Γκάλο στο Gazzetta: «Μίλαγα με τον Παναθηναϊκό και αρνήθηκα την ΑΕΚ»

Ξεκινώντας, πώς πήρες την απόφαση να σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

Την τελευταία σεζόν πήγα σε μια ομάδα στη δεύτερη κατηγορία της Πορτογαλίας, που είχε στόχο να ανέβει στην πρώτη. Ήθελα να μείνω στην Ελλάδα, περίμενα τον Ιωνικό. Βασικά μου είπαν να περιμένω την επίσημη πρότασή τους αλλά την ίδια στιγμή με προσέγγισε αυτή η πορτογαλική ομάδα. Έδωσα μια εβδομάδα στον Ιωνικό και μετά το πέρας της, ρώτησα αν πρέπει να περιμένω κάτι από αυτούς. Μου είπαν ότι θα χρειαστεί να κάνω περισσότερη υπομονή γιατί η ομάδα πλέον θα αγωνιζόταν στη Superleague και έπρεπε να λυθεί πρώτα ένα εσωτερικό ζήτημα. Παράλληλα, η Κάζα Πία με έπαιρνε τηλέφωνο κάθε μέρα. Μου έλεγαν πόσο πολύ με ήθελαν. Έτσι, είπα στον Ιωνικό πως δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Μου είχε ξανασυμβεί πριν 3-4 χρόνια να χάσω πρόταση ομάδας για τον ίδιο λόγο. Τότε, είχα μια πρόταση από την Κύπρο αλλά ο πρώην ατζέντης μου, μου είπε να περιμένω γιατί θα βρει κάτι καλύτερο σε κάποια άλλη χώρα. Είπα «όχι» στην κυπριακή ομάδα και περίμενα τρεις μήνες στη Βραζιλία όταν έφυγα από την ΑΕΚ. Ήθελα να μείνω στην Ελλάδα, αλλά αφού έφυγα από τον Ατρόμητο δεν μπορούσα να αφήσω να μου συμβεί το ίδιο. Δεν μπορούσα να περιμένω τον Ιωνικό και για αυτό πήγα στην Πορτογαλία. Πήρα την απόφασή μου επειδή ήμουν στην Κάζα Πία, μια όχι και τόσο μεγάλη ομάδα. Είναι πολύ δύσκολο όταν είσαι σε μια μικρή ομάδα να παίξεις στο υψηλότερο επίπεδο ξανά. Ήμουν 35 χρονών και στο ποδόσφαιρο όταν περάσεις τα 30 πλέον είσαι «γέρος». Σκέφτηκα ότι το να συνεχίσω να παίζω σε αυτό το επίπεδο δεν ήταν καλό για μένα και την οικογένειά μου. Έχω δύο παιδιά. Το να μετακομίζεις όλη την ώρα με δύο παιδιά, το να αλλάζουν τα πάντα στη ζωή σου δεν είναι εύκολο. Και όταν είσαι 35 ή 36 το λογικό είναι να υπογράφεις μονοετή συμβόλαια. Δεν βρίσκεις διετή ή τριετή. Σκέφτηκα την οικογένειά μου. Πήρα αυτή την απόφαση τον Μάρτιο. Είπα ότι αν τελειώσω τη σεζόν και βρω μια καλή, για μένα και την οικογένειά μου, πρόταση, θα συνεχίσω. Αν όχι, θα σταματήσω. Είχα δύο προτάσεις, μια από την Ελλάδα και μια από την Πορτογαλία αλλά αποφάσισα πως καμία από τις δύο δεν ήταν καλή για εμένα και τους δικούς μου ανθρώπους.

Η πρόταση που είχες από την Ελλάδα ήταν από ομάδα πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας;

Στην Ελλάδα ήταν από ομάδα δεύτερης κατηγορίας, αλλά για μένα αυτή τη στιγμή ακόμα και αυτό θα ήταν δύσκολο.

Πώς ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;

Ξεκίνησα να παίζω στην πόλη μου για την Αβαϊ. Έπαιξα στη δεύτερη κατηγορία για έναν χρόνο και μετά 14 χρόνια στην Πορτογαλία και την Ελλάδα.

