Χουάν Χόμπεργκ: Σκόραρε, πανηγύρισε, πέθανε, επέστρεψε

Η Ουρουγουάη, μαχητική εκ φύσεως και αήττητη μέχρι τότε σε επίπεδο Μουντιάλ, δεν επρόκειτο να παραδοθεί άνευ αντίστασης. Ύστερα από δύο ασίστ του Σκιαφίνο, ο Χόμπεργκ σημείωσε ισάριθμα γκολ (75’, 86’). Μετά το δεύτερό του γκολ, επικράτησε πανδαιμόνιο που λίγο έλειψε να του στοιχίσει την ίδια του την ζωή.

Οι συμπαίκτες του έπεσαν πάνω του για να πανηγυρίσουν το γκολ της ισοφάρισης με έναν υπέρμετρο ενθουσιασμό. Όταν αποχώρησαν, πάγωσαν. Ο Χόμπεργκ δεν αντιδρούσε, δεν σηκωνόταν, έμοιαζε να έχει λιποθυμήσει. Η κατάσταση, όμως, ήταν πολύ, πολύ χειρότερη. Ο Χουάν ήταν νεκρός.

Οι μασέρ της εθνικής ομάδας, Χουάν Κίρχμπεργκ και Κάρλος Αμπάτε, έσπευσαν επάνω του και άρχισαν να του κάνουν μαλάξεις στην καρδιά, ενώ του έδωσαν κοραμίνη, ένα καρδιοτονωτικό και διεγερτικό της αναπνοής. Η γρήγορη επέμβασή τους αποδείχθηκε σωτήρια αφού, μετά από 15 δευτερόλεπτα όπου ο Χόμπεργκ ήταν κυριολεκτικά νεκρός, επανήλθε στη ζωή.

Και, μάλιστα, όταν συνήλθε, η πρώτη του απορία ήταν: «Τι συνέβη; Τους ισοφαρίσαμε;». Ναι, η Ουρουγουάη είχε ισοφαρίσει και ο Χόμπεργκ, παρά το τεράστιο σοκ που βίωσε, έπαιξε κανονικά στην ημίωρη παράταση.

Εκεί, η πανίσχυρη (ακόμα και χωρίς Πούσκας) Ουγγαρία επέβαλε την ανωτερότητά της, όπου και πήρε τη νίκη – πρόκριση (4-2) χάρη σε δύο γκολ του Σάντος Κότσις, για να χάσει στη συνέχεια στον τελικό από τη Δυτική Γερμανία στο επονομαζόμενο «θαύμα της Βέρνης».

Πριν από αυτό το θαύμα, όμως, είχε συντελεστή ένα άλλο στη Λωζάνη. Ένα θαύμα ζωής, σε μια εποχή όπου δεν υπήρχε η ιατρική εξέλιξη που κατέστη δυνατή την επιστροφή από τον θάνατο του Κρίστιαν Έρικσεν, ο οποίος βίωσε μια κατάσταση παρόμοια με αυτή του Χόμπεργκ.

Ο τερματοφύλακας που έγινε επιθετικός, ο Αργεντινός που έγινε Ουρουγουανός, ο άνθρωπος που επέστρεψε από τον θάνατο σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, έκλεισε την πρώτη του παρουσία σε Μουντιάλ με γκολ χωρίς αντίκρισμα στην ήττα από την Αυστρία στον μικρό τελικό (1-3).

Τον αποκαλούσαν «δήμιο» γιατί… σκότωνε τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Στη ζωή του, όμως, ο Χόμπεργκ «σκότωσε» τον θάνατο. Και, μάλιστα, όχι μια, αλλά δύο φορές. Μετά την περιπέτειά του στο Μουντιάλ του 1954, είχε μια νέα, πολύ δυσάρεστη εμπειρία, τέσσερα χρόνια αργότερα.

