Ψυχικό: Το όνειρο της μεγάλης κατηγορίας στην αθηναϊκή συνοικία (vid)

Ως κομμάτι του Ψυχικού για 19 ολόκληρα χρόνια, το όνομα του Γιώργου Ρεμεντέλα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ομάδα. Από την κορυφή του πάγκου οδήγησε το σύνολό του στο... επόμενο μεγάλο βήμα και πλέον μπορεί να δηλώσει πως «Είναι μία δικαίωση για όλα τα παιδιά, γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του επιτεύγματος ανήκει στους αθλητές μου».

Λίγο πριν τον διακόψει ο Πολυτάρχου επισημαίνοντας ότι «Ψέματα είναι αυτό που λέει. Μόνος του το έκανε. Μας δίνει τη δύναμη για να παλεύουμε σε κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα»

«Το μεγαλύτερο κομμάτι ανήκε σε αυτά τα παιδιά. Εδώ και δύο μήνες παίζουμε Τετάρτη- Σάββατο, έχουμε δείξει τεράστια δύναμη και νομίζω τους ανήκει!» συμπληρώνει ο ίδιος.

Ήταν ο πρώτος που άκουσε ρυθμικά το όνομά του από το κοινό στις εξέδρες πριν το ξεκίνημα του τελικού, αλλά και εκείνος που «απευθύνθηκε» στο κοινό με τη λήξη του: «Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα να σου πω την αλήθεια, αλλά τα δύο βασικά που νιώθω -και δεν το δείχνω βέβαια γιατί είναι σαν να έχω τρέξει πέντε Μαραθώνιους- είναι συγκίνηση και περηφάνια!».

«Δεν ήταν αυτοσκοπός η άνοδος, με βάση το μπάτζετ που είχαμε στη διάθεσή μας, είχα σκοπό να κάνω μία… έξυπνη ομάδα εντός εισαγωγικών. Μία ομάδα που μπορεί να τρυπήσει το ταβάνι της. Δεν ήξερα ποιο μπορεί να είναι αυτό το ταβάνι… Στην πορεία, όμως, κατάλαβα ότι αυτή η ομάδα είναι σπουδαία και μπορεί να πετύχει κάτι μεγάλο. Δεν ήξερα πόσο μεγάλο. Αλλά όσο πέρναγε ο καιρός κατάλαβα ότι μπορούμε να κάνουμε αυτό που κάναμε σήμερα (σ.σ χθες-01/06)» λέει ο Ρεμεντέλας σχετικά με το αν η άνοδος ήταν ο στόχος της σεζόν.

«Αυτό θα εξαρτηθεί ξεκάθαρα από τον σχεδιασμό, από τα διαθέσιμα χρήματα… Θα παίξουν πολλά ρόλο, δεν είναι μόνο αυτό, έχουμε να λύσουμε αρκετά προβλήματα. Το γηπεδικό, το οικονομικό. Δεν είναι εύκολο να στήσεις μία ομάδα για την Α1. Εμένα το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να ζήσουμε το όνειρό μας και να δρέψουμε στην ουσία τους καρπούς αυτής της προσπάθειας» προσέθεσε αναφορικά με το αν μπορεί να σταθεί το ίδιο καλά η ομάδα στην Α1.

Σε ένα μικρό... παραλληλισμό με την αντίστοιχη πορεία του Χρήστου Σερέλη με το Λαύριο, όπου από τις μικρές κατηγορίες έφτασε μέχρι και την Ευρώπη και αν το Ψυχικό ονειρεύεται κάτι αντίστοιχο, εκείνος απάντησε: «Κανείς δεν ξέρει το μέλλον της ομάδας αυτής, αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Δεν ξέρω πόσο μακριά θα πάει. Πράγματι ο Χρήστος με τον οποίο είμαστε και φίλοι ήταν πολλά χρόνια στο Λαύριο, ανέβηκε στην Α1 και έκανε φοβερά πράγματα. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι να κάνουμε και εμείς το ίδιο».

Ενώ για το τί ξεχώρισε στην ομάδα του την φετινή σεζόν: «Ήταν δύο πράγματα. Η καθημερινότητα, αρχικά, που χαιρόμασταν όλοι. Ερχόμασταν πριν από την προπόνηση στο ¨γραφείο¨, είμασταν μία οικογένεια με τα καλά και τα κακά. Ήταν πάντα στον… αφρό τα καλά, ξεχώριζε το οικογενειακό κλίμα και η χημεία μας. Και μετά, ήταν ότι αυτή η ομάδα όλη τη χρονιά ήταν πάρα πάρα πολύ σκληρή πνευματικά».

Ετών 37. Ανήμερα του μεγάλου τελικού που κατέληξε στην άνοδο. Ο Νίκος Παπανικολάου είναι ο εμβληματικός αρχηγός του Ψυχικού που βρίσκεται στην ομάδα 9 χρόνια και μοιράζεται τις εμπειρίες του από τα παρκέ με κάθε συμπαίκτη και φιλόδοξο λάτρη της πορτοκαλί θεάς.

