Ρόναλντ Γκόμεζ στο Gazzetta: «Με ήθελε ο Ολυμπιακός, αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν "πατέρας" του ΟΦΗ»

Πώς ξεκίνησες το ποδόσφαιρο και σε τι ηλικία;

«Θυμάμαι πως ήμουν περίπου 16 ετών όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο. Τότε γράφτηκα σε μία ομάδα που λέγεται Αλαουελένσε, όπου και έκανα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα. Είναι μία από τις δύο μεγάλες ομάδες στη Κόστα Ρίκα και επειδή είχα ξεκινήσει το ποδόσφαιρο σε αυτή την ηλικία, αποφάσισαν να με δώσουν δανεικό σε έναν σύλλογο που λέγεται Καρμελίτα. Εκεί έπαιξα για έναν χρόνο, σκόραρα 12 γκολ και έτσι με ζήτησαν πίσω στην Αλαχουελένσε όπου έμεινα για δύο χρόνια. Είχα βάλει συνολικά 27 γκολ πριν φύγω και έτσι ήρθε η πρόταση για Ευρώπη».

Πώς ένιωσες όταν σου προέκυψε η πρόταση για την Ισπανία;

«Ηταν δύσκολη απόφαση γιατί ήμουν μικρός σε ηλικία. Ήμουν μόνο 21 ετών και δεν είχα παίξει ποτέ εκτός Κόστα Ρίκα. Το ποδόσφαιρο ήταν δύσκολο και διαφορετικό καθώς ήταν πιο γρήγορο, πιο σκληρό και δυσκολεύτηκα στην αρχή να προσαρμοστώ. Στην πρώτη μου σεζόν είχα βάλει και επτά γκολ, αλλά μετά πήγα δανεικός στην Έρκουλες όπου και εκεί τα πήγα πολύ καλά. Είχαμε, όμως, ένα θέμα με το συμβόλαιο, έφυγα για Γουατεμάλα στη Μουνισιπάλ όπου έκατσα για έξι μήνες και μετά ήρθε ο ΟΦΗ».

Τον είχες ακουστά τον ΟΦΗ; Πώς υπέγραψες εκεί;

«Όχι, δεν τον ήξερα καθόλου τον ΟΦΗ τότε, αλλά αυτός που με πήγε εκεί (ένας μάνατζερ από Ουρουγουάη) μού είπε πως πρόκειται για μία πολύ καλή ομάδα και με πολύ καλό προπονητή, πολύ καλό γήπεδο και ωραία πόλη. Έτσι πείστηκα να πάω να το δοκιμάσω και ταξίδεψα στην Ολλανδία όπου έκανε προετοιμασία ο ΟΦΗ. Εκεί, παρότι μου είχαν πει ότι θα υπέγραφα συμβόλαιο, εν τέλει στην ομάδα ήθελαν να με δοκιμάσουν πρώτα. Έτσι έπαιξα τρία φιλικά για να τους δείξω αν αξίζω να μείνω. Σε αυτά είχα βάλει δύο γκολ αλλά και πάλι μου είπαν από τον ΟΦΗ να παίξω κι άλλα ματς για να «κερδίσω» το συμβόλαιο. Τότε ήταν που αντέδρασα».

Πώς αντέδρασες σε όλο αυτό;

«Εγώ είχα συμβόλαιο με τη Μουνισιπάλ στη Γουατεμάλα και εκείνο το βράδυ, μετά το τρίτο φιλικό, ήμουν έτοιμος να φύγω για να γυρίσω πίσω. Και τότε ήταν που με φώναξαν για να υπογράψουμε. Με λίγα λόγια, αν δεν μου έκαναν πρόταση για το συμβόλαιο εκείνη τη μέρα, δεν θα είχα παίξει ποτέ στον ΟΦΗ».

Ήταν εύκολη ή δύσκολη απόφαση να υπογράψεις;

«Ήταν πολύ εύκολο, παρά τα όσα έγιναν. Μπορεί το συμβόλαιο να μην ήταν το... τρελό αλλά είχε καλά λεφτά για το επίπεδο της ομάδας. Ο πρόεδρος του ΟΦΗ με βοηθούσε πάρα πολύ και γενικά οι συμπαίκτες μου με βοήθησαν να προσαρμοστώ άμεσα στα νέα δεδομένα».

