Παναθηναϊκός: «Γιοβάνοβιτς, ο αυστηρός, ο «πατέρας», ο δίκαιος»

Από τα ονόματα που είναι γνωστά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, λόγω της παρουσίας του σε Ακράτητο, Ξάνθη, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο και Απόλλωνα Σμύρνης. Ο Ζουέλα, ωστόσο, είχε αγωνιστεί για έναν χρόνο και στην Κύπρο με τα χρώματα του ΑΠΟΕΛ, προλαβαίνοντας τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην τελευταία του σεζόν. Μαζί με τον νυν κόουτς του Παναθηναϊκού κατέκτησε το πρωτάθλημα, έχοντας συνολικά έντεκα συμμετοχές.

- Παρακολουθείτε τον Παναθηναϊκό φέτος και αν ναι, πώς σας φαίνεται;

«Ναι, τον παρακολουθώ όσο προλαβαίνω. Είναι μία ομάδα με σταθερότητα και ταυτότητα στο φετινό πρωτάθλημα. Από την αρχή φαινόταν τι ήθελε η ομάδα να καταφέρει και έχει μεγάλες φιλοδοξίες για το φετινό πρωτάθλημα»

- Ποιο είναι το κλειδί για την πορεία του φετινού Παναθηναϊκού και αν πιστεύετε πως θα πάρει το πρωτάθλημα;

«Το κλειδί είναι σίγουρα ο προπονητής. Είναι πάρα πολύ έμπειρος, γνωρίζει την ελληνική κουλτούρα και πραγματικότητα. Έχει τον κορμό από πέρσι και είχε το χρόνο να προετοιμάσει την πορεία που κάνει φέτος η ομάδα. Είναι η φυσική συνέχεια μετά το κύπελλο που κατέκτησε πέρσι. Δημιούργησε ένα δεμένο σύνολο, χωρίς φασαρίες και πιστεύω πως είναι η ομάδα με την καλύτερη οργάνωση σε πολλά πράγματα»

- Τι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να κατακτήσει το πρωτάθλημα;

«Για να το κατακτήσει χρειάζονται πολλά πράγματα. Πρέπει να υπάρχουν όλα! Από τους παίκτες και τον προπονητή μέχρι τη στήριξη του κόσμου. Πρέπει να είσαι τέλειος σε όλους τους τομείς και να υπάρχει υπομονή και επιμονή. Είναι δύσκολο να κατακτήσεις το πρωτάθλημα γιατί το θέλουν όλες οι μεγάλες ομάδες αλλά ο Παναθηναϊκός είναι σε πολύ καλό σημείο»

- Πείτε μου για τον Γιοβάνοβιτς. Πώς ήταν σαν προπονητής;

«Θεωρώ πως είναι μία ιδιαίτερο προσωπικότητα σαν προπονητής. Είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του, ξέρει τι θέλει και όποτε βάζει στόχους, τα καταφέρνει. Είναι αποτελεσματικός, ξέρει πως να κερδίσει τα αποδυτήρια και τους οπαδούς. Έχει εμπειρία σε αυτό καθώς ήταν και ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα. Θεωρώ πως θα καταφέρει πολλά με τον Παναθηναϊκό»

- Εκτός των αγωνιστικών χώρων, πώς ήταν η συμπεριφορά του;

«Είναι σκληρός σαν προπονητής αλλά και καλός άνθρωπος. Όμως αυτό το δείχνει στα αποδυτήρια. Ξέρει πότε πρέπει να είναι πιο… μαλακός και πότε πιο σοβαρός. Σε κάνει να νιώσεις άνετα αλλά και να τον σέβεσαι»

- Τι σας είχε κάνει μεγαλύτερη εντύπωση σε εκείνον;

«Θυμάμαι τότε στο ΑΠΟΕΛ ότι σε μία φάση που είχαμε περάσει δύσκολα μετά τον αποκλεισμό από τους ευρωπαϊκούς ομίλους ο Γιοβάνοβιτς κατάφερε να το… γυρίσει. Δηλαδή ακόμη και η διοίκηση έλεγε πως θα φύγει και το κλίμα ήταν αρκετά κακό αλλά εκείνος το πήρε πάνω του και στο τέλος της χρονιάς κατακτήσαμε το πρωτάθλημα»

- Μια ιδιαίτερη ιστορία που θυμάστε από εκείνον;

«Δύσκολο να ξεχωρίσω μία. Είναι μερικά πράγματα που θέλω να τα κρατήσω για εμένα όπως τα πιο έντονα που τα περνάγαμε μέσα στα αποδυτήρια. Είναι εμπειρίες που δεν ξεχνιούνται. Θυμάμαι όμως μία ιστορία γενικά από τότε στο ΑΠΟΕΛ. Ήταν πριν μπούμε στους ομίλους, είχαμε παιχνίδι στο Μπακού με τη Νέφτσι και το ματς είχε λήξει ισόπαλο με 1-1 και στη ρεβάνς ήρθαμε 0-0 στην Κύπρο και προκριθήκαμε. Επειδή στο εκτός έδρας ήταν πλαστικός ο τάπητας, είχα ενοχλήσεις και είχα πει πως είναι καλύτερο να μην παίξω ώστε να είμαι στο 100% έτοιμος ενόψει της ρεβάνς. Καμιά φορά νομίζουν ότι επειδή είμαστε ποδοσφαιριστές, δεν φοβόμαστε και δεν είμαστε άνθρωποι. Επειδή λοιπόν δεν ήθελα να λένε τίποτα για εμένα, μπήκα κανονικά και έκανα προπόνηση και τότε τραυματίστηκα. Είναι μέσα στο ποδόσφαιρο και αυτό...»

