Πώς είναι να έχεις πρόεδρο τον Ντένις Σρέντερ

Ο Κώστας Παπάζογλου περιγράφει στο Gazzetta τον Σρέντερ που βρήκε το καλοκαίρι του 2012 στην Μπραουνσβάιγκ: «Εκείνη την εποχή ο Σρέντερ ήταν ένας νεαρός και ταλαντούχος παίκτης. Το γεγονός ότι μέχρι τότε ήταν στο περιθώριο δεν είχε να κάνει με το ταλέντο και τις ικανότητές του που είναι αδιαμφισβήτητες αλλά κυρίως με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Όταν πήγαμε στην Μπραουνσβάιγκ το 2012 μαζί με τον κόουτς Φλεβαράκη, ο Ντένις δεν είχε κλείσει ακόμη τα 18. Τα έκλεισε στην προετοιμασία τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς. Προσπαθούσαν, λοιπόν να τον έχουν ενεργό, δίχως όμως να του δείχνουν ιδιαίτερη εμπιστοσύνη. Η προσέγγιση του προηγούμενη προπονητή ήταν εντελώς διαφορετική: "Θέλω να κερδίζω, έχω συγκεκριμένο πλάνο και δεν είναι προτεραιότητα μου να ασχοληθώ με έναν παίκτη που είναι ιδιαίτερος χαρακτήρας απλώς και μόνο επειδή υπάρχει μια πιθανότητα να εξελιχθεί στο μέλλον". Ήταν ίσως μια πρόκληση για εμάς. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τότε General Manager της Μπραουνσβάιγκ να μας προειδοποιεί: "Ο Ντένις είναι μεγάλο ταλέντο, μακάρι να καταφέρετε να τον προσαρμόσετε, αν και αυτή θα είναι μια πολύ δύσκολη αποστολή για σας"! Τέλος πάντων... Ένιωσε εμπιστοσύνη από εμάς, πήρε τον χρόνο που άξιζε να πάρει εκείνη τη στιγμή με βάση αυτό που έδινε στο παρκέ, ανεξαρτήτως της ηλικίας του. Έπαιξε και φυσικά, έκανε απευθείας το άλμα για το ΝΒΑ. Ήταν κάτι που πριν πάμε εκεί, δεν το περίμενε κανείς. Ενδεχομένως ούτε και ο ίδιος μπορούσε να το φανταστεί! Που γενικώς ο Σρέντερ είναι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Τα πράγματα εξελίχθηκαν φυσιολογικά».

Όσον αφορά την στάση των Γερμανών απέναντι στο μπάσκετ και το επίπεδο της Bundesliga, ανέφερε: «Οι Γερμανοί έχουν πολλά παιδιά που κάνουν καριέρα στο ΝΒΑ, μεταξύ αυτών ο ιδιοκτήτης μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά από το πρώτο πέρασμά μου από την Μπραουνσβάιγκ πως είχαν την τάση να μετατρέψουν τη λίγκα τους σε ένα μικρό ΝΒΑ. Αυτό δεν έχει αλλάξει. Η Bundesliga είναι κυρίως ψυχαγωγία, ή τουλάχιστον έτσι τη βλέπουν. Και στην τελική, έτσι πρέπει να είναι. Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει συγκεκριμένη γερμανική κουλτούρα στο μπάσκετ. Εκεί νομίζω πως "κολλάνε" λίγο. Όπως και στην αξιοποίηση των νεαρών παικτών που έχουν συνήθως έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο, αυτόν του ρολίστα, του αμυντικού ή του παιδιού που κάθεται στη γωνία και περιμένει να δει τι θα κάνουν οι Αμερικανοί και αναλόγως θα πράξει. Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος πηγαίνει στο γήπεδο και χαίρεται την ομάδα του. Η κυρίως κατεύθυνση είναι το ΝΒΑ. Επίσης, στο γερμανικό πρωτάθλημα υπάρχει τεχνοκρατία. Η ποιότητα εισάγεται, εντούτοις υπάρχει ένας τρομερά αναλυτικός προγραμματισμός σε επίπεδο ομάδων και λίγκας».

