Άλαν Κένεντι στο Gazzetta: «Ο Κλοπ δημιούργησε την κορυφαία Λίβερπουλ όλων των εποχών μέσα σε πέντε χρόνια»
Σις 27 Μαΐου του 1981 η Ρεάλ Μαδρίτης ηττήθηκε για τελευταία φορά σε τελικό ευρωπαϊκού Κυπέλλου και έκτοτε έχει 7/7 τελικούς στο σύγχρονο Champions League. Η Λίβερπουλ ήταν η ομάδα που είχε καταφέρει να αρπάξει το στέμμα μέσα από τα... χέρια της «Βασίλισσας» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στον τελικό του «Παρκ ντε Πρενς». Στο 81ο λεπτό του αγώνα ο Άλαν Κένεντι με έξυπνη κίνηση και άπιαστο σουτ μέσα από την περιοχή χάρισε το τρόπαιο στους «Reds». Ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που κατάφερε να «σκοτώσει» τους «Μερένγκες» σε ευρωπαϊκό τελικό, μίλησε στο Gazzetta ενόψει του τελικού της αγαπημένη του ομάδας, την οποία παρακολουθεί στενά μέχρι και σήμερα, για το φετινό Champions League, στο «Σταντ ντε Φρανς»
O 67χρονος πλέον Βρετανός θρύλος και δις πρωταθλητής Ευρώπης αναπόλησε τους θριάμβους σε Παρίσι και Ρώμη, μίλησε για τον επερχόμενο τελικό της Λίβερπουλ κόντρα στην «εμβληματική» Ρεάλ Μαδρίτης, για τις διαφορές της εποχής του με το ποδόσφαιρο του 2022, για τους παίκτες που ξεχωρίζει, για τον «συνάδελφο», Κώστα Τσιμίκα και φυσικά για τον «κορυφαίο», Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος «έχτισε την καλύτερη Λίβερπουλ όλων των εποχών».
Ένας απροσδόκητος ήρωας
O «πρωταγωνιστής» του τελικού του Παρισιού μέχρι και πριν λίγες μέρες πριν τη σέντρα του τελικού ήταν αμφίβολος, καθώς στον ημιτελικό με τη Μπάγερ Λεβερκούζεν έσπασε τον καρπό του. Ο τότε 27χρονος μπακ πέρασε την πόρτα του χειρουργείου, του τοποθετήθηκε λάμα, όμως παρά τους πόνους δεν θα μπορούσε να χάσει αυτό το ματς. Πολλοί τον χαρακτήρισαν ως έναν «απροσδόκητο ήρωα», όμως στον Άλαν ποτέ δεν άρεσε η... μπέρτα ενός ήρωα.
«Μου το λένε συχνά και η αλήθεια είναι πως δεν μου αρέσει. Δεν μου αρέσει ο χαρακτηρισμός του ήρωα, Δεν ήμουν ήρωας, ούτε έδωσα στην ομάδα το τρόπαιο. Ήταν η ομάδα που κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Πάντα τους τίτλους τους κερδίζει η ομάδα και ποτέ ένας παίκτης».
Ο Κένεντι στη Λίβερπουλ ήταν ένας πραγματικός... συλλέκτης τροπαίων. Κέρδισε σε οκτώ χρόνια πέντε πρωταθλήματα, τέσσερα League Cup, τρία Super Cup Αγγλίας και στο Παρίσι ήταν το πρώτο εκ των δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών που έχει στο παλμαρέ του. Το δεύτερο ήρθε τρία χρόνια αργότερα, το 1984, όταν η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ σήκωσε το τρόπαιο κόντρα στη Ρόμα μέσα στο «σπίτι» της, το «Ολίμπικο». Σε 120 λεπτά οι δυο ομάδες έμειναν στην ισοπαλία (1-1), οι «Κόκκινοι» ήταν πιο εύστοχοι στη διαδικασία των πέναλτι, νίκησαν με 4-2, με τον Κένεντι να σκοράρει το τελευταίο πέναλτι. Man of the match σε δυο ευρωπαϊκούς τελικούς μέσα σε τέσσερα χρόνια!
