ΠΑΟΚ: Η μεγάλη της Πυραμίδας σχολή στην Τούμπα, με… συλλήψεις και άλλες τρελές ιστορίες! (vids)

O «μάγος της μπάλας», Μαγκντί Τολμπά, έστρωνε χαλιά στα αποδυτήρια για να προσευχηθεί κάθε φορά που είχε ραμαζάνι, έκανε πάντα μπάνιο με το σορτσάκι, αλλά αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος από τους συνολικά 36 Αφρικανούς, που έχουν φορέσει την «ασπρόμαυρη» φανέλα. Κατά πολλούς ο 58χρονος, πλέον, Αιγύπτιος ήταν ο καλύτερος όλων όσων Αφρικανών πέρασαν από την Τούμπα.

Για τους σημερινούς 40αρηδες και 50αρηδες ΠΑΟΚτσήδες, ο Αιγύπτιος μπαλαδόρος ήταν σκέτη απόλαυση. Ένας πραγματικός μάγος. Όαση στα μάτια των Ελλήνων φιλάθλων. Ο «Φαραώ» από το Κάιρο αγωνίστηκε τέσσερα χρόνια στη Τούμπα, έγινε ένα από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας και ουκ ολίγοι τον χαρακτήρισαν ως «νέο Κούδα». «Τέτοιον παικταρά δεν έχω ξαναδεί στην Τούμπα», θυμήθηκε πρόσφατα ο Γιώργος Τουρσουνίδης στην αποκλειστική συνέντευξή του στο Gazzetta. Και για να το λέει, κάτι παραπάνω θα ξέρει…

Συμφωνεί κι επαυξάνει μαζί του κι ο Θόδωρος Ζαγοράκης, που επίσης υπήρξε συμπαίκτης με τον Μαγκντί. «Ήταν πολύ καλύτερος απ' ότι έλεγαν κι απ' όσα έδειχνε στο γήπεδο, να φανταστείτε πως έπαιζε σκοτωμένος το μεγαλύτερο διάστημα με τον Βουλινό», θυμάται ο πρώην αρχηγός και πρόεδρος του «Δικεφάλου». Κι όντως έτσι ήταν...

Με τα κουσούρια του, δε λέμε, οι κόντρες του με τον συγχωρεμένο Θωμά Βουλινό κοσμούσαν επί μέρες τα πρωτοσέλιδα των «ΣΠΟΡ του Βορρά», που είχαν ταχθεί ανοιχτά υπέρ του Μαγκντί, στα τέσσερα χρόνια της ταραγμένης και με πολλά ευτράπελα παραμονής του στην Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ. Οι «ασπρόμαυροι» τον εντόπισαν τυχαία στο Λεπένσκι Βιρ της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, σημερινής Σερβίας, να κάνει προετοιμασία με την Ζάμαλεκ στο ίδιο αθλητικό κέντρο.

Ο Ρομπ Γιάκομπς και ο Γιώργος Χασιώτης ήταν οι πρώτοι που αντίκρισαν από κοντά τον Μαγκντί να κάνει τα... δικά του και να μαγεύει τη στρογγυλή θεά. Οι δύο τους κοιταχτήκαν αφού δεν πίστευαν αυτά που έβλεπαν. Γοητεύτηκαν από το θέαμα και ζήτησαν από την αιγυπτιακή ομάδα, που προερχόταν από την κατάκτηση του νταμπλ στην Αίγυπτο με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Μαγκντί, να παίξουν ένα φιλικό. Με το που ολοκληρώθηκε η φιλική αναμέτρηση οι άνθρωποι της ομάδας επικοινώνησαν με τον Θωμά Βουλινό ζητώντας επιτακτικά την απόκτησή του.

«Πρόκειται για πολύ μεγάλο ποδοσφαιριστή. Τέτοια τύχη ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να την φανταστεί! Ο παίκτης είναι πολύ γρήγορος με άριστη τεχνική κατάσταση και πολύ δυνατός. Είναι αριστεροπόδαρος, κάνει παιχνίδι και γυρίζει και πίσω. Δε νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ποδοσφαιριστές στην Ευρώπη. Να μου το θυμάστε. Αυτή η μεταγραφή θα χαλάσει κόσμο», έλεγε ο Αχιλλέας Σαββίδης που εκείνο το διάστημα είχε την τύχη να δει από κοντά τον Αιγύπτιο «μάγο». Όμως, υπήρχε ένα πρόβλημα που έπρεπε να ξεπεραστεί…

Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ έστειλε δύο ανθρώπους της διοίκησης, (Ζελομοσίδης, Γραμματόπουλος), οδικώς, μέχρι το Λεπένσκι Βιρ προκειμένου να ολοκληρώσουν τη μεταγραφή. Όταν ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις συνάντησαν μια απροθυμία των Αιγυπτίων. Αρχικά πίστευαν ότι δεν ήθελαν να πουλήσουν τον ποδοσφαιριστή, αλλά μέσα στην κουβέντα πήραν μια απάντηση που δεν την περίμεναν: «Δεν έχουμε πουλήσει ποτέ ξανά κάποιον παίκτη μας. Δεν ξέρουμε!». Τελικά, η Ζάμαλεκ συμφώνησε να πάρει 100.000 δολάρια (18.000.000 δρχ.), ο Μαγκντί υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, με δικαίωμα μονομερούς ανανέωσης για άλλα δύο χρόνια, αντί 40.000 δολαρίων (7.000.000 δρχ.) και μηνιαίες αποδοχές 2.500 δολάρια (430.000 δρχ.).

Μπορεί εκείνη την εποχή να μην υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, social media και τα συναφή, ωστόσο πάνω από τη Θεσσαλονίκη είχε απλωθεί ένα πέπλο μυστηρίου για το «ποιος τελικά είναι αυτός ο Αιγύπτιος που φέρνει ο ΠΑΟΚ». Έτσι στο ανεπίσημο ντεμπούτο του, αρχές Αυγούστου του 1989, είχαν βρεθεί σχεδόν 25 χιλιάδες φίλαθλοι (για την ακρίβεια κόπηκαν 21.767 εισιτήρια) στις εξέδρες της Τούμπας για ένα φιλικό παιχνίδι κόντρα στον Άρη. Ο Αιγύπτιος τους αποζημίωσε με όσα τους έδειξε πάνω στο χορτάρι αφού συνδύασε την καλή του εμφάνιση με ένα θεαματικό γκολ διαμορφώνοντας το τελικό 2-0. .

«Ο ΠΑΟΚ για μένα είναι κάτι μεγάλο. Δεν είναι απλά μια ομάδα αλλά ένα σημείο, μια οικογένεια, μια δεύτερη πατρίδα, οι φίλοι. Πέντε χρόνια που ήμουν εκεί ήμουν ευχαριστημένος από τη δουλειά και τον κόσμο αλλά και τους φίλους που έκανα εκεί», λέει κάθε φορά που τον ρωτάνε για την παρουσία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έχει καλές αναμνήσεις, φρόντισε να τις μεταφέρει στον γιο του Ομάρ, ο οποίος πριν από τέσσερα χρόνια, καλοκαίρι του 2018, ήρθε στην Ελλάδα για το γαμήλιο ταξίδι του και ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να επισκεφτεί την Τούμπα και να βγάλει φωτογραφία μέσα από τα αποδυτήρια!

Ο Μαγκντί Τολμπά προερχόταν από την ακαδημία της Ζάμαλεκ. Γεννήθηκε στις 24/2/1964, το 1982 έπαιξε στην πρώτη ομάδα και στο διάστημα 1983-1990 ήταν βασικό στέλεχος της Εθνικής Αιγύπτου, με την οποία αγωνίστηκε στο Μουντιάλ που έγινε στην Ιταλία το 1990, μετρώντας δύο συμμετοχές κόντρα σε Ολλανδία (1-1) και Ιρλανδία (0-0).

Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1984, 1988) και ένα κύπελλο (1988) Αιγύπτου, το 1987 κατέκτησε την 3η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων, το 1984 και το 1986 κατέκτησε το αφρικανικό Κύπελλο και το 1992 αγωνίστηκε στο Κόπα Άφρικα.

Η Ζάμαλεκ παραδοσιακά υποστήριζε τον πρωθυπουργό Μουμπάρακ, όμως ο «επαναστάτης» Μαγκντί Τολμπά τόλμησε να αντιταχθεί στο… κατεστημένο και παρότι πρώην παίκτης της Ζάμαλεκ, όπως έχει πει ο ίδιος στο Gazzetta, τάχθηκε κατά της κυβέρνησης, άποψη που υπεράσπιζε η «αιώνια» αντίπαλος, Αλ Αχλί για να διώξει τον Χόσνι Μουμπάρακ από την εξουσία. «Φυσικά και ήθελα να φύγει ο Μουμπάρακ. Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα όπως η Αίγυπτος, που έχει αυτό τον πολιτισμό και ιστορία, να κυβερνάει κάποιος για 30 ολόκληρα χρόνια. Ευτυχώς, τώρα τα πράγματα είναι πιο ήρεμα από τις αρχές, που ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους κάθε μέρα και φώναζε».

Ο Αιγύπτιος ήταν δύσκολος τύπος. Με ιδιαιτερότητες. Βασικά ήταν φανατικά θρήσκος και δεν έχανε με τίποτα την προσευχή του. Έτσι φρόντιζε και έπαιρνε πάντα μαζί του ένα χαλί, το… έστρωνε στα αποδυτήρια και έκανε τις προσευχές του. Όταν το πρωτοείδαν οι Έλληνες συμπαίκτες του νόμιζαν ότι τους έκανε πλάκα, αλλά γρήγορα σεβάστηκαν την επιθυμία του, μάλιστα ο Μαγκντί κουβαλούσε το χαλί του ακόμα και στα εκτός έδρας ματς! Όταν ήρθαν και οι άλλοι δύο συμπατριώτες του ο Χοσάμ και ο Ιμπραΐμ Χασάν, διέκοπταν την προπόνηση τους, για να πάνε να προσκυνήσουν σε μία γωνία. Άπλωναν τα χαλιά τους και έκαναν την προσευχή τους ακόμα και μέσα σε βροχές η χιόνια.

Το καλοκαίρι του 1991 ο Μαγκντί ήταν απών από το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας. Ο Αιγύπτιος ζητούσε να του καταβληθεί το σύνολο των δεδουλευμένων του από την προηγούμενη σεζόν (η διαφορά του με την ΠΑΕ ήταν 29 χιλιάδες δολάρια) και, όσο δεν έβλεπε τα χρήματα στο λογαριασμό του, τόσο στύλωνε τα πόδια. «Προτιμώ να πάω στο γιαπί για μεροκάματο, παρά να επιστρέψω ταπεινωμένος. Εμείς οι Άραβες κρατάμε το λόγο μας και πίστευα ότι και ο κ. Βουλινός θα κρατούσε το δικό του» δήλωνε σε συνέντευξη του από το Κάιρο, προσθέτοντας: «Προσπάθησαν να με βγάλουν προβληματικό για να μην πάρω τα υπόλοιπα χρήματα. Δεν έχω σκοπό να τα χαρίσω γιατί τα κέρδισαν με ιδρώτα». Τελικά, η λύση βρέθηκε κι ο Αιγύπτιος επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη στις 23 Αυγούστου.

Κάποιους μήνες νωρίτερα, συγκεκριμένα στις 17Μαρτίου του 1991, κατέληξε στο κρατητήριο, μετά από ένα παιχνίδι με τον ΟΦΗ (0-0) στο Ηράκλειο. Το ταξίδι των «ασπρόμαυρων» ξεκίνησε με πολλά παρατράγουδα. Την παραμονή του αγώνα ο Γιώργος Σκαρτάδος, επικαλούμενος ψυχολογικούς λόγους, έθεσε εαυτόν εκτός ομάδας. Η αλήθεια κρυβόταν πίσω από την κόντρα του με τον Θωμά Βουλινό και τις οικονομικές διαφορές που είχε με τη διοίκηση του ΠΑΟΚ. Υπήρχε και συνέχεια…

Λίγο πριν από το φινάλε του αγώνα, σε μια φάση δίπλα στα κάγκελα που χωρίζουν τον αγωνιστικό χώρο από τις κερκίδες του «Γεντί Κουλέ», ο Μαγκντί Τολμπά ήρθε στα χέρια με έναν αστυνομικό, ο οποίος με τη λήξη μπήκε στα αποδυτήρια και απαίτησε την σύλληψη του Αιγύπτιου ποδοσφαιριστή. Μάταια ο πρόεδρος του ΟΦΗ, Γιάννη Παπαματθαιάκης, αλλά και ο Θωμάς Βουλινός προσπαθούσαν να του αλλάξουν γνώμη.

Στο αστυνομικό τμήμα, όπου δόθηκε συνέχεια στο επεισόδιο, ο αστυνομικός μήνησε τον Μαγκντί που κινδύνευε να μείνει στην Κρήτη και να μην επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Κι όλα αυτά… νηστικός! Βλέπετε, ήταν το Ραμαζάνι των μουσουλμάνων και ο Αιγύπτιος δεν είχε βάλει τίποτα στο στόμα του από το ξημέρωμα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Ο 58χρονος σήμερα Αιγύπτιος θυμάται πολλά πράγματα από τη θητεία του στην Ελλάδα, κυρίως τα ντέρμπι με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Άρη, ωστόσο ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι έχει μείνει χαραγμένο στην ιστορία, αυτό κόντρα στη Μαλίν την περίοδο 1991-92. Στο πρώτο ματς στην Τούμπα αποχώρησε έχοντας υποστεί θλάση, όλα έδειχναν πως θα χάσει τον επαναληπτικό στο Βέλγιο και τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα για τον «Δικέφαλο» σε συνδυασμό με το 1-1 της Θεσσαλονίκης.

Λίγες ημέρες πριν τη ρεβάνς, ο «διψασμένος» Αφρικανός ζήτησε από τον τότε προπονητή του, Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς, να τον πάρει στην αποστολή και δύο μέρες πριν την αναχώρηση είχε βρεθεί στην πρεσβεία του Βελγίου στην Αθήνα, προκειμένου να πάρει βίζα για το ταξίδι. Τελικά, όχι μόνο μπήκε αλλαγή στο 82΄ (δεν είχε πλήρως ξεπεράσει τη θλάση από το πρώτο ματς της Τούμπας), αλλά συνέβαλε τα μέγιστα για τη μεγάλη πρόκριση στη φάση των «32» του UEFA, καθώς από δική του ενέργεια είχε αρχίσει η φάση του «χρυσού γκολ» από τον Στέφανο Μπορμπόκη.

Χρειάστηκε να περάσουν 4,5 μήνες, προκειμένου να επανέλθει σε πλήρη δράση, αρχής γενομένης από το εκτός έδρας παιχνίδι πρωταθλήματος της 16ης Φεβρουαρίου 1992 με τον Αθηναϊκό (1-1).

Μετά από 114 παιχνίδια και 20 γκολ με τη φανέλα του ΠΑΟΚ συνέχισε την καριέρα του στη Βουλγαρία και τη Λέφσκι, πέρασε από την Κύπρο και την Ανόρθωση πριν επιστρέψει για λίγο στη Ζάμαλεκ και κλείσει την καριέρα του στα 35 του με τους «Βραζιλιάνους της Αιγύπτου», την Ισμαϊλι.

Ασχολήθηκε με την προπονητική, ανέλαβε την Ολυμπιακή ομάδα της χώρας, που μπορεί να είχε ταλέντο, αλλά όπως τονίζουν και οι Αιγύπτιοι δεν είχε… μυαλό. Τι περίεργο. Ο Τολμπά θα κατηγορηθεί για τις κακές εμφανίσεις, θα ανοίξει κόντρα με τη Ζάμαλεκ και θα αποχωρήσει. Είχε κατηγορήσει τρεις παίκτες της Ζαμαλέκ, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Σικαμπάλα, για την κακή πορεία της ομάδας του στο τουρνουά και τους άφησε, για τιμωρία, χωρίς χρήματα και συνοδεία, να περιμένουν πέντε ώρες στο αεροδρόμιο της Αλγερίας την επόμενη πτήση για Γαλλία. Φυσικά, έφαγε «κράξιμο» από τη διοίκηση της Ζάμαλεκ, αλλά κάτι τέτοιο δεν έδειξε να τον ενοχλεί….

Εκτός του Μαγκντί Τολμπά, ο ΠΑΟΚ είχε... εντρυφήσει στην αιγυπτιακή αγορά, καθώς μετά τον πρώην παίκτη της Ζάμαλεκ, οι ιθύνοντες του «Δικεφάλου του Βορρά» έκαναν το μεταγραφικό «μπαμ» ντύνοντας στα «ασπρόμαυρα» το 1990 τη ζωντανή ιστορία του αιγυπτιακού ποδοσφαίρου, Χοσάμ Χασάν, αλλά και τον αδερφό του, Ιμπραΐμ Χασάν.

Το καλοκαίρι ο Μαγκντί είχε πάει στο Μουντιάλ της Ιταλίας και επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη φέρνοντας μαζί του τα αδέρφια Χασάν, που έμειναν για μόλις μία σεζόν (1990-1991), αλλά πρόλαβαν να αφήσουν το στίγμα τους. Αφήστε που οι τρεις Αιγύπτιοι είχαν και κόντρα μεταξύ τους, καθώς ο τρίτος της παρέας έπαιρνε λιγότερα χρήματα από τους δύο που ήταν μεγάλα αστέρια στην πατρίδα τους, κάτι που δεν ήταν δίκαιο, με βάση την προσφορά του στον ΠΑΟΚ.

Πάντως, η απόκτηση των δύο αδερφών πέρασε από χίλια κύματα και οι ιστορίες που έζησαν οι άνθρωποι του Δικεφάλου, όταν ταξίδεψαν στην Κύπρο και την Αίγυπτο για να αποκτήσουν τους δύο αδερφούς, θυμίζουν παλιές ασπρόμαυρες κωμικές ταινίες. Στην Αίγυπτο πήγαν οι Καλύβας και Κατέρογλου. Οι δύο τους είχαν ραντεβού με τα αδέρφια σε ένα εστιατόριο, αλλά ενώ είχαν περάσει τρεις ώρες, δεν είχαν εμφανιστεί!

Ο Κλεάνθης Βαλαρούτσος, ρεπόρτερ του «Δικεφάλου» για πολλές δεκαετίες στα «ΣΠΟΡ του Βορρά», με ελάχιστα μέσα, ένα σταθερό τηλέφωνο ξενοδοχείου όλο κι όλο, κάλυπτε το μεταγραφικό θρίλερ και θυμάται ακόμη και σήμερα εκείνες τις απίστευτες ιστορίες.