Ποιες ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από το ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι δυνατό, γρήγορο και τα γήπεδα ήταν πολύ καλά. Μου άρεσε πολύ ο ΟΦΗ σαν ομάδα, γι' αυτό πιστεύω πως τα πήγα και τόσο καλά. Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων που με έκαναν να έχω τέτοιες επιδόσεις».

Ποιο γκολ θυμάσαι πιο έντονα μέχρι σήμερα και γιατί;

«Η αλήθεια είναι πως έβαλα πολλά γκολ με τον ΟΦΗ και δεν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω κάποιο. Ίσως αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν στα μπαράζ με τον ΠΑΣ Γιάννινα, που κρινόταν η παραμονή στη Superleague. Εκεί είχα βάλει δύο γκολ και το πρώτο ήταν φοβερό! Ήμουν πολύ ευχαριστημένος γιατί μείναμε στη μεγάλη κατηγορία και πετύχαμε τον στόχο μας».

Μετά την πρώτη σου σεζόν στην Ελλάδα, είχες προτάσεις από μεγαλύτερες ομάδες;

«Ναι, ναι είχα προτάσεις από τις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας και όντως με ήθελαν, όμως στην πρώτη μας χρονιά πήγαμε πολύ καλά στον ΟΦΗ και βγήκαμε Ευρώπη. Έτσι, η ομάδα δεν ήθελε να με πουλήσει με τίποτα. Θυμάμαι πως είχε έρθει στην Ελλάδα ο Ρόναλντ Κούμαν όταν ήταν στη Φίτεσε, με είδε, με ζήτησε, αλλά ο ΟΦΗ δεν δέχθηκε να με δώσει. Υπήρχε διαφορά στο οικονομικό ουσιαστικά. Επίσης, με ήθελε ο Ολυμπιακός, αλλά δεν μπορούσα να πάω λόγω της κόντρας με τον Παναθηναϊκό. Ξέρεις, ο Παναθηναϊκός και ο ΟΦΗ ήταν αρκετά κοντά σαν ομάδες. Δηλαδή ο Παναθηναϊκός ήταν ο... πατέρας του ΟΦΗ. Από εκεί και πέρα είχα προτάσεις από τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον Άρη».

Είχες φτάσει πολύ κοντά σε κάποια από αυτές;

«Ναι είχα φτάσει πάρα πολύ κοντά σε Παναθηναϊκό και Φίτεσε, αλλά ο ΟΦΗ ζητούσε έξι εκατ. δολάρια για εμένα και οι ομάδες έδιναν μέχρι δύο εκατ. δολάρια νομίζω. Ήθελαν να μείνω στον ΟΦΗ γιατί ήμουν απαραίτητος για εκείνους».

Αν ο ΟΦΗ δεχόταν τις προτάσεις, σε ποια θα ήθελες εσύ να παίξεις;

«Ήθελα πάρα πολύ να παίξω στον Παναθηναϊκό. Ήταν τεράστια ομάδα τότε. Έπαιζε στο Champions League με μεγάλες ομάδες και είχε και τρομερούς ποδοσφαιριστές, τους οποίους θαύμαζα πάρα πολύ».

Ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος που αντιμετώπισες;

«Θα έλεγα Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, αλλά και ο ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα. Ήταν πολύ δύσκολα με αυτές τις ομάδες, αλλά γενικά όλα τα παιχνίδια ήταν δύσκολα, εκτός έδρας ειδικά. Και όλες οι ομάδες είχαν δύσκολους αμυντικούς».

Ποιος παίκτης σε εντυπωσίασε περισσότερο;

«Σαν παίκτης μου άρεσε πολύ ο Λυμπερόπουλος. Ήταν πολύ καλός με εξαιρετικό μυαλό. Ήταν γρήγορος στις κινήσεις, ήξερε που πρέπει να δώσει την μπάλα, έβαζε και γκολ».

Τι είχε συμβεί και αποχώρησες από τον ΟΦΗ;

«Κοίτα, ήταν μία πολύ δύσκολη στιγμή η αποχώρησή μου. Παρότι είχα παίξει και σε άλλες ομάδες μέχρι τότε, η αποχώρησή μου από τον ΟΦΗ ήταν η δυσκολότερη. Δεν ήθελα να φύγω ποτέ από τον ΟΦΗ. Ήταν ο κόσμος, η πόλη και όλα στην ομάδα που με κρατούσαν. Εγώ ήμουν τραυματίας τότε. Είχα πρόβλημα στο γόνατο και χρειάστηκε να φύγω για τις ΗΠΑ για να κάνω χειρουργείο. Έμεινα σχεδόν ένα χρόνο έξω και δεν πήγε καλά η θεραπεία για το γόνατο. Έφυγα για έξι μήνες σε μία ομάδα στο Κουβέιτ, επειδή το ποδόσφαιρο ήταν πολύ δυνατό ώστε να μπορέσω να επιστρέψω καλύτερα. Όμως το κεφάλαιο για την Ελλάδα είχε κλείσει».