Η μπάλα του τελευταίου τελικού βρισκόταν στην αγκαλιά του ως ενθύμιο για το επίτευγμα που του προκάλεσε ένα «τρομερό συναίσθημα». «Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Είμαι εδώ 9 χρόνια μαζί με πολλά άτομα που απαρτίζουν την ομάδα και είναι χρόνια στο Ψυχικό επίσης. Δεν μπορώ να στο περιγράψω, είναι τρομερό, είναι κόποι ετών ανταμείβονται. Θα το χαρούμε πάρα πολύ, θα το διασκεδάσουμε και από εκεί και πέρα εμπιστεύομαι την ομάδα, θα κάτσει και θα βάλει τα πάντα κάτω με μολύβι και χαρτί για να δούμε τί μέλλει γενέσθαι για την επόμενη μέρα του Ψυχικού» είπε χαρακτηριστικά.

Αλήθεια, όμως, αυτό το σύνολο πίστεψε στην άνοδο από την αρχή της σεζόν; «Δεν μπορώ να σου πω αν το πιστεύαμε ή όχι. Σίγουρα προσπαθούσαμε κάθε μέρα και σε κάθε προπόνηση, ακόμα και κάθε... βίντεο για το καλύτερο. Ήταν τρομερή η δουλειά τόσο μέρα στις 4 γραμμές όσο και εκτός. Αυτό έχω να δηλώσω, τώρα από εκεί πέρα αν μερικά άτομα μέσα μας το πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να πρωταγωνιστήσουμε στην κατηγορία ναι το πιστεύαμε!».

Ο κύκλος της Α2 για εκείνον με την φανέλα του Ψυχικού είχε να προσφέρει στο τέλος του μία εξαιρετική εμφάνιση τόσο για την ομάδα του, όσο και για τον ίδιο αφού ολοκλήρωσε το ματς με double-double (10π., 13ριμπ.). Ο Παπανικολάου ωστόσο στέκεται στην άνοδο και σε ό,τι ακολουθεί: «Τί καλύτερο από το να κλείσει με μία άνοδο η χρονιά! Θα τα βάλουν στην πορεία κάτω και θα κοιτάξουν το μέλλον...»

«Πραγματικά τώρα τα αισθήματα... ξέρεις! Είμαστε ενθουσιασμένοι, εκστασιασμένοι... Ήταν μία χρονιά που δεν ξεκινήσαμε φυσικά με αυτές τις προσδοκίες, αλλά κάθε βδομάδα, νίκη με τη νίκη το πιστεύαμε και πιο πολύ! Βλέπαμε ότι το αξίζουμε και ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι σπουδαίο. Μετά τον κορονοϊό ακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα παίζοντας 14 ματς σε 40 μέρες, νομίζω είναι παγκόσμιο φαινόμενο αυτό δεν έχει ξαναγίνει». Αυτά ήταν και τα πρώτα λόγια του Γιάννη Αθανασούλα λίγες στιγμές μετά την απονομή των μεταλλίων. Σε εκείνο το διάστημα μεταξύ πραγματικότητας και...μη!

Ερχόμενος από τον Πανερυθραϊκό προσέθεσε ένα ακόμη λιθαράκι εμπειρίας στο σύνολο του Ψυχικού. Έδωσε, όμως, και δυνατό «παρών» στον τελευταίο αγώνα με τον Τρίτωνα όντας ο πρώτος σκόρερ με 17 πόντους (συν 7ριμπάουντ), ενώ εμφανίστηκε με δάκρυα στον πάγκο λίγο πριν τη λήξη.

Ο Αθανασούλας εξηγεί για το πώς η ομάδα του έφτασε μέχρι εδώ: «Από την στιγμή που τερματίσαμε δεύτεροι είπαμε "πάμε μέχρι τέλους αφού μπορούμε". Ήρθε το χαστούκι από την Ελευθερούπολη, μαζευτήκαμε και δείξαμε πραγματικά χαρακτήρα, αλλά και ότι έχουμε μέταλλο να κάνουμε το βήμα. Από εκεί και πέρα στη σειρά με τον Τρίτωνα κάναμε διαχείριση δυνάμεων, ξέραμε ότι το πρώτο ματς ήταν πολύ κομβικό και το πήρα-με στις λεπτομέρειες.

Στο δεύτερο ενδόμυχα χαλαρώσαμε, αλλά πραγματικά νομίζω ότι η ήττα εκείνου του Σαββάτου μας έδωσε την άνοδο και όχι η νίκη σήμερα. Λειτούργησε σαν κίνητρο αν θες, πληγώθηκε ο εγωισμός μας και δηλώσαμε πως στην έδρα μας δεν χάνουμε από κανέναν. Είπαμε ότι πρέπει να μπούμε δυνατά, να κάνουμε το ματς εύκολο , όπως και έγινε».

