Λουκάκου: Όταν η επιστροφή γίνεται… εφιάλτης!

Μετά το μεγάλο του «μπαμ» στην Έβερτον ο Ρομέλου Λουκάκου πήγε το καλοκαίρι του 2017 στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντί 84,7 εκατομμυρίων ευρώ. Σε μια διετία στο «Ολντ Τράφορντ» δεν κατάφερε να προσαρμοστεί και το όνομα του μπήκε στη μακρά λίστα των ακριβών μεταγραφών των «Κόκκινων Διαβόλων» στη μετα-Φέργκιουσν εποχή, που αποκτήθηκαν χωρίς πλάνο. Ο Βέλγος φορ εκτός από άσχημη ψυχολογική κατάσταση στο Μάντσεστερ έδειχνε πως ήταν πίσω και σε αθλητικό επίπεδο.

Ο Αντόνιο Κόντε το 2019 επέστρεψε στην Ιταλία, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ίντερ και στον αγωνιστικό σχεδιασμό για το 3-5-2 που ήθελε να εφαρμόσει στην ομάδα του ήθελε να πάρει έναν ιδανικό παρτενέρ του Λαουτάρο Μαρτίνες. Ο Ιταλός τεχνικός πίστεψε πως μπορεί να «αναγεννήσει» τον θηριώδη επιθετικό και δικαιώθηκε πλήρως.

Η Γιουνάιτεντ πούλησε τον Λουκάκου στην Ίντερ το καλοκαίρι του 2019 δέκα εκατομμύρια λιγότερα από όσα τον αγόρασε (74 εκατομμύρια) και για την επόμενη διετία ο Βέλγος και ο Λαουτάρο ήταν το καλύτερο επιθετικό δίδυμο στο «Καμπιονάτο».

Ο Λουκάκου σε 95 συμμετοχές υπό τις οδηγίες του Αντόνιο Κόντε σκόραρε 64 γκολ, μοίρασε 16 ασίστ και τη σεζόν του πρωταθλήματος (2020-21) αναδείχθηκε MVP της Serie A. Με τις εμφανίσεις του ο Βέλγος έγινε αγαπημένο παιδί της εξέδρας των «Νερατζούρι», όμως το γυαλί «ράγισε» το καλοκαίρι του 2021, όταν ο διεθνής επιθετικός πίεσε για την επιστροφή του στην Τσέλσι, «προδίδοντας» την εμπιστοσύνη των οπαδών που τόσο τον στήριξαν.

Ο διεθνής επιθετικός έφυγε από το Μιλάνο με τη «στάμπα» του προδότη και η επιστροφή του δεν ήταν καλοδεχούμενη από τους οργανωμένους οπαδούς της Ίντερ. Με ανακοίνωση τους οι οπαδοί των «Νερατζούρι τόνισαν πως δεν έχουν ξεχάσει τι έγινε το περασμένο καλοκαίρι και ο Λουκάκου πρέπει να «ματώσει» τη φανέλα και τα... δίχτυα για να γίνει ξανά ο «Big Rom» τους.

«Απλώς νιώθω πιο ολοκληρωμένος. Θέλω να βοηθήσω την ομάδα να κερδίσει και να είμαι εκεί τόσο για τον προπονητή όσο και για τους συμπαίκτες μου. Θέλω να βεβαιωθώ ότι αισθάνονται άνετα και μπορούν να στηριχθούν πάνω μου σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε».

Αυτά είπε ο Ρομέλου Λουκάκου στην ιστοσελίδα της Τσέλσι μετά την ολοκλήρωση μιας μεταγραφής - ρεκόρ ύψους 97,5 εκατομμυρίων λιρών από την Ίντερ το περασμένο καλοκαίρι. Μόλις 10 μήνες αργότερα ο Βέλγος απέτυχε να ανταποκριθεί στις δικές του υποχρεώσεις στο «Στάμφορντ Μπριτζ», αλλά πίεσε για την επιστροφή του στο Μιλάνο.

Ένα από τα κίνητρα πίσω από την επιστροφή του Λουκάκου στην Τσέλσι ήταν ότι είπε ότι είχε «ανολοκλήρωτες δουλειές» με τους Λονδρέζους, έχοντας κάνει μόλις 15 εμφανίσεις κατά την πρώτη του περίοδο εκεί από το 2011 μέχρι το 2014. Η Τσέλσι θεώρησε ότι ο Βέλγος, ο οποίος στα 21 του χρόνια έφυγε για την Έβερτον, είχε γίνει ένας top class επιθετικός και ηγέτης στην επταετία που πέρασε σε Γκούντισον Παρκ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Ίντερ. Οι «Μπλε» πίστεψαν ότι θα έκανε τη διαφορά σε μια ομάδα που είχε μόλις κερδίσει το Champions League και είχε ως στόχο την Premier League.

