Μιχάλης Βαλκάνης για τον Κωνσταντέλια στο Gazzetta: «Ωρίμασε στο Βέλγιο, να έχει υπομονή μαζί του ο κόσμος» (vid)

Τι σας είχε κάνει περισσότερο εντύπωση όταν τον είχατε δει στην Εουπέν;

«Τον γνώριζα ως ταλέντο στην Ελλάδα και όταν προέκυψε σαν επιλογή για να έρθει στην Εουπέν είπα αμέσως το ναι. Πίστευα στο ταλέντο που είχε. Δεν περίμενα ότι σε αυτή την ηλικία να κάνει μεγάλη διαφορά στο βελγικό ποδόσφαιρο που είναι δύσκολο αρκετά. Είναι δυνατό, θέλει αντοχή αλλά εγώ πιστεύω πολύ στους ποδοσφαιριστές που έχουν τόσο καλή τεχνική σαν τον Κωνσταντέλια, που μπορεί να πάει στο έναν εναντίον ενός. Όμως οι νέοι χρειάζονται χρόνο, υπομονή, δουλειά και την κατάλληλη στιγμή να παίρνουν την ευκαιρία τους. Αυτό ακριβώς έκανα και μαζί του και ήμουν ενθουσιασμένος που θα δουλέψω με ένα τοπ ταλέντο όπως εκείνος και έκανα τα πάντα για να τον βοηθήσω. Ήθελα να δουλέψω ακόμα περισσότερο μαζί του. Όμως είδα κατευθείαν τη θέληση για να δουλέψει, να παίξει, να εξελιχθεί και όλα. Ήμουν ενθουσιασμένος όταν ήρθε»

Τι αδυναμία εντοπίσατε και ποιες διόρθωσε στην Εουπέν;

«Θα ήταν καλύτερο για εκείνον να έπαιζε σε μία ομάδα που έκανε πρωταθλητισμό στο Βέλγιο γιατί αυτές έπαιζαν επιθετικό ποδόσφαιρο. Στην Εουπέν όμως τον βοήθησε σε άλλα στοιχεία. Τον βοήθησε να ωριμάσει σαν ποδοσφαιριστής γιατί ήταν διαφορετικές οι συνθήκες. Η ομάδα έπρεπε να σωθεί και δεν ήταν στο επίπεδο των Άντερλεχτ ή της Μπριζ. Κάθε εβδομάδα πάλευε και έπρεπε να το συνδυάσει με το να σωθεί. Ο Κωνσταντέλιας έμαθε το αμυντικό κομμάτι ενός παιχνιδιού, να κάνει κινήσεις χωρίς την μπάλα και αν γίνει μαχητής μέσα στο γήπεδο. Στην αρχή ήθελε δουλειά τακτικής πάνω σε αυτό. Αν τον αφήσεις ελεύθερο σε μία ομάδα που είναι πιο επιθετική μπορεί να κάνει πολλά αλλά τότε δεν γινόταν να κάνει κάτι τέτοιο. Στην Εουπέν όμως έπρεπε να κάνει περισσότερο αμυντικά πράγματα και δούλεψε πάνω σε αυτά τα στοιχεία. Του είχα πει ότι μόλις παίρναμε την μπάλα να ήταν πιο ελεύθερος. Να πηγαίνει σε ένας εναντίον ενός γιατί είχε μία ξεχωριστή ταχύτητα με την μπάλα αλλά και να κινηθεί στον χώρο. Είχε και καλό τελείωμα για την ηλικία του. Σαν προπονητής του έβλεπα ότι μπορεί να φτάσει μακριά αλλά κοιτάγαμε το τώρα. Να έχει πίστωση χρόνου, να δείξει τι αξίζει και να δουλέψουμε μαζί πάνω σε όλα. Οι νέοι θέλουν ευκαιρίες και υπομονή, κάτι που δεν υπάρχει στην Ελλάδα και το βλέπαμε και εμείς στην Εθνική ομάδα. Πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες στα ελληνόπουλα όχι να εμπιστευόμαστε ξένους»

Τι βελτίωσε περισσότερο στην Εουπέν;

«Θεωρώ ότι ωρίμασε πολύ στην Εουπέν. Σίγουρα έχει διαφορετική πίεση από ότι στον ΠΑΟΚ γιατί παίζαμε παιχνίδια για να σωθούμε. Έπρεπε να είναι ανταγωνιστικός και να δουλέψει και χωρίς την μπάλα. Ήταν διαφορετικός ο τρόπος παιχνιδιού αλλά εκείνος ότι απλά ωρίμασε σαν παίκτης κάτω από αυτές τις συνθήκες αλλά κατάλαβε σε τι πρέπει να δουλέψει για να φτάσει πιο ψηλά. Το πόσα έκανε στις προπονήσεις έδειχνε σε όλους το τι μπορεί να κάνει στο παρών αλλά και στο μέλλον. Τέλος, μέσα από αυτή την εμπειρία κατάλαβε τις διαφορές με το πρωτάθλημα Νέων. Και να ηττηθείς εκεί δεν έγινε κάτι αλλά στην Εουπέν, κάθε βαθμός ήταν... χρυσός για την παραμονή»