Για τον Ευγένιο Γκέραρντ τι θυμάσαι; Πώς ήταν ως προπονητής και χαρακτήρας;

«Ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ στην καριέρα μου. Φοβερός άνθρωπος, καλός κόουτς και σε κάθε παιχνίδι μου ζητούσε να βάζω γκολ. Όταν μου το έλεγε, πάντα έβαζα. Ήξερε τους πάντες και ό,τι με συμβούλευε έβγαινε και στο παιχνίδι. Από την άλλη ήταν σαν πατέρας μου. Από την πρώτη στιγμή που πήγα στον ΟΦΗ είχαμε τέτοια σχέση».

Στο UEFA Cup είχατε αποκλειστεί από την Σλάβια Πράγας. Τι θυμάσαι από τότε; Θα μπορούσατε να έχετε προκριθεί;

«Ήταν δύο πολύ ωραία παιχνίδια αλλά ήταν δύσκολα. Η Σλάβια Πράγας είχε μία πολύ καλή και σκληρή ομάδα. Θα μπορούσαμε να τους περάσουμε αλλά δεν εκμεταλλεύτηκαμε την πολύ καλή εμφάνιση που κάναμε εντός έδρας στην Κρήτη. Στην Τσεχία ήταν πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα και πρόλαβαν αυτοί να πάρουν σκορ πρόκρισης γρήγορα».

Θυμάσαι κάποια ιδιαίτερη ιστορία από τότε που ήσουν στον ΟΦΗ;

«Δεν έχω και πολλές ιστορίες από τον ΟΦΗ γιατί ήμουν προπόνηση-σπίτι, σπίτι-προπόνηση. Δεν έβγαινα έξω σχεδόν ποτέ. Δεν ήθελα να πηγαίνω για καφέ ή φαγητό. Μόνο με τους συμπαίκτες μου θυμάμαι κάτι. Χρειάστηκα δύο μήνες για να μάθω τη γλώσσα. Τότε ο Γκέραρντ μου είπε πως πρέπει να πάω με την παρέα των Ελλήνων για να μάθω. Του έλεγα πως δεν μπορώ να μιλήσω ελληνικά και μου ζητούσε να μάθω. Έτσι έμαθα ελληνικά. Και μόλις πήγα μου ζήτησε να μην είμαι με τον Πέτρο Μαρινάκη γιατί εκείνος μιλούσε και ισπανικά και ήταν λογικό να μιλάμε είτε στη γλώσσα μου, είτε αγγλικά. Ο Γκέραρντ μου ζήτησε να μιλάω πιο πολύ ελληνικά».

Με ποιον συμπαίκτη σου από τότε είχες έρθεις πιο κοντά;

«Με όλους τους συμπαίκτες μου, με βοήθησαν και τα πήγαινα πολύ καλά. Αλλά θα έλεγα πως με τον Νιόπλια δέθηκα περισσότερο. Μιλάγαμε περισσότερο, με βοηθούσε στο γήπεδο και κάθε μέρα ήμασταν σε επαφές. Με στήριξε και γενικά είχαμε αναπτύξει φιλία».

Δυσκολεύτηκες να μάθεις ελληνικά;

«Δεν ήταν τόσο δύσκολο γιατί όλοι μιλούσαν ελληνικά τότε. Τα έμαθα σε λίγους μήνες και άρχισα να καταλαβάινω πολλά στη γλώσσα».

Υπήρχε κάποια ελληνική λέξη που δυσκολεύτηκες περισσότερο να μάθεις;

«Δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη, αλλά το θέμα το είχα με τους γιατρούς. Για το πρόβλημα στο γόνατο δεν καταλάβαινα τίποτα όταν μου τα έλεγαν. Εκεί ήταν δύσκολα όσα μου έλεγαν. Όμως ο γιατρός του ΟΦΗ ήταν φοβερός. Με είχε βοηθήσει πολύ με το γόνατο».

