Το Γήπεδο Ζωής δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να κυνηγήσουν τα όνειρά τους
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έμαθε από πολύ νωρίς το νόημα και την αξία της υπομονής, συνειδητοποιώντας πως αν δεν γίνεις ο κύριος της πορείας της ζωής σου, σημαίνει ότι επιτρέπεις στην ύπαρξή σου να συνιστά ατύχημα. Ο «Δράκος» ουδέποτε ξέχασε τον μακροπρόθεσμο στόχο του. Να ζήσει δηλαδή την καλύτερη ζωή που μπορεί, κουβαλώντας παράλληλα το κομμάτι του παλιού εαυτού του που μεγάλωσε στα ανοιχτά της Νίκαιας δίχως να ξεθωριάσει ποτέ η μαγεία της εικόνας στο τσιμέντο, όταν ξεκινούσε το μεγάλο παιχνίδι της ζωής του όπου θα είχε ο ίδιος την ευθύνη για την επιτυχία ή την αποτυχία του. Πλέον το Γήπεδο Ζωής είναι γι' αυτόν ο καθρέφτης που βλέπει μέσα τον εαυτό του. Ένας όμορφος κόσμος με διαφορετικές επιδιώξεις, πάθη, σκέψεις και προσδοκίες, εντούτοις το ζητούμενο είναι κοινό. «Θέλουμε να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, να τους δώσουμε τα ερεθίσματα για να ανακαλύψουν το ταλέντο τους» παραδέχεται μιλώντας στο Gazzetta που βρέθηκε στο 19ο Δημοτικό Νίκαιας, βλέποντας τις δράσεις με τα παιδιά του σχολείου και τους γονείς τους που συμμετείχαν με τον ίδιο ενθουσιασμό.
«Κάπως έτσι ανακάλυψα το μπάσκετ, σχεδόν κατά λάθος»
Το Γήπεδο Ζωής είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο που αφορά τη νέα γενιά της Νίκαιας αλλά και όλης της χώρας. Γεννήθηκε από τη συνάντηση και τη σύνθεση δύο ξεχωριστών οραμάτων, που έχουν κοινή αφετηρία. Αφενός, το όραμα του προέδρου του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», Ανδρέα Δρακόπουλου, να βοηθήσει ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες εξέλιξης για όλα τα παιδιά και τους νέους, ειδικά σε περιοχές με περιορισμένη πρόσβαση σε τέτοιες ευκαιρίες. Αφετέρου, το όραμα του Παναγιώτη Γιαννάκη να εμπνεύσει τις νέες γενιές και να παρακινήσει τα παιδιά σε έναν υγιή τρόπο ζωής, ξεκινώντας από την πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο ίδιος. Το 2024, στον Δήμο Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, θα ολοκληρωθεί η κατασκευή της εγκατάστασης του Γηπέδου Ζωής, ένας ελκυστικός χώρος που θα προσφέρει στα παιδιά όλα αυτά που χρειάζονται. Γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και άλλων αθλημάτων, κλειστό κολυμβητήριο, αίθουσες ψυχαγωγίας, τεχνών, χορού, κατασκευών, μελέτης, μηχανουργείο, studio μουσικής παραγωγής και podcast, βιβλιοθήκη, στίβο, skate ramp καθώς και πολλά ακόμα.
Στο απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον του Γηπέδου Ζωής, τα παιδιά θα μπορούν μετά το σχολείο να φάνε ένα ζεστό γεύμα, να βοηθηθούν για τα μαθήματα της επόμενης μέρας κι έπειτα να ασχοληθούν με αυτό που τους αρέσει! «Είναι μια ιδέα που τη σκεφτόμασταν χρόνια! Ο πρόεδρος του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)", Ανδρέας Δρακόπουλος, είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος, ο οποίος ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την Ελλάδα και τη νεολαία. Είπαμε ότι θα ήταν κάτι πολύ ωραίο να δημιουργηθεί ένας χώρος ελκυστικός για τα παιδιά και να προσπαθήσουμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, τα ερεθίσματα για να ανακαλύψουν το ταλέντο τους.Το πώς να ανακαλύψουν τη δύναμη μέσα τους, γιατί πολλές φορές δεν τους δίνεται αυτή η ευκαιρία. Σε κάποιους μπορεί να δοθεί αργά, σε κάποιους άλλους ποτέ» εξηγεί στο Gazzetta ο «Δράκος». Και συνεχίζει λέγοντας: «Εγώ κάπως έτσι ανακάλυψα το μπάσκετ, σχεδόν κατά λάθος, όταν σε μια περίοδο που το μπάσκετ δεν ήταν τόσο δημοφιλές μια ομάδα, ο Ιωνικός, ήρθε στην άκρη της Νίκαιας και μου πρόσφερε την ευκαιρία να το γνωρίσω. Χρειάζονται τα απαραίτητα ερεθίσματα. Είναι λοιπόν κάτι, το οποίο δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους να προσφέρουν και σε κάποιους άλλους να πάρουν πράγματα και να κάνουν καλύτερη την κοινωνία μας, γιατί αυτά τα παιδιά θα είναι πρεσβευτές για την κοινωνία μας».