- Τι σας έχει προσφέρει ο Γιοβάνοβιτς;

«Του χρωστάω την ευκαιρία που μού έδωσε να παίξω στο ΑΠΟΕΛ γιατί ήμουν δική του επιλογή τότε. Ήθελα πάρα πολύ πριν σταματήσω το ποδόσφαιρο να πάρω ένα πρωτάθλημα και στην καριέρα μου δεν τα είχα καταφέρει. Εκεί το πέτυχα και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό. Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλή επιτυχία ό,τι και να κάνει στη ζωή του»

Ακόμα μία φυσιογνωμία που είναι γνωστή στα ελληνικά γήπεδα. Ο Γκουστάβο Μαντούκα ήταν ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ προτού το 2010 μετακομίσει στην Κύπρο για το ΑΠΟΕΛ, έπειτα από αίτημα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Εν τέλει έμεινε για μία πενταετία, γράφοντας ιστορία στο κυπριακό ποδόσφαιρο με τέσσερα πρωταθλήματα ενώ με τον Σέρβο κόουτς ήταν μαζί για μία τριετία, καταγράφοντας 108 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, με απολογισμό 33 γκολ και δέκα ασίστ!

- Αρχικά πείτε μου τι θυμάστε πιο έντονα από τον Γιοβάνοβιτς...

«Είναι πολλά τα πράγματα που θυμάμαι από τον Γιοβάνοβιτς και όλα είναι πολύ ωραία. Ως προπονητής είναι ένας από τους πιο αξιόλογους που έχω γνωρίσει και από τους κόουτς που κέρδιζαν τον σεβασμό. Είναι πολύ αποτελεσματικός σε ό,τι κάνει, τόσο εκτός όσο και εντός αγωνιστικού χώρου»

- Τι σας άρεσε περισσότερο σε εκείνον;

«Δεν θα ξεχάσω το πόσο δίκαιος προπονητής ήταν. Αν έπαιζες καλά και ήσουν σωστός στις προπονήσεις σε έβαζε και να παίζεις. Προσπαθούσε να είναι δίκαιος με όλους χωρίς να κοιτάζει ονόματα, συμβόλαιο, φήμη. Τίποτα. Αν το άξιζες, έπαιζες»

- Ως χαρακτήρας πώς ήταν;

«Ήταν σοβαρός άνθρωπος και εμπιστευόταν πολύ τις ιδέες του, το πλάνο του και πάντα προσπαθούσε να υπάρχει ισορροπία σε όλα. Στον τρόπο που λειτουργούσαμε, στον σεβασμό που θα υπήρχε για τον αντίπαλο. Τα πάντα και παντού. Όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο».

- Υπάρχει κάποια ιστορία μαζί του που λίγοι γνωρίζουν;

«Έχω πολλές ιστορίες με τον Γιοβάνοβιτς. Για την ακρίβεια γράψαμε ιστορία στο ΑΠΟΕΛ (γέλια), οπότε έχουμε και πολλά να πούμε για τα όσα ζήσαμε και δεν έχω κάποια ιστορία γιατί τις έχω πει όλες. Φυσικά δεν θα ξεχάσω όσα κάναμε στο Champions League αλλά αυτό που ξεχωρίζω είναι όσα έγιναν πριν το παιχνίδι με την Πόρτο στην έδρα μας γιατί θυμάμαι ήμουν σε μία κακή περίοδο γιατί δεν έπαιζα καλά. Πριν τον αγώνα με κάλεσε ο Γιοβάνοβιτς στο δωμάτιό του και μού είπε «Το ξέρω πως δεν παίζεις, δεν είναι η καλύτερή σου περίοδος αλλά πιστεύω πως αυτό το παιχνίδι είναι για εσένα». Συμφώνησα μαζί του και μού είπε πως είναι το πιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς και πως θέλει να βάλει τους καλύτερους του ποδοσφαιριστές γιατί οι μεγάλες βραδιές ανήκουν στους μεγάλους παίκτες. Και μου είπε πως θα με βάλει να παίξω. Η δύναμη που μου έδωσε ήταν τόσο μεγάλη που στο ματς σκόραρα το γκολ με το οποίο νικήσαμε».

- Έχετε παρακολουθήσει τον Παναθηναϊκό φέτος; Αν ναι, πώς σας φαίνεται και αν πιστεύετε πως μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα;

«Ναι τον παρακολουθώ και ο Παναθηναϊκός παίζει πολύ ωραίο ποδόσφαιρο και το δείχνει μέσα από τα αποτελέσματα που έχει μέχρι στιγμής. Έχει χτίσει μία πολύ καλή διαφορά με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ που είναι οι μεγάλοι του αντίπαλοι και είναι μία αρκετά καλή περίοδος. Έχει δρόμο το πρωτάθλημα αλλά πιστεύω πως έχει πάρα πολλές πιθανότητες για να το καταφέρει»

- Ποιο είναι το κλειδί για να το πετύχει;

«Το κλειδί είναι θεωρώ πως ο Γιοβάνοβιτς είναι ένας έμπειρος προπονητής για πρωταθλητισμό και ο Παναθηναϊκός ένα μεγάλο κλαμπ που έχει μεγάλη ιστορία και θέλει να επιστρέψει στα πρωταθλήματα. Φυσικά όλα παίζουν τον ρόλο τους καθώς έχει μεγάλη σημασία του τι συμβαίνει και έξω από τον αγωνιστικό χώρο όπως τα αποδυτήρια, οι προπονήσεις και γενικά το κλίμα. Ο Παναθηναϊκός βγάζει υγεία και οργάνωση και αυτό είναι το σημαντικό για να πετύχει το στόχο του».

