Γκίνθερ Στάινερ στο Gazzetta: «Δεν είμαι σταρ της τηλεόρασης, είμαι ο διευθυντής μίας ομάδας F1»

Είναι η πρώτη φορά που παίρνω συνέντευξη από σταρ της τηλεόρασης…

(γέλια…) Όχι, όχι.

Δεν νιώθετε σταρ μετά την τεράστια επιτυχία του «Drive To Survive» στο Netflix;

Όχι, δεν νιώθω αστέρας της τηλεόρασης γιατί ακόμα και τώρα, δεν το έχω παρακολουθήσει, δεν έχω δει τον εαυτό μου στην τηλεόραση. Σοβαρά όμως, εγώ απλά κάνω τη δουλειά μου. Προφανώς το Netflix έχει κάνει πολλά για τη Formula 1, έχει κάνει πολλά για τη Haas, ακόμα και για μένα που έχω γίνει τόσο αναγνωρίσιμος. Όμως δεν είμαι σταρ της τηλεόρασης, είμαι ο διευθυντής μίας ομάδας. Αυτό.

Πόσο έχει όμως αλλάξει την αντίληψη του κόσμου για εσάς; Εννοώ φυσικά για το κοινό, εκτός F1, που σας γνώρισε μέσω του Netflix. Σας αναγνωρίζουν ποιο εύκολα;

Ναι, φυσικά. Ένας στους δύο άντρες σίγουρα! Και στις γυναίκες ίσως να είναι η ίδια αναλογία! Η προσωπική μου ζωή έχει επηρεαστεί σημαντικά γιατί είναι πολύ περίεργο να σε αναγνωρίζει ο κόσμος σε μέρη που δεν έχουν καμία σχέση με τη Formula 1. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που δεν έβλεπαν τους αγώνες της Formula 1, ίσως ακόμα να μη τους βλέπουν, όμως βλέπουν αυτό το ντοκιμαντέρ. Με αναγνωρίζουν λοιπόν πολύ περισσότερο. Στην αρχή ήταν λίγο περίεργο αλλά στην πορεία το συνηθίζεις, όπως πολλά άλλα πράγματα στη ζωή.

Με ποιος τρόπους θεωρείτε πως έχει βοηθήσει το σπορ να εξελιχθεί;

Νομίζω πως έχει πλέον ανοίξει δίοδο προς ένα νέο κοινό που δεν παρακολουθούσε τη Formula 1 διότι δεν τη θεωρούσε ενδιαφέρουσα. Όταν παρακολουθείς ένα σπορ, πρέπει με κάποιο τρόπο να ταυτίζεσαι με αυτό. Αυτό το κοινό δεν ταυτιζόταν με τη Formula 1 αλλά νομίζω πως αυτό πλέον άλλαξε. Υπήρξε σύνδεση ανάμεσα στη Formula 1 και σε κοινό που απλά παρακολουθούσε τηλεοπτικές σειρές στο σπίτι. Είδαν το «Drive to Survive», το βρήκαν ενδιαφέρον κι έτσι άρχισαν να βλέπουν και τους αγώνες! Είναι πολλοί που με σταματούν στο δρόμο και μου λένε: «Έι, έκανες λάθος σε αυτό ή καλά τα είπες εκεί». Πλέον ολόκληρες οικογένειες παρακολουθούν Formula 1. Αυτό που έκανε το Netflix ήταν να ανοίξει για το σπορ μία τεράστια πόρτα με πρόσβαση σε μαζικό κοινό.

Θεωρείτε σημαντικό που το ντοκιμαντέρ αυτό δεν μένει στην τεχνολογία, τους μηχανικούς κτλ αλλά διεισδύει και στις προσωπικότητες των ανθρώπων που εμπλέκονται στο σπορ;

Συμφωνώ γιατί κανονικά, στους αγώνες, δεν βλέπεις τους πρωταγωνιστές. Μιλούσαμε για το σπορ, μιλούσαμε για τους οδηγούς αλλά ποτέ δεν εμβαθύναμε στα πρόσωπα που απαρτίζουν τη Formula 1. Μιλάγαμε και για προσωπικότητες αλλά η παρουσίασή τους ήταν επιφανειακή. Όμως τώρα, ξέρουν ποιος είσαι, σε παρακολουθούν, έχουν πρόσβαση σε όσα κάνεις και τα καταλαβαίνουν. Βλέπουν πραγματικά τι δουλειά κάνεις! Και πιστεύω ακράδαντα πως έχει κινήσει το ενδιαφέρον πολλών, το πόσο περίπλοκο είναι αυτό το περιβάλλον. Δεν πάμε σε μία πίστα, βγάζουμε ένα μονοθέσιο στο δρόμο και απλά το οδηγούμε. Συμβαίνουν πάρα πολλά πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και αυτά πλέον είναι ορατά στο κοινό κι αυτό έχει δημιουργήσει νέο ενδιαφέρον για το σπορ! Μπορεί να είναι το δικό μας σπορ άρα να μην είμαστε εντελώς αντικειμενικοί αλλά θεωρώ πως είναι ένας θεσμός όπου πάντα συμβαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα: υπάρχει τόση τεχνολογία, μάχες στην πίστα, πολιτική, πάντα κάτι τρέχει! Αν ανοίξεις την πόρτα σε αυτά και τα δει ο κόσμος, τότε θα αποκτήσει ενδιαφέρον για το σπορ γιατί θα έχει όλο κάτι νέο να ασχοληθεί. Υπάρχουν πολλοί αγωνιστικοί θεσμοί ανά τον κόσμο που έχουν ενδιαφέρον, όμως το κοινό θέλει κάτι περισσότερο από αυτό. Αυτό το ντοκιμαντέρ του Netflix σύστησε τη Formula 1 σε ευρύ κοινό και τώρα το κοινό αυτό ψάχνει ειδήσεις σχετικά με τη Formula 1. Άρα είναι καλό και για εσάς τους δημοσιογράφους… (γέλια)

Ναι, μπορώ να το επιβεβαιώσω, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην την τελευταία διετία. Έχουμε πολύ νέο κοινό.

Ακριβώς. Και κοινό που ενδιαφέρεται. Θέλει να μαθαίνει τι συμβαίνει. Θέλουν πράγματα που ίσως εσείς δεν φανταζόσασταν αλλά τώρα πια ξέρετε τι ενδιαφέρει αυτό το κοινό και αναζητάτε αντίστοιχο υλικό. Αυτό φέρνει περισσότερα κλικ στα websites, μεγαλύτερες πωλήσεις στα περιοδικά και είμαστε όλοι ικανοποιημένοι.

Μία ακόμα σημαντική αλλαγή που πιστεύω πως βασίζεται στην επιτυχία του Netflix, είναι πως από το 2023 θα έχουμε τρεις αγώνες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Πράγμα σημαντικό για την F1 αλλά και για τη Haas ως αμερικανική ομάδα…

Σίγουρα! Αλλά εδώ να πω ότι θεωρώ πως το όφελος των τριών αγώνων στις Η.Π.Α. είναι κυρίως για τη Formula 1. Ως Haas είμαστε παγκόσμια εταιρεία, είμαστε πολύ χαρούμενοι που η έδρα μας είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και ειδικά στον αγώνα του Λας Βέγκας θα έχουμε πολλά μέλη και πολλούς συνεργάτες αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε… Η Formula 1 έχει τις βάσεις της στην Ευρώπη και το να έχουμε δύο αγώνες στις Η.Π.Α. δεν είναι μεγάλος αριθμός. Λένε πως τώρα που θα έχουμε τρεις είναι πάρα πολλοί. Όμως δεν είναι. Συγκρίνω τις δύο Ηπείρους και ξέρετε πως ζω μόνιμα στις Η.Π.Α. και έχω μάθει, έχω καταφέρει να κατανοήσω σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο σκέψης των Αμερικανών αυτά τα 16 χρόνια που ζω εκεί. Το γεγονός λοιπόν πως έχουμε ένα Grand Prix στο Σίλβερστον, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να έχουμε και στη Βαρκελώνη. Ακριβώς το ίδιο πρέπει να ισχύει σαν σκέψη και για τους αγώνες στις Η.Π.Α. Η απόσταση ανάμεσα στο Σίλβερστον και την Καταλούνια, δεν είναι μεγαλύτερη από εκείνη ανάμεσα στο Όστιν και το Μαϊάμι ή στο Λας Βέγκας.

Και μάλιστα μιλάμε για πολιτείες με θεμελιώδεις διαφορές…

Ακριβώς! Επειδή λοιπόν έχουμε έξι αγώνες στην Ευρώπη, σημαίνει πως δεν πρέπει να γίνουν άλλοι αγώνες εκεί; Δεν υπάρχει το απαιτούμενο κοινό για να τους δει; Τόσο από τις κερκίδες όσο και τηλεοπτικά; Φυσικά και υπάρχει. Το ίδιο ισχύει και στις Η.Π.Α. που είναι μία πραγματικά πολύ μεγάλη χώρα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που είπες, πως είναι εντελώς διαφορετικές πολιτείες. Αν είχαμε αγώνα στο Μαϊάμι και είχαμε αγώνα και στο Φορτ Λόντερντεϊλ, θα ήμουν ο πρώτος που θα σκεφτόμουν πως κάτι δεν πάει καλά εκεί. Όμως το να έχουμε έναν αγώνα στη Φλόριντα, έναν στο Τέξας και έναν στη Νεβάδα, δεν είναι πρόβλημα. Και πέραν από τις διαφορές ανάμεσα στους προορισμούς, πρόκειται και για αγώνες με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Το Μαϊάμι αποδείχθηκε ένα μεγάλο πάρτι, το Όστιν είναι ένα πολύ καλά οργανωμένο event, με πολλές παράπλευρες δραστηριότητες, με μεγάλο κοινό που πραγματικά λατρεύει τους αγώνες. Τείνει να εξελιχθεί σε έναν από τους κλασικούς προορισμούς στο πρόγραμμα. Είναι ένας προορισμός με έντονο ενδιαφέρον, μία όμορφη πόλη, πάντα έχουμε θεαματικούς αγώνες, σε μία φανταστική πίστα… και τώρα, έχουμε και το Λας Βέγκας. Το βασίλειο της νυχτερινής ζωής. Με τον αγώνα να γίνεται Σαββατόβραδο – επίσης κάτι εντελώς διαφορετικό. Τολμώ να πω ότι υπάρχει χώρος και για άλλους αγώνες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αλλά σε πρώτη φάση, πρέπει να σταθεροποιηθεί η παρουσία αυτών των τριών Grand Prix.

Χώρος για αγώνες στις Η.Π.Α. υπάρχει. Για Αμερικανό οδηγό στη Formula 1;

Θα έπρεπε. Ελπίζω αυτή η άνθιση του σπορ εκεί, να γεννήσει ενδιαφέρον από νέους οδηγούς, που να ξεκινήσουν από μικρή ηλικία την καριέρα τους, επικεντρωμένοι στο στόχο της Formula 1. Οι οδηγοί του IndyCar είναι καλοί οδηγοί, οι οδηγοί του NASCAR το ίδιο. Όμως ο καθένας έχει την ειδικότητά του και το να αλλάζεις ειδικότητα δεν είναι εύκολο. Το να μεταπηδάς από έναν άλλο θεσμό, ξαφνικά στη Formula 1, να έχεις να διαχειριστείς όλη την πίεση. Ειδικά αν εστιάζουμε σε Αμερικανό οδηγό, που να προέρχεται από το IndyCar, οι πιθανότητες να αποτύχει είναι πολλές. Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε υποψήφιο θα σου πει: «Δεν με νοιάζει αν αποτύχω». Αν όμως αποτύχει, τελείωσε. Οριστικά. Και θα είναι αρνητική εικόνα και για όλους τους άλλους. Με τα τωρινά δεδομένα λοιπόν, είναι δύσκολο να δούμε Αμερικανό οδηγό. Όμως ελπίζω αυτό να συμβεί σύντομα.

Άρα δεν αρκεί το να βρεθεί ένας ταλαντούχος οδηγός, πρέπει να βρεθεί ένας ταλαντούχος οδηγός που να γαλουχηθεί από νωρίς στις απαιτήσεις της Formula 1.

Ακριβώς. Το ίδιο ισχύει και με τις γυναίκες. Πρέπει μία οδηγός να ξεκινήσει από τις μικρότερες κατηγορίες, να αναρριχηθεί και να «μεγαλώσει» ως οδηγός για να είναι έτοιμη για τη Formula 1. Επίσης, έχει μεγάλη σημασία η χώρα στην οποία κάνει τα πρώτα βήματα ένας οδηγός. Αν δούμε τις Η.Π.Α., προφανώς το NASCAR είναι ένα εξαιρετικό περιβάλλον, με ενδιαφέρον και συναρπαστικούς αγώνες ενώ και το IndyCar αποτελεί ξανά έναν εξαιρετικό στόχο στον οποίο μπορεί ένας οδηγός να εστιάσει από νωρίς. Όμως εκεί, κανένας δεν μεγάλωνες σκεπτόμενος τη Formula 1, επικεντρωμένος στη Formula 1, διότι δεν την παρακολουθούσαν τόσο στενά. Αυτό τώρα έχει αλλάξει αλλά δεν μπορεί ένας οδηγός ξαφνικά να πει: «Α, ωραία αυτό, θέλω να κάνω αυτό τώρα». Δεν λειτουργεί έτσι. Πρέπει όλη σου η καριέρα να είναι δομημένη με συγκεκριμένη διαδρομή προς ένα συγκεκριμένο στόχο, αν θες να φτάσεις σε κάτι τόσο υψηλού επιπέδου, όπως είναι η Formula 1.

Μετά την εμπλοκή σας στο NASCAR, κληθήκατε να στήσετε αυτή την ομάδα από το πουθενά. Λιθαράκι-λιθαράκι ώσπου να γίνει μία αγωνιστική ομάδα που μάχεται στη Formula 1. Τη νιώθετε ως δική σας ομάδα από τη στιγμή που κάθε της κομμάτι έχει τοποθετηθεί από εσάς; Ως δικό σας παιδί;

Δεν θα το έλεγα, έχω μόνο ένα παιδί, δόξα τω Θεώ (γέλια)! Αυτή η ομάδα είναι το αποτέλεσμα όσων έχω μάθει μετά από πολλά χρόνια στο μηχανοκίνητο αθλητισμό – κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Νιώθω υπεύθυνος για αυτή την ομάδα, υπερήφανος για όσα έχουμε πετύχει αλλά δεν είναι δική μου ομάδα, είναι του Τζιν Χάας. Σίγουρα η ευθύνη του να «τρέχεις» μία ομάδα της Formula 1 είναι μεγάλη και δεν είχα κανένα πρόβλημα να την αναλάβω. Μπορείτε να ρωτήσετε τα μέλη μας που είναι πολλά χρόνια μαζί μας: παίρνω πολύ σοβαρά αυτό το ρόλο. Και δεν σκέφτομαι ποτέ τον εαυτό μου, σκέφτομαι μόνο την ομάδα. Είχαμε δύο πολύ δύσκολα χρόνια και έπρεπε να βρω τον τρόπο να απεγκλωβίσω την ομάδα από αυτές τις δυσκολίες. Δεν έκανε κάποιος άλλος τη δουλειά για μένα, την έκανα μόνος μου γιατί ήταν δική μου η ευθύνη. Μπορούσα να πω: «Παραιτούμαι. Πάω να κάνω κάτι διαφορετικό, έχω πολλά πράγμα να κάνω ακόμα στη ζωή μου». Όμως είπα στον εαυτό μου: «Όχι. Δεν θα υπάρχουν μόνο καλές ημέρες». Όταν όλα είναι σκούρα, πρέπει να βγαίνεις εκεί έξω και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Πόσο διαφέρει η προσέγγιση σας, ανάλογα με το αν τα πράγματα πάνε καλά ή άσχημα;

Όταν τα πράγματα πάνε άσχημα πρέπει να δουλεύουμε πολύ περισσότερο απ’ όταν τα πράγματα πάνε καλά (γέλια…). Να είσαι σίγουρος. Όπως πάντα έλεγα, το να είσαι τελευταίος, δεν σημαίνει πως δουλεύεις λιγότερο – το αντίθετο μάλιστα! Πρέπει να δουλέψεις πολύ πιο σκληρά για να ανακάμψεις! Όπως στη ζωή, όχι μόνο τη δική μας αλλά τις ζωές όλων – έχεις καλές και κακές μέρες. Πρέπει να αντέξεις στις κακές. Να σηκώσεις τα μανίκια, να δουλέψεις και να συνεχίσεις. Σίγουρα οι καλές ημέρες είναι πιο ευχάριστες αλλά κάθε πρόκληση, κρύβει και μία ευκαιρία. Όταν κάτι πάει στραβά, πρέπει να σκέφτεσαι πως αν δουλέψεις πάνω σε αυτό και το κάνεις καλύτερα από κάποιον άλλο, τότε θα έχεις βρει και τη λύση. Όμως για μένα τα κίνητρα για δουλειά είναι πάντα εκεί, ανεξαρτήτως από το αν έχουμε καλές ή κακές ημέρες.