Στην Μπράγκα συνεργάστηκες με τον Λεονάρντο Ζαρντίμ. Τι θυμάσαι από αυτόν;

Στην Πορτογαλία έπαιξα στην Ζίλ Βιθέντε, στην Ακαντέμικα και στην Πάσος Φερέιρα. Στην Μπράγκα δεν έπαιξα πολύ, ένα παιχνίδι μόνο. Αν και είχα υπογράψει για τέσσερα χρόνια. Ο πρώτος μου προπονητής εκεί ήταν ο Λεονάρντο Ζαρντίμ. Νομίζω δεν του άρεσα (γέλια). Με αυτόν έπαιξα μόνο σε ένα παιχνίδι κυπέλλου. Οπότε νομίζω δεν του άρεσα γιατί ποτέ δεν μου έδωσε ευκαιρία. Έμεινα μόλις έξι μήνες και πήγα πάλι δανεικός στη Ζιλ Βιθέντε.

Και στη συνέχεια συνεργάστηκες με τον μετέπειτα προπονητή της Πόρτο, Σέρτζιο Κονσεϊσάο;

Στην Ακαντέμικα πρόλαβα μόνο πέντε παιχνίδια με τον Κοϊνσεσάο γιατί δεν έμεινα τόσο πολύ εκεί.

Πώς θα συνέκρινες το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία;

Και στην Πορτογαλία και στην Ελλάδα υπάρχουν καλές ομάδες αλλά το πορτογαλικό πρωτάθλημα έχει περισσότερη ποιότητα. Η ατμόσφαιρα είναι 100% καλύτερη στην Ελλάδα. Στην Πορτογαλία την αισθάνεσαι μόνο στα πολύ μεγάλα παιχνίδια. Από την άλλη, όταν έπαιζα στον Παναιτωλικό ένιωθα ότι βρισκόμουν σε μια μεγάλη ομάδα λόγω της υποστήριξης του κόσμου. Οι οπαδοί της ΑΕΚ είναι τρελοί. Όλη η ατμόσφαιρα γύρω από το ποδόσφαιρο είναι πολύ καλύτερη στην Ελλάδα.

Πώς αντέδρασες όταν έμαθες για την πρόταση του Παναιτωλικού;

Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ακούσει ποτέ για τον Παναιτωλικό. Ήξερα μόνο τις μεγάλες ελληνικές ομάδες επειδή πολλοί Βραζιλιάνοι παίκτες έχουν παίξει σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Όταν οι ατζέντηδές μού μου μίλησαν για τον Παναιτωλικό ήξεραν για την πόλη και τον κόσμο. Μου είπαν: «Έλα, κι όταν φτάσεις στο Αγρίνιο, θα δεις». Και ήταν τρομερά για μένα σε επαγγελματικό επίπεδο. Ήμουν ο καλύτερος δεξιός μπακ στο πρωτάθλημα. Ο κόσμος με υποστήριζε σε κάθε ευκαιρία, στον δρόμο ή κάπου αλλού. Πρέπει να ευχαριστήσω τον κόσμο του Παναιτωλικού, γιατί αισθάνθηκα την αγάπη τους.

Πώς ήταν οι πρώτες σου μέρες στο Αγρίνιο;

Στην αρχή σκεφτόμουν ότι η πόλη, το Αγρίνιο, δεν ήταν και η καλύτερη αλλά οι άνθρωποι ήταν εξαιρετικοί. Για μένα, επαγγελματικά, ήταν μια φοβερή χρονιά. Στη Βραζιλία ξέρουμε την Ελλάδα, την αγαπάμε, ξέρουμε για τα νησιά. Όλοι έχουν την καλύτερη άποψη.

