Λάτσιο: Όταν οι «μαχητές» της Ρώμης σημάδεψαν τη χιλιετία

Ο Βιέρι είχε αγοραστεί από τον Κρανιότι για περίπου 16 εκατομμύρια λίρες μετά από μια εξαιρετική χρονιά με την Ατλέτικο Μαδρίτης και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998 στο οποίο τερμάτισε δεύτερος σκόρερ. Όπως πάντα, ο Βιέρι δεν μπόρεσε να μείνει στο ίδιο μέρος για περισσότερες από μία σεζόν και η Ίντερ ξόδεψε περίπου 30 εκατομμύρια λίρες, συμπεριλαμβανομένου του Ντιέγκο Σιμεόνε, για την απόκτηση του.

Εάν τα χρήματα που ελήφθησαν θεωρήθηκαν ως αποζημίωση αρκετή για να κατευνάσει τους φόβους που μπορεί να είχε ο Κρανιότι, είχε αρνητικό αντίκτυπο σε άλλα μέρη της ιταλικής κοινωνίας. Ο 25χρονος οπαδός, Έλιο Ντι Κριστοφάλο, δεν μπόρεσε να καταλάβει τη μεταγραφή, πέφτοντας κάτω από ένα τρένο έχοντας αφήσει ένα σημείωμα αυτοκτονίας που έλεγε: «Αντίο… Δεν ξέρω καν γιατί είμαι ακόμα ζωντανός. Η Λάτσιο πούλησε τον Βιέρι για 30 εκατομμύρια λίρες. Όλα αυτά τα χρήματα για έναν ποδοσφαιριστή, αλλά τα χρήματα δεν είναι το παν στη ζωή».

Η εφημερίδα του Βατικανού Osservatore Romano χαρακτήρισε τη μεταγραφή «αδίκημα κατά των φτωχών ανθρώπων». Υπήρχε σοβαρή αναταραχή για την κατάσταση του ποδοσφαίρου ως δύναμη μεγαλύτερη από την απλή ψυχαγωγία. Οι Ιταλοί έκαναν εσωτερικές ερωτήσεις για το ποδόσφαιρο, ένα παιχνίδι που θεωρούσαν όμορφο αλλά οι φιλοδοξίες του φαινόταν να είναι πολύ πέρα από αυτές των οπαδών που το ακολούθησαν.

Ο Κρανιότι επέμενε ανεξάρτητα, ξοδεύοντας πολλά χρήματα σε νέους παίκτες σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τις σκληρές πρόσφατες αναμνήσεις. Με τον σκληροτράχηλο αμυντικό χαφ Σιμεόνε να έχει ήδη φτάσει, ενώθηκαν και άλλοι Αργεντινοί από την Πάρμα, όπως οι Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν και Νέστορα Σενσίνι. Ο Βερόν είχε παίξει υπό τον Έρικσον στη Σαμπντόρια και ο Σενσίνι θα αναλάμβανε τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής που ήδη περιείχε τους Πάβελ Νέντβεντ, Ντέγιαν Στάνκοβιτς, Ματίας Αλμέιδα και Σέρχιο Κονσεϊσάο. Ο Έρικσον θα έβλεπε επίσης τις εντυπωσιακές επιλογές του να ενισχύονται με την απόκτηση του βετεράνου Φαμπρίτσιο Ραβανέλι και του Σιμόνε Ιντζάγκι, νεότερου αδερφού του Πίπο.

Με την ομάδα ενισχυμένη, η απουσία του Βιέρι έγινε λιγότερο αισθητή. Το πιο σημαντικό ήταν ότι το νέο αίμα δεν είχε βιώσει το τραυματικό φινάλε της Λάτσιο την προηγούμενη σεζόν, αναζωογονώντας έναν σύλλογο που πριν από λίγους μήνες είχε δει τις μεγαλύτερες πιθανότητες των τελευταίων χρόνων για έναν πολυπόθητο τίτλο να ξεφεύγουν μέσα από τα χέρια του. Όποια ένταση και αν παρέμενε, υπήρχε μια πρώιμη ευκαιρία να απελευθερωθεί στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Στο 35ο λεπτό της αναμέτρησης με τους πρωταθλητές Ευρώπης, ο Σάλας βγήκε σε θέση βολής μετά από μακρινή μπαλιά του Τζουζέπε Πανκάρο, κοντρόλαρε τη μπάλα με το στήθος, εκτέλεσε και έστειλε τη μπάλα κάτω από τον Ράιμοντ βαν ντερ Γκόουβ, σημειώνοντας το μοναδικό γκολ του αγώνα για να σφραγίσει το τρόπαιο για τη Λάτσιο. Μετά τον αγώνα, ο Άλεξ Φέργκιουσον επαίνεσε τους Λατσιάλι λέγοντας: «Νομίζω ότι θα κερδίσουν τη Serie A φέτος».