- Τι ήταν αυτό στο οποίο σας βοήθησε περισσότερο ο Γιοβάνοβιτς;

«Όταν πήγα στο ΑΠΟΕΛ ήμουν 30 ετών και είχα αρκετές εμπειρίες από άλλες ομάδες, είχα ήδη συνεργαστεί με αξιόλογους προπονητές. Αλλά ο Γιοβάνοβιτς ήταν ιδιαίτερος. Πετύχαμε πολλά μαζί αλλά από την πρώτη μέρα που συνεργαστήκαμε είχαμε μία πολύ ιδιαίτερη σχέση με σεβασμό και με βοήθησε πολύ σαν ποδοσφαιριστή αλλά και σαν άνθρωπο ώστε να καταλάβω μερικά πράγματα στο ποδόσφαιρο. Είναι πανέξυπνος άνθρωπος και ξέρει ακριβώς πώς θα σε κάνει να τον σεβαστείς και να σε κερδίσει»

Είναι ένας εκ των δύο ποδοσφαιριστών που μοιράζονται την κορυφή με τις περισσότερες συμμετοχές υπό τις οδηγίες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Έλιο Πίντο είχε κάνει μία εξαιρετική πορεία ως δανεικός από τη Σεβίλλη με τον Απόλλωνα Λεμεσού τη σεζόν 2005/06, με αποτέλεσμα το ΑΠΟΕΛ να τον αποκτήσει με κανονική μεταγραφή το επόμενο καλοκαίρι. Ο ίδιος έμεινε για επτά χρόνια στον κυπριακό σύλλογο και αγωνίστηκε σε συνολικά 197 παιχνίδια (!) σε όλες τις διοργανώσεις με τον έμπειρο κόουτς στον πάγκο.

- Πείτε μου μερικά χαρακτηριστικά του Γιοβάνοβιτς...

«Τον θυμάμαι πρωτίστως ως σπουδαίο άνθρωπο. Αναπνέει για το ποδόσφαιρο και πάντα ξέρει πολλά τόσο για την ομάδα του όσο και για τον αντίπαλο. Είναι φανταστικός προπονητής και αντιλαμβάνεται εξαιρετικά το ποδόσφαιρο»

- Τι ήταν αυτό που σας άρεσε περισσότερο σε εκείνον;

«Αυτό που μου άρεσε ήταν η πίστη του. Πίστευε πραγματικά ότι μπορεί να νικήσει όλους τους αντιπάλους και πάντα έκανε εμάς τους παίκτες να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο»

- Πίσω από την πόρτα των αποδυτηρίων πώς ήταν;

«Πολύ δυνατός χαρακτήρας. Όταν βάζει κάτι στο κεφάλι του είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει την ιδέα πάνω σε αυτό. Και για μένα ήταν σαν πατέρας όπως και για τους υπόλοιπους παίκτες, ξέρει πότε ένας παίκτης χρειάζεται κάποια άνεση και ξέρει πότε πρέπει να φωνάξει στον παίκτη».

- Έχετε μια ιστορία μαζί του που κανείς δεν τη γνωρίζει;

«Έχω, δεν ξέρω αν θυμάται και εκείνος, αλλά προτιμώ να τη κρατήσω για μένα»

- Έχετε παρακολουθήσει τον Παναθηναϊκό φέτος; Αν ναι, πιστεύετε ότι μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα;

«Πρέπει να είμαι ειλικρινής, δεν έχω δει πολλές φορές τον Παναθηναϊκό, αλλά γνωρίζοντας τον προπονητή και το επιτελείο που είναι μαζί του είμαι σίγουρος ότι μπορούν να γίνουν πρωταθλητές»

- Ποιο είναι το κλειδί για να το κάνει;

«Το κλειδί για μένα είναι το ομαδικό πνεύμα και οι παίκτες που επιλέγει ο προπονητής για την ομάδα. Πριν αποκτήσει έναν παίκτη παίρνει πληροφορίες για τα πάντα γύρω από τον παίκτη. Κυρίως επιλέγει παίκτες που έχουν μεγάλη καρδιά και παλεύουν μέχρι το τέλος για την ομάδα»

- Πώς ο Γιοβάνοβιτς δημιουργεί ομάδες σαν το ΑΠΟΕΛ και τον Παναθηναϊκό;

«Όπως είπα και πριν, είναι ένας προπονητής που δεν αλλάζει πολύ την ομάδα και παίρνει λίγους παίκτες κάθε μεταγραφική περίοδο. Οταν παίρνει ποδοσφαιριστές το πιο σημαντικό που είναι ο χαρακτήρας τους, μπορεί να είναι σπουδαίοι παίκτες αλλά πρέπει να δουλεύουν για την ομάδα».