Την προσοχή σας…

Είχαμε αφήσει τους δύο «απεσταλμένους» του «Δικεφάλου» να περιμένουν στο εστιατόριο. Κάποια στιγμή σηκώθηκαν να φύγουν, αλλά ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, που γνώριζε τον λόγο της παρουσίας τους, τους συμβούλεψε να περιμένουν και άλλο, καθώς οι τρεις ώρες καθυστέρησης δεν ήταν μεγάλη για τους ρυθμούς των Αιγυπτίων. Ήταν κάτι συνηθισμένο! Τελικά οι ποδοσφαιριστές ήρθαν και συμφώνησαν. Όμως, η περιπέτεια δεν τελείωσε εκεί…

Την ημέρα της πτήσης για Θεσσαλονίκη, στο αεροδρόμιο περίμεναν ο Καλύβας με τον Κατέρογλου τους παίκτες, αλλά αυτοί πάλι καθυστέρησαν. Ένα ολόκληρο αεροπλάνο τους περίμενε! Τελικά τα δύο αδέρφια εμφανίστηκαν μαζί με καμιά 50άρια άτομα και πολλές καρότσες και βανάκια που ήρθαν στο αεροδρόμιο να τους ξεπροβοδίσουν. Έκαναν ομολογούμενος πολύ θόρυβο και τους αγχωμένους ιθύνοντες των «ασπρόμαυρων», να μένουν αρχικά άφωνοι με το όλο σκηνικό.

Θυμάμαι σαν τώρα το πρώτο καλοκαιρινό φιλικό παιχνίδι στις 6 Αυγούστου του 1990. Τότε που οι ομάδες απ’ την ίδια πόλη ακόμη και από την Αθήνα έδιναν μεταξύ τους φιλικά, σ’ ένα απ’ αυτό κόντρα στον Ηρακλή είχαν μαζευτεί στην Τούμπα πάνω από 25 χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες για να δουν τους αδερφούς Χασάν. Ο Ιμπραΐμ, πάντως, είχε σταθεί άτυχος στο ανεπίσημο ντεμπούτο του με την «ασπρόμαυρη» φανέλα, αφού ένας (όχι σοβαρός) τραυματισμός στο κεφάλι τον υποχρέωσε να αποχωρήσει από το γήπεδο, επτά λεπτά πριν την ολοκλήρωση του πρώτου ημιχρόνου.

Ένα μήνα αργότερα μια ευχάριστη έκπληξη περίμενε τον νεοαποκτηθέντα (τότε), μουντιαλικό αμυντικό του ΠΑΟΚ, καθώς ο Φρανς Μπεκενμπάουερ τον κάλεσε στην επιλογή της Μικτής Κόσμου για το φιλικό παιχνίδι εναντίον της Βραζιλίας στο «Ολίμπικο» της Ρώμης, όπου τιμήθηκε ο τεράστιος Πελέ για την συμπλήρωση των 50 χρόνων του. Μεταξύ των 20 ποδοσφαιριστών που διάλεξε ο Γερμανός εκλέκτορας, τότε, της Μικτής Κόσμου, ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο Χιγκίτα, ο Γκούλιτ, ο Φαν Μπάστεν, ο Μπουρουσάγα, ο Ράικαρντ, ο Ματέους, ο Κλίσμαν και μια πλειάδα άλλων παικταράδων της εποχής!

Όταν ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την ΑΕΛ στις 11 Φεβρουαρίου 1991 (πρεμιέρα του β΄ γύρου), η θεσσαλική ομάδα ήταν ουραγός στη βαθμολογία και «καίγονταν» για τη νίκη. Το κλίμα για τους φιλοξενούμενους ήταν ιδιαίτερα εχθρικό από τους επτά χιλιάδες οπαδούς των γηπεδούχων, οι οποίοι είχαν βάλει στο στόχαστρο τους τους Μητσιμπόνα και Αλεξούλη, παίκτες με σπουδαία καριέρα στους «βυσσινί».

Το παιχνίδι λίγο έλειψε να «τιναχτεί στο 63΄, όταν πρώτα ο Ιμπραΐμ Χασάν και στη συνέχεια ο αδελφός του, Χοσάμ, χτυπήθηκαν από κέρματα, που έπεσαν από την κερκίδα. Ο τραυματισμός του Χοσάμ Χασάν στο φρύδι ήταν πιο σοβαρός, αφού, όχι μόνο χρειάστηκε να γίνει αλλαγή, αλλά απαιτήθηκε και η μεταφορά του στο νοσοκομείο. Η τοπική ομάδα είχε ανοίξει το σκορ από το 54΄ με τον Πέτκοφ, αλλά οι παίκτες του Χρήστου Τερζανίδη δεν έφυγαν με άδεια χέρια από το Αλκαζάρ, αφού στο 90΄ ισοφάρισαν σε 1-1 με την κεφαλιά του Λαγωνίδη. «Μπήκα…τυχαία στο παιχνίδι, στο 73΄ στη θέση του Ιμπραΐμ Χασάν, που είχε εκνευριστεί και δεν μπορούσε να συνεχίσει τον αγώνα» σημείωνε ο σκόρερ στις δηλώσεις του μετά τη λήξη του αγώνα. Που να’ ξερε…

Ο Ιμπραΐμ ήταν… θεόμουρλος και πολύ νευρικός! Πιανόταν στα χέρια με την πρώτη αφορμή. Και σ’ εκείνο το παιχνίδι γλίτωσε στο… τσακ τη σύλληψη! Στα επεισόδια εντός του αγωνιστικού χώρου ένας αστυνομικός προσπάθησε να ηρεμήσει τον Αιγύπτιο ποδοσφαιριστή, αλλά εκείνος πήρε το καπέλο του και το πέταξε κάτω!

Ο διαιτητής έγραψε στο φύλλο αγώνα, πως το νούμερο «2» έκανε το επεισόδιο. Όταν λοιπόν πήγε η αστυνομία στο πούλμαν της αποστολής του Δικεφάλου, να συλλάβει τον Ιμπραΐμ Χασάν, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ έκρυψαν τον Ιμπραΐμ και παρουσίασαν τον δίδυμο αδερφό του, Χοσάμ! Στο αστυνομικό τμήμα της Λάρισας, πήγε τελικά ο Χοσάμ Χασάν, ο Μητσιμπόνας ως αρχηγός και ο Μιχαηλίδης ως γενικό αρχηγός. Πέρασαν όλο το βράδυ εκεί και τελικά γλίτωσε ο Ιμπραϊμ το αυτόφωρο, αφού ο Χοσάμ Χασάν φορούσε το εννιά και όχι το δύο όπως είχε γράψει ο διαιτητής!