Ξεκινώντας τη νέα σεζόν συλλέγοντας ένα τόσο βαρύτιμο τρόπαιο και τέτοια βαρύτατα κομπλιμέντα φαινόταν να είναι απλώς ένα είδος τονωτικού, αφού η Λάτσιο έμεινε αήττητη στους τέσσερις πρώτους αγώνες πρωταθλήματος, κερδίζοντας τρεις, καθώς πλησίαζε το ντέρμπι με τη Μίλαν. Ο Βερόν ξεκίνησε βάζοντας τη Λάτσιο μπροστά με όμορφο τελείωμα με το δεξί, προτού ο Τζορτζ Γουεά ισοφαρίσει το σκορ μετά από εξαιρετική κούρσα και σέντρα του Σερζίνιο.

Δύο από τις πιο «εκφοβιστικές» παρουσίες της Λάτσιο συνδυάστηκαν για το δεύτερο γκολ, με τον Σιμεόνε να σκοράρει μετά από κόρνερ του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς. Ο Σάλας ήταν τότε έτοιμος να βάλει μια από τις κεφαλιές - σήμα κατατεθέν του για να κάνει το 3-1, αλλά, πριν από την ανάπαυλα του ημιχρόνου, ο Αντρέι Σεβτσένκο– η ακριβή μεταγραφή της Μίλαν – μείωσε το σκορ σε 3-2.

Μετά από ένα πρώτο ημίχρονο υπερβολικής επιθετικής έμπνευσης, το δεύτερο βρήκε τη Λάτσιο να δείχνει σημάδια πως δεν ήταν ακόμα προετοιμασμένη ψυχολογικά για έναν αγώνα τίτλου. Ο Μαρσεγιάνι ανέτρεψε τον Γουεά και ο Σεβτσένκο ισοφάρισε με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι. Στη συνέχεια, ο Ουκρανός σκόραρε ξανά και έδωσε στην ομάδα του το προβάδισμα για πρώτη φορά στο ματς.

Με τη Λάτσιο στα πρόθυρα του να πετάξει ένα δυνητικά κρίσιμο τρίποντο, ο Σάλας ήταν έτοιμος για άλλη μια φορά και έστειλε τη μπάλα στον ουρανό των διχτυών από πάσα του Βερόν. Η μάχη τους τελικά έληξε ισόπαλη 4-4. Ήταν ένας αγώνας αντίθετος με το παραδοσιακό ιταλικό στερεότυπο του ποδοσφαίρου με προτεραιότητα την ανασταλτική λειτουργία.

Ένα στερεότυπο που αποδείχτηκε πιο δύσκολο να κλονιστεί ήταν η ακροδεξιά εικόνα της Λάτσιο, που διαδόθηκε από τη συμπεριφορά των οπαδών της. Όταν η ομάδα συνάντησε τη Μπάρι, κάποιοι οπαδοί σήκωσαν ένα μεγάλο πανό που έγραφε: «Onore Alla Tigre Arkan» («Τιμή στον Τίγρη Αρκάν»), προς τιμήν του τότε πρόσφατα δολοφονηθέντος Σέρβου εγκληματία πολέμου, Ζέλικο Ραζνάτοβιτς.

Στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι τους, κόντρα στην Πάρμα, οι αντίπαλοι Λιλιάν Τουράμ, Ουσμάν Ντάμπο και Σάλιου Λασίσι δέχθηκαν ρατσιστική κακοποίηση. Το ποδόσφαιρο μπορεί να ήταν πιο διασκεδαστικό, αλλά εκτός γηπέδου η αποκρουστική συμπεριφορά ορισμένων οπαδών συνέχισε να βλάπτει τον σύλλογο στα μάτια πολλών. Ο Κρανιότι απομακρύνθηκε από τέτοιες συμπεριφορές, επιτιθέμενος δημόσια στους υπεύθυνους, αλλά η ζημιά έγινε.

Η Λάτσιο συνέχισε να χάνει έδαφος στο πρωτάθλημα, αλλά η ήττα από τη Βερόνα την άφησε εννέα βαθμούς πίσω από τη Γιουβέντους του Κάρλο Αντσελότι στα τέλη Μαρτίου. Με μόλις οκτώ παιχνίδια να απομένουν, ήταν δύσκολο να καλύψουν τη διαφορά οι παίκτες του Κρανιότι. Μετά τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Ο Σεβτσένκο με δυο γκολ έκοψε τρεις βαθμούς από τη Γιουβέντους στο ντέρμπι με τη Μίλαν. Την επόμενη μέρα, η Λάτσιο αντιμετώπισε τη Ρόμα.

