Μουντιάλ 2022, Ολλανδία - Αργεντινή: Ο κυνισμός του Φαν Χάαλ εναντίον της μαγείας του Μέσι για μια θέση στους «4»

Από την πρώτη στιγμή που τα ποδοσφαιρικά βλέμματα απόρησαν με την ηχηρή απουσία της Ολλανδίας στο Euro 2016 και το Μουντιάλ του 2018, άπαντες περίμεναν υπομονετικά την επιστροφή των Οράνιε. Όχι μόνο στις μεγάλες διοργανώσεις, αλλά και στο προσκήνιο.

Η νέα γενιά των Ολλανδών άφησε τα πρώτα της θετικά δείγματα στα γήπεδα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Παίκτες όπως οι Ντάμφρις, Ντεπάι και Ντε Γιόνγκ άρχισαν να γίνονται σημαντικά μέλη της εθνικής τους ομάδας, να ορίζουν τα πράγματα για αυτή και άφησαν ελπίδες της.

Οι Ολλανδοί πάντως, με τον Φρανκ Ντε Μπουρ στον πάγκο, γνώρισαν τον πικρό αποκλεισμό από την Τσεχία στη φάση των «16» και έμειναν με τις... ελπίδες. Ελπίδες όμως, και προσδοκίες τις οποίες η παρουσία του Λουίς Φαν Χάαλ στον πάγκο άρχισε να μορφοποιεί σε κάτι πραγματικά καλό.

Ο πολύπειρος τεχνικός ήταν αυτό ακριβώς που χρειάζονταν οι Οράνιε. Με το αξιοζήλευτο «know how to» μπόλιασε ένα πολύ ταλαντούχο γκρουπ και μπόρεσε να του δώσει ταυτότητα. Μετρίασε το χάος, που ήξερε πως μπορούν να παράξουν οι ποδοσφαιριστές του, και έβαλε περισσότερο στο παιχνίδι τους τον έλεγχο, την ουσία, τον κυνισμό.

Με αυτά τα «όπλα» άλλωστε η Ολλανδία κατάφερε να φτάσει ως εδώ. Χωρίς να εντυπωσιάσει, με την ασφάλεια που προσφέρει ξανά στην άμυνα ο Φαν Ντάικ, την ενέργεια του Ντάμφρις, την ποιότητα των Ντε Γιόνγκ, Γκάκπο και Ντεπάι και το κοουτσάρισμα του Φαν Χάαλ σε τέσσερα ματς κατάφερε να μετρήσει τρεις νίκες και μια ισοπαλία.

Στη φάση των «16», στο μεγαλύτερο τεστ της μέχρι την αναμέτρηση απέναντι στη Αργεντινή, «λύγισε» με 3-1 τις ΗΠΑ, σε ένα ματς που πολλοί πίστεψαν πως η ομάδα του Μπερχόλτερ θα γίνει ο «δήμιος» των Ολλανδών. Χωρίς μεγάλο άγχος απλοποίησε τη διαδικασία, και σίγησε όσους αμφέβαλαν για τις δυνατότητές της. Ακριβώς ίδιο θα επιχειρήσει να κάνει και απέναντι στην Αλμπισελέστε.

Το ίδιο Παγκόσμιο Κύπελλο που άρχισε για την Αργεντινή με χιλιάδες φίλους της να στήνουν πάρτι και να γεμίζουν με το τραγούδι τούς τους δρόμους της Ντόχα, άρχισε και με μια σοκαριστική ήττα. Την πρώτη αγωνιστική των ομίλων, η ομάδα του Σκαλόνι είδε τη Σαουδική Αραβία να την νικά με ανατροπή, να της σπάει ένα αήττητο σερί 36 αγώνων.

Ήταν το τελευταίο σφύριγμα εκείνου του αγώνα που επανέφερε την Αργεντινή στο δικό της σημείο μηδέν. Τα σύννεφα των αμφιβολιών ήταν και πάλι εκεί, ο μοναδικός ενθουσιασμός που συνόδευε την ομάδα από το 2019 κι έπειτα είχε αντικατασταθεί από τον φόβο πως για ακόμη μια φορά θα αποβεί μάταιος. Η αίσθηση πως το πλήρωμα του χρόνου είχε επιτέλους φτάσει για τον Λιονέλ Μέσι και την κατάκτηση του Μουντιάλ ήταν έτοιμη να εξαφανιστεί, τη θέση της διεκδικούσε η οικεία, κουραστική εσωστρέφεια της εθνικής ομάδας των περισσότερων χρόνων του δικού του καιρού.

Πολλοί πίστεψαν πως οι Λατινοαμερικάνοι δεν θα καταφέρουν να διατηρήσουν την ισορροπία τους στο χείλος του γκρεμού μιας ακόμα αποτυχίας, η εικόνα τους στο γήπεδο δεν βοηθούσε. Όμως, αυτό το γκρουπ από άποψη δεσίματος, από άποψη πνευματικής δύναμης φαινόταν πιο ισχυρό από ποτέ. Και το απέδειξε.

Οι παίκτες βρήκαν τον τρόπο να «γυρίσουν» την κατάσταση. Με ψυχραιμία, πίστη στις δυνατότητές τους και κυρίως τρομερή ενότητα μπόρεσαν να βγουν από τον λαβύρινθο στον οποίον φάνηκαν να εγκλωβίζονται μετά την πρώτη αγωνιστική.

Ο ίδιος ο Σκαλόνι μπόρεσε να βγάλει από την ομάδα τον καλύτερο εαυτό της, μη διστάζοντας να ρίξει στη μάχη νεότερους ