτες που έχω κάθε φορά στα χέρια του. Αν το μπάσκετ που θα παίζει η ομάδα μου είναι επιθετικογενές ή αμυντικογενές, εξαρτάται από το τι παίκτες θα έχω. Το ίδιο αν θα παίζουμε πικ-εν-ρολ, αν πηγαίνουμε σε χάι σκορ ή λόου σκορ παιχνίδι. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι παίκτες και να έχω, πρέπει να παλεύουν. Αλλιώς δεν έχει νόημα».

Πως έζησες το πρόσφατο ντέρμπι με τη Φενέρμπαχτσε;
«Επειδή έχω ζήσει πάρα πολλά ντέρμπι Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός σε τελικούς ή σε ματς που κρινόταν η σεζόν, ήταν κάτι αντίστοιχο. Ήξερα πόσο πολύ ήθελε ο κόσμος αυτό το παιχνίδι, το πόσο σημαντικό και ξεχωριστό ήταν γι' αυτούς. Προσωπικά, μου αρέσουν αυτές οι καταστάσεις. Να παίζω, δηλαδή σε μεγάλα και γεμάτα γήπεδα με ένταση, δίχως να ξεπερνιούνται τα όρια. Ένα πράγμα που μου είχε λείψει από την Ελλάδα και την Τουρκία όσο δούλευα στη Ρωσία ήταν αυτή η ατμόσφαιρα, όπου ζεις το παιχνίδι πολύ έντονα».

Ποιες ήταν οι πληρέστερες ομάδες που δουλέψατε αυτά τα 17 χρόνια; Στην ΤΣΣΚΑ και τον Παναθηναϊκό.
«Αν μιλάμε για πληρότητα, ο Παναθηναϊκός του Βερολίνου ήταν μια από τις πιο πλήρεις ομάδες που εμφανίστηκαν ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Γεμάτος σε κάθε θέση, με πολλούς τρόπους να επιτεθεί, δυνατός αμυντικά και επιθετικά, γενικώς μια από τις καλύτερες ομάδες που εμφανίστηκαν ποτέ στην EuroLeague, μαζί με κάποιες εκδόσεις της Μακάμπι. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που μπορεί να διαφωνήσει με αυτό. Το "διπλό" στην προπόνηση ήταν τελικός EuroLeague! Όσον αφορά την ΤΣΣΚΑ, οι δυο ομάδες που πήραν το ευρωπαϊκό ήταν πλήρεις και κάπως διαφορετικές. Η πρώτη ομάδα του Βερολίνου ήταν εξ ολοκλήρου ομάδα των γκαρντ. Είχαμε τα καλύτερα γκαρντ της Ευρώπης εκείνη την εποχή που "τρέχανε" το παιχνίδι. Η ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο στη Βιτόρια ήταν πιο ισορροπημένη. Είχαμε τον Κλάιμπερν στο "3", γενικώς πιο αθλητικούς και πιο δυνατούς παίκτες. Ήταν ένα πιο πλήρες ρόστερ σε σχέση με την πρώτη ομάδα που έπαιξε το καλύτερο επιθετικό μπάσκετ στην Ευρώπη εκείνη την χρονιά, καθώς ήταν υπερπλήρης στα γκαρντ».

Ποιους παίκτες αγάπησες όλα αυτά τα χρόνια;

«Τώρα θα πρέπει να μιλάω για 10 λεπτά και θα ξεχάσω σίγουρα κάποιους! Όταν περνάς πράγματα με κάποιους ανθρώπους σε αυτό το επίπεδο και με αυτή την ένταση, δημιουργείται ένα ξεχωριστό "δέσιμο". Όσο πιο δύσκολες είναι οι εμπειρίες που περνάς, τόσο πιο έντονα είναι τα συναισθήματα που βιώνεις. Και για άλλη μια φορά, θα επαναλάβω αυτό που είπα και πριν. Ότι, δηλαδή η αναγνώριση των ανθρώπων με τους οποίους δούλεψες μαζί είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί. Οι οπαδοί μπορεί να σε κρίνουν μόνο από το αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν έχεις δουλέψει καλά, ακόμα κι αν έχεις κάνει καλά τη δουλειά σου, δεν στο αναγνωρίζει κανείς αν δεν έλθει το αποτέλεσμα. Όταν όμως έλθει το αποτέλεσμα, ακόμα και να μην έχεις κάνει σωστά του δουλειά σου, θα πάρεις το credit για τη νίκη. Οι άνθρωποι όμως που δουλεύεις μαζί τους, που περνάς πολλές και δύσκολες ώρες, στο αναγνωρίζουν. Είναι η απόλυτη αναγνώριση που μπορείς να έχεις».

Ποιο είναι το πιο κοντινό και το πιο μακρινό όνειρό σου;
«Ένα πράγμα που έχω σαν άνθρωπος είναι να συγκεντρώνομαι στον στόχο που έχω μπροστά μου. Και τα όνειρά μου αυτή τη στιγμή έχουν να κάνουν με τη Γαλατάσαραϊ. Θέλω να πετύχω σε αυτή την ομάδα και να καθιερωθώ εδώ. Να φτάσουμε όσο πιο μακριά γίνεται. Να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό. Και να έχω μια αντίστοιχη καριέρα σαν του Ζέλικο στον Παναθηναϊκό και του Δημήτρη στην ΤΣΣΚΑ. Αυτός είναι ο στόχος μου. Είμαι 100% αφοσιωμένος σε αυτή την ομάδα».