«Όπως είπα και για τον τελικό με τη Ρεάλ έτσι και με τη Ρόμα δεν μπορώ να πω ότι ήμουν "ήρωας". Δεν έχει σημασία που εγώ εκτέλεσα το τελευταίο πέναλτι. Το σημαντικό είναι πως η ομάδα μας άντεξε σε έναν τελικό που ουσιαστικά παίζαμε... εκτός έδρας, βάλαμε περισσότερα πέναλτι από την αντίπαλη ομάδα και γυρίσαμε στο Μέρσεϊσαϊντ με ακόμα ένα τρόπαιο. Φυσικά και ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος που ο προπονητής (Τζο Φάγκαν) με εμπιστεύτηκε να αναλάβω την εκτέλεση ενός πέναλτι και τα κατάφερα».
«Όταν είσαι Λίβερπουλ και πας σε τελικό πρέπει στο τέλος να σηκώσεις τρόπαιο»
Τί κι αν έχουν περάσει 41 χρόνια από τον τελικό του Παρισιού; Ο Κένεντι θυμάται εκείνο το παιχνίδι σαν να έγινε χθες. «Παίξαμε κόντρα στην πιο ιστορική ομάδα της Ευρώπης, όμως είτε είναι η Ρεάλ, είτε οποιαδήποτε ομάδα, όταν είσαι Λίβερπουλ και πας σε τελικό πρέπει στο τέλος να σηκώσεις το τρόπαιο. Εκείνος ο τελικός δεν ήταν ένα κλασικό παιχνίδι. Είχαμε κολλήσει στο μηδέν. Πιέσαμε πάρα πολύ ειδικά στο δεύτερο μέρος. Είχαμε στο μυαλό μας μόνο να επιτεθούμε. Πήρα την μπάλα στα αριστερά, πέρασα από τον αμυντικό της Ρεάλ (Γκαρθία Κόρτς), σούταρα και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ήταν μια μαγική στιγμή για εμάς για τη χαρά που δώσαμε στους οπαδούς μας που ταξίδεψαν στο Παρίσι και φυσικά σε όλους αυτούς που έμειναν στην Αγγλία και πανηγύριζαν μπροστά από μια τηλεόραση.
Ήμασταν πολύ δεμένοι σαν ομάδα. Ήμουν αρκετά κοντά με τον Άλαν Χάνσεν. Μέναμε στο ίδιο δωμάτιο στις αποστολές για επτά χρόνια. Ο καλύτερος μου φίλος από την ομάδα ήταν ο Τέρι ΜακΝτέρμοντ. Σκόραρε μερικά από τα πιο όμορφα και πιο κρίσιμα γκολ που έχω δει στη ζωή μου. Σε ντέρμπι, σε ημιτελικούς, σε δύσκολες στιγμές. Ήταν ένας φανταστικός συμπαίκτης και παραμένει μέχρι και σήμερα ένας πολύ καλός φίλος που απολαμβάνω κάθε στιγμή που περνάω μαζί του».
Φυσικά μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν αλλάξει πολλά. Στην κοινωνία, στην πολιτική, στην ψυχαγωγία και γενικότερα σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση. Δεν έχουν αλλάξει μόνο τα οικονομικά δεδομένα αλλά η... φύση του αθλήματος και οι υποδομές. Αυτή την εποχή δεν θα γινόταν ποτέ τελικός της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης σε ένα τέτοιο γήπεδο. Το νυν στολίδι της Παρί Σεν Ζερμέν τότε έμοιαζε περισσότερο με... χωράφι.
«Οι διαφορές είναι πολλές. Κυρίως στις υποδομές. Στα γήπεδα. Το "Παρκ ντε Πρενς" τότε που παίξαμε είχε άθλιο αγωνιστικό χώρο. Ήταν το χειρότερο γήπεδο που έχω παίξει ποδόσφαιρο. Σε αυτή την εποχή δεν θα ξεκινούσε παιχνίδι με τέτοιο χορτάρι. Παρόλα αυτά εμείς κάναμε το παιχνίδι μας εκεί και κερδίσαμε. Και τα συστήματα έχουν αλλάξει. Τότε ξέραμε και παίζαμε μόνο 4-4-2. Τώρα είναι το 4-2-3-1, το 4-3-3, το 3-5-2. Πολλές επιλογές. Κάποια πράγματα έχουν βελτιωθεί σε σύγκριση με εκείνα τα χρόνια. Άλλα πράγματα, όμως όχι. Με την πάροδο τον χρόνων είναι φυσικό να υπάρχουν αλλαγές».