Πολλοί τόνιζαν πως ο Λουκάκου δεν ήταν επιλογή του Γερμανού και δεν είχαν άδικο. Ο Τούχελ… ψήθηκε προς το τέλος, όμως δεν ήταν απόλυτα σίγουρος για την επιλογή του. Η Τσέλσι δεν ήταν η μοναδική ομάδα που ενδιαφέρθηκε. Σίτι και Μπαρτσελόνα τον είχαν στη λίστα τους, αλλά η συναισθηματική έλξη της επιστροφής ήταν πολύ δυνατή!

Ο Λουκάκου φέρεται πως δεν είχε βοήθειες στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης και ο Τούχελ δεν ήταν τόσο πρόθυμος να τον κατανοήσει. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο καλός φαινόταν όταν άρχισε η σεζόν πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ σε ισάριθμους αγώνες τον περασμένο Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Μερικοί ειδικοί έκαναν την Τσέλσι φαβορί για να τερματίσει στην κορυφή, οι οπαδοί τραγουδούσαν το όνομά του. Όλα αυτά όμως έσβησαν σύντομα… Στη συνέχεια πέρασε τρεις μήνες (10 συμμετοχές) χωρίς να βρει δίχτυα για την Τσέλσι. Παρά το γεγονός ότι είπε στους φιλάθλους ότι θα επανορθώσει, ο Λουκάκου ξεκίνησε το 2022 με ένα σερί επτά αγώνων με μόλις ένα τέρμα κόντρα στην Τσέστερφιλντ. Ο Τούχελ έφτασε στα όριά του στο ματς με την Πάλας, όπου άγγιξε την μπάλα μόλις επτά φορές. Συμπέρασμα; Αυτή η μεταγραφή απέτυχε λόγω της έλλειψης σωστής προετοιμασίας, λόγω του τραυματισμού στον αστράγαλο, λόγω Covid. Μετά από μόλις 16 παιχνίδια στη βασική ενδεκάδα στην Premier League και οκτώ γκολ, οι δυο πλευρές έχουν ήδη πάρει χωριστούς δρόμους για δεύτερη φορά.

Η Ίντερ πλήρωσε 8 εκατομμύρια ευρώ συν μπόνους για να δανειστεί τον Βέλγο διεθνή επιθετικό, τον MVP του θριάμβου του πρωταθλήματος του 2020-21, ενώ οι Μιλανέζοι θα καλύψουν εξ ολοκλήρου το «χρυσό» συμβόλαιο του Βέλγου. Μετά από αρκετές ημέρες διαπραγματεύσεων, έγινε κατανοητό ότι η ισχυρή επιχειρηματική σχέση μεταξύ του νέου συνιδιοκτήτη της Τσέλσι, Τοντ Μπόελι και του προέδρου του πρακτορείου Roc Nation, Μάικλ Γιόρμακ ήταν απαραίτητη για το κλείσιμο της συμφωνίας.

Το «deal» μεταξύ των συλλόγων δεν περιλαμβάνει ούτε οψιόν ούτε υποχρεωτική αγορά του επιθετικού στο τέλος της περιόδου δανεισμού, κάτι που αφήνει αμφιβολίες για τα μελλοντικά σχέδια της Τσέλσι για έναν παίκτη που θα έχει ακόμη τρία χρόνια στο συμβόλαιό του.

Στα παρασκήνια, ο Λουκάκου έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ολοκλήρωση της μεταγραφής, ενώ ο δικηγόρος του Σεμπαστιέν Λεντούρ ήταν «κλειδί». Στην Ίντερ, ο διευθύνων σύμβουλος Τζουζέπε Μαρότα οδήγησε τις συζητήσεις, όπως και ο αθλητικός διευθυντής Πιέρο Αουζίλιο και ο προπονητής Σιμόνε Ιντζάγκι έδωσε το «πράσινο φως» για να κλείσει το «deal». Για τον Λουκάκου, αυτή η κίνηση ήταν η φιλοδοξία του από τότε που αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να πετύχει στην Τσέλσι υπό τις οδηγίες του Τόμας Τούχελ.