Παρότι στον ΠΑΟΚ δε μακροημέρευσαν και αποχώρησαν ένα χρόνο μετά τη μεταγραφή τους τα αδέρφια Χασάν αγαπήθηκαν από τον κόσμο του «Δικεφάλου», με τον μεν Χοσάμ να αγωνίζεται σε 19 ματς, πετυχαίνοντας 5 γκολ και τον Ιμπραήμ να «μετρά» 26 συμμετοχές με 6 γκολ.

Μετά το πέρασμα τους από την Ελλάδα μετακόμισαν στην Ελβετία για λογαριασμό της Ξαμάξ, που επίσης έμειναν για ένα χρόνο προτού επιστρέψουν στην αγαπημένη τους Αλ Αχλί, έχοντας αρνηθεί προτάσεις από τη Λάτσιο και την Σέλτικ.

«Αρνηθήκαμε προτάσεις τόσο από την Λάτσιο όσο και από την Σέλτικ, γιατί θέλαμε να επιστρέψουμε στην Αλ Αχλί, καθώς νοιώσαμε ότι ο σύλλογος μας χρειάζεται και τους δύο. Θέλαμε να τερματίσουμε την καριέρα μας στην Αλ Αχλί», είχε αναφέρει σε συνέντευξη του ο Χοσάμ εκφράζοντας παράλληλα και το παράπονο του… «Το μόνο που θέλω πριν πεθάνω, είναι η Αλ Αχλί να πει την αλήθεια για τους λόγους που αποχωρήσαμε το 1999».

Οι αφοί Χασάν παράμειναν στον χώρο του ποδοσφαίρου, πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον, αχώριστοι συνέχισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από διαφορετικά πόστα. Ο Χοσάμ μέχρι τα τέλη Μαρτίου ήταν προπονητής στην Ιτιχάντ της Αλεξάνδρειας και ο Ιμπραήμ σε ρόλο αθλητικού διευθυντή. Το ίδιο μοτίβο είχε επαναληφθεί και σε ακόμη τέσσερις ομάδες, ανάμεσα τους και η εθνική ομάδα της Ιορδανίας με την οποία το 2014 έφτασαν πολύ κοντά στο να πάρει την πρόκριση για τα τελικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας.

Πάντως, οι… περιπέτειες του Ιμπραήμ δεν είχαν τελειωμό. Πριν από δύο χρόνια ενεπλάκη σε τροχαίο και χρειάστηκε να μπει στην εντατική, καθώς η υγεία του είχε επιδεινωθεί με τέσσερα σπασμένα πλευρά. Ο Χοσάμ του αφιέρωνε τις επιτυχίες με την ομάδα της Αλεξάνδρειας, ενώ ήταν δίπλα του και στη δικαστική περιπέτεια, καθώς στο δικαστήριο που έγινε ο 56χρονος πλέον, Αιγύπτιος πρώην ποδοσφαιριστής καταδικάστηκε, σύμφωνα με τα ΜΜΕ της πατρίδας του, σε ποινή φυλάκισης δύο ετών, καθώς κρίθηκε υπεύθυνος για τον τραυματισμό ενός ανθρώπου.

Μετά από το δίδυμο των Χασάμ ο ΠΑΟΚ έκανε σχεδόν δέκα χρόνια για να πάρει Αιγύπτιο παίκτη. Ο νέος «Φαραώ της Τούμπας» ονομαζόταν Αμπντέλ Σατάρ Σαμπρί. Αποκτήθηκε από την Αυστριακή Τιρόλο, σε μια εποχή που οι ΠΑΟΚτσήδες είχαν πεισθεί από τον Γιώργο Μπατατούδη, ότι μπορούν να αποκτήσουν τον... Μαρσέλο Ζαλαγέτα από τη Γιουβέντους.

Ο Σάμπρι ήρθε το ίδιο σχεδόν διάστημα όπου στην Τούμπα εμφανίστηκε ο Στέλιος Βενετίδης από την Ξάνθη, ο Λουκάς Καραδήμος από την Καβάλα, με το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του Αδόλφο Βαλένσια να «καίει» οπαδούς του «Δικεφάλου» και Τύπο. Τελικά, ο Αιγύπτιος κατάφερε γρήγορα να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα και παρότι αγωνίστηκε σε μόλις 17 αγώνες θεωρείται ως ένας από τους πιο θεαματικούς ποδοσφαιριστές που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα του ΠΑΟΚ.

Σ’ ένα φιλικό με το Μεξικό, τον Αύγουστο του 1999, έκανε όργια στη νίκη με 5-2 του «Δικεφάλου», υποχρεώνοντας την Τούμπα των 16-17.000 θεατών να σηκωθεί όρθια και να τον αποθεώσει!

Νωρίτερα, υπήρξε ένα θρίλερ με τον «εγκλωβισμό» του στα σύνορα της Αιγύπτου, με το προξενείο να μην εκδίδει την σχετική βίζα εξόδου. Ο Σάμπρι έστελνε μηνύματα από το Κάιρο, κάποια στιγμή βγήκε η βίζα για να έρθει δίχως άλλα προβλήματα στην Ελλάδα, ενώ όλοι τον θυμούνται μετά από κάθε ματς να πέφτει στα γόνατα και να προσεύχεται. Όταν ο ΠΑΟΚ έχανε, έκλαιγε μέσα στο γήπεδο!

Πουλήθηκε λίγο πριν από την άφιξη του Ντούσαν Μπάγεβιτς τον Ιανουάριο του 2000, «πακέτο» με τον Τριαντάφυλλο Μαχαιρίδη στην Μπενφίκα, αντί 1 δις δραχμές (περίπου 3.000.000 ευρώ) με τον παίκτη να μετρά 17 συμμετοχές και 6 γκολ στον ΠΑΟΚ.

Οι Πορτογάλοι θαμπώθηκαν από την αξία του Αιγύπτιου στους διπλούς αγώνες για το β’ γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την σεζόν 1999-2000. Ο Σάμπρι σκόραρε στη ρεβάνς με εκπληκτικό χτύπημα φάουλ και μετά από δύο μήνες έγινε κάτοικος Λισαβόνας.

Η επόμενη φουρνιά Αιγυπτίων εμφανίστηκε στην Τούμπα τη σεζόν 2004-2005, πρώτα με τον Αμίρ Αζμί Μέγκαχεντ και ακολούθως με τον Μαχμούντ Αμπντέλ Ραζέκ Φατλάλα ή απλώς Σικαμπάλα.

