Ρομπέρτο Μπάτζιο: Το γκολ της ζωής του στο Μουντιάλ του 1990 του έδωσε ένα... ποδήλατο

Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο κυνήγησε το όνειρο του να φτάσει στο επίπεδο του Ρόσι και μια μέρα να σκοράρει και αυτός για την Ιταλία σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Από την τοπική ομάδα του Καλντόνιο πήγε στην ομάδα νέων της Βιτσέντζα, κάνοντας πλέον σε καθημερινή βάση το μικρό του ταξίδι με το ποδήλατο. Με την πρώτη ομάδα έκανε μόλις οκτώ παιχνίδια και σκόραρε δύο φορές πριν μετακομίσει το 1985 στη Φλωρεντία για λογαριασμό της Φιορεντίνα, όταν έκλεισε τα 18 του χρόνια.

Με τους Βιόλα ο Ιταλός επιθετικός με τα σγουρά μαλλιά αγωνίστηκε μια πενταετία και έγινε από τα αγαπημένα παιδιά του «Αρτέμιο Φράνκι». Μπορεί να μην κέρδισε κάποιον τίτλο, όμως μέσα στο γήπεδο έκανε... μαγικά και σκόραρε 55 γκολ σε 136 εμφανίσεις.

Το καλοκαίρι του 1990 ο Μπάτζιο ήταν το απόλυτο πρόσωπο στην ποδοσφαιρική επικαιρότητα, όχι μόνο της Ιταλίας αλλά και της Ευρώπης. Toν Μάιο του 1990 η Γιουβέντους.... τίναξε την μπάνκα στον αέρα, καθώς έδωσε 12,9 εκατομμύρια ευρώ για να πάρει στο Τορίνο το νέο μεγάλο εγχώριο αστέρι. Οι Μπιανκονέρι έκαναν νέο ρεκόρ ακριβότερης μεταγραφής, το οποίο μέχρι τότε άνηκε στη Μίλαν για τα 6,75 εκατομμύρια ευρώ που έχει δώσει το 1987 στην PSV για τον Ρουντ Γκούλιτ.

Το μεταγραφικό «deal» της Φιορεντίνα με τη Γιουβέντους για τον «Μικρό Βούδα» δεν πέρασε... αναίμακτο. Οι οπαδοί των Βιόλα τρελάθηκαν που έχασαν τον καλύτερο παίκτη τους και μάλιστα τον πήρε η Γιουβέντους με αποτέλεσμα να κάνουν... εξέγερση στους δρόμους της Φλωρεντίας. Οι οργανωμένοι οπαδοί περικύκλωσαν τα γραφεία του κλαμπ για να εκφράσουν την οργή τους. Τα επεισόδια που ακολούθησαν είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 50 ανθρώπων.

Η μεγάλη μεταγραφή του Ρομπέρτο Μπάτζιο στη Γιουβέντους ολοκληρώθηκε λίγες μόλις εβδομάδες πριν την σέντρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 στην Ιταλία. Όπως είναι λογικό τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω στον νεαρό επιθετικό και εκατομμύρια μάτια περίμεναν να δουν τον ποδοσφαιριστή για τον οποίο δαπανήθηκε ένα αδιανόητο για τα δεδομένα της εποχής ποσό να αγωνίζεται στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού με τη φανέλα της Σκουάντρα Ατζούρα.

Δεν είναι κρυφό πως τα παλιότερα χρόνια η επιτυχία ενός ποδοσφαιριστή με την εθνική του ομάδα σε Euro και (κυρίως) σε Μουντιάλ ήταν το απόλυτο κριτήριο. Η διαφορά ενός καλού με έναν μεγάλο παίκτη ήταν η αντοχή στην πίεση που δημιουργεί η φανέλα με το εθνόσημο. Όπως είναι λογικό οι απαιτήσεις γύρω από το «χρυσό παιδί» της «Γιούβε» ήταν μεγάλες και η πίεση πάνω του ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Μην ξεχνάμε πως ήταν 23 ετών και τότε ετοιμαζόταν για το βήμα παραπάνω στην καριέρα του.

Ο προπονητής της Ιταλίας, Αζέλιο Βιτσίνο αγνόησε τους οπαδούς που «διψούσαν» για να δουν τον Ρομπέρτο Μπάτζιο να παίζει με την εθνική και επέλεξε να τον αφήσει στον πάγκο στα δύο πρώτα παιχνίδια του ομίλου κόντρα σε Αυστρία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Ο τεχνικός των Ατζούρι προτιμούσε στην επίθεση το δίδυμο Τζιανλούκα Βιάλι - Αντρέα Καρνεβάλε. Οι οικοδεσπότες έκαναν το 2/2 χωρίς να εντυπωσιάσουν και την τρίτη αγωνιστική αντιμετώπισαν την επίσης «περασμένη» Τσεχοσλοβακία, η οποία συμβιβαζόταν και με την ισοπαλία για να πάρει την πρωτιά.