Ο Φεντερίκο Παστορέλο που είχε μεσολαβήσει για την επιστροφή του στην Τσέλσι είχε στείλει το πρώτο μήνυμα για την Ίντερ. «Ο Λουκάκου είναι ερωτευμένος με τη χώρα μας, τώρα όμως ας τον απολαύσουμε στην Τσέλσι». Η συνέντευξή του δημοσιεύτηκε στις 11 Δεκεμβρίου και μέσα σε τρεις εβδομάδες, το θέμα είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ο αθλητικός διευθυντής της Ίντερ, ο Πιέρο Αουσίλιο πέταξε την ατάκα για το αν θα δεχόταν η ομάδα του τον Λουκάκου «Δανεικό ναι, σίγουρα δανεικό».

Υπήρχαν ανάμεικτα μηνύματα από την διοίκηση του αγγλικού κλαμπ. Ο τεχνικός διευθυντής Πετρ Τσεχ είπε μέσα στον Ιούνιο πως «ο Λουκάκου θα έχει μια υπέροχη δεύτερη σεζόν στην Τσέλσι». Όπως αποδείχθηκε, ο Τσέχος ήταν παρελθόν από την ομάδα πριν φύγει ο Λουκάκου.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι κοντά στην κατάσταση που πιστεύουν ότι η προηγούμενη ιδιοκτησιακή και διοικητική δομή της Τσέλσι θα ήταν απρόθυμη να αφήσει τον παίκτη να φύγει. Το γεγονός ότι ο Λουκάκου αποχωρεί ευθύνεται στην προαναφερθείσα σχέση του Μπόελι με τη Roc Nation, αλλά και για την αίσθηση ότι η νέα ιδιοκτησία πρέπει να στηρίξει τον Τούχελ για να αναδιαμορφώσει την ομάδα.

Για την Ίντερ, αυτή δεν ήταν μια απλή συναλλαγή και ο Λουκάκου συμφώνησε να μειώσει τους μισθούς του για να ολοκληρωθεί η συμφωνία. Η Ίντερ έχει ήδη συμφωνήσει αυτό το καλοκαίρι να υπογράψει τον πρώην συμπαίκτη του Λουκάκου στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Χένρικ Μχιταριάν με ελεύθερη μεταγραφή όταν λήξει το συμβόλαιο του με τη Ρόμα, ενώ βρίσκεται επίσης σε συζητήσεις για την υπογραφή του Αργεντινού επιθετικού Πάουλο Ντιμπάλα.

Ο κεντρικός αμυντικός της Ίντερ, Μίλαν Σκρίνιαρ είναι βασικός στόχος για την Παρί Σεν Ζερμέν, κάτι που θα βοηθούσε στην αντιστάθμιση της οικονομικής επιβάρυνσης. Οι «Νερατζούρι» ανακοίνωσαν τον Οκτώβριο απώλειες 245,6 εκατομμυρίων ευρώ (210,7 εκατ. λίρες) για το έτος και έχουν δανειστεί 272 εκατομμύρια ευρώ. Οι τόκοι αυτού του δανείου είναι 12 τοις εκατό, δηλαδή οφείλουν επί του παρόντος 292 εκατ. ευρώ.

Ως εκ τούτου, μια αγορά του Λουκάκου στην Ίντερ δεν επρόκειτο ποτέ να συμβεί, αλλά ο Μπόελι συμμετείχε σε συζητήσεις για δανεισμό ή ανταλλαγή παικτών από τις αρχές Ιουνίου. Το άνοιγμα του Μπόελι να ανταλλάξει παίκτες έδειξε ότι μια συμφωνία θα μπορούσε να επιτευχθεί.

Η Ίντερ γνώριζε ότι είχε αβαντάζ, καθώς ο παίκτης ήθελε μόνο να επιστρέψει στο Μιλάνο και ότι τόσο ο Λουκάκου όσο και ο προπονητής του στην Τσέλσι είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ήταν καλύτερο να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Οι σύλλογοι πραγματοποίησαν μια σειρά τηλεδιασκέψεων, με την εναρκτήρια προσφορά των 5 εκατομμυρίων ευρώ να μην ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της Τσέλσι, η οποία ζητούσε 10 εκατομμύρια. Οι δύο πλευρές τελικά τα βρήκαν κάπου στη μέση.
Οι εξελίξεις έτρεξαν και στις 20 Ιουνίου μετά από μια σύσκεψη ανάμεσα στη διοίκηση και τον Ιντζάγκι. Μέσα σε 24 ώρες, ολοκληρώθηκε η συμφωνία με την Τσέλσι.