Στον ΠΑΟΚ τον παρακολουθείτε; Και πως νιώθετε που παίρνει ευκαιρίες;

«Αρχικά είμαι πολύ περήφανος για αυτό γιατί όπως είπα πριν, τον πίστευα πάντα. Πρέπει να έχουμε υπομονή όμως μαζί του γιατί είναι νέος ακόμα. Πρέπει να σταθεί δίπλα του η ομάδα και ο προπονητής γιατί κάποια στιγμή μπορεί να κάνει μία... κοιλιά που είναι το φυσιολογικό. Εκεί πρέπει να λάβει τη στήριξη που πρέπει για τη συνέχεια. Να του δείξουν και οι πιο έμπειροι από την ομάδα πως είναι το ποδόσφαιρο και τα πάντα μπορούν να συμβούν. Έκανε ένα μεγάλο βήμα φέτος και με εξέπληξε αλλά πιστεύω πολύ στα ελληνικά ταλέντα και αυτή η εμπειρία στην Εουπέν, τον βοήθησε πολύ και θα δούμε ακόμα περισσότερα πράγματα και την επόμενη χρονιά»

Θεωρείτε πως μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα; Και τι χρειάζεται;

«Από τότε που ήρθε στην Εουπέν είχα πει ότι μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα και το ξαναλέω και τώρα. Χρειάζεται υπομονή όμως και δουλειά. Δεν υπάρχει άλλο μυστικό. Αυτή είναι η αλήθεια και το λένε όλοι. Έχει κάνει φανταστικό βήμα και μπορεί να φτάσει ακόμα πιο ψηλά αλλά να υπάρξει εμπιστοσύνη και υπομονή. Να τον βοηθήσει ο ΠΑΟΚ να βγάλει αυτό το ταλέντο που έχει μέσα του και να παίρνει ευκαιρίες πάνω του. Θα κάνει σίγουρα μεγάλη καριέρα γιατί αυτή την επίδραση που έχει και ο τρόπος που μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα, την έχει μόνο ο Κώστας Φορτούνης. Εννοώ πως μπορούσε να κάνει ένα σουτ ή μία κίνηση που μπορεί να αλλάξει τα πάντα στο παιχνίδι. Αυτό το έχει και ο Κωνσταντέλιας. Δεν θεωρώ πως είναι το ίδιο στυλ ποδοσφαιριστές, ούτε ότι μοιάζουν αλλά σε αυτό το κομμάτι, το έχουν και οι δύο. Όταν υπάρχουν τέτοιοι παίκτες στις ακαδημίες, πρέπει να τους προσέχουν και να τους δουλεύουν και όχι να δίνουν την ευκαιρία σε ξένους.»

Πείτε μου για τον χαρακτήρα του. Πως ήταν;

«Είναι εξαιρετικό παιδί, ήσυχο παιδί στην αρχή και κατάλαβα πως θα ήταν δύσκολο στην αρχή γιατί έφυγε από την πατρίδα και είναι δύσκολα ειδικά όταν δεν μιλάς και τη γλώσσα. Η επικοινωνία είναι βασική για να μπεις σε ένα νέο περιβάλλον. Ο Γιάννης δεν το είχε αλλά εγώ προσπάθησα να είμαι δίπλα του συνέχεια. Τον «αγκάλιασα» και ήθελα να νιώθει πως είναι σαν σπίτι του. Παρότι ήταν ένα νέο παιδί, είχε υπέροχο χαρακτήρα και ήθελε να δουλέψει, να μάθει αλλά και να παίξει. Οπότε όταν δεν ήταν να τον βάλω στην εντεκάδα, τον έπιανα να του το πω αλλά παρότι δεν του άρεσε που δεν θα παίξει, το σεβόταν πάρα πολύ. Όχι απλά το δεχόταν αλλά δούλευε ακόμα περισσότερο και ήταν κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι πολύ βασικό ένας ποδοσφαιριστής όταν δεν παίζει, να δουλεύει πάνω στο θέμα που υπήρχε. Δεχόταν ότι του έλεγες και σου έδειχνε πως μπορεί να δουλέψει και να το καταφέρει και το έκανε κιόλας. Είναι πολύ σημαντικό για έναν νέο το πως δέχεται την κριτική.