Ο Βιάλι τραυματίστηκε και ο Καρνεβάλε ήταν αναποτελεσματικός, οπότε ο Βιτσίνο άλλαξε το επιθετικό του δίδυμο. Ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι κέρδισε τη θέση του, καθώς έσωσε την Ιταλία στο ματς με τους Αυστριακούς, προερχόμενος από τον πάγκο και τη θέση του δεύτερου επιθετικού κλήθηκε να την καλύψει ο «Μικρός Βούδας», ο οποίος δεν είχε πάρει δευτερόλεπτο συμμετοχής στα προηγούμενα ματς.

Η ώρα για την πρώτη του συμμετοχή σε επίσημο ματς με την εθνική του ομάδα είχε φτάσει. O Μπάτζιο ξεκίνησε βασικός κόντρα στην Τσεχοσλοβακία στο «Olimpico» ως παρτενέρ του Σκιλάτσι και όλοι περίμεναν από αυτόν μια στιγμή μαγείας. Αυτή λοιπόν ήρθε στο 78ο λεπτό. Ο Τζουζέπε Τζιανίνι έκλεψε τη μπάλα στο κέντρο, την έδωσε στον 23χρονο επιθετικό, ο οποίος είχε βρεθεί σε θέση έξω αριστερά, οι δυο τους έκαναν το «1-2», ο Μπάτζιο βρήκε χώρο «άδειασε» δυο αντιπάλους και με πλασέ με το δεξί, ενώ γλιστρούσε, έκανε το 2-0 για τη Σκουάντρα Ατζούρα και «κλείδωσε» την πρωτιά στον όμιλο (ο Σκιλάτσι είχε ανοίξει το σκορ).

Ο «Μικρός Βούδας» έτρεξε για να πανηγυρίσει τη γκολάρα του αλλά μετά από λίγα μέτρα απλά ξάπλωσε, κάλυψε το πρόσωπο του και απόλαυσε το παιδικό του όνειρο να σκοράρει σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν περισσότερο ανακούφιση παρά πανηγυρισμός. «Όταν σκόραρα ήμουν τόσο χαρούμενος που μπορούσα να είχα φιλήσει όλους, το κοινό, κάθε Ιταλό, όλο τον κόσμο», ανέφερε ο Μπάτζιο.

Στην πραγματικότητα δεν έκανε πολλά, απλώς μια προσποίηση από τα αριστερά. Μια φαινομενικά απλή αλλά καταστροφικά αποτελεσματική κίνηση. Ήταν αρκετή για να κάνει τον Μίροσλαβ Κάντλεκ να κάνει μια περιστροφή γύρω από τον άξονα του σαν ένα μπερδεμένο σκυλί που κυνηγά την ουρά του. Ο Μπάτζιο σε μια κίνηση που ίσως να ενόχλησε τους οπαδούς της Γιουβέντους αφιέρωσε το γκολ του στον κόσμο της Φιορεντίνα, λέγοντας «Πιστεύω ότι το αξίζουν για όλη τη στοργή που μου έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια».

Αυτή ήταν η στιγμή του Μουντιάλ για τον Μπάτζιο. Ο Ιταλός αγωνίστηκε βασικός στους δυο επόμενους γύρους κόντρα σε Ουρουγουάη και Ιρλανδία, ήρθε από τον πάγκο στον ημιτελικό με την Αργεντινή και ευστόχησε στη διαδικασία των πέναλτι, στην οποία προκρίθηκε η «παρέα» του Ντιέγκο Μαραντόνα και σκόραρε στη νίκη επί της Αγγλίας στον μικρό τελικό του τουρνουά (2-1).

Ο Ιταλός εκτός από την αναγνώριση που του άξιζε με αυτό το γκολ κέρδισε και ένα... ποδήλατο. Λίγες μέρες νωρίτερα, ο μέσος των ΗΑΕ Καλίντ Ίσμαϊλ είχε πάρει ως δώρο μια Rolls Royce αφού σημείωσε το γκολ της τιμής για τη χώρα του εναντίον των Γερμανών, το πρώτο τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μπάτζιο είπε ότι αν σκόραρε θα χαιρόταν απλά με ένα ποδήλατο σαν αυτό που είχε μικρός όταν πήγαινε να θαυμάσει τον Πάολο Ρόσι και λίγες μέρες αργότερα η Ιταλική Ομοσπονδία Ποδηλασίας εκπλήρωσε την επιθυμία του, στέλνοντάς του ένα ποδήλατο βουνού.