- Έπαιξε ρόλο στην εξέλιξή σας ως ποδοσφαιριστής;

«Ο Γιοβάνοβιτς με βοήθησε πολύ, γιατί μαζί του ένιωθα ότι ήμουν πάντα έτοιμος να παίξω εναντίον οποιασδήποτε ομάδας»

Μετά τον Έλιο Πίντο, ένας άλλος ποδοσφαιριστής που είναι πρώτος σε συμμετοχές επί Γιοβάνοβιτς, είναι ο Νούνο Μοράις, ο οποίος έχει ακριβώς ίδιο αριθμό παιχνιδιών με τον Πίντο (197). Ο Πορτογάλος αμυντικός πέρασε όλη την καριέρα του στο ΑΠΟΕΛ, καθώς μετά την Τσέλσι, έμεινε για 12 χρόνια στην Κύπρο (!), κατακτώντας εννιά πρωταθλήματα!

- Όταν ακούτε το όνομα του Γιοβάνοβιτς, τι σας έρχεται πρώτο στο μυαλό;

«Όταν μιλάμε για τον Γιοβάνοβιτς, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η επιτυχία που είχαμε ως ομάδα και το Champions League. Θέλει να κερδίζει, πιστεύει σε αυτό και ξέρει πώς να μεταφέρει αυτό το πνεύμα στην ομάδα. Έχει πολλές γνώσεις και γνωρίζει πολύ καλά κάθε παίκτη και τι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα»

Τι είχατε ξεχωρίσει σε εκείνον;

- «Μου αρέσουν πολύ τα πάντα πάνω του, αλλά αν είχα ένα πράγμα να διαλέξω, μου αρέσει η πειθαρχία και η σοβαρότητα που δίνει στη δουλειά και επίσης η προσοχή που δίνει στις λεπτομέρειες»

- Ποιο είναι το δυνατό του σημείο στον χαρακτήρα του;

«Έχει πολύ δυνατό χαρακτήρα αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ ταπεινός και μπορεί να ακούει τους παίκτες του και τους ανθρώπους γύρω του και να εξηγεί την άποψή του»

- Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία από την κοινή σας θητεία;

«Σίγουρα η ιστορία που θα σας πω, αν δεν συνέβαινε, δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε εδώ αυτή τη στιγμή. Στην αρχή της συνεργασίας μας έπαιζα ως κεντρικός αμυντικός και είχα ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα, οπότε έμεινα εκτός σχεδόν ένα μήνα από τις προπονήσεις. Όταν επέστρεψα είχαμε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι και με δύο προπονήσεις ήμουν στον πάγκο. Κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα ο αμυντικός χαφ μας τραυματίστηκε και δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπω αλλά ο Γιοβάνοβιτς με κάλεσε και με έβαλε σε αυτή τη θέση, στην οποία δεν είχα έπαιξα ποτέ. Έτσι, από εκείνη τη μέρα με εμένα ως αμυντικό χαφ γράψαμε μαζί μια καταπληκτική ιστορία».

- Παρακολουθείτε τον Παναθηναϊκό και αν ναι, πιστεύετε ότι μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα;

«Φυσικά και παρακολουθώ τον Παναθηναϊκό. Το πρωτάθλημα είναι πολύ μακρύ και ανταγωνιστικό, όμως πιστεύω ότι είναι ένα από τα φαβορί για να το κατακτήσουν»

- Ποιο είναι το «κλειδί» για να το καταφέρουν;

«Το κλειδί για να το πετύχουν είναι να συνεχίσουν τη δουλειά που έκαναν μέχρι τώρα, να είναι ταπεινοί και να δουλέψουν σκληρά για να κερδίζουν κάθε επόμενο παιχνίδι»

- Ποια είναι τα κριτήρια του Γιοβάνοβιτς για να επιλέξει έναν ποδοσφαιριστή;

«Ο Γιοβάνοβιτς ξέρει ότι το πιο σημαντικό πράγμα σε μια ομάδα είναι η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας των παικτών. Όταν λοιπόν επιλέγει τους παίκτες του, εκτός από τις ικανότητές τους δίνει μεγάλη σημασία στο αν είναι καλός άνθρωπος, καλός χαρακτήρας και ομαδικός ποδοσφαιριστής»

- Σε τι σας βοήθησε περισσότερο;

«Ο Γιοβάνοβιτς ήταν ο προπονητής που με προπονούσε για μεγάλο διάστημα και φυσικά έμαθα πολλά από αυτόν. Από την πειθαρχία, τη σοβαρότητα και τη σκληρή δουλειά, μέχρι τις μικρές λεπτομέρειες του παιχνιδιού. Επίσης, ο τρόπος που επικοινωνεί με παίκτες και media»

Όνομα γνωστό στα ελληνικά γήπεδα. Όχι επειδή αγωνίστηκε ο ίδιος, αλλά ο αδερφός του. Ο Μάρτσιν Ζεβλάκοφ, ο δίδυμος του Μίχαλ που έπαιξε με τον Ολυμπιακό, φόρεσε για μία διετία τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ και μέτρησε 56 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι του κυπριακού συλλόγου. Σκόραρε συνολικά 18 τέρματα σε αυτό το διάστημα και πανηγύρισε ένα κύπελλο Κύπρου.