Περιζήτητος ακόμα και από ευρωπαϊκές ομάδες, με Ρόμα και Γιουβέντους να χτυπούν την πόρτα του, αλλά να εισπράττουν το «όχι» της Πενιαρόλ. Τον Ιούνιο του 1958, δοκιμάστηκε από τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, έπεισε για την αξία του, αλλά δεν μπόρεσε να υπογράψει στα Λιοντάρια, γιατί η πορτογαλική ομάδα είχε καλύψει τις θέσεις των ξένων.

Μαζί με την σύζυγο και τον μικρό τους γιο Χουάν Πάμπλο, πήραν το αεροπλάνο της επιστροφής για το Μοντεβιδέο. Ένα άκρως προβληματικό DC-6 Constellation, με το οποίο απογειώθηκαν από την Λισαβόνα με εννέα ώρες καθυστέρηση λόγω μηχανικών προβλημάτων.

Το αεροσκάφος δεν… τσούλαγε και, μετά από στάσεις ανεφοδιασμού σε Ντακάρ και Ρεσίφε, διανυκτέρευση στο Ρίο ντε Τζανέιρο λόγω νέων προβλημάτων, το ταξίδι προς στο Μπουένος Άιρες εξελίχθηκε σε εφιάλτη.

Μετά από 25 λεπτά πτήσης, μια από τις μηχανές σταμάτησε. Και όταν το αεροπλάνο έστριψε για να επιστρέψει στο Ρίο, μια άλλη μηχανή σταμάτησε και μάλιστα πήρε φωτιά. Το αεροσκάφος άρχισε να πέφτει και ο πιλότος έκανε αναγκαστική προσθαλάσσωση δίπλα στο νησί Ίσλα Γκράντε, κοντά στον Παναμά.

Από (νέο) θαύμα, ο Χόμπεργκ, η οικογένειά του και όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες επέζησαν, αν και οι πρώτες ειδήσεις που μεταδόθηκαν στην Ουρουγουάη έκαναν λόγο για εκατόμβη νεκρών. Τα ΜΜΕ, αφού ανασκεύασαν τις πρώτες λανθασμένες πληροφορίες, απέδωσαν το ότι δεν σκοτώθηκε κανείς στο ότι στην πτήση ταξίδευε ένα… αγγελούδι. Και αυτό δεν ήταν άλλο από τον γιο του Χόμπεργκ.

Ο κόσμος γέμισε το αεροδρόμιο του Μοντεβιδέο γιατί ήθελε απλώς να αγγίξει (!) τον άγγελο. Η αστυνομία φυγάδευσε την οικογένεια του Χόμπεργκ, ο οποίος στην πτήση έχασε όλα του τα χρήματα, αποφάσισε να σταματήσει την μπάλα στα 31 του και να εργαστεί ως συλλέκτης χρέους.

Οι φίλαθλοι της Πενιαρόλ, όμως, δεν τον ξέχασαν. Έκαναν εκστρατεία με ονομασία «η ανάκτηση του Χόμπεργκ» και κατάφεραν να γυρίσει στα γήπεδα. Από εκεί πέρασε στους πάγκους και, με την ιδιότητα του προπονητή πια, διέσχισε το 1968 τον Ατλαντικό (χωρίς… απρόοπτα αυτή την φορά) για να αναλάβει τον Παναθηναϊκό.

Στον πάγκο του Τριφυλλιού κάθισε για 24 παιχνίδια, εργάστηκε σε Περού και Ισημερινό, ενώ το 1970 οδήγησε στην τέταρτη θέση του Μουντιάλ την δεύτερη πατρίδα του που έγινε πρώτη, την Ουρουγουάη.

Στις 30 Απριλίου του 1996, σε ηλικία 69 ετών, η προβληματική καρδιά του Χουάν Χόμπεργκ σταμάτησε να χτυπάει. Η τρίτη αναμέτρησή του με τον χάρο ήταν και η φαρμακερή...