Όλοι οι Αιγύπτιοι στο ραμαζάνι είχαν θέματα με την διατροφή τους και τις δυνάμεις τους στις προπονήσεις. Ο Μέγκαχεντ βέβαια μέσα στο γήπεδο ήταν θηρίο. Άλλωστε τον βοηθούσε και το σώμα του για τις προσωπικές μονομαχίες. Ωστόσο ο κεντρικός αμυντικός, σχεδόν πάντα, πριν τους αγώνες έκανε εμετό λόγω του πολύ άγχους που είχε!

Ο Σικαμπάλα ήταν μεγάλος μπαλαδόρος, αλλά… είχε μυαλό κουκούτσι, όπως λεν και στο χωριό μου. Ήταν τρελός. Και με την καλή έννοια, και με την… πραγματική. Σηκώθηκε και έφυγε ένα πρωί για την Αίγυπτο, όπου η Ζάμαλεκ (ομάδα από την οποία ο ΠΑΟΚ τον είχε αποκτήσει το χειμώνα του 2005) κατάφερε με έγγραφα που δεν είχαν ισχύ να εκδώσει δελτίο και να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα της Αιγύπτου!

Για την υπόθεση αυτή ο Δικέφαλος» δικαιώθηκε από το αρμόδιο Δικαστήριο της FIFA τον Δεκέμβριο του 2007 και οριστικά στις 25 Ιουνίου του 2008, όταν του επιδικάστηκαν οριστικά 990.000 ευρώ, ένα ποσό το οποίο δεν μπήκε εξ ολοκλήρου στο ταμείο της ομάδας, αφού ο Έλληνας δικηγόρος που χειρίστηκε το θέμα είχε ποσοστό επί του ποσού που θα επιδικαζόταν στο «Δικέφαλο»!

Μικρό το κακό θα πει κανείς, όταν εξαιτίας των παρατυπιών της διοίκησης Γιάννη Γούμενου, είχε επιβληθεί στην «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ πρόστιμο 5 εκ. ευρώ! Ο λόγος; Οι τότε παράγοντες του «Δικεφάλου» είχαν εκδώσει εικονικό τιμολόγιο από τη Ζάμαλεκ για τη μεταγραφή του, όπως αποφάνθηκε το πόρισμα του ΣΔΟΕ.

Ο Αιγύπτιος τιμωρήθηκε με εξάμηνο αποκλεισμό από τους αγώνες και σ’ όλους μας έμεινε η απορία για το τι θα μπορούσε να πετύχει στο ελληνικό πρωτάθλημα, εκτός από το να γίνει σύνθημα στα χείλη των ΠΑΟΚτσήδων, με το διάσημο: «μάθε στον Ριβάλντο λίγη μπάλα, Σικαμπάλα, Σικαμπάλα»!

Ο ΠΑΟΚ ανακοίνωσε στις 14 Ιανουαρίου του 2005 την απόκτηση του, ωστόσο στη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκε έξι μήνες αργότερα. Ηθελε το... χρόνο του. Το «θρίλερ» είχε αρχίσει δύο μήνες νωρίτερα, όταν ο Γιώργος Κωστίκος βρέθηκε στο Κάιρο και παρακολούθησε το παραδοσιακό ντέρμπι του αιγυπτιακού πρωταθλήματος, Ζαμάλεκ εναντίον Αλ Αχλί. Σ’ εκείνο το ματς η Ζάμαλεκ ηττήθηκε με 4-2, ωστόσο ο τότε τεχνικός διευθυντής του «Δικεφάλου» ήταν 100% σίγουρος ότι τα μάτια δεν είχαν κάνει λάθος.

Προτού καν κλείσει τα 19 του χρόνια, ο γεννημένος στις 5 Μαρτίου του 1986 στην πόλη Ασουάν της Αιγύπτου, κάνει πράγματα και θαύματα, με τον Γούμενο να βάζει λιτούς και δεμένους, ανθρώπους που είχαν επιρροή στο αιγυπτιακό ποδόσφαιρο ή τουλάχιστον έτσι έλεγαν, «διπλανούς» και φίλους της οικογένειας, για να τον φέρει στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και ο αστικός μύθος -αλλά και κάποιοι έλεγχοι της εφορίας- θέλει να φεύγουν πολλά χρήματα προς… άγνωστες κατευθύνσεις και τσέπες.

Σ’ ένα ταξίδι του στο Κάιρο, ο τότε γενικός διευθυντής της ΠΑΕ, Νίκος Παπαβραμίδης, βρίσκει τον τρόπο και «ξεκλειδώνει» την υπόθεση. Καταφέρνει να πείσει την οικογένεια, όλους τους υπόλοιπους φίλους και συγγενείς, να πάρει την υπογραφή του ποδοσφαιριστή και να έρθει σε συμφωνία με τον μάνατζερ της Ζάμαλεκ, τον Αχμέντ Σβάϊλεμ για την απόκτηση, όχι μόνο του Σικαμπάλα, αλλά και του Αμίρ Αζμί Μέγκαχεντ, ο οποίος προστέθηκε στο όλο «πακέτο» της μεταγραφής.

Στη Θεσσαλονίκη γρήγορα εξαπλώνεται ο… μύθος του Σικαμπάλα. Οι εφημερίδες αφιερώνουν δεκάδες πρωτοσέλιδα, με το ίντερνετ στα σπάργανα όλοι ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν διάφορες πληροφορίες για το νέο «Φαραώ», ενώ η «SportDay» έχει δεκαήμερη αποστολή στο Κάιρο με στόχο να εντοπίσει τα ίχνη του 19χρονου σούπερ σταρ, ο οποίος μπορεί να σταμάτησε να παίζει για λογαριασμό της Ζάμαλεκ, ωστόσο ετοιμαζόταν να αγωνιστεί στο Αφρικανικό Κύπελλο Νέων με την εθνική ομάδα της Αιγύπτου.