Ο Λουκάκου υπέφερε λόγω έλλειψης φόρμας και φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά τίποτα δεν προκάλεσε μεγαλύτερη ζημιά από ό,τι όταν έσπασε τη σιωπή του για να μιλήσει σε ιταλικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα χωρίς τη γνώση ή την άδεια του συλλόγου. Η συνέντευξη καταγράφηκε την ημέρα αφότου είχε την απογοήτευση που μπήκε ως αναπληρωματικός στην ισοπαλία 1-1 εντός έδρας με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις 28 Νοεμβρίου, αλλά μεταδόθηκε έναν μήνα αργότερα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Αν και ο πρωταρχικός στόχος της συζήτησης ήταν να κάνει ειρήνη με τους οπαδούς της Ίντερ που είχε αποχωρήσει λίγους μήνες νωρίτερα και οι οποίοι συνέχιζαν να επικρίνουν έντονα τον επιθετικό στα social media για την «προδοσία» του, κατέληξε στα πρωτοσέλιδα λέγοντας ότι ήταν απογοητευμένος στην Τσέλσι με τον Τούχελ.

Σε περίπτωση που κάποιος δεν το θυμάται, ο Λουκάκου είπε: «Δεν είμαι ευχαριστημένος με την κατάσταση και αυτό είναι φυσικό. Ο προπονητής αποφάσισε να παίξει διαφορετικό σύστημα και δεν πρέπει να τα παρατήσω. Πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά και να είμαι επαγγελματίας. Δεν είμαι ευχαριστημένος με την κατάσταση, αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσω. Ο προπονητής μπορεί να με βάζει να παίζω περισσότερο, αλλά πρέπει να σεβαστώ τις επιλογές που κάνει. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να συνεχίσω να δουλεύω και να περιμένω τη στιγμή μου».

Την 1η Ιανουαρίου, οι οπαδοί της Τσέλσι απόρησαν, μιας και στην ομαδική φωτογραφία δεν φαινόταν ο ίδιος τόσο καλά. Ο Λουκάκου ήταν αναστατωμένος, δεν μπορούσε να διαχειριστεί αυτό τον ντόρο.

Ο Τούχελ έκανε αμέσως γνωστή τη δυσαρέσκειά του. Ο Λουκάκου κόπηκε από τον μεγάλο εντός έδρας αγώνα με τη Λίβερπουλ, στις 2 Ιανουαρίου και του επιβλήθηκε επίσης πρόστιμο στους μισθούς των επόμενων δύο εβδομάδων. Είναι σημαντικό ότι ο προπονητής συζήτησε με ανώτερα μέλη της ομάδας, συμπεριλαμβανομένων των Ζορζίνιο, Θέσαρ Αθπιλικουέτα, Ενγκολό Καντέ και Αντόνιο Ρούντιγκερ, προτού πάρει την απόφαση να αφήσει τον παίκτη εκτός απέναντι στην ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ.

Με τη σειρά του, ο Λουκάκου ζήτησε ιδιωτικές και δημόσιες συγγνώμες. «Τώρα εναπόκειται σε εμένα να βεβαιωθώ ότι θα δείξω τη δέσμευσή μου 100%», είπε. Δεν ήταν η πιο πειστική επίδειξη λύπης... Έγινε πολλή συζήτηση εκείνη τη στιγμή που υπήρχε μια υπερβολική αντίδραση σε όσα είχε πει και έκανε ο Λουκάκου. Ο Τούχελ έκανε ό,τι μπορούσε για να διαχειριστεί και να υποβαθμίσει την οργή όταν ρωτήθηκε σχετικά σε συνεντεύξεις τύπου. «Δεν μας αρέσει γιατί φέρνει θόρυβο που δεν χρειαζόμαστε και δεν είναι χρήσιμο. Από την άλλη πλευρά, δεν θέλουμε να μεγαλώσουμε το θέμα. Είναι πολύ εύκολο να βγάλεις γραμμές εκτός πλαισίου, να συντομεύσεις γραμμές και να κάνεις πρωτοσέλιδα και αργότερα να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι τόσο κακό και ίσως όχι αυτό που εννοούσε».

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Τούχελ που προσπάθησε να υιοθετήσει μια μετρημένη και ισορροπημένη προσέγγιση μπροστά στα μέσα ενημέρωσης. Οι περισσότεροι προπονητές θα ήθελαν να «σκοτώσουν» μια ιστορία όπως αυτή όσο το δυνατόν γρηγορότερα, καθώς πρόκειται για μια αρνητική απόσπαση της προσοχής του ρόστερ.

Όμως πολλές πηγές είπαν στο Athletic ότι ήταν έξαλλος στα παρασκήνια. Κατά τη διάρκεια μιας από τις προπονήσεις ενόψει εκείνου του αγώνα με τη Λίβερπουλ τον Ιανουάριο, συγκέντρωσε όλους τους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο για να τονίσει τη σημασία του να μην δίνουν συνεντεύξεις εν αγνοία του συλλόγου.