Το ενδιαφέρον της ΑΕΚ πώς προέκυψε;

Όταν ήμουν στον Παναιτωλικό και η ΑΕΚ αγωνιζόταν ακόμα στη δεύτερη κατηγορία, μου έγινε πρόταση. Παράλληλα, άρχισα να μιλάω με τον Παναθηναϊκό και αρνήθηκα την πρόταση της ΑΕΚ. Μετά από κάποιες μέρες, όμως, η Μπράγκα ζήτησε χρήματα από τον Παναθηναϊκό για να με παραχωρήσει και έτσι επέστρεψα στην Πάσος Φερέιρα. Μετά η ΑΕΚ, έχοντας επιστρέψει πλέον στην πρώτη κατηγορία, μου έκανε ξανά πρόταση και με απέκτησε.

Πώς ήταν οι πρώτες σου μέρες στην ΑΕK;

Ήταν πολύ ωραίες οι πρώτες μέρες στην ΑΕΚ. Γνώρισα κάποιους παίκτες που έπαιζαν στην Μπράγκα. Ήταν πιο εύκολο για μένα και την οικογένεια μου επειδή ήμασταν ήδη στην Ελλάδα. Με βοήθησαν να προσαρμοστώ πάντως την πρώτη χρονιά και έχω μόνο καλά λόγια να πω για τον σύλλογο.

Από το βράδυ της κατάκτησης του Κυπέλλου τι θυμάσαι πιο έντονα;

Κατακτήσαμε το Κύπελλο στην πρώτη μου σεζόν και ήμουν και πάλι το καλύτερο δεξί μπακ στο πρωτάθλημα. Παίξαμε κεκλεισμένων των θυρών στο ΟΑΚΑ, οπότε δεν ήταν τόσο ωραία. Αλλά μετά, στους δρόμους της Φιλαδέλφειας ήταν τρομερά.

Το συστατικό της επιτυχίας της κατάκτησης του πρωταθλήματος ποιο ήταν;

Είχαμε καλή ομάδα. Μέσα στο γήπεδο ήμασταν μια παρέα. Μετά από μερικά παιχνίδια και κυρίως μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο γήπεδό του, συνειδητοποιήσαμε πως μπορούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Ήταν κάτι φανταστικό γιατί η ομάδα πήρε τον τίτλο μετά από 24 χρόνια. Το άξιζαν οι οπαδοί.

Από το περιβόητο ματς της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ τι θυμάσαι;

Από εκείνο το ματς της Τούμπας θυμάμαι ότι πριν το παιχνίδι ξέραμε ότι δεν θα υπάρχουν οπαδοί στο γήπεδο. Ήμασταν πέντε βαθμούς μπροστά από τον ΠΑΟΚ. Τη μέρα του ματς ξυπνήσαμε και μάθαμε ότι θα υπάρχουν φίλοι της ομάδας στο γήπεδο και ότι ήμασταν μόλις δύο βαθμούς μπροστά. Κοιμηθήκαμε στο +5 και ξυπνήσαμε στο +2. Αποφάσισαν στις 2 το πρωί για αυτό. Στις καθυστερήσεις ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ μπήκε στο γήπεδο και είπε στους παίκτες του να φύγουν. Μέσα στο γήπεδο δεν είδα το όπλο. Το είδα μετά στις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν. Το παιχνίδι ήταν 0-0. Με όλα όσα έγιναν μείναμε στα αποδυτήρια περίπου τρεις με τέσσερις ώρες μέχρι να φύγουμε. Πάντα στην Ελλάδα δεν παίρνουν τέτοιες αποφάσεις μια ή δύο εβδομάδες πριν από κάποιο παιχνίδι αλλά μία ή δύο μέρες πριν.

Θυμάσαι την φιέστα;

Όταν πήραμε το πρωτάθλημα ήταν τρομερά. Πήγαμε στην Νέα Φιλαδέλφεια με το πούλμαν. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι οπαδούς, το περίμεναν 24 χρόνια. Είχαν τρελαθεί.

Πώς έζησες την εμπειρία του Champions League;

Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα στο Champions League και ήταν φοβερό για μένα. Είχαμε παίξει και στο Europa League πριν, αλλά το Champions League είναι ξεχωριστό. Νιώθεις την ατμόσφαιρα, παίζεις απέναντι σε μεγάλους παίκτες. Ήταν φανταστική εμπειρία.