Μιλώντας για κακές ημέρες, υπάρχουν στιγμές που το μυαλό σας γυρνάει πίσω σε εκείνο το Grand Prix στο Μπαχρέιν, με το εφιαλτικό ατύχημα του Ρομέν Γκροζάν;

Αναπόφευκτα. Ξέρετε, αν είσαι χρόνια στους αγώνες, τότε γίνεσαι χοντρόπετσος. Όμως στο συγκεκριμένο ατύχημα…
Έχω καιρό να μιλήσω με τον Ρομέν, νομίζω η τελευταία φορά που ειδωθήκαμε ήταν πριν από μερικούς μήνες, στο Grand Prix του Μαϊάμι. Ωστόσο, κάθε φορά που τον βλέπω στην τηλεόραση, όταν έβλεπα τους αγώνες του στα IndyCar ή κάποια συνέντευξή του, αναπόφευκτα το μυαλό επιστρέφει σε εκείνο το συμβάν. Σε εκείνες τις στιγμές.

Πολλοί θεωρούν πως μία ιταλική ομάδα λίγο πιο κάτω στα paddock, υστερεί στον τομέα της ηγεσίας. Αν μία από τις μεγάλες ομάδες σας χτυπήσει την πόρτα, ποιοι παράγοντες θα καθορίσουν τις αποφάσεις σας;

Δεν ξέρω. Έχω δεχθεί κι άλλες φορές την ερώτηση αυτή αλλά εξακολουθώ να μην έχω απάντηση. Προς το παρόν είμαι χαρούμενος εδώ που βρίσκομαι και η ευθύνη μου σε αυτή την ομάδα, ξεπερνά αυτή της ευθύνης ενός συγκεκριμένου εργασιακού ρόλου. Δεν έχω ποτέ τη κλασική σχέση εργοδότη-υπαλλήλου, με νοιάζει να κάνω όσο καλύτερα μπορώ τη δουλειά μου, να ωθώ την ομάδα μου προς τα εμπρός. Ήμουν ανέκαθεν τυχερός στην καριέρα μου, πάντα έκανα κάτι που μου άρεσε και το έκανα εκτός συγκεκριμένου εργασιακού πλαισίου. Δεν ξέρω. Αν έρθει εκείνη ημέρα, θα το σκεφτώ, θα το αξιολογήσω και θα πάρω την απόφασή μου. Όμως προς το παρόν, δεν σκέφτομαι καν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είμαι πολύ χαρούμενος εδώ που είμαι, κάθε μέρα έχω μπροστά μου προκλήσεις και σε γενικές γραμμές, είμαι ευτυχισμένος. Όπως όλοι, έχω κι εγώ τις κακές μέρες μου αλλά γενικά είμαι χαρούμενος. Μεγαλώνω κιόλας. Προς το παρόν, δεν ψάχνω άλλη δουλειά.

Φέτος άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό οι τεχνικοί κανονισμοί της Formula 1. Ποια είναι η άποψη σας για τη νέα εποχή του σπορ; Και ειδικά για τα budget caps που θεωρώ ακόμα δεν έχουμε δει τον αληθινό αντίκτυπό τους;

Πολλές ερωτήσεις μαζεμένες (γέλια). Νομίζω πως οι νέοι κανονισμοί αποτελούν θετική αλλαγή και σε αυτούς συμπεριλαμβάνω και τα όρια στους προϋπολογισμούς. Δεν θα συμφωνήσω όμως μαζί σας, ίσως να μην έχουμε δει το πλήρες αντίκτυπο ακόμα. Για παράδειγμα, μετά από 5-6 αγώνες είχαν βαθμολογηθεί όλες οι ομάδες! Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχε συμβεί αυτό; Πρέπει να ψάξουμε πολλά χρόνια πίσω. Αυτό για παράδειγμα, είναι αποτέλεσμα των κανονισμών για τα όρια τους προϋπολογισμούς. Όσο για τους τεχνικούς κανονισμούς, η άποψή μου είναι πως αποδίδουν. Έχουμε και κάποιες αλλαγές λόγω του porpoising που αφορούν την επόμενη σεζόν αλλά δεν θα έχουμε πρόβλημα. Έχουμε θέαμα, το ένα μονοθέσιο μπορεί να ακολουθεί το άλλο άρα νομίζω πως οι νέοι τεχνικοί κανονισμοί αποτελούν επιτυχία. Τα budget caps ακόμα δεν αποδίδουν στο 100% αλλά αυτό είναι λογικό. Στο ξεκίνημα αυτής της νέας εποχής από οικονομικής πλευράς, οι ομάδες καρπώνονται ακόμα το momentum από χρόνια και χρόνια γνώσης. Όμως κάθε σεζόν που περνάει, οι διαφορές θα μικραίνουν ολοένα και περισσότερο. Όπως περίμενα, βραχυπρόθεσμα δεν υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις στις ισορροπίες. Οι τρεις μεγάλες ομάδες παραμένουν μπροστά και μη ξεχνάμε πως έχουν κι ένα βασικό πλεονέκτημα: κατασκευάζουν μόνες τους τις μονάδες ισχύος. Τι σημαίνει αυτό; Πως «χτίζουν» το μονοθέσιο τους γύρω από αυτές, πράγμα που είναι μεγάλο αβαντάζ. Δεν είναι κάτι που με ενοχλεί, διότι ξοδεύουν πολλά χρήματα για να δημιουργήσουν τις μονάδες ισχύος. Χρήματα που εμείς δεν έχουμε. Κοιτώντας μπροστά, περιμένω οι διαφορές να κλείσουν. Σταδιακά δεν είναι πως θα έχουμε πιο αυστηρή επιβολή των ορίων αλλά νιώθω πως οι ομάδες θα αρχίσουν να επηρεάζονται πρακτικά από τους περιορισμούς, θα φτάνουν στο όριο, δεν θα μπορούν να ξοδέψουν άλλα και οι διαφορές θα μικραίνουν. Το πλεονέκτημα λοιπόν που έχουν ακόμα οι μεγάλες ομάδες, σταδιακά θα μειώνεται.

Κλείνοντας, πριν τη Formula 1, εργαζόσασταν στον κόσμο των ράλλυ. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από το Ακρόπολις;

Ωραίες αναμνήσεις! Πάντα μου άρεσε να έρχομαι στην Ελλάδα, για το recce και τις δοκιμές, διότι τότε περνούσαμε στην κάθε χώρα 2-3 εβδομάδες. Παλιές, καλές εποχές! Το να περνάμε τόσο καιρό στην Ελλάδα, ήταν πάντα όμορφο. Μέναμε στους Δελφούς ή την Ιτέα, δεν θυμάμαι πόσα βράδια της ζωή μου έχω κοιμηθεί σε εκείνο, το ίδιο πάντα ξενοδοχείο στην Ιτέα. Το είχαν δύο αδέρφια και περνούσα πάντα ωραία. Ωραίες εποχές.

Εποχές που ειδικά στα χρόνια σας στην M-Sport Ford, είχατε συνεργαστεί με θρυλικούς οδηγούς όπως ο Κάρλος Σάινθ και ο Κόλιν Μακρέι. Παρότι τα τελευταία 21 χρόνια η δουλειά σας είναι στις πίστες, πόσο σας βοήθησε εκείνη η περίοδος, στα ράλλυ, ώστε να γίνεται ο Γκίνθερ Στάινερ του σήμερα;

Πολύ. Εκείνα τα χρόνια έμαθα πολλά. Περνούσαμε και πολύ χρόνο μαζί, σε ένα απαιτητικό περιβάλλον. Η συνεργασία με τον Κόλιν, με τον Κάρλος, μου επέτρεπε να μαθαίνω συνέχεια. Δουλεύοντας σε εκείνο το επίπεδο, εκείνη την εποχή, ήταν τρομερά διδακτικό. Βγαίναμε για αναγνωρίσεις και δοκιμές και ήμασταν μόνοι μας. Δεν είχαμε κινητά, έπρεπε να παίρνεις μόνος σου τις αποφάσεις και έπρεπε να είναι σωστές. Αυτό ήταν μεγάλη εκπαίδευση ενόψει της συνέχειας της καριέρας μου. Εδώ για παράδειγμα, καλούμαστε να πάρουμε γρήγορες αποφάσεις. Κάποιες φορές μπορεί αυτές να είναι λανθασμένες αλλά πρέπει να πατάς γερά στα πόδια σου. Αυτό είναι κάτι που έμαθα από τα ράλλυ, γιατί δεν μπορούσαμε να συμβουλευτούμε πέντε ανθρώπους για να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Ο οδηγός εκνευριζόταν γιατί το αυτοκίνητό του είχε πρόβλημα και έπρεπε να το φτιάξεις. Γιατί πηγαίναμε για δοκιμές κι αν το αυτοκίνητο δεν ήταν αρκετά γρήγορο, έπρεπε να βρούμε λύσεις. Και τότε τα πράγματα δεν ήταν όσο οργανωμένα είναι τώρα. Όλα αυτά, μου χαρίζουν ένα πλεονέκτημα στο σήμερα γιατί έχω μάθει να σκέφτομαι. Και να σκέφτομαι γρήγορα.

Φωτογραφίες: Haas F1