Αλλά και τί ήταν αυτό που χαρακτήριζε φέτος το Ψυχικό: «Νομίζω είναι ξεκάθαρο, η χημεία της ομάδας! Είμασταν ομάδα... Δεν είχαμε ούτε τα μεγάλα ονόματα, ούτε το βαθύ ρόστερ, αλλά δέσαμε γρήγορα. Είχαμε εμπειρία, νιάτα, μείναμε μαζί και οι ήττες μας έδωσαν την άνοδο. Η ήττα στην Ελευθερούπολη που μας θύμισε πόσο καλύτερη ομάδα έπρεπε να είμαστε και η επόμενη στον Τρίτωνα που ξέραμε ότι δεν είμαστε αυτοί».

Για την επόμενη ημέρα και κατά πόσο μπορεί να σταθεί η ομάδα αναλόγως στην μεγάλη κατηγορία, δήλωσε πως «Είναι νωρίς να μιλάμε για αυτό. Η δική μας ομάδα δεν χτίστηκε για άνοδο αλλά ήρθε στην πορεία αυτό το όνειρο. Υπάρχει γνώση και στη διοίκηση και στο προπονητικό τιμ. Πιστεύω ότι από αύριο κιόλας θα ξεκινήσουν οι διεργασίες για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Είναι μία ομάδα συνοικιακή, με χρόνια στις εθνικές κατηγορίες κατά κύριο λόγο και νομίζω οι νέοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν δουλειά για να καταφέρουν να σταθούν στην Α1».

Οι βάσεις της ανόδου έχουν και το δικό τους... παρασκήνιο! Μέσα από το χτίσιμο της ομάδας κάθε βήμα μπορούσε να γίνεται πιο σταθερό. Μαζί με το όνειρο που ζωντάνευε στα μάτια κάθε μέλος του Ψυχικού.

Ο τιμ μάνατζερ Σωτήρης Λατσούδας, με πολυετή συνεργασία με τον Γιώργο Ρεμεντέλα, φέρει... ευθύνη ανάλογη της επιτυχίας και τονίζει «Καταρχάς εγώ είμαι 9 χρόνια στο Ψυχικό και με τον κόουτς που είναι 19 κοιταζόμαστε πλέον στα μάτια και ξέρουμε τί σκέφτεται ο ένας και ο άλλος, οπότε υπάρχει μία αρμονία μεγάλη. Οπότε το καλοκαίρι, όσο σχεδιάζαμε το ρόστερ πάντα κοιτούσαμε να έχουμε κάποια πιο έμπειρα παιδιά, αλλά και νέους αθλητές. Με το μπάτζετ που είχαμε διαθέσιμο είδαμε πως μπορούσαμε να φτιάξουμε μία καλή ομάδα και πιστεύαμε πως θα ήταν στα playoffs και από εκεί και πέρα δεν ξέραμε που θα καταλήξει. Η χρονιά ήταν περίεργη και από τον κορονοϊό, «χτυπηθήκαμε» από αυτόν σε πολύ κρίσιμο σημείο της σεζόν και είχαμε να δώσουμε πολλά παιχνίδια. Με τον καιρό βλέπαμε ότι η ομάδα έχει δυνατότητες και το πιστεύαμε».

Όσο για το «μείγμα» του ρόστερ από εμπειρία και νέο... αίμα στέκεται στο ότι «Υπάρχουν αρκετά παιδιά στην ομάδα που έχουν εικόνες πρωταθλητισμού και αυτό το θέλαμε εξ αρχής. Ξέραμε ότι έχουμε πάρει αθλητές που έχουν και την εμπειρία και τις εικόνες και έχουν κάνει ανόδους… Και μας βοήθησαν πολύ. Σε εκείνους δεν χρειάζεται να πεις πολλά».

Για το άμεσο μέλλον... «Η επόμενη μέρα έχει πάρα πολλή δουλειά. Πρέπει να ξεκουραστούμε ελάχιστες μέρες και μετά έχει δουλειά. Εγώ έχω κάνει άνοδο με ομάδα Α2 στην Α1. Γνωρίζω πως απαιτεί πολλά και από την διοίκηση κυρίως, να οργανωθούμε. Πρέπει να γίνουν πολλά σε σύντομο χρονικό διάστημα, οπότε θα δουλέψουμε όσο πρέπει».

Το Ψυχικό έχει θέσει νέα αφετηρία και κοιτάζει ψηλά. Στέλνοντας μία ολόκληρη συνοικία στα... σαλόνια της Basket League! Η νέα ημέρα θα φέρει σχεδιασμούς, αλχημείες και λογικές απορίες. Ό,τι ακριβώς και το ξεκίνημα μίας σεζόν ανόδου. Κρατάει την άγνοια «κινδύνου» και τον ενθουσιασμό. Μέχρι το επόμενο...