Έχοντας χάσει το πρώτο Derby della Capitale με 4-1 νωρίτερα στη σεζόν, υπήρχε πραγματικός λόγος ανησυχίας, ειδικά μετά από εκείνη την ήττα σοκ από τη Βερόνα. Τα πρώτα σημάδια δεν ήταν πολλά υποσχόμενα, καθώς ο Βιντσέτζο Μοντέλα χτύπησε μέσα σε τρία λεπτά για να δώσει το προβάδισμα στη Ρόμα.

Το υπόλοιπο πρώτο ημίχρονο ήταν καταιγιστικό. Ο Νέντβεντ έμεινε να βράζει όταν του αρνήθηκαν ένα καθαρό πέναλτι, προτού φέρει την ισοφάριση. Λίγα λεπτά αργότερα ο Βερόν έκανε μια εκπληκτική εκτέλεση φάουλ για να βάλει τη Λάτσιο μπροστά. Η τελειότητα και η ακρίβεια είχε θριαμβεύσει έναντι της σκληρότητας, αλλά μόνο για μια σύντομη στιγμή.

Ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ της Ρόμα, Καφού, μεταφέρθηκε με φορείο, αφού τον έριξαν δύο παίκτες της Λάτσιο. Ο Βίνσεντ Καντέλα χτύπησε τον Κονσεϊσάο στις... κάτω περιοχές. Ο Αλμέιδα άρπαξε τον Μάρκο Ντελβέτσιο από το πρόσωπο. Η Λάτσιο επέζησε από τις βίαιες δοκιμασίες του πρώτου ημιχρόνου και άντεξε ένα τεταμένο δεύτερο μέρος για να πανηγυρίσει μια κρίσιμη νίκη, μειώνοντας τη διαφορά της από τη Γιουβέντους στους έξι βαθμούς.

Μια εβδομάδα αργότερα η Λάτσιο είχε την ευκαιρία να μειώσει ακόμα περισσότερο την απόσταση από την κορυφή, καθώς συνάντησε τους ανταγωνιστές της στο Stadio Delle Alpi. Τόσο ο Έρικσον όσο και ο Αντσελότι φάνηκαν κάπως προβληματισμένοι. Παρά τις εξαιρετικές προσπάθειες των Ζινεντίν Ζιντάν, Έντγκαρ Νταβίντς και Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, η Γιουβέντους δεν μπόρεσε να παραβιάσει την άμυνα της Λάτσιο. Στη συνέχεια, ο χαφ της Γιούβε, Τσίρο Φεράρα, αποβλήθηκε πριν ο Σιμεόνε βάλει το νικητήριο γκολ με κεφαλιά.

Και οι δύο ομάδες κέρδισαν τους επόμενους αγώνες τους, αλλά στη συνέχεια η Λάτσιο ήρθε ισόπαλη με 3-3 εκτός έδρας με τη Φιορεντίνα. Και πάλι η Γιουβέντους είχε το μομέντουμ.

Με τρεις αγώνες να απομένουν, η Γιουβέντους είχε πλεονέκτημα πέντε πόντων. Ήταν μαθηματικά δυνατό αλλά παράλογο. Η Γηραιά Κυρία ήταν οι επιδέξιοι τεχνίτες του ιταλικού ποδοσφαίρου, γνωστοί για την ικανότητά τους να κερδίζουν νίκες και πρωταθλήματα με κάθε μέσο. Η ιστορική τους ανωτερότητα φάνηκε στην τεράστια συλλογή τίτλων τους στη Serie A: είχαν 25 και η Λάτσιο μόλις ένα.

Οι πιθανότητες ήταν στοιβαγμένες απέναντι στους Biancocelesti, αλλά η Γιουβέντους «κατάφερε» να χάσει από τη Βερόνα. Η ήττα με 2-0 στο Bentegodi ήταν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που κήρυξε την κούρσα του τίτλου ξανά ανοιχτή. Η Λάτσιο προσπάθησε απεγνωσμένα να επιστρέψει σε κοντινή απόσταση, αλλά ο Κρανιότι σύντομα αρρώστησε για άλλη μια φορά.

Την προτελευταία αγωνιστική η Γιουβέντους προηγήθηκε εντός έδρας της Πάρμα με 1-0, μετά τον χρόνο των καθυστερήσεων. Αυτό ήταν μέχρι που ο Φάμπιο Καναβάρο βγήκε μπροστά και ισοφάρισε. Ωστόσο, ο διαιτητής εκείνη την ημέρα, Μάσιμο Ντε Σάντις, είχε άλλες ιδέες και απέρριψε το γκολ για λόγους που ήταν τουλάχιστον σαθροί με πολλούς να κάνουν λόγο για διαφθορά. Τέτοιοι ισχυρισμοί δεν ήταν νέοι για το ιταλικό ποδόσφαιρο ή τη Γιουβέντους. Το μέγεθος του συλλόγου είναι επιβλητικό, αλλά μεγάλο μέρος των τροπαίων είναι θαμπό από μια γκριζωπή απόχρωση, χρωματισμένη από πιθανές παρανομίες.