Από την ΑΕΚ γιατί τελικώς αποχώρησες;

Την τελευταία μου χρονιά στην ΑΕΚ ήθελαν να μου ανανεώσουν το συμβόλαιο για έναν χρόνο. Εγώ ζήτησα ανανέωση για δύο χρόνια και είπαν όχι. Ήμουν 33 χρονών. Με διαβεβαιώσαν ότι δεν έχει να κάνει με την ηλικία μου αλλά ότι μπορούσα να ανανεώσω μόνο για έναν χρόνο. Τους είπα χαρακτηριστικά ότι “Είμαι 33 ετών αλλά δείτε τι μπορώ να κάνω στο γήπεδο”. Ατομικά η τελευταία μου χρονιά ήταν η καλύτερη στην ΑΕΚ, έβαλα 4 γκολ και έδωσα 8-9 ασίστ. Ζήτησα δύο χρόνια και μου είπαν για έναν. Δεν έβλεπα το πρόβλημα. Επέμεναν στην πρότασή τους. Δεν προσπάθησαν να με κρατήσουν στην ομάδα. Το θέμα τους ήταν η ηλικία μου, δεν έβλεπαν πώς έπαιζα. Προτίμησαν να φέρουν άλλους παίκτες. Δεν ήξεραν τι θα μπορούσαν να έκαναν στο γήπεδο. Όταν έφυγα, έφεραν 3-4 δεξιά μπακ και κανείς δεν έπαιξε καλά. Δεν προτίμησαν να με κρατήσουν για δύο χρόνια στην ομάδα. Αποφάσισαν να με αφήσουν και να πάρουν το ρίσκο. Δεν ήξεραν τι παίκτες αγόραζαν. Εγώ ήμουν τέσσερα χρόνια στην ομάδα, με ήξεραν αλλά προτίμησαν να πάρουν καινούργιους ποδοσφαιριστές. Μετά από αυτή τη συζήτηση η σεζόν τελείωσε και το συμβόλαιό μου έληξε. Ο λόγος ήταν η ηλικία μου. Αν ήμουν μικρότερος θα μου έδιναν δύο χρόνια ακόμα. Δεν μίλησα με τον πρόεδρο, μόνο με τον Λυμπερόπουλο.

Πάμε να θυμηθούμε τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκες στην ΑΕΚ, ξεκινώντας με τον Μανόλο Χιμένεθ.

Ο Χιμένεθ ήταν πολύ καλός και για μένα και για την ΑΕΚ. Με αυτόν πήραμε το πρωτάθλημα, αυτός μας οδήγησε στην Ευρώπη. Οι οπαδοί τον συμπαθούσαν.

Μαρίνος Ουζουνίδης

Με τον Ουζουνίδη στην αρχή δεν έπαιζα πολύ, προτιμούσε τους Έλληνες. Ήταν δύσκολα για μένα, γιατί έπαιζα καλά, έβαζα γκολ ή έβγαζα και στο επόμενο ματς με άφηνε στον πάγκο. Μετά όμως, με χρησιμοποιούσε περισσότερο και όλα ήταν καλά.

Γκουστάβο Πογιέτ

Ο Πογέτ ήταν στην πρώτη μου σεζόν, μετά τον Δέλλα. Είχαμε πολύ καλή σχέση. Έκανε πολύ καλό στην ομάδα. Δεν ξέρω τι έγινε με αυτόν και τον σύλλογο μετά τον ημιτελικό Κυπέλλου και έφυγε ξαφνικά. Αλλά, για μένα, ήταν πολύ καλός προπονητής.

Ζοζέ Μοράις

Με τον Μοράις παίζαμε καλά, κάναμε ευκαιρίες αλλά δεν βάζαμε γκολ. Οι αντίπαλοι έκαναν μια φάση και έβαζαν γκολ. Ήταν καλός προπονητής αλλά στάθηκε άτυχος.