Στις 14 Ιανουαρίου του 2005 ο ΠΑΟΚ καταθέτει στην ΕΠΟ και το συμβόλαιο του Σικαμπάλα, το γνωστοποιεί με μεγαλοπρέπεια στον Τύπο, ωστόσο η Ομοσπονδία της Αιγύπτου δεν στέλνει με τίποτα την «μπλε κάρτα» του, αφού η Ζάμαλεκ εμφανιζόταν αντίθετη στη μετακίνησή του, παρά την προφορική συμφωνία των 300.000 ευρώ. Η υπόθεση πάει στη FIFA, εκεί οι διαδικασίες τραβούν σε μάκρος, η πρώτη συνεδρίαση έγινε στις 3 Μαρτίου του 2005, για να φτάσουμε Απρίλιο όταν βγαίνει η θετική για τον ΠΑΟΚ απόφαση, ωστόσο ο παίκτης είχε βρεθεί με δύο επαγγελματικά συμβόλαια και τιμωρείται με τετράμηνο αποκλεισμό και χρηματικό πρόστιμο. Τι είχε συμβεί;

Ο αδερφός του, που ήταν και ο κηδεμόνας του, υπέγραψε αντί αυτού συμβόλαιο με τη Ζάμαλεκ!.

Η FIFA αναγνώρισε και τα δύο συμβόλαια, τιμώρησε τον παίκτη, αλλά τον έστειλε στον ΠΑΟΚ, καθώς το συμβόλαιο που του πρόσφερε (200.000 ευρώ ετησίως) ήταν είκοσι φορές μεγαλύτερο από αυτό της Ζάμαλεκ, εκεί όπου είχε υπογράψει ο αδερφός του, αντί 10.000 ευρώ, δίκην κηδεμόνα. Η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ αντιλαμβανόμενη ότι ο Σικαμπάλα δε διέθετε την οικονομική ευχέρεια, ανέλαβε να πληρώσει αυτή το πρόστιμο και έτσι καταβάλλοντας 250.000 δολάρια, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και η υπεραξία που δικαιούται η Ζάμαλεκ, έκανε δικό της το μεγαλύτερο ταλέντο της Αιγύπτου.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά έπρεπε να φτάσουμε στις 12 Απριλίου όταν ο Αιγύπτιος προσγειώθηκε στα μέρη μας και έκανε την πρώτη προπόνηση στις εγκαταστάσεις της Νέας Ευκαρπίας υπό τις οδηγίες του Νίκου Καραγεωργίου και υπό το βλέμμα του Γιάννη Γούμενου, το χαμόγελο του οποίου εκείνο το απόγευμα φώτιζε τον ουρανό της Θεσσαλονίκης.

Αν και δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής έως τις 23 Ιουλίου, έρχεται με μια... μικρή καθυστέρηση τριών ημερών στην Ελλάδα και συμμετέχει στην προετοιμασία της ομάδας, αρχικά στα «Τρία – Πέντε Πηγάδια», για να ακολουθήσει το Αμπντενάου της Αυστρίας, εκεί όπου αρχίζει να προσαρμόζεται και να τρελαίνει κόσμο και κοσμάκη. Το ότι τον περίμεναν επί τρεις μέρες να εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη έμοιαζε με... καμπανάκι, ωστόσο μπροστά στις ντρίμπλες του, ελάχιστοι έδωσε σημασία. Ενα πρόστιμο 2.000 ευρώ και αυτό ήταν όλο.

Στη Θεσσαλονίκη ο Σικαμπάλα κάνει παρέα με τον συμπατριώτη του Μέγκαχεντ, ο Σύριος φροντιστής της ομάδας, Γιασέρ Ζεϊνό, γίνεται η σκιά του, ωστόσο λόγω χαρακτήρα μένει κλεισμένος στο σπίτι του και περνάει τις μέρες του μπροστά στην τηλεόραση παίζοντας ώρες ατελείωτες Playstation, βάζοντας τον εαυτό του να αγωνίζεται με τα χρώματα της αγαπημένης του Μπαρτσελόνα.

Τα φώτα της δημοσιότητας αρχίζουν να τον ζαλίζουν και στην πόλη καταφτάνει ένα τηλεοπτικό συνεργείο από το αραβικό κανάλι Al Jazzera, που τον ακολουθεί σε κάθε βήμα του και τον προβάλει ως το μεγαλύτερο αστέρι της ομάδας. Σιγά-σιγά αρχίζει να ξεδιπλώνει το ταλέντο του με την μπάλα, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να αποφύγει τις φωνές των προπονητών του. Τεμπελάκος στις προπονήσεις, δείχνει να βαριέται σε κάθε άσκηση, ενώ δεν διαθέτει την παραμικρή ποδοσφαιρική παιδεία και δεν έχει ιδέα από τακτική συμπεριφορά στο γήπεδο.

Ο χρόνος κυλάει μέχρι που φτάνουμε στον Απρίλιο του 2006 λίγο πριν από το τέλος του πρωταθλήματος, που θα ολοκληρωνόταν αρχές Μαΐου. Στις 16 Απριλίου του 2006 ο ΠΑΟΚ υποδέχεται στην Τούμπα τον Λεβαδειακό, επικρατεί με 3-1 και ο Σικαμπάλα παίζει για 27η φορά και τελευταία με τη φανέλα του «Δικεφάλου». Οι ποδοσφαιριστές αναχωρούν με άδεια, λόγω του Πάσχα, ωστόσο ο Αιγύπτιος δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά πίσω στη Θεσσαλονίκη.

Η διοίκηση επιδιώκει να τον επαναφέρει πίσω, αλλά ο ποδοσφαιριστής υποστηρίζει ότι δεν του επιτρέπεται η έξοδος από τη χώρα, περιστατικό που αντιμετώπισε και λίγα χρόνια αργότερα ως παίκτης της Σπόρτινγκ Λισαβόνας όταν τον συνέλαβαν ως λιποτάκτη στο αεροδρόμιο, λόγω μη εκπλήρωσης των στρατιωτικών υποχρεώσεων. Αυτή ήταν η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη ήθελε τον Σικαμπάλα να επιθυμεί και να πετυχαίνει τον ποδοσφαιρικό επαναπατρισμό του στη Ζάμαλεκ, που ύστερα από «μάχη» τριών ετών υποχρεώθηκε από τη ΦΙΦΑ να πληρώσει σχεδόν ένα εκατομμύριο στον ΠΑΟΚ.

Τελευταίος της λίστας των «Φαραώ» του ΠΑΟΚ ήταν ο Αμρ Ουάρντα. Τρελός με την καλή έννοια, όπως και οι περισσότεροι συμπατριώτες του άφησε τον Ιανουάριο του 2017 το Αγρίνιο και ανηφόρισε για τη Θεσσαλονίκη απ’ όπου έφυγε και γύρισε άλλες τέσσερις φορές μέσα σε ισάριθμα χρόνια!