Η εκ των υστέρων όραση είναι ένα υπέροχο πράγμα και με το πλεονέκτημά της τώρα γνωρίζουμε για τη σκιώδη λειτουργία του Λουτσιάνο Μότζι, του τότε γενικού διευθυντή της Γιουβέντους. Ακόμη και πριν από το σκάνδαλο Calciopoli του 2006, οι υποψίες παρέμεναν.

Ο Κρανιότι διαμαρτυρήθηκε, υποστηρίζοντας ότι «το ποδόσφαιρό μας πρέπει να ξαναχτιστεί πλήρως. Όλοι είδαν τι συνέβη στο Τορίνο και κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν επιτρεπόταν αυτό το γκολ. Δεν ξέρω γιατί το ακύρωσε ο διαιτητής. Η Λάτσιο αξίζει τον τίτλο του πρωταθλήματος, τόσο ηθικά όσο και για το ποδόσφαιρο μας».

Η Λάτσιο ήταν δύο βαθμούς πίσω, κάθε ελπίδα αμαυρώθηκε από το γεγονός ότι η Γιουβέντους αντιμετώπιζε την Περούτζια την τελευταία αγωνιστική. Η Περούτζια ήταν ασφαλής από τον υποβιβασμό. Δεν υπήρχε εφικτός τρόπος να γιόρταζαν εκείνο το Σαββατοκύριακο ο Κρανιότι, ο Σβεν και εκείνοι οι οπαδοί που φορούσαν τα μπλε του ουρανού στις εξέδρες.

Ξεπερνώντας τη Ρετζίνα με 3-0, οι οπαδοί της Λάτσιο στράφηκαν ανήσυχοι στο Stadio Renato Curi, με παρακλητικά βλέμματα παντού. Ο αγώνας της Γιουβέντους με την Περούτζια είχε καθυστερήσει 80 λεπτά λόγω βροχής, αλλά το σόου τελικά συνεχίστηκε και, στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, η Περούτζια σκόραρε. Μια ελπιδοφόρα μπαλιά μέσα στη μεγάλη περιοχή δεν απομακρύνθηκε σωστά και έπεσε στον 33χρονο σέντερ μπακ Αλεσάντρο Καλόρι, ο οποίος έλεγξε με το στήθος και το γόνατό του πριν ρίξει βολέ στην κάτω αριστερή γωνία. Η Γιουβέντους, όσο προσπάθησε, δεν μπόρεσε να ισοφαρίσει. Κάπως έτσι, το σκουντέτο ήταν της Λάτσιο.

Ήταν ο καλύτερος τρόπος για να τελειώσει η σεζόν, όσο χαοτικό κι αν ήταν. Οι οπαδοί της Λάτσιο συρρέουν στον αγωνιστικό χώρο στο Stadio Olimpico, ανοίγοντας μια βαλβίδα συναισθηματικής ενέργειας που είχε κλειστεί για 12 μήνες και τερματίζοντας μια αναμονή που διήρκεσε πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα. Τελικά, ο Έρικσον μπόρεσε να φουσκώσει τα μάγουλά του με ευχαρίστηση και να χαμογελάσει.

Η Λάτσιο εξασφάλισε επίσης το Κύπελλο Ιταλίας και ο σύλλογος κέρδισε το πρώτο και τελευταίο νταμπλ της ιστορίας του. Όμως, σε λίγο, οι συνέπειες των δαπανών του Κρανιότι θα έκαναν την εμφάνιση τους. Ο Έρικσον δέχτηκε τη δουλειά στην εθνική ομάδα της Αγγλίας το 2001, ο Αλεσάντρο Νέστα έφυγε για το Μιλάνο, ο Βερόν ξεκίνησε μια άτυχη παραμονή στην Αγγλία με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο Νέντβεντ έφυγε για τη Γιουβέντους.

Αυτή η νίκη την τελευταία αγωνιστική δεν θα μπορούσε να επαναληφθεί στα επόμενα χρόνια, αλλά ήταν και παραμένει εμβληματική. Ήταν η ιστορία μιας ομάδας που δεν... μπορούσε να θριαμβεύσει, αλλά το έκανε ούτως ή άλλως και τελείωσε μια οδυνηρή μακρά αναμονή.

• Πάρμα 1998-1999

• Άγιαξ 1994-1995