Κρίστιαν Έρικσεν: Ένας μαχητής της ζωής δίνει «πνοή» στη Γιουνάιτεντ!

Κάπου εκεί εμφανίζεται ο Κρίστιαν Έρικσεν. Το απόγευμα της 12ης Ιουνίου του 2021 ο Δανός πέρασε, έστω και για λίγο, στην «άλλη πλευρά». Δισεκατομμύρια ζευγάρια μάτια ανά τον κόσμο τον παρακολουθούσαν να δίνει μια μάχη πολύ μεγαλύτερη από τον αθλητισμό, δισεκατομμύρια ανάσες είχαν κοπεί μαζί με την δική του.

Πέντε λεπτά. Αυτό ήταν το διάστημα που σύμφωνα με τον ίδιο δεν βρισκόταν μαζί μας. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα είχε συμβεί αν είχε παραμείνει «εκτός» έστω και για ένα δευτερόλεπτο παραπάνω. Ο Έρικσεν όμως κέρδισε αυτή τη μάχη με τον χρόνο, και έτσι μετά και τις -ιστορικές πια- φωτογραφίες που τον έδειχναν να έχει τις αισθήσεις του καθώς αποχωρούσε με το φορίο- όλος ο πλανήτης μπόρεσε να ανασάνει ξανά.

Μέσα στις εβδομάδες που ακολούθησαν εκείνο το επεισοδιακό απόγευμα στην Κοπεγχάγη έγινε γρήγορα σαφές ότι η ιστορία δεν θα τελείωνε εκεί. Στον Έρικσεν δεν αρκούσε η νίκη του στο χορτάρι του «Πάρκεν», δεν ήταν διατεθειμένος να συμβιβαστεί με μια ήρεμη καθημερινότητα απολαμβάνοντας την οικογένειά του για το υπόλοιπο της ζωής του. Ξεκίνησε να προπονείται μετά την τοποθέτηση του βηματοδότη και να μετρά αντίστροφα για την επιστροφή του στα γήπεδα.

Η ιταλική ποδοσφαιρική νομοθεσία δεν επέτρεψε την επιστροφή του στην Ίντερ και έτσι ο Έρικσεν γύρισε στο Λονδίνο και την Premier League για λογαριασμό της Μπρέντφορντ. Λιγότερες από 400 μέρες μετά το παρολίγον μοιραίο Δανία-Φινλανδία, ανακοινώθηκε σε ένα από τα κορυφαία ποδοσφαιρικά club του πλανήτη, την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μέσα σε 13 μήνες ο Έρικσεν νίκησε δύο φορές τον πλέον αμείλικτο αντίπαλο και ετοιμάζεται να γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του με τα χρώματα των Κόκκινων Διαβόλων.

Κατά τη διάρκεια της συνύπαρξής του με τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο στο βόρειο Λονδίνο για λογαριασμό της Τότεναμ, ο Έρικσεν λειτουργούσε σαν κλασικός επιτελικός μέσος. Παίζοντας πίσω από τον σέντερ φορ στο 4-2-3-1 του Αργεντίνου προπονητή, ήταν επιφορτισμένος τόσο με το καθήκον της συνολικής καθοδήγησης της επιθετικής λειτουργίας των «σπιρουνιών» όσο και με αυτό της δημιουργίας ευκαιριών με βασικό αποδέκτη τον Χάρι Κέιν. Παρά την τάση του να «τραβιέται» προς τα πλάγια ώστε να συμμετέχει σε συναργασίες μικρού χώρου με τους συμπαίκτες του, ο βασικός χώρος των ενεργειών του με τη μπάλα παρέμενε κεντρικά έξω από την μεγάλη περιοχή της αντίπαλης εστίας.

Η μετακίνησή του στο Μιλάνο για λογαριασμό της Ίντερ του Αντόνιο Κόντε έφερε και μια βασική μετατροπή στην θέση αλλά και τα ζητούμενα από τον Δανό χαφ. Ο Κόντε «κόλλησε» με το αγαπημένο του 3-5-2, χρησιμοποιώντας αρκετά συχνά τον Μαρτσέλο Μπρόζοβιτς στην θέση του επιτελικού μέσου πίσω από το δίδυμο Λαουτάρο Μαρτίνες-Ρομέλου Λουκάκου. Έτσι ο Έρικσεν «μοίρασε» τα λεπτά του ανάμεσα στην θέση «10» και σε αυτήν του κεντρικού χαφ, παίζοντας το 44% του χρόνου που βρέθηκε στο χορτάρι περισσότερο σαν «8άρι» συγκριτικά με το 42% που αγωνίστηκε ως επιτελικός μέσος, στην πορεία που έκαναν οι «νερατζούρι» προς το Σκουντέτο.

To δε δείγμα γραφής που άφησε στην Μπρέντφορντ παρότι δεν είναι μεγάλο (πρόλαβε να αγωνιστεί μόλις σε 11 ματς) υπέδειξε μια νέα μορφή αξιοποιήσής του από τον Τόμας Φρανκ. Ο συμπατριώτης του μάλιστα αποχωρήστηκε για χάρη του το 3-5-2 που χρησιμοποιούσε όλη τη χρονιά για το 4-3-3, ένα σύστημα που ο ίδιος θεωρούσε ότι θα μεγιστοποιήσει τα οφέλη που θα λάμβανε η Μπρέντφορντ από την παρουσία του Έρικσεν. Ως αριστερός εσωτερικός μέσος ανέλαβε τον ρόλο του deep-laying playmaker, απολαμβάνοντας την ευκαιρία να υποδέχεται την μπάλα χαμηλότερα στο γήπεδο και να ορίζει από εκεί το παιχνίδι των Λονδρέζων. Με 73.6 πάσες ανά 90 λεπτά ήταν ο κορυφαίος των «μελισσών» στην συγκεκριμένη στατιστική κατηγορία, ενώ παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε σε λιγότερο από το 1/3 των παιχνιδιών της Μπρέντφορντ στο πρωτάθλημα (11/38) πρόλαβε να φτιάξει αριθμό ευκαιριών μικρότερο μόνο από τρεις συμπαίκτες του! Όλα περνούσαν από τα πόδια του.

Και αν ο Έρικσεν έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι εξίσου καταλυτικός αγωνιζόμενος σε διαφορετικές θέσεις και αναλαμβάνοντας διαφορετικά καθήκοντα στον αγωνιστικό χώρο, το ερώτημα του πώς ακριβώς σκοπεύει να τον αξιοποιήσει η Γιουνάιτεντ παραμένει. Όλα συνηγορούν στο ότι ο Έρικ Τεν Χαγκ έχει στο μυαλό του έναν παρόμοιο ρόλο με αυτόν που είχε ο Δανός στην Μπρέντφορντ, έναν ρόλο δημιουργικού μέσου δηλαδή στα αριστερά του άξονα των «Κόκκινων Διαβόλων». Παρ' ότι ο πρώην τεχνικός του Άγιαξ θεωρητικά χρησιμοποίησε το 4-2-3-1 στην συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών του Αίαντα την περσινή σεζόν, η πραγματική εικόνα της διάταξης των ποδοσφαιριστών του στον αγωνιστικό χώρο ήταν συνήθως διαφορετική. Το «πάντρεμα» των Άλβαρες και Γκράφενμπεργκ στα αμυντικά χαφ ήταν προσχηματικό, αφού τις περισσότερες φορές ο σκληροτράχηλος Μεξικανός έμενε χαμηλότερα ώστε να επιτρέπει στον πολύ πιο «ντελικάτο» Ολλανδό να ξεδιπλώσει τις επιθετικές του αρετές κινούμενος στα μεσοδιαστήματα της αριστερής πτέρυγας του Άγιαξ, με την διάταξη τελικά να παρομοιάζει πολύ περισσότερο ένα κλασικό 4-3-3.

Στα χαρτιά, η συνύπαρξη του Έρικσεν με τον Μπρούνο Φερνάντες είτε σε 4-2-3-1 είτε σε 4-3-3 φαντάζει πολύ πιο ταιριαστή από αυτή που είχε ο Πορτογάλος με τον Πογκμπά. Ο Γάλλος δεν βρήκε ποτέ την απαιτούμενη χημεία με τον Φερνάντες, συχνά έκανε κατάχρηση ντρίπλας όσο και κατοχής και συνολικά δεν «κόλλησε» με κανέναν χαφ που αγωνίστηκε στο πλάι του όλη αυτή την εξαετία που παρέμεινε στο Ολντ Τράφορντ. Από την άλλη, όσο και αν ο Έρικσεν αποτελεί έναν πολύ πιο άμεσο και πράο ποδοσφαιριστή εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτηματικά για το κατά πόσο θα βρεθεί η απαιτούμενη ισορροπία με την ταυτόχρονη παρουσία του ίδιου και του Φερνάντες στον άξονα της Γιουνάιτεντ. Φαίνεται πιο λογικό τέτοια σχήματα να επιστρατεύονται από τον Τεν Χαγκ περισσότερο σε αγώνες απέναντι σε μικρομεσαίες ομάδες, ενώ στα ντέρμπι με το big-6 πιθανόν να δούμε πιο συντηρητικές επιλογές από τον Ολλανδό.

Ένα άλλο ζήτημα που θα κληθεί να λύσει ο νέος τεχνικός των «Κόκκινων Διαβόλων», τέλος, είναι η διαχείριση όλων αυτών των μέσων με παρόμοια χαρακτηριστικά που έχουν «στριμωχτεί» στο ρόστερ της Γιουνάιτεντ. Εκτός του Έρικσεν και του Φερνάντες, υπάρχει και ο Ντόνι Φαν Ντε Μπεκ που δεν κατάφερε να βρει τα πατήματά του ούτε ως δανεικός στην Έβερτον, έχει λόγους να είναι αισιόδοξος μετά την πρόσληψη του προπονητή που τον ανέδειξε στο Άμστερνταμ όμως είναι αμφίβολο πόσο θα βοηθηθεί από την απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται περίπου στα ίδια μέτρα με τον ίδιο. Ταυτόχρονα ο Φρένκι Ντε Γιονγκ που αποτελεί τον νο.1 μεταγραφικό στόχο της Γιουνάιτεντ αυτή τη στιγμή επίσης αρέσκεται στον ρόλο του δημιουργικού αμυντικού χαφ στο 4-2-3-1.

Το μόνο δεδομένο είναι ότι οι ποδοσφαιρικές αρετές του Έρικσεν παραμένουν ακμαίες. Το ολιγόμηνο πέρασμα του από την Μπρέντφορντ απέδειξει ότι παραμένει ένας χαρισματικός μέσος, ένας ποδοσφαιρικός «εγκέφαλος» που βρίσκεται ακόμα πολλά ένσημα πριν την σύνταξη. Στο δυτικό Λονδίνο ο Δανός ξεχώριζε «σαν τη μύγα μεσ' το γάλα», ήταν εμφανές ότι από την στιγμή που είναι καθ' όλα υγιής έχει θέση σε υψηλότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο.

Ακόμα και στο «Κομιούνιτι» όμως άφησε το αποτύπωμά του, πρόλαβε να μοιράσει τέσσερις ασσίστ, έκανε τους επιθετικούς που αγωνίζονταν μπροστά του πολύ καλύτερους. Τόνι, Ουισά και Εμπουεμό απελευθερώθηκαν και οι «Μέλισσες» σημείωσαν επτά νίκες στα δέκα ματς που ο Έρικσεν πήρε φανέλα βασικού. Κάτι αντίστοιχο θα χρειαστεί να κάνει και με τα χρώματα της νέας του ομάδας, αφού οι Διάβολοι αντιμετωπίζουν τεράστια επιθετικά προβλήματα (σκόραραν μόλις 57 φορές πέρσι στο πρωτάθλημα) που φυσικά θα ενταθούν αν λάβει σάρκα και οστά η αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ένα άλλο στοιχείο του παιχνιδού του Κρίστιαν Έρικσεν που θα υποδεχτεί με μεγάλη χαρά η Γιουνάιτεντ είναι η ικανότητά του στις στατικές φάσεις. Στην περσινή Premier League, η νέα ομάδα του κόουτς Τεν Χαγκ χρειαζόταν κατά μέσο όρο 36.4 τέτοιες φάσεις για να σκοράρει, λιγότερες μόνο από την Μπράιτον και τις Γουότφορντ, Νόριτς που υποβιβάστηκαν. Ο Έρικσεν από την άλλη ολοκλήρωσε την σεζόν στην κορυφή της λίστας των expected ασίστ ανά 90 λεπτά από στατικές φάσεις, δηλαδή ανά 90 λεπτά δημιουργούσε για τους συμπαίκτες του τις καλύτερες ευκαιρίες από στατικές φάσεις συγκριτικά με κάθε άλλον ποδοσφαιριστή στο πρωτάθλημα.

Τελικά, η Γιουνάιτεντ βάζει στο οπλοστάσιό της έναν παγκόσμιας κλάσης playmaker με ειδίκευση στην «σύνδεση» χαφ και επίθεσης, έναν ηγέτη της μεσαίας γραμμής που έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι εξίσου επιδραστικός από όλες τις θέσεις του άξονα. Η αξιοποίησή του από τον Έρικ Τεν Χαγκ και η αναζήτηση των ισορροπιών ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση για το ρόστερ του Ολλανδού προσδίδει στην προσεχή σεζόν της Premier League τεράστιο ενδιαφέρον.