Είχες ποτέ πρόταση να επιστρέψεις στην Ελλάδα;

«Όχι, δεν είχα και δεν ψάχτηκα και εγώ γιατί από εκεί και πέρα πήγα στο Μεξικό, στην Κόστα Ρίκα και την Κύπρο με καλά λεφτά. Επίσης ήξερα πως το επίπεδο στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο και δεν ήθελα να μην μπορώ να παίξω όπως στην πρώτη μου θητεία, στον ΟΦΗ. Είχα μεγαλώσει και σε ηλικία οπότε δεν ήθελα να γυρίσω. Δεν είχα και προτάσεις βέβαια».

Εχεις πάει δύο φορές σε Μουντιάλ. Πώς ήταν η εμπειρία;

«Κοίτα, αρχικά το 2002, είχαμε πάει Κορέα-Ιαπωνία που ήταν η διοργάνωση και είχαμε μία πάρα πολύ καλή ομάδα με εξαιρετικούς παίκτες και κάναμε καλό Μουντιάλ. Κερδίσαμε 2-0 την Κίνα, ήρθαμε 1-1 με την Τουρκία και χάσαμε μόνο από την Βραζιλία που το κατέκτησε, αλλά ήταν φοβερό παιχνίδι. Έβαλα δύο γκολ συνολικά και ήταν ένα καταπληκτικό Μουντιάλ. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να περάσουμε τον όμιλο για ένα γκολ και μας στεναχώρησε αυτό.

Στο Μουντιάλ του 2006 δεν ήταν το ίδιο βέβαια. Δεν είχαμε την ίδια ομάδα και φάνηκε από τα αποτελέσματα. Χάσαμε 4-2 από τη Γερμανία στην αρχή, 3-0 από το Εκουαδόρ και 2-1 από την Πολωνία. Δεν ήμασταν καλή ομάδα όπως το 2002 και δεν μου άρεσε το συγκεκριμένο Μουντιάλ γιατί δεν μπορέσαμε να κάνουμε απολύτως τίποτα».

Τι θυμάσαι πιο έντονα από τα Μουντιάλ που έπαιξες;

«Από το 2002 θυμάμαι την ατμόσφαιρα με Βραζιλία και Τουρκία. Μπορούσαμε να πάμε ακόμα πιο μακριά και δεν τα καταφέραμε. Αλλά είχαμε παίξει πραγματικά πολύ καλά. Δεν θα ξεχάσω τις εμφανίσεις που κάναμε».

Πώς αποφάσισες να γίνεις προπονητής;

«Όταν ήμουν στο ΑΠΟΕΛ πήγα σε σχολή προπονητικής για UEFA B'. Από εκεί μου έκανε το κλικ για να γίνω προπονητής. Όταν επέστρεψα στην Κόστα Ρίκα για να τελειώσω την καριέρα μου, με πλησίασε η Καρμελίτα. Ήταν η ομάδα που είχα παίξει στην αρχή και με ζήτησε για προπονητή. Δέχθηκα να πάω. Έμεινα για ένα χρόνο εκεί και κέρδισα το να πάω σε μία μεγαλύτερη ομάδα πριν πάρω την απόφαση για Γουατεμάλα. Στη χώρα έμεινα για πέντε χρόνια σχεδόν».

Πώς ένιωσες όταν σε ζήτησε η εθνική της Κόστα Ρίκα για βοηθό προπονητή;

«Όταν ήρθα στην Κόστα Ρίκα για διακοπές, τότε, με πήραν τηλέφωνο από την Ομοσπονδία και με ζήτησαν ως βοηθό προπονητή του Σουάρες. Φυσικά και δέχθηκα να πάω και παρότι δεν πήγε καλά ο πρώτος γύρος, στον δεύτερο τα πήγαμε φανταστικά. Πήραμε τους 19 από τους 21 βαθμούς».

Στην Εθνική ομάδα υπάρχει και ο Τζόελ Κάμπελ που είχε αγωνιστεί στον Ολυμπιακό. Είχες μιλήσει μαζί του πριν έρθει στην Ελλάδα;

«Ναι, ναι είχαμε μιλήσει. Με λέει «παιχτάρα» όποτε με βλέπει γιατί είναι η μόνη ελληνική λέξη που έμαθε. Του είχα πει να πάει στον Ολυμπιακό γιατί είναι σαν την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτης, ότι είναι μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Εκείνος δεν ήξερε που να πάει τότε και τελικά πήγε στον Ολυμπιακό».