Ο Κένεντι μπορεί να σταμάτησε να είναι ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ το 1985, όμως μέχρι και σήμερα είναι από τους πιο θερμούς οπαδούς της και δεν χάνει ματς. «Έχω παρακολουθήσει τη Ρεάλ μόνο στην τηλεόραση σε κάποια ματς του Champions League. Παρακολουθώ τακτικά μόνο τη Λίβερπουλ και είμαι στο Άνφιλντ στα περισσότερα ματς».
Μπορεί να μην έχει αναλύσει σε... βάθος το σύνολο του Κάρλο Αντσελότι, όμως όσα χρόνια και αν περάσουν η Ρεάλ είναι η «Βασίλισσα» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. «Οι ποδοσφαιριστές θέλουν να κερδίζουν τρόπαια. Όλοι ξέρουν τις προσδοκίες σε ομάδες σαν τη Λίβερπουλ. Το ξέρουν από τη στιγμή που υπογράφουν πως θα υπάρξει πίεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παίζουν με τη Ρεάλ. Μια εμβληματική ομάδα για το ευρωπαϊκό. ποδόσφαιρο. Όταν ήμουν μικρός, τη δεκαετία του '50 και του '60 όλοι ήξεραν και υποστήριζαν τη Ρεάλ. Φυσικά όλες οι ομάδες έχουν αδυναμίες και μπορούν να νικηθούν. Πιστεύω πως θα γίνει ένα φανταστικό παιχνίδι με πολλά γκολ. Ίσως ήρθε η εποχή της Λίβεπουλ να πάρει τα... σκήπτρα από τη Ρεάλ.
Θέλω να το κερδίσει η Λίβερπουλ και πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει. Στον πρόσφατο τελικό του FA Cup κόντρα στην Τσέλσι η ομάδα έπαιξε φανταστικά και κατάφερε να "σιγήσει" μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Έχουν πάρει εμπειρίες πια οι παίκτες του κορμού. Παίζουν χρόνια μαζί, έχουν παίξει πολλά δύσκολα ματς και έχουν πανηγυρίσει τρόπαια. Δεν υπάρχει φαβορί σε αυτό το παιχνίδι και οι δυο μπορούν να κερδίσουν το Champions League. Θα χρειαστεί να περιμένουμε...».
«Ίσως ήρθε η εποχή της Λίβεπουλ να πάρει τα... σκήπτρα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο»
«Ο Σαλάχ μπορεί να γίνει θρύλος»
Ο Κένεντι έχει δει τη Λίβερπουλ από κοντά όσο λίγοι. Έχει ζήσει την ομάδα τόσο σαν παίκτης όσο και σαν πιστός ακόλουθος της. Την έχει δει τόσο στα καλά της όσο και στην κακή της εποχή, όμως ομάδα σαν αυτή που δημιούργησε ο Γιούργκεν Κλοπ δεν έχει ξαναδεί. «Ο Κλοπ μέσα σε πέντε χρόνια έστησε, για εμένα, την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης. Ίσως ακόμα και του κόσμου. Έχει κάνει την κορυφαία Λίβερπουλ όλων των εποχών Αυτός και ο Γκουαρδιόλα είναι οι δύο κορυφαίοι προπονητές της εποχής μας».
Αναφερόμενος στον Πεπ Γκουαρδιόλα δεν θα μπορούσε να μη μιλήσει για την πρόσφατη ολοκλήρωση του «θρίλερ» της Premier League και την απώλεια του τίτλου. Ερωτηθείς αν θα προτιμούσε το τρόπαιο του πρωταθλητή Αγγλίας από αυτό του πρωταθλητή Ευρώπης, όπως η πλειοψηφία των Άγγλων οπαδών, προτίμησε να μην κάνει «εκπτώσεις», δείχνοντας τη νοοτροπία ενός πραγματικού νικητή. «Εγώ αν ήμουν ακόμα παίκτης της Λίβερπουλ θα ήθελα να κερδίσω και τα δύο. Ίσως είμαι λίγο άπληστος αλλά συμβαίνουν αυτά. Όταν ξεκινάς τη σεζόν θες να κερδίσεις το πρωτάθλημα αλλά στο τέλος της θες να κερδίσεις το Champions League. Εκεί που είχε φτάσει το πρωτάθλημα τις τελευταίες αγωνιστικές δεν ήταν στο χέρι της Λίβερπουλ αλλά σε αυτό της Μάντσεστερ Σίτι. Στην έδρα της είναι αχτύπητη και το απέδειξε με το μεγάλο σερί που έκανε. Ο Γκουαρδιόλα έχει φτιάξει μια εξαιρετική ομάδα».