Υπάρχουν ταλέντα που λένε πως είναι οι καλύτεροι. Αυτό το παιδί ήταν το αντίθετο. Έκανε ατομικές και μου άρεσε η θέλησή του. Πίστευε στον εαυτό του αλλά γνώριζε τι έπρεπε να κάνει για να φτάσει ψηλά. Αυτή η θέληση που έχει είναι η διαφορά σε σχέση με άλλα ταλέντα που δεν κάνουν το επόμενο βήμα, κάτι που έχει καταφέρει τώρα ο Κωνσταντέλιας. Κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος και αυτό προσπαθεί να κάνει. Πρέπει να συνεχίσει να το κάνει»

Μετά το παιχνίδι με τον Ιωνικό, τού έγινε ερώτηση για την Εθνική Ελλάδας. Εσείς πιστεύετε πώς χρειάζετε η Εθνική έναν τέτοιο παίκτη;

«Είμαι της άποψης να κάνουμε μικρά βήματα γιατί στην Ελλάδα κοιτούν πάντα μπροστά. Αρχικά ο Κωνσταντέλιας πρέπει να καθιερωθεί στον ΠΑΟΚ, να πάρει παιχνίδια, και να δουλέψει. Καλύτερα να αγωνιστεί στις μικρές Εθνικές σε πρώτη φάση για θα είναι ένα έξτρα μπόνους για τον ίδιο. Πάντα αυτό του έλεγα. Να μην κοιτάει μόνο μπροστά αλλά να δουλεύει στο παρών και βήμα-βήμα θα καταφέρει τα πάντα. Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα είναι στην Εθνική αν συνεχίσει να δουλεύει αλλά να κάνει μικρά βήματα και να ζει το τώρα. Να μην κοιτάει μόνο μακριά στο μέλλον. Ξαναλέω χρειάζεται υπομονή τόσο από τον ίδιο, όσο και από έξω καθώς ο κόσμος δεν την έχει και ο ΠΑΟΚ πρέπει να τον προστατέψει από αυτό.»

Έχετε επαφές αυτή τη στιγμή;

«Μιλούσαμε μέχρι την αρχή που επέστρεψε στον ΠΑΟΚ. Μετά είχα ένα θέμα με τα social media μου και χαθήκαμε κάπως αλλά το σκεφτόμουν αυτές τις μέρες να τον βρω και να του δώσω συγχαρητήρια. Να του υπενθυμίσω να κάνει μικρά βήματα και να συνεχίσει να δουλεύει και να είναι ο χαρακτήρας που ήταν. Ένα παιδί που αγαπάει το ποδόσφαιρο και εκτός από το να πιστεύει στον εαυτό του, να συνεχίσει να βελτιώνεται. Προσωπικά δεν τον φοβάμαι. Πάντα τον πίστευα και τον πιστεύω ακόμα και θα δούμε ακόμα περισσότερα από εκείνον»

Θυμάστε κάποια ιδιαίτερη στιγμή με τον Κωνσταντέλια και αν είχατε συζητήσει την επιστροφή του στον ΠΑΟΚ;

«Είχα πολλές στιγμές με τον Κωνσταντέλια, είχαμε βγει για φαγητό έξω να τα πούμε για το επίπεδό του. Θυμάμαι που τον είχα αφήσει εκτός ενδεκάδας κάποια στιγμή και κατευθείαν ήθελα να του εξηγήσω τον λόγο αλλά και για την πίεση που έφυγε από την Ελλάδα. Η καλύτερη στιγμή μου μαζί του όμως ήταν η δουλειά που κάναμε στο γήπεδο και στην προπόνηση. Ειδικά στις ατομικές προπονήσεις που ήμασταν οι δυο μας ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ο τρόπος που δούλευε, η όρεξη και το πόσο ήθελε να συνεχίσει, με έκανε να θέλω και εγώ να κάτσω και άλλο.

Δεν ήθελε να φύγει από το γήπεδο, ήθελε να συνεχίσει τη δουλειά και ακόμα και να μην ήθελα, καθόμουν ακόμα παραπάνω. Και άλλες δύο ώρες να ήθελε να κάτσουμε, θα καθόμουν να του δίνω τη πάσα, να κάνω τον αμυντικό, να βγάλω τη σέντρα. Έβλεπα αυτό το πάθος στα μάτια του και αυτό είναι το καλύτερο για έναν προπονητή. Για τον ΠΑΟΚ είχαμε συζητήσει και μου έχει μιλήσει για τα όνειρα του που ήταν να παίξει στο Champions League αλλά του έλεγα πως τώρα κοιτάμε το τώρα. Καλό είναι να έχεις το όνειρο αλλά πρέπει πάντα να ξέρεις που είσαι τώρα γιατί αυτό έχει σημασία. Οπότε πάντα μιλούσαμε για το σήμερα, τι δουλειά πρέπει να βγει, τι να δουλέψουμε και πως θα πάμε παρακάτω. Δεν μιλάγαμε για το μετά»