Η Μπραουνσβάιγκ συνεχίζει την προετοιμασία της ενόψει της ερχόμενης σεζόν και ο Κώστας Παπάζογλου εξηγεί το project και τη φιλοσοφία του Ντένις Σρέντερ που θέλει να δώσει στους νεαρούς Γερμανούς παίκτες την στήριξη που δεν πήρε εκείνος:

«Πέρσι η Μπραουνσβάιγκ τερμάτισε στη 13η θέση στην Bundesliga. Δεν είχαμε τόσο επιτυχημένη χρονιά, είναι αλήθεια. Την προηγούμενη χρονιά όμως ήμασταν ένατοι, όλοι μιλούσαν για την έκπληξη του πρωταθλήματος. Αυτό, λοιπόν που έχει στο μυαλό του ο Σρέντερ και θέλει να εφαρμόσει στην Μπραουνσβάιγκ είναι η ομάδα να διαθέτει 3-4 ξένους παίκτες (σ.σ. κάθε κλαμπ στην Bundesliga μπορεί να έχει μέχρι 6), όχι παραπάνω και να στηρίζεται κυρίως σε Γερμανούς. Οι γηγενείς θα είναι η πλειοψηφία και παράλληλα θα έχουν περισσότερες ευθύνες ώστε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Να μην είναι, δηλαδή παιδιά που θα κάθονται στην άκρη του πάγκου με συμπληρωματικό ρόλο. Αντίθετα, θα είναι εκείνοι που θα βγαίνουν μπροστά και θα σηκώνουν όλο το βάρος. Όταν επέστρεψα προ διετίας στην ομάδα και μού εξήγησαν το project, η αλήθεια είναι πως είχα τις αμφιβολίες μου καθώς δεν βρέθηκα σε ανάλογη κατάσταση στο παρελθόν. Πέρσι λειτούργησε σούπερ!

Η πρόκληση είναι μεγάλη, ο κόσμος βλέπει τους Γερμανούς να παίζουν και το χαίρεται. Αυτομάτως, λοιπόν το πρόσημο είναι θετικό όσον αφορά την αλληλεπίδραση με τους φιλάθλους. Υπάρχει μια γενικότερη ευφορία, είναι ένα διαφορετικό μοντέλο που προσπαθούμε να εφαρμόσουμε στην Bundesliga ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που θέλουν να μας "αντιγράψουν". Σε κάθε περίπτωση, το γερμανικό πρωτάθλημα προσφέρεται για κάτι τέτοιο, από την άποψη ότι οι Γερμανοί δεν λειτουργούν στις συνθήκες πίεσης που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Φυσικά, όλοι θέλουν να κερδίζουν. Εννοείται πως το ίδιο θέλουμε κι εμείς οι προπονητές. Στο τέλος της ημέρας όμως, αυτό που ενδιαφέρει τη διοίκηση είναι να βλέπει πρόοδο και αποτελέσματα. Είναι δίπλα μας, το μοντέλο λειτουργεί πραγματικά, ο Ντένις το υποστηρίζει εξ αρχής. Δεν έχει ξεχάσει τις δυσκολίες που βρήκε όταν ήταν μικρός και θέλει να βοηθήσει τους νεαρούς Γερμανούς παίκτες με αυτον τον τρόπο. Όσο είναι ιδιοκτήτης της ομάδας, το μοντέλο δεν νομίζω ότι πρόκειται να αλλάξει. Για παράδειγμα, φέτος πορευόμαστε μόνο με τρεις ξένους, έναν από την Ανγκόλα, έναν Αμερικανό και έναν Τσέχο. Έχουμε όμως πολύ καλούς γηγενείς σε ηλικίες 22, 23 και 24 ετών».

Πρόσθεσε, δε πως: «Ο Ντένις είναι ένα άτομο που ξέρει τι συμβαίνει στην ομάδα, ειδικά στα σοβαρά θέματα. Από την ώρα που τελειώνει τις υποχρεώσεις του στο ΝΒΑ, επιστρέφει στο Μπραουνσβάιγκ όπου μένει μέχρι να επιστρέψει στις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του εδώ, μιλάμε μαζί του κάθε μέρα αφού προπονείται είτε πριν από εμάς, είτε μετά από εμάς, κάποιες φορές παίρνει μέρος στις postseason προπονήσεις μας... Γενικώς, κάνει προπόνηση κάθε μέρα στο γήπεδο της ομάδας του, επομένως τον βλέπουμε συνέχεια. Είναι πολύ κοντά στην ομάδα, με φυσική παρουσία το καλοκαίρι αλλά και μέσα στην χρονιά, γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει».