Ο Κένεντι ξεχώρισε και τους δυο παίκτες που τον έχουν εντυπωσιάσει μέσα στη σεζόν και οι απαντήσεις του δεν ήταν αναμενόμενες, καθώς επέλεξε έναν... νεοφερμένο και έναν «αντιεμπορικό» πρωταγωνιστή. «Μου έχει κάνει εντύπωση από όταν ήρθε ο Λουίς Ντίας. Είναι εξαιρετικός. Ακούει τον προπονητή του πιστά και αυτό είναι το μυστικό της άμεσης προσαρμογής του και της εικόνας του. Από τους πιο παλιούς ο Χέντερσον είναι πλέον ένας μεγάλος αρχηγός για τη Λίβερπουλ. Ήταν στο χτίσιμο αυτής της ομάδας από την αρχή και έχει ωριμάσει μαζί της».
Μιλώντας για παίκτες - πρωταγωνιστές και Λίβερπουλ το μυαλό όλων πάει στον Μοχάμεντ Σαλάχ, ένας παίκτης που αν μείνει και τα επόμενα χρόνια μπορεί να γίνει... θρύλος στην ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ. Θα μείνει όμως; «Αν πω πως θα φύγει ίσως μείνει αν πως πως θα μείνει ίσως φύγει. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει. Είναι ένας φανταστικός παίκτης. Θα ήθελα πολύ να μείνει και τα επόμενα χρόνια στη Λίβερπουλ. Θεωρώ πως αν ανανεώσει έχει την ευκαιρία να γίνει ένας από τους θρύλους της ομάδας και να γράψει ιστορία».
Κλείνοντας τη συνέντευξη με τον θρυλικό αριστερό μπακ της Λίβερπουλ δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στους... συναδέλφους του, που καλύπτουν το αριστερό άκρο της άμυνας της ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ. Τον Άντριου Ρόμπερτσον και τον πρωταγωνιστή τoυ πρόσφατου τελικού του FA Cup, Κώστα Τσιμίκα. Ο Άλαν Κένεντι χαρακτήρισε τον «Ρόμπο» ως έναν από τους κορυφαίους στον κόσμο σε αυτή τη θέση, ο οποίος όμως έχει έναν... σκληρό ανταγωνιστή που μπορεί να του «φάει» τη θέση με τη δουλειά του. Τον «Greek Scouser».
«Ο Τσιμίκας αξίζει και παίρνει ευκαιρίες με τη Λίβερπουλ. Πάντα όταν αγωνίζεται δείχνει καλό αγωνιστικό πρόσωπο και το κυριότερο δείχνει μεγάλη αυτοπεποίθηση και το απέδειξε στον τελικό με την Τσέλσι που ανέλαβε να εκτελέσει πέναλτι. Φυσικά μπροστά του έχει τον Άντι Ρόμπερτσον. Για μένα είναι από τους κορυφαίους αριστερούς μπακ του κόσμου. Είναι καλό για τη Λίβερπουλ και τον Κλοπ να έχει στα χέρια του δυο λύσεις τόσο υψηλού επιπέδου. Ο Τσιμίκας βλέπω ότι έχει φτιάξει μια καλή χημεία στα μετόπισθεν με τους Άλισον, Τρεντ, Φαν Ντάικ και Μάτιπ, οπότε μπορεί ανά πάσα στιγμή να παίξει στην αριστερή πλευρά χωρίς να χαθεί η ισορροπία. Το σημαντικό για την ομάδα είναι ότι ο Τσιμίκας... πιέζει τον Ρόμπερτσον για τον ανταγωνισμό για τη θέση και τον κάνει να δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Είναι στα χέρια του Τσιμίκα να κερδίσει τη φανέλα στη βασική ενδεκάδα από τον Κλοπ με τη δουλειά του».