Τo κλαμπ το διέψευσε, αλλά οι μυημένοι υποστηρίζουν ότι το έκανε και επισήμαναν πόσο άβολη ήταν η ομιλία, δεδομένου ότι ο Λουκάκου στεκόταν εκεί ανάμεσα σε όλους όσο μιλούσε ο Τούχελ. Ήταν αξιοσημείωτο ότι ο σύλλογος τάχθηκε με τον προπονητή του αυτή τη φορά. Προηγούμενοι προπονητές της Τσέλσι δέχθηκαν πίεση όταν υπήρξαν προβλήματα με έναν σταρ της ομάδας.

Η διοίκηση μπορούσε να δει ότι ο Τούχελ ήταν σοκαρισμένος από αυτό που είχε συμβεί. Ούτε αυτοί λάτρευαν την κατάσταση. Δεν βοήθησε το γεγονός ότι οι δύο άνδρες είχαν θετικές συζητήσεις για τη θέση του Λουκάκου στην ομάδα για μερικές εβδομάδες πριν μεταδοθεί τελικά η συνέντευξη. Οι εμφανίσεις του εναντίον της Άστον Βίλα και της Μπράιτον τον Δεκέμβριο, σκοράροντας και στα δύο παιχνίδια, έδωσαν περισσότερη αισιοδοξία. Αλλά μόλις ήρθαν στο φως οι απόψεις του Λουκάκου, όλη η καλή δουλειά ακυρώθηκε. Όπως είναι λογικό, η αρχική αντίδραση ήταν δυσπιστία και σύγχυση ως προς το από πού προήλθε.

Προς υπεράσπιση του Λουκάκου - και ο σύλλογος το έλαβε υπόψη του σε κάποιο βαθμό - ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση όταν έκανε τις δηλώσεις. Ένας τραυματισμός στον αστράγαλο που υπέστη εναντίον της Μάλμε στα μέσα Οκτωβρίου τον είχε αποκλείσει για πέντε εβδομάδες και, όπως είναι κατανοητό, υπήρχε κάποια απογοήτευση που δεν ξεκίνησε εναντίον της πρώην ομάδας του, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ένα μήνα αργότερα. Πιστεύεται επίσης ότι δυσκολευόταν στην εξωγηπεδική του ζωή, επομένως δεν ήταν στα... καλύτερα του την επόμενη μέρα όταν το Sky Italia έκανε μια ερώτηση σχετικά με τη ζωή στην Τσέλσι. Αλλά όπως εξηγήθηκε τότε, οι συμπαίκτες του Λουκάκου δεν είχαν ιδέα ότι σχεδίαζε να μιλήσει ή είχαν κάποια ένδειξη ότι ήταν δυσαρεστημένος.

Αυτό που ήρθε στο φως μέσα στους έξι μήνες από τότε είναι πόσο οι ενέργειες του Λουκάκου προκάλεσαν προβλήματα στην ομάδα. Η συντριπτική πλειονότητα όσων στα αποδυτήρια κέρδισαν τον τελικό του Champions League τον Μάιο του περασμένου έτους. Σύμφωνα με το Athletic υπήρξε έντονη αντίδραση από ορισμένους από τους παίκτες, επισημαίνοντας ότι ο Λουκάκου είχε μπει σε μια ομάδα πρωταθλητών Ευρώπης και η εντύπωση — ηθελημένα ή μη — σε κάποιους ότι ήταν καλύτερος από αυτούς. Ο Τούχελ βρέθηκε μέσα στη μέση και πήρε αποφάσεις για το τι ήταν καλύτερο για τη δυναμική και επέλεξε την ομάδα από ένα άτομο.

Ο Λουκάκου θέλει να είναι ένα επίκεντρο και να έχει αυτήν την άνευ όρων εμπιστοσύνη και υποστήριξη. Όσοι έχουν συνεργαστεί στενά μαζί του στο παρελθόν αισθάνονται ότι, ενώ απαιτεί έναν απαιτητικό προπονητή, χρειάζεται επίσης να νιώσει την εμπιστοσύνη και την αγάπη ενός μάνατζερ. Η δύναμη του δεσμού του με τον Αντόνιο Κόντε ήταν το κλειδί για την επιτυχία του για δύο χρόνια στην Ίντερ.

Αντί για υποστήριξη, μια πηγή κοντά στον παίκτη είπε ότι, δικαίως ή αδίκως, αμφέβαλλε κάθε φορά που εμφανιζόταν για την Τσέλσι.