Και Τραϊανός Δέλλας

Μόνο έξι παιχνίδια έπαιξα με τον Δέλλα, μετά έφυγε. Ήταν πολύ καλό άτομο και καλός προπονητής αλλά μετά την ήττα στο Καραϊσκάκη αποχώρησε.

Από τον Δημήτρη Μελισσανίδη τι εικόνα σου έχει μείνει στο μυαλό;

Ο πρόεδρος είχε έρθει στην προπόνηση τρεις ή τέσσερις φορές. Δεν τον συναντούσαμε συχνά. Γενικά ήταν καλός, δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του. Το μόνο μου παράπονο ήταν ότι όταν έφυγα από την ομάδα δεν προσπάθησε να με κρατήσει. Ήξερε τι θα μπορούσα να προσφέρω αλλά πήρε την απόφασή του.

Σου έχει μείνει το παράπονο για τον τρόπο που ολοκληρώθηκε η συνεργασία σου με την ΑΕΚ…

Ήθελα να παίξω κι άλλο στην ΑΕΚ. Δύο-τρία χρόνια ακόμα. Είχα καλές στιγμές με αυτή τη φανέλα, όπως το πρωτάθλημα, το Κύπελλό και οι αγώνες στην Ευρώπη. Πάντα έδινα το 100% μου αλλά για διάφορους λόγους οι δρόμοι μας χώρισαν.

Στον Ατρόμητο πώς κατέληξες;

Ο πρώην ατζέντης μου μίλησε με τον Ατρόμητο και συμφωνήσαμε. Είναι καλή ομάδα, είχα κι εκεί τις καλές μου στιγμές. Γενικά, χάρηκα που πέρασα έξι χρόνια στην Αθήνα.

Γιάννης Αναστασίου και Νταμίρ Κάναντι. Δύο προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκες στον Ατρόμητο. Τι γνώμη έχεις για αυτους;

Τον Αναστασίου τον πρόλαβα για 5-6 παιχνίδια, μετά έφυγε. Δεν είχα πολύ χρόνο μαζί του. Είχα πολύ καλή σχέση με τον Κάναντι, πήραμε μεγάλες νίκες απέναντι στην ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Παναθηναϊκό. Τον σέβομαι πολύ, έκανε πολύ καλή δουλειά στον Ατρόμητο.

Η ζωή σου στην Αθήνα πώς ήταν;

Η ζωή μου στην Αθήνα ήταν απλή, αλλά ωραία. Ζούσαμε στη Γλυφάδα και είχαμε τα πάντα κοντά μας. Για τα παιδιά ήταν υπέροχα, είχε πολλές παιδικές χαρές. Μας λείπει αυτή η ζωή. Ο καιρός είναι τρομερός. Σκεφτόμαστε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα το καλοκαίρι.

Από τα γκολ που πέτυχες στην Ελλάδα ποιο ξεχωρίζεις;

Το αγαπημένο μου γκολ ήταν αυτό απέναντι στη Σέλτικ. Ήταν πολύ σημαντικό για το μέλλον μας στο Champions League. Έβαλα πολλά γκολ με φάουλ σε κάθε ομάδα, οπότε κάποιο από αυτά θα ήταν το πιο όμορφο. Το πιο σημαντικό όμως ήταν αυτό με τη Σέλτικ.

Ποιον αγώνα από όσους έδωσες με τη φανέλα της ΑΕΚ δεν θα ξεχάσεις;

Δεν θα ξεχάσω το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη απέναντι στον Ολυμπιακό, τη χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα. Χάναμε με 1-0 λίγο πριν το τέλος και τελικά νικήσαμε με 2-1. Έβγαλα την ασίστ στο γκολ του Γιακουμάκη. Μετά από αυτή τη νίκη πιστέψαμε ότι μπορούμε να φτάσουμε ως το τέλος. Οι οπαδοί τρελάθηκαν μετά το παιχνίδι, έστησαν πάρτι έξω από το ξενοδοχείο μας.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο γήπεδο στο οποίο αγωνίστηκες ως φιλοξενούμενος;

Η Τούμπα και το Κλεάνθης Βικελίδης ήταν τα πιο δύσκολα γήπεδα. Και η Λεωφόρος επίσης, οι οπαδοί ήταν πολύ κοντά στον αγωνιστικό χώρο.

Ξεχωρίζεις κάποιον από τους συμπαίκτες που είχες όλα αυτά τα χρόνια;

Δεν είχα πολλούς Βραζιλιάνους συμπαίκτες. Είχα πολλούς Πορτογάλους. Αλλά είχα τρομερή σχέση με όλους τους συμπαίκτες μου.

Από τους αντιπάλους που είχες;

Ο Ροντρίγκεζ του ΠΑΟΚ ήταν πολύ δύσκολος αντίπαλος. Συνήθως οι εξτρέμ είναι οι καλύτεροι από τις αντίπαλες ομάδες, οπότε αντιμετώπισα πολλούς δύσκολους αντιπάλους. Ακόμα και απέναντι σε ομάδες όπως ο Αστέρας Τρίπολης, ο Λεβαδειακός ή ο ΠΑΣ Γιάννινα.

Σου έχει μείνει απωθημένο που δεν αγωνίστηκες στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ;

Ήταν όνειρο μου να παίξω στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Όταν υπέγραψα μου είπαν ότι σε δύο-τρία χρόνια θα παίζουμε στο καινούριο γήπεδο. Έκατσα έξι στην Αθήνα και τελικά το εγκαινίασαν πριν λίγο καιρό. Ελπίζω να δω ένα ματς στην Αγιά Σοφιά όταν γυρίσω στην Ελλάδα για να δω πώς είναι η ατμόσφαιρα. Ακόμα και στο ΟΑΚΑ είχαμε 50.000 ή 60.000 οπαδούς. Θα είναι μοναδικό για τους οπαδούς το νέο γήπεδο. Ελπίζω η ΑΕΚ να κάνει μια καλή χρονιά γιατί πραγματικά το αξίζουν.

Πιστεύεις ότι η διαιτησία αποτελεί πρόβλημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

Πιστεύω ότι με το VAR δεν υπάρχει πρόβλημα με τη διαιτησία στην Ελλάδα. Παλιότερα υπήρχε. Στον Παναιτωλικό ένιωθα ότι οι διαιτητές «έσπρωχναν» λίγο τις μεγάλες ομάδες. Τώρα με το VAR αυτό είναι πιο δύσκολο.

Στην περίοδο της πανδημίας είχες βοηθήσει έναν συμπατριώτη σου διαιτητή. Τι ακριβώς είχε συμβεί;

Κατά την περίοδο του Covid-19 στη Βραζιλία βοήθησα ένα διαιτητή από την πόλη μου. Έβλεπα τηλεόραση και έπεσα στις ειδήσεις. Έχει δύο παιδιά και είπα στη γυναίκα μου ότι πρέπει να τον βοηθήσουμε. Δεν ήταν τόσο πολλά χρήματα αλλά ήταν κάτι σημαντικό για εκείνον.

Κλείνοντας, τι σχέδια έχεις για το μέλλον;

Προς το παρόν δεν έχω σχέδια να μείνω στον χώρο του ποδοσφαίρου. Δεν θέλω να δουλέψω στο άθλημα. Έμεινα μακριά από την οικογένεια και τα παιδιά μου 15 χρόνια, ταξίδευα πολύ. Δεν το θέλω αυτό και τώρα. Θέλω να μείνω ήρεμος. Θα βρω κάτι, αλλά, προς το παρόν, όχι κάτι ποδοσφαιρικό. Θα ήθελα να παίζω μπάλα με τους φίλους μου. Παίζουμε και πολύ «τένις παραλίας». Θα περάσω τον χρόνο μου με τους δικούς μου ανθρώπους και πιθανότατα μετά θα ανοίξω κάτι, θα δω τι. Ίσως εστιατόριο, ίσως κάτι σχετικό με παιδιά γιατί στην πόλη μου υπάρχει ένα μικρό θέμα με το τι κάνουν οι γονείς τα παιδιά τους.