Το Γήπεδο Ζωής, λοιπόν προσφέρει στα νέα παιδιά τα εφόδια για να ανακαλύψουν και να εξελίξουν τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους, ενώ ταυτόχρονα τα βοηθάει να καλλιεργήσουν τα καλύτερα στοιχεία του χαρακτήρα τους. Επίκεντρο θα είναι ο πρότυπος χώρος που κατασκευάζεται στην περιοχή, ωστόσο μέχρι να ολοκληρωθεί, οι δράσεις διοργανώνονται στα σχολεία της περιοχής, με άξονα τους τρεις πυλώνες του Γηπέδου Ζωής: Τον Αθλητισμό, την Παιδεία και τον Πολιτισμό, τα οποία οδηγούν στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου χαρακτήρα.
«Πρόσφατα κάναμε μια δράση και με παιδιά γυμνασίου, τα οποία έφυγαν κατενθουσιασμένα. Είχαν και πολύ καλή συμπεριφορά. Για κάθε πρόγραμμα που κάνουμε, το οποίο είναι προσαρμοσμένο στις ηλικίες των παιδιών, έχουμε τους κατάλληλους εκπαιδευτές. Παράλληλα, έχουμε και τους εθελοντές μας, που η προσφορά τους είναι πολύ σημαντική. Τα παιδιά έρχονται με πολύ κέφι. Ακόμα είμαστε στο ξεκίνημα των δράσεών μας, όμως ο όγκος των παιδιών συνεχώς θα μεγαλώνει, γιατί θέλουμε να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά και να τα παρακινήσουμε να ανακαλύψουν το ταλέντο τους» υπερθεματίζει ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος των δράσεων. Να υποστηρίξουν τα παιδιά προκειμένου να ανακαλύψουν τι τους αρέσει, ποια είναι τα ταλέντα τους και ποια η δυναμική τους, να τα ενθαρρύνουμε να βάζουν στόχους, να κάνουν όνειρα και να τα επιδιώκουν, επιλέγοντας έναν δημιουργικό και υγιή τρόπο ζωής. Το ζητούμενο επίσης είναι να διαμορφώσουν τον δικό τους ξεχωριστό και δυνατό χαρακτήρα, να αποκτήσουν σιγουριά και αυτοπεποίθηση και να γνωρίσουν στην πράξη την αξία και τα οφέλη της προσωπικής και ομαδικής προσπάθειας. Είχαμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε από κοντά τα παιδιά να μαθαίνουν μπάσκετ από ξεχωριστούς προπονητές, να ενθουσιάζονται μαθαίνοντας να μαγειρεύουν, να μην μπορούν να συγκρατήσουν τον ενθουσιασμό τους από τα εντυπωσιακά πειράματα, να γνωρίζουν την αστρονομία και να παρατηρούν τον ήλιο, να χορεύουν γεμάτα ενέργεια, να φτιάχνουν τις δικές τους μαριονέτες και να τους «δίνουν ζωή» κάτω από τον ειδικό φωτισμό!
«Να παρακινήσουμε τα παιδιά να ανακαλύψουν το ταλέντο τους»
«Επιλογές και ευκαιρίες εξέλιξης, ακόμα και όταν παίζεις 2Κ»!