- Τι θυμάστε από την κοινή σας θητεία με τον Γιοβάνοβιτς;

«Για εμένα ο Γιοβάνοβιτς είναι ένας αυστηρός προπονητής. Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στα αποδυτήρια έβαλε τους δικούς του κανόνες και έπρεπε να τους ακολουθήσεις κατά γράμμα όποιος κι αν ήσουν. Είτε ήσουν το μεγαλύτερο αστέρι του κλαμπ είτε όχι. Δεν ήθελε κανείς να είναι ενάντια στην ομάδα ή να μην παίζει βάσει του σχεδίου. Αν τα έκανες όλα αυτά για μεγάλο διάστημα και συνεχόμενα, τότε ήσουν εκτός πλάνων. Γι αυτό έπρεπε να σέβεσαι τους κανόνες. Έτσι ξεχώριζε ποιος έχει το σωστό χαρακτήρα σε πρώτη φάση και ποιος όχι. Αυτό είναι που θυμάμαι μόλις ακούσω το όνομά του»

- Πως ήταν ο Γιοβάνοβιτς απέναντι σας και τι τον εκνεύριζε;

«Ο Γιοβάνοβιτς κρατούσε τις κατάλληλες… αποστάσεις με τους παίκτες. Είναι παλιάς κοπής και αυτό σημαίνει πώς δεν ήταν πολύ κοντά με τους παίκτες γιατί ήταν ο προπονητής και το νιώθεις μέσα στην ομάδα. Δεν θα μιλάει με εσένα κάθε μέρα και το μόνο που θέλει είναι αρχικά να καταλάβεις τον στόχο της ομάδας και μετά το πλάνο. Θυμάμαι ότι ήταν πολύ άμεσος σε ό,τι ήθελε να πει. Άλλοι εξηγούσαν σε δέκα προτάσεις κάτι που ήθελαν και εκείνος έλεγε απλά μία πρόταση και ήταν απόλυτα εύστοχη. Το πλάνο του δεν ήταν να κάνει αναλύσεις για ώρες. Ήταν γρήγορος και δεν καθόταν πέντε λεπτά να εξηγεί ούτε έκρυβε τα συναισθήματά του. Αν ήταν θυμωμένος μαζί σου το καταλάβαινες αμέσως. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να το δεχτείς και το καταλαβαίνω αλλά δεν σου αφήνει και περιθώρια...».

- Υπήρξε ποτέ στιγμή που να ήρθατε σε κόντρα μαζί του;

«Θυμάμαι ότι δεν του άρεσαν τα ψέματα. Αν καταλάβαινε ότι πας να τον κοροϊδέψεις μία - δύο φορές, τότε ήσουν εκτός ομάδας. Δεν δημιουργούσε εχθρούς αλλά δεν γινόταν να σε εμπιστευτεί ξανά εύκολα. Θυμάμαι πως μετά το παιχνίδι με την Παρτιζάν που είχαμε προκριθεί στους ευρωπαϊκούς ομίλους και είχαμε πάει στο καζίνο. Για την ακρίβεια είχαμε κλειδώσει μία θέση στο UEFA Cup και είχαμε μπροστά μας τα προκριματικά για το Champions League. Ο άνθρωπος της ομάδας μάς είχε πει ότι μετά το παιχνίδι δεν θα έβγαινε κανείς έξω. Τελικά βγήκαμε, το έμαθε και την επόμενη μέρα μάς κάλεσε στο γραφείο του. Μας κοίταξε τόσο βαθιά στα μάτια και μας ρώτησε αν βγήκαμε... Τότε κατάλαβα πως η απάντηση θα έπαιζε βασικό ρόλο για το αν θα συνέχιζα στα πλάνα. Του είπα 'ναι βγήκα' και παρότι τιμωρήθηκα, κέρδισα την εμπιστοσύνη του»

- Πώς ήταν στα αποδυτήρια;

«Ο Γιοβάνοβιτς δεν ήταν απλά προπονητής. Ήταν το αφεντικό στα αποδυτήρια. Δεν ήταν ούτε φίλος, ούτε κοντά στους παίκτες. Του αρέσει η πειθαρχία και οι ποδοσφαιριστές που είχαν κάτω το κεφάλι, είχαν απλότητα και δούλευαν. Αν ο παίκτης είχε τη μύτη «ψηλά», τότε δεν είχε θέση στην ομάδα».

- Τι έχετε να πείτε για τη φετινή πορεία του Παναθηναϊκού;

«Δεν έχω δει κανένα παιχνίδι του Παναθηναϊκού μέχρι στιγμής αλλά η πορεία μιλάει από μόνη της. Γράφει ιστορία αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και μπορώ να πω είμαι έκπληκτος με αυτό αλλά αφού ο Γιοβάνοβιτς έχει μέρος από το project τότε είναι κάπως λογικό στο μυαλό μας. Κρίνει βάση του χαρακτήρα και ακόμα και αν είσαι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, δεν έχεις θέση στην ομάδα αν δεν ταιριάζεις μαζί του. Έτσι επιλέγει και ποδοσφαιριστές αλλά και ανθρώπους για το σταφ του. Θέλει όλοι να δουλεύουν για το καλό της ομάδας και να μην είναι εγωιστές όπως δεν είναι και αυτός. Να υπάρχει αρμονία στην ομάδα και πάνω σ' αυτό χτίζει την ομάδα»