Έμεινε στον Ολυμπιακό για ένα χρόνο πριν γυρίσει στην Άρσεναλ. Θεωρείς πως ήταν σωστή απόφαση;

«Μετά από ένα χρόνο που ήταν στην Ελλάδα, έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Έτσι, έπρεπε να μείνει για ακόμη ένα χρόνο και μετά να πάει πίσω. Εκείνος ήταν μικρός σε ηλικία και ήθελε να πάει να παίξει στην Άρσεναλ στην Premier League. Του φαινόταν φοβερό, αλλά θεωρώ πως θα ήταν καλύτερο να παίξει στον Ολυμπιακό ακόμα μία σεζόν. Για παραπάνω εμπειρίες και να είναι πιο έτοιμος».

Αφού έφυγε από τον Ολυμπιακό, ήταν ξανά κοντά στο να γυρίσει στην Ελλάδα;

«Δεν γνωρίζω κάτι. Έχω μιλήσει μαζί του και δεν είχε ξανά κάτι για να γυρίσει. Αυτή τη στιγμή είναι στο Μεξικό γιατί θέλει να είναι κοντά στην Κόστα Ρίκα οπότε δύσκολα θα επιστρέψει στην Ευρώπη. Θεωρώ πως αν ο Ολυμπιακός του έλεγε μέσα στα χρόνια να γυρίσει πίσω, θα είχε γυρίσει σίγουρα».

Σου είχε πει αν είχε μετανιώσει που έφυγε από τον Ολυμπιακό τότε;

«Ναι είχε μετανιώσει. Μου το είχε πει. Μου είχε πει ότι του άρεσε πολύ ο Ολυμπιακός και μετάνιωσε που έφυγε».

Θεωρείς πως οι παίκτες από την Κόστα Ρίκα ταιριάζουν στην Ελλάδα;

«Και βέβαια ταιριάζουν. Τώρα παίζει στη Λαμία ο Νούνιες ο οποίος πάει και αρκετά καλά. Είναι καλός παίκτης και τον παρακολουθούμε για την εθνική ομάδα της Κόστα Ρίκα. Ίσως του δοθεί μία ευκαιρία αλλά δεν ξέρουμε ακόμα με σιγουριά. Ωστόσο, οι παίκτες της Κόστα Ρίκα με ρωτούν για την Ελλάδα. Θέλουν να μάθουν πώς είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, όλες οι ομάδες. Παρακολουθούν τα δρώμενα, αν και είναι δύσκολο να βλέπουν συχνά ματς στην Ελλάδα».

Για την Κόστα Ρίκα ποιοι είναι οι στόχοι για το ερχόμενο Μουντιάλ;

«Είναι δύσκολος όμιλος. Το ξέρουμε, αλλά είναι το ποδόσφαιρο έτσι που δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Εμείς θέλουμε να παίξουμε το παιχνίδι μας, πάμε για να νικήσουμε και ξέρουμε πως μπορεί να γίνουν τα πάντα. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί».

Ποιο είναι το κλειδί για να κάνει το κάτι παραπάνω η Κόστα Ρίκα;

«Το πρώτο ματς είναι το κλειδί για εμάς. Παίζουμε με την Ισπανία, που μπορούμε να κάνουμε ένα καλό σκορ. Έχουμε πιθανότητες να κερδίσουμε ή τουλάχιστον να μην χάσουμε. Μετά παίζουμε με την Ιαπωνία που είναι στα μέτρα μας και εκεί πρέπει να εκμεταλλευτούμε ό,τι έχουμε καταφέρει στο πρώτο ματς. Αν δεν χάσουμε το πρώτο παιχνίδι θα είμαστε καλύτερα και ψυχολογικά και αγωνιστικά».

Ποιος πιστεύεις πως θα κατακτήσει το Μουντιάλ;

«Θα έλεγα η Αργεντινή. Είναι πολύ δυνατή σαν ομάδα και πιστεύω πως θα το κατακτήσει το φετινό Μουντιάλ. Είναι και το τελευταίο του Λιονέλ Μέσι».

Θα επέστρεφες στον ΟΦΗ ως προπονητής;

«Ο ΟΦΗ έχει πολύ καλούς παίκτες αυτή την στιγμή και με καθαρό μυαλό θα πάει πολύ καλύτερα. Ο ΟΦΗ είναι πάντα στην καρδιά μου, είναι η ομάδα μου και θα ήθελα να πάω ως προπονητής φυσικά. Θα δεχόμουν κατευθείαν αν μου γινόταν πρόταση να αναλάβω».