Στο πρώτο εξάμηνο της παρουσίας του μέτρησε 14 συμμετοχές (2 γκολ, 3 ασίστ), κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας, ωστόσο μετά την αποχώρηση του Βλάνταν Ίβιτς και τον ερχομό του Ραζβάν Λουτσέσκου δεν κατάφερε να πείσει ότι άξιζε μιας θέσης στο ρόστερ της ομάδας.

Έφυγε για να πάει να παίξει ποδόσφαιρο στην Πορτογαλία. Όμως, ο δανεισμός του στη Φεϊρένσε ακυρώθηκε άρον-άρον, με καταγγελίες για φλερτ με συζύγους των συμπαικτών του. Εκείνος ο δανεισμός έληξε άδοξα, πάντως ο Λουτσέσκου δεν «ψήθηκε» για να τον κρατήσει στην Τούμπα ακούγοντας και μαθαίνοντας για το πόσο προβληματικός είναι ο χαρακτήρας του. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που οι ψυχράθηκαν σχέσεις των δύο ανδρών.

Ο Ατρόμητος το εκμεταλλεύτηκε και βγήκε κερδισμένος απ’ όλη τη φασαρία, καθώς είδε τον Ουάρντα να τον οδηγεί στην καλύτερη πορεία των τελευταίων ετών. Υπό τις οδηγίες του Νταμίρ Κάναντι έκανε μια καταπληκτική σεζόν με 11 γκολ και 7 ασίστ, που του χάρισαν τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του πρωταθλήματος για την σεζόν 2017-18. Μέσα σ’ όλα όσα πέτυχε στο πρώτο πέρασμα του από το Περιστέρι ήταν και η ηχογράφηση του τραγουδιού «Μελαχρινάκι» το Μάρτιο του 2018, που θα συνόδευε την εν Ελλάδι καριέρα του.

Κέρδισε προσωρινά το εισιτήριο της επιστροφής του στην Τούμπα. Αρχικά κατάφερε να πείσει τον Λουτσέσκου ότι αξίζει μιας δεύτερης ευκαιρίας, ήρθε και το γκολ στο παιχνίδι των playoffs του UEFA Champions League απέναντι στην Μπενφίκα, με τον Ουάρντα να χάνεται στην αγκαλιά του προπονητή του, να δείξει ότι μπορεί κάτι να έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Αμ, δε…

Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ο Αιγύπτιος μεσοεπιθετικός άρχισε τα ίδια και τα ίδια τερτίπια. Όταν δεν υπολογιζόταν από τον Ρουμάνο προπονητή, δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά του και προκαλούσε άβολες καταστάσεις εντός της ομάδας, όπως όταν δυσανασχέτησε γιατί δε θα ήταν στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ για το ντέρμπι με την ΑΕΚ και αποφάσισε να μην πάει να προπονηθεί με τους υπόλοιπους παίκτες την επόμενη μέρα!

Ο Ουάρντα κατάλαβε το λάθος του, ζήτησε συγγνώμη από τον προπονητή και τους συμπαίκτες του, αλλά ο Λουτσέσκου παρότι αποδέχθηκε τη μεταμέλεια τον άφησε εκτός αποστολής και για το εκτός έδρας ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, που ακολουθούσε στο πρόγραμμα. Μετά από 20 συμμετοχές και ένα γκολ στο πρώτο μισό της σεζόν 2018-19, ο «Χαμπίμπι» άρχισε νέα παρατράγουδα.

Αρχικά, η άδεια που ζήτησε αρχές Ιανουαρίου για να μεταβεί στην Αθήνα και να μην ακολουθήσει την αποστολή της ομάδας στην Τρίπολη. Οι δηλώσεις του μετά από τον αγώνα κόντρα στον ΠΑΣ και τα «καρφιά» για τον Ρουμάνο τεχνικό ήταν σοβαρές ενδείξεις του τι πίστευε πια ο Αιγύπτιος μεσοεπιθετικός για τον προπονητή του.

Εκείνο τον χειμώνα ο Ουάρντα παραχωρήθηκε εκ νέου στον Ατρόμητο για έξι μήνες, επέστρεψε στην Τούμπα όταν πλέον υπήρχε στον πάγκο ο Αμπέλ Φερέιρα, αλλά ούτε τον Πορτογάλο τεχνικό μπόρεσε να κερδίσει μια θέση στον ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα να φύγει εκ νέου δανεικός στον ΝΠΣ Βόλος.

Όταν τον περασμένο Ιανουάριο οι «ασπρόμαυροι» τον ζήτησαν πίσω, τερματίζοντας τον δανεισμό του, εκείνος επέστρεψε δίχως δεύτερη σκέψη. Με τον Πάμπλο Γκαρσία, ο οποίος προφανώς είχε βρει το κουμπί του, ανέπτυξε μία εξαιρετική σχέση, έγινε βασικός, κέρδισε ένα κύπελλο με τον ΠΑΟΚ, αλλά όταν ο Ουρουγουανός τεχνικός αποχώρησε και ανακοινώθηκε η συμφωνία με τον Ραζβάν Λουτσέσκου ένα από τα ερωτηματικά ήταν και πάλι η συνύπαρξη των δυο ανδρών.

Ο Ουάρντα, αρχικά, έδειχνε ότι είναι αποφασισμένος να μη χάσει τη θέση του στην ομάδα. Φρόντισε να «δείξει» στον προπονητή του, κάνοντας like στο ποστάρισμα της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ για την άφιξη του Ρουμάνου, αλλά όσοι βρίσκονταν γύρω από την ομάδα έβλεπαν πως κάτι δεν πάει καλά ανάμεσα στους δύο άνδρες.

«Σπίρτο αναμμένο» ο Αιγύπτιος μεσοεπιθετικός δεν χρειάστηκε και πολύ για… να πάρει φωτιά και να εξελιχθεί σε αρνητικό πρωταγωνιστή από τη δεύτερη μόλις προπόνηση του «Δικεφάλου» στην καλοκαιρινή προετοιμασία. Ο Λουτσέσκου πάλεψε να τον φέρει με τα… νερά του, οργάνωσε μέχρι και ειδική γιορτή για την επιστροφή του στις προπονήσεις, αλλά μετά από λίγες μέρες ο Ουάρντα έκανε ξανά του κεφαλιού και ουσιαστικά άνοιξε μόνος την πόρτα της οριστικής εξόδου του από την Τούμπα.