- Ποιο είναι το μυστικό για να κατακτήσει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός;

«Το κλειδί είναι ό,τι έκανε και στην Κύπρο. Θυμάμαι πως στην αρχή, μέσα σε δύο μήνες πιστέψαμε στο πλάνο του Γιοβάνοβιτς. Είχαμε επιτυχία, εξελιχθήκαμε και τον εμπιστευτήκαμε. Ήταν πάντα διαβασμένος και για όλες τις ομάδες. Ήξερε τι αλλαγές να κάνει, πώς παίζει ο αντίπαλος, πού πρέπει να χτυπήσουμε και πάντα ήταν σωστός. Ξέρει πώς να δημιουργεί καλή ψυχολογία στους ποδοσφαιριστές ακόμα και αν ερχόσουν από τον πάγκο. Όλοι αγαπούσαν τον τρόπο που προσέγγιζε τα παιχνίδια»

- Τι... χρωστάτε στον Γιοβάνοβιτς για την εξέλιξή σας;

«Όταν γνώρισα τον Γιοβάνοβιτς ήμουν κοντά στα 32 μου, οπότε ήμουν… έτοιμος σαν ποδοσφαιριστής. Μου είχε πει ότι ήμουν ο τύπος του παίκτη που δίνει τα πάντα στις προπονήσεις αλλά μου ζήτησε τις δύο από τις προπονήσεις της εβδομάδας να τις κάνω λίγο πιο… ήρεμα. Με έλεγε… 'άλογο' γιατί έτρεχα πάρα πολύ και ήθελε να διατηρηθώ έτσι. Με έκανε να ξεπερνώ τα όρια μου και να δίνω το 100% στις προπονήσεις. Ακόμα και όταν δεν ένιωθα καλά, με έκανε να είμαι έτοιμος για το παιχνίδι και να μην έχω όρια. Να τα δίνω όλα. Ο Γιοβάνοβιτς γνωρίζει τις πραγματικές δυνατότητες ενός ποδοσφαιριστή και έτσι τούς ξεχωρίζει. Όταν ζητάει έναν παίκτη, κοιτάει τα πάντα και όχι μόνο τις ικανότητές του. Για να κλείσω, ο Γιοβάνοβιτς είναι ένας δάσκαλος που σε… τρομάζει αλλά καταλαβαίνεις μετά πως αυτός ο άνθρωπος σε άλλαξε και του χρωστάω πολλά»

Ο τερματοφύλακας που κλήθηκε να... μπει στα γάντια του Διονύση Χιώτη. Ο Ούρκο Πάρντο, μετά από επιτυχημένο πέρασμα σε Ηρακλή και Ολυμπιακό, έγινε μόνιμος κάτοικος Κύπρος για χάρη του ΑΠΟΕΛ, όταν ήταν προπονητής ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Μοιράστηκε τα αποδυτήρια μαζί του για συνολικά δύο χρόνια (από τα συνολικά έξι που έμεινε στην ομάδα), μετρώντας 56 συμμετοχές υπό τις οδηγίες του.

- Πώς ήταν σαν προπονητής ο Γιοβάνοβιτς και τι σας είχε εντυπωσιάσει σε εκείνον;

«Είναι αυστηρός προπονητής αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Είναι όσο πρέπει να είναι ένας κόουτς για τα αποδυτήρια. Τι μου άρεσε; Θεωρώ πως αυτή η νοοτροπία του νικητή που είχε και ο τρόπος που τη μετέφερε σε εμάς ανεξαρτήτως αντιπάλου, ήταν τρομερή»

- Στα αποδυτήρια πώς ήταν;

«Ήταν πολύ ευγενικός άνθρωπος και ανοιχτός να συζητήσει αν είχες κάποιο πρόβλημα χωρίς να γίνεται… φίλος σου όμως. Ωστόσο, αν δεν ακολουθούσες το πλάνο του γινόταν έξαλλος. Έκανε μία έκρηξη και γινόταν τρελός»

- Θυμάστε μέχρι και σήμερα μία ιδιαίτερη ιστορία μαζί του;

«Έχω αρκετές ιστορίες μαζί του αλλά θα προτιμούσα να τις κρατήσω για εμένα. Ό,τι έγινε στα αποδυτήρια, μένει στα αποδυτήρια»

- Παρακολουθείτε τον Παναθηναϊκό και ποιο είναι το κλειδί που έχει μετατραπεί σε φαβορί του πρωταθλήματος;

«Δεν τον έχω παρακολουθήσει καθόλου αλλά ξέρω πως ο Γιοβάνοβιτς έχει μία συγκεκριμένη τακτική για αυτό. Εξετάζει τους ποδοσφαιριστές από τη συμπεριφορά και όχι μόνο τις ποδοσφαιρικές ικανότητες».

Ενας από τους Κύπριους ποδοσφαιριστές που έζησαν περισσότερο τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα δίπλα στον έμπειρο τεχνικό και έτσι κέρδισε τη μεταγραφή του στην ΑΕΛ το 2006. Ωστόσο, δύο χρόνια μετά επέστρεψε στον κυπριακό σύλλογο και εκεί τον περίμενε ο νυν κόουτς του Παναθηναϊκού, με τον οποίο αγωνίστηκε σε 151 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, μετρώντας 14 γκολ και πέντε ασίστ.