Ο Εκτελεστικός Διευθυντής του Γηπέδου Ζωής, Δημήτρης Γιαννακάκης μιλάει στο Gazzetta για τη σημασία της επιλογής: «Τα παιδιά στην Ελλάδα έχουν συνηθίσει να ακολουθούν τη ροή του εκπαιδευτικού συστήματος, έχοντας μικρό βαθμό επιλογών στην εξέλιξή τους, κάτι που εν γένει τα κάνει να νιώθουν περισσότερο ότι εξετάζονται, παρά ότι μαθαίνουν. Αυτό που ονειρεύομαι είναι μαθητές "επαγγελματίες", οι οποίοι έχουν τον έλεγχο της εξέλιξής τους, κατανέμουν τον χρόνο τους, οργανώνουν το διάβασμα και τη διασκέδασή τους, θέτουν στόχους και τους κυνηγούν. Ονειρεύομαι να ακούσω από παιδιά: "Ξέρεις κάτι; Θέλω να παρακολουθήσω αστρονομία! Θέλω να παρακολουθήσω ρομποτική! Να μάθω κώδικα"! Δεν θες κώδικα; Άραξε! Όμως στον χώρο που αράζεις υπάρχουν εκπαιδευτές, κατάλληλα εκπαιδευμένοι ώστε μέσα από τον διάλογο μαζί σου, θα μετατρέψουν αυτή τη συζήτηση σε δημιουργικό χρόνο. Ακόμα και όταν παίζεις 2k έχεις τη δυνατότητα να μάθεις συνεργατικότητα, επικοινωνία, να συλλέξεις πληροφορίες, να τις επεξεργάζεσαι, να αποφασίζεις. Με βασικό γνώμονα τη διασκέδαση, θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά επιλογές και ευκαιρίες εξέλιξης, να ενθαρρύνουμε τη δημιουργικότητα τους και να καλλιεργήσουμε την ελεύθερη έκφρασή τους».
«Τα μάτια του έβγαζαν φωτιές φτιάχνοντας ένα αυτοκίνητο»!
Ο κος. Γιαννακάκης περιγράφει ένα ιδιαίτερο περιστατικό που βίωσε με ένα παιδί Δημοτικού κατά τη διάρκεια των δράσεων: «Θέλουμε τα παιδιά να ονειρεύονται και να μην νιώθουν εγκλωβισμένα. Αυτή την στιγμή υπάρχουν μαθητές τρίτης Λυκείου που αν τους ρωτήσεις "τι θες να κάνεις στη ζωή σου", θα σου πουν ότι δεν ξέρουν! Και ο λόγος που δεν ξέρουν είναι ότι δεν έχουν έλθει σε επαφή με τα ερεθίσματα που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να καταλάβουν ποιον δρόμο θέλουν να ακολουθήσουν. Μπορεί, για παράδειγμα κάποιος να θέλει να γίνει γκραφιτάς ή σχεδιαστής κόμικς και να μην το ξέρει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα περιστατικό που συνέβη σε μια παλαιότερη δραστηριότητά μας, στο 10ο Δημοτικό Νίκαιας. Δουλεύαμε με παιδάκια Δημοτικού κι ένα από τα προγράμματα που είχαμε ήταν η ρομποτική. Μπήκα στην αίθουσα και τους είπα: "Γεια σας παιδιά! Τι φτιάχνετε"; Κι εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε ένα παιδάκι: "Εγώ θα σας πω! Ένα αυτοκίνητο"! Το είπε κι εκείνη τη στιγμή γέμισε η ψυχούλα του, τα μάτια του έβγαζαν φωτιές. Το λέω και ανατριχιάζω! Δεν πίστευε ότι θα φτιάξει ποτέ του αυτοκίνητο. Ήταν λες και κάποιος του είχε δώσει το μεγαλύτερο δώρο της ζωής του! Ήταν φοβερό. Και του είπα: "Μίλησέ μου. Θέλω να μάθω για αυτό το αυτοκίνητο"! Καταλαβαίνεις αυτόματα πως αυτό το παιδί ήλθε σε επαφή με το ερέθισμά του. Το ίδιο συναίσθημα ένιωσε ο Παναγιώτης Γιαννάκης όταν του είπαν για πρώτη φορά "εσύ παίζεις ωραία, έλα να δεις μήπως σου αρέσει το μπάσκετ". Ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ακόμα και τώρα, αν πεις στον Γιαννάκη "πάμε να δούμε λίγο μπάσκετ", η κίνηση που θα κάνει είναι ακαριαία. "Φύγαμε"! Και δεν θα σταματήσει ποτέ. Είναι η συγκυρία του να σε φέρει κάποιος σε επαφή με αυτό που η ψυχή σου αναζητά πραγματικά».