Ο Έλληνας προπονητής κάνει στο Gazzetta τον απολογισμό των πεπραγμένων της εθνικής Γερμανίας στο EuroBasket και αναφέρεται στον προημιτελικό με την Ελλάδα: «Βλέπουμε μια ομάδα η οποία έχει ταλέντο. Ειδικά οι δυο κοντοί της, ο Σρέντερ και ο Μαοντό Λο μπορούν να κουβαλήσουν τη Γερμανία και το κάνουν με ιδιαίτερη επιτυχία. Συνεργάζονται καλά μαζί, ο ένας καλύπτει τον άλλον... Είδαμε επίσης τον Βάγκνερ να δίνει μεγάλη βοήθεια στο παιχνίδι. Αν και νεαρός σε ηλικία, ήταν ο x-factor της εθνικής ομάδας πριν από τον τραυματισμό του. Σε κάθε περίπτωση, ο Ντένις είναι ο ηγέτης της Γερμανίας, είναι εκείνος που θα βγει μπροστά και κάνει ένα πολύ καλό τουρνουά μέχρι στιγμής. Όσον αφορά τους ψηλούς της, ίσως να μην έχουν τόσο ταλέντο όσο οι περιφερειακοί αλλά βοηθούν πολύ στη λειτουργία της ομάδας. Σε γενικές γραμμές, η Γερμανία είναι επικίνδυνη, παίζει στην έδρα της και στα τελευταία παιχνίδια έδειξε ότι παίζει το καλύτερο μπάσκετ που μπορεί.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα το 4-1 στη φάση των ομίλων. Η Γερμανία έδειξε ότι μπορεί να πετύχει κάτι καλό στο ματς της πρεμιέρας με τη Γαλλία. Πρόκειται για ένα σύνολο που διαθέτει ισχυρούς χαρακτήρες, μια ομάδα που αποτελείται από παίκτες που όταν το παιχνίδι τούς πηγαίνει καλά, γίνονται πολύ επικίνδυνοι. Κοινώς, αν βρουν ρυθμό στη μέρα τους, αν δουν ότι τους πάει καλά το ματς, μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα σε κάθε αντίπαλο. Αν όμως αντιμετωπίσουν μια δυσκολία, θα αρχίσουν τα προβλήματα. Ό,τι συνέβη για παράδειγμα στο ματς με το Μαυροβούνιο, όταν έχασαν διαφορά 27 πόντων. Όπως η Ελλάδα, έτσι και η Γερμανία περίμενε αυτό το EuroBasket με μεγάλες προσδοκίες. Θεωρούν πως είναι η ευκαιρία τους να κάνουν κάτι καλό στην έδρα τους, με τη στήριξη του κόσμου και τον Ντένις παρόντα. Διαθέτουν ένα πολύ καλό ρόστερ και το προσεγγίζουν ως ευκαιρία για μετάλλιο.

Θεωρώ πως θα είναι ένα δύσκολο ματς ο προημιτελικός με την Ελλάδα. Έτσι, ακριβώς πρέπει να το προσεγγίσει η Εθνική. Ενδεχομένως οι φίλαθλοι να θεωρούν πως η Γερμανία είναι μια εύκολη αντίπαλος, ότι ο δρόμος είναι πια ανοιχτός για τα μετάλλια όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η Ελλάδα θα είναι αυτή που πρέπει να είναι, αυτό είναι δεδομένο όμως οι Γερμανοί είναι ένα πολύ επικίνδυνο σύνολο, με παίκτες που ξέρουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και μπορούν να σε "σκοτώσουν" στη μέρα τους.

Έχουν επίσης αρκετούς ρολίστες που αν βρουν την ευκαιρία, θα κάνουν τη ζημιά. Για παράδειγμα ο Νιλς Γκίφαϊ, σε μια καλή μέρα, θα βάλει πέντε τρίποντα. Το ίδιο και ο Αντρέας Ομπστ. Σίγουρα θα μπορούσαμε να έχουμε πιο δύσκολο αντίπαλο για να πάμε στον ημιτελικό, αλλά το ματς με τη Γερμανία δεν είναι από αυτά που πρέπει να θεωρεί κανείς δεδομένο ότι θα κερδίσει. Περιμένω ένα κλειστό παιχνίδι, με σχετικά χαμηλό σκορ. Όπως εμείς, έτσι και οι Γερμανοί στα τελευταία παιχνίδια βρήκαν ρυθμό, σκόραραν πολύ απ' έξω όμως σε ένα ματς που κρίνεται η πρόκριση στον ημιτελικό, πιστεύω πως οι ομάδες θα πάνε σε αυτό που θεωρούν ως πιο φυσικό παιχνίδι για εκείνες, δίνοντας έμφαση στο αμυντικό κομμάτι».

Twitter @Giannis_Stavr

Cover photo: Χρήστος Ζωίδης