- Τι θυμάστε περισσότερο από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς ως προπονητή;

«Είναι πάρα πολλά αυτά που μας συνδέουν με τον Γιοβάνοβιτς. Είναι από τους προπονητές που είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση τόσο στο ΑΠΟΕΛ όσο και σ' εμένα προσωπικά, οπότε μπορώ να θυμηθώ πολλά πράγματα. Το πιο σημαντικό θεωρώ είναι ο τρόπος που έχει ώστε να παίρνει το 100% από τους ποδοσφαιριστές και να κρατάει την ομάδα αφοσιωμένη στους στόχους της ανεξάρτητα με το τι συμβαίνει έξω από τα αποδυτήρια. Η μεγάλη αφοσίωση φαίνεται και στον Παναθηναϊκό αυτή τη στιγμή αλλά για εμάς είναι κάτι που για εμάς φαινόταν σε όλα τα χρόνια στο ΑΠΟΕΛ».

- Πίσω από τις πόρτες τον αποδυτηρίων, πώς ήταν;

«Με τον Γιοβάνοβιτς συνεργαστήκαμε πρώτη φορά το 2004 που ήταν και εκείνος στο ξεκίνημα της καριέρας του, οπότε μέσα στην πορεία του στο ΑΠΟΕΛ έχει αλλάξει και έχει προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω πώς είναι στα αποδυτήρια αλλά σίγουρα είναι ένας προπονητής που χειρίζεται με... μαεστρία όλους τους ανθρώπους γύρω από την ομάδα και ακόμα περισσότερο τους ποδοσφαιριστές. Ξέρει να κρατάει τα αποδυτήρια υγιή και μακριά από πράγματα που θα επηρεάσουν την ομάδα»

- Πώς αντιμετώπιζε τα πράγματα και τις δυσκολίες;

«Ξέρει πότε πρέπει να είναι πιο αυστηρός και απαιτητικός και να θίξει τον εγωισμό των ποδοσφαιριστών αλλά και πότε να είναι κοντά και να βοηθάει. Είναι ο ιδανικός ρόλος του... πατέρα σε έναν ποδοσφαιριστή γιατί είναι αυτός που στα δύσκολα, μπορείς να του μιλήσεις ελεύθερα, ακόμα και αν είναι σε προσωπικό επίπεδο και θα ακούσεις μία ισορροπημένη και σοφή απάντηση. Από την άλλη ξέρεις ότι όσα σου πει και οι απαιτήσεις που έχει είναι ανεξάρτητα από το προσωπικό κομμάτι. Δεν υπάρχουν εμπάθειες και ούτε θέλει να μειώσει κάποιον. Μόνο να σε βελτιώσει και στο τέλος της μέρας να πάρει η ομάδα αποτελέσματα».

- Προσωπικά εσείς πώς τον ζήσατε;

«Εμένα με είχε πάρει από παιδί ουσιαστικά. Ήμουν 20-21 ετών τότε και ήμουν στην αρχή μου. Με πίστεψε από την αρχή κιόλας και μου έδωσε αυτά που χρειαζόμουν για να καθιερωθώ. Ακόμα και όταν δεν είχα πλήρη αναγνώριση από τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ ή ακόμα και διοικητικά, ο ίδιος με έβαλε στην ομάδα, με στήριξε σε όλους, πήραμε πρωτάθλημα και εγώ έδινα τον καλύτερό εαυτό μου. Υπήρξαν περιπτώσεις που διαφωνούσα κιόλας αλλά με τον Ιβάν ξέρεις ότι τα όρια τα βάζει ο ίδιος, πάντα. Οπότε ακόμα και αν διαφωνείς ή κάτι δεν σου αρέσει θα πρέπει να ακουστεί σωστά και με απόλυτο σεβασμό».

- Ποιο είναι το «μυστικό» που ο Γιοβάνοβιτς δημιουργεί ομάδες για πρωταθλητισμό;

«Θεωρώ πως ο Γιοβάνοβιτς επαναλαμβάνει τον τρόπο που είχε στο ΑΠΟΕΛ. Και τότε είχε αναλάβει σε περίοδο που η ομάδα δεν ήταν στα καλύτερά της και δεν είχε κάνει κάποια μεγάλη πορεία. Ακόμα και στην Αλ Νασρ δεν είχαν επιτυχίες για χρόνια μέχρι να πάει εκει και τώρα στον Παναθηναϊκό είχαν να κατακτήσουν τίτλο από το 2014 και πήραν το κύπελλο πέρσι και φέτος τους οδηγεί προς το πρωτάθλημα. Νομίζω ότι αυτή η ικανότητα που έχει να βάζει τα θεμέλια και τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας τόσο σε πνευματικό επίπεδο, σε νοοτροπία πρωταθλητή αλλά και σε τακτικό επίπεδο με τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδας, είναι η συνταγή για επιτυχίες που φαίνεται να επαναλαμβάνεται. Να συσπειρώνει ομάδες, να διαχειρίζεται και να επαναφέρει την αίγλη που έχουν αυτά τα κλαμπ. Οπότε η σωστή διαχείριση που φαίνεται να υπάρχει μέσα στον κάθε σύλλογο που πάει, προέρχεται από τον Γιοβάνοβιτς».

- Μία ιστορία που θυμάστε ακόμα μαζί του;

«Υπάρχουν πολλές ιστορίες που δεν χρειάζεται να πω δημοσίως. Θυμάμαι πως πολλές φορές, σε κρίσιμα παιχνίδια, μπορούσε να δώσει τα... γκάζια που πρέπει και να είναι ταυτόχρονα κατάλληλα προετοιμασμένη η ομάδα για την επόμενη πρόκληση. Για παράδειγμα τη χρονιά που κάναμε τη μεγάλη πορεία στο Champions League, παίζαμε προκριματικά με την Βίσλα Κρακοβίας και δεν είχαμε καλό αποτέλεσμα στο πρώτο ματς. Μετά το παιχνίδι είπε αυτά που έπρεπε για να θίξει τον εγωισμό όλων των παικτών αλλά παράλληλα μέχρι τη ρεβάνς προετοίμασε την ομάδα για το επόμενο ματς και όλοι μπήκαν στον αγώνα απόλυτα αποφασισμένοι και έτοιμοι για μια μεγάλη επιτυχία. Ήθελε να μας θίξει στον εγωισμό και να σε κάνει να καταλάβεις πως υπήρχαν απαιτήσεις αλλά μάς έδινε και την αυτοπεποίθηση που έπρεπε. Ήταν εξαιρετική η ομάδα στο δεύτερο παιχνίδι».

- Για την πορεία του Champions League, ποιος ήταν ο ρόλος του Γιοβάνοβιτς;

«Είχε παίξει ρόλο στα πάντα. Ο Γιοβάνοβιτς είναι άνθρωπος που θέλει να έχει άποψη για τα πάντα και ξέρει να διαχειριστεί την ομάδα εντός και εκτός. Οπότε ο ρόλος του ήταν καταλυτικός και η ομάδα έπρεπε πρώτα να πιστέψει ότι μπορεί να μπει στους ομίλους του Champions League και από εκεί και πέρα δουλεύαμε για κάθε επόμενο παιχνίδι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά που έλεγε: «Στο ποδόσφαιρο αν σου βρεθεί μία ευκαιρία μπροστά σου, πρέπει να κάνεις τα πάντα για να την αρπάξεις». Ειδικά εκείνη τη σεζόν το έλεγε πιο συχνά. Όμως για μένα τακτικά η προετοιμασία του και η προσέγγιση του στους αγώνες και η ευφυϊα που τον διακρίνει να αναγνωρίζει τα μειονεκτήματα του αντιπάλου αλλά ταυτόχρονα να κάνει το δικό του παιχνίδι με λίγες προσαρμογές είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα που πάντα τον ξεχώριζε από άλλους προπονητές. Αν αλλάξει κάτι στο δικό του παιχνίδι θα είναι γιατί ο αντίπαλος τον αναγκάζει για κάτι τέτοιο και δεν υπάρχει άλλη επιλογή».

- Τον Παναθηναϊκό τον έχετε παρακολουθήσει φέτος; Και αν ναι, τι έχετε ξεχωρίσει;

«Από τη στιγμή που βρίσκεται εκεί ο Γιοβάνοβιτς, θεωρώ ότι μπορεί να το πάρει! Είναι δεδομένο πως μπορεί και θα παλέψει μέχρι το τέλος. Αυτό που ξεχωρίζω στον φετινό Παναθηναϊκό είναι αυτό που βλέπει όλη η Ελλάδα. Ότι είναι μία ομάδα που αρνείται να χάσει και υπάρχει αυτή η διαρκής προσπάθεια. Είναι μία ομάδα που βγάζει ένταση, ξεκάθαρο προσανατολισμό για να παίξει ποδόσφαιρο και όλα αυτά με πάθος και διάθεση για να έρθει η νίκη. Αυτό δείχνει πως υπάρχει υγεία στην ομάδα. Όσο για τον τρόπο παιχνιδιού, ο Παναθηναϊκός θέλει να επιβάλλεται στον αγωνιστικό χώρο, να έχει πολύ καλή αμυντική λειτουργία σε κάθε γραμμή χωρίς να οπισθοχωρεί και να γίνεται παθητική ομάδα. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που περνάει ο Γιοβάνοβιτς στις ομάδες του».

- Στο γεγονός πως ο Παναθηναϊκός βγάζει νέους πρωταγωνιστές, το έκανε και στον ΑΠΟΕΛ;

«Δεν με εκπλήσσει που το κάνει. Το έκανε και στο ΑΠΟΕΛ. Η απουσία του Αϊτόρ ας πούμε επηρεάζει σίγουρα την ομάδα, αλλά δεν λέει ποτέ δικαιολογίες για τους τραυματισμούς, ούτε ασχολείται ποτέ με διαιτησίες και εξωγενείς παράγοντες. Βλέπει μόνο την ομάδα του. Σημασία έχει όσοι είναι στην ομάδα να βοηθούν και γι' αυτό βγαίνουν συνέχεια πρωταγωνιστές. Πάντα στις ομάδες του Γιοβάνοβιτς κάποιος έπαιρνε τον ρόλο του ηγέτη ανά περιόδους και ο ίδιος ο προπονητής δεν βγάζει πανικό προς τα έξω. Έχει τον απόλυτο έλεγχο και έχει τη νοοτροπία πρωταθλητή στο αίμα του και σε κάθε συμπεριφορά του. Είναι ο απόλυτος ηγέτης που χρειάζεται μια ομάδα πρωταθλητισμού».