«Να μάθεις να ηγείσαι, να σέβεσαι και να συνεργάζεσαι»
Κάθε εμπειρία στο Γήπεδο Ζωής αποτελεί για κάθε παιδί μια μοναδική ευκαιρία. Μια ευκαιρία να ανακαλύψει τις καλύτερες πτυχές του εαυτού του, να ενισχύσει τον αυτοσεβασμό και μαζί με τον σεβασμό του για τους άλλους, να πιστέψει στις δυνάμεις του και να διαμορφώσει τελικά τον δικό του, ξεχωριστό χαρακτήρα. Τέτοιον που θα το στηρίζει με αυτοπεποίθηση, σιγουριά και περηφάνια σε όλη τη ζωή του.
«Στο τέλος των δράσεών μας, στην τελευταία ώρα του προγράμματος, τα παιδιά παίρνουν στα χέρια τους ένα ερωτηματολόγιο από εμάς. Τους ρωτάμε αν πέρασαν καλά, αν θα έλεγαν σε κάποιον φίλο τους να έλθει στην επόμενη δράση, ποιο από τα προγράμματα που παρακολούθησαν τους άρεσε περισσότερο. Τους ζητάμε επίσης να δώσουν τίτλο σε αυτή την δράση που εσκεμμένα δεν έχει τίτλο. Είναι τρομερό το τι σκέφτεται κάθε παιδάκι! Έτσι βλέπεις πως έχει επιδράσει αυτό το πρόγραμμα στη ψυχοσύνθεσή του» επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακάκης, αναλύοντας τον τρόπο λειτουργίας του Γηπέδου Ζωής: «Όταν τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο, θα μπορούν να έρχονται στην εγκατάσταση, να τρώνε ζεστό φαγητό, να κάνουν μια ώρα διάβασμα για την επόμενη μέρα στο σχολείο με δασκάλους που θα είναι δίπλα τους και θα τους καθοδηγούν, αν χρειαστούν βοήθεια. Το παιδί θα κάνει μια ώρα διάβασμα, μια ώρα αθλητισμό επιλέγοντας όποιο αθλητικό πρόγραμμα θέλει. Θα έχουμε μπάσκετ, ποδόσφαιρο, αναρρίχηση, στίβο, γενικώς πάρα πολλές αθλητικές δράσεις. Τις υπόλοιπες ώρες θα συμμετέχουν σε προγράμματα που αφορούν τις δεξιότητές τους, είτε αυτές είναι κοινωνικές, είτε "επαγγελματικές". Σίγουρα έχουν να κάνουν και με το "αξιακό τρένο", που λέμε εμείς: "Να μάθεις να ηγείσαι, να μάθεις να ακολουθείς, να μάθεις να σέβεσαι, να μάθεις να συνεργάζεσαι, να ακούς, να προσλαμβάνεις την πληροφορία. Εν συνεχεία να την επεξεργάζεσαι και να αποφασίζεις βάσει αυτής της πληροφορίας και των συμπερασμάτων που έβγαλες».
Και συνεχίζει, όσον αφορά τις μελλοντικές δραστηριότητες: «Οι δράσεις στα σχολεία θα συνεχιστούν και μετά το 2024. Μόλις ολοκληρωθούν οι εγκαταστάσεις, θα συνεχίσουμε και σε άλλους Δήμους που ήδη μας το ζητούν. Έχουμε δουλέψει πάρα πολλές ώρες, όλοι μας. Έχουμε μια εκπληκτική ομάδα, δουλεύουμε με μεγάλο πάθος κι έχουμε καταφέρει αυτό να βγαίνει αβίαστα. Στην πορεία προκύπτουν "συμπαίκτες" που είναι έτοιμοι να βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια, να την στηρίξουν και να την πλαισιώσουν. Αναπόφευκτα, υπάρχουν και οι καχύποπτοι. Την προηγούμενη φορά είχαμε συζητήσεις με τους γονείς, εξηγώντας τους τα μελλοντικά πλάνα με λεπτομέρειες όσον αφορά τον καινούργιο χώρο που θα μας υποδεχτεί. Κάποια στιγμή, λοιπόν γύρισε ένας γονιός προς το μέρος μου και με ρώτησε: "Εντάξει, καλά τα λέτε αλλά ποιος είναι ο απώτερος σκοπός"; Υπάρχει απάντηση. Υπάρχει απώτερος σκοπός. Αλλά είναι ευγενής, δεν είναι πονηρός. Θέλουμε να καταφέρουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά, να αυξήσουμε το ποσοστό των παιδιών που θα πάνε από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, από το Γυμνάσιο στο Λύκειο, από το Λύκειο στα ΤΕΙ, τα ΑΕΙ και τον επαγγελματικό στίβο. Να έχουν μεγαλύτερες προοπτικές».
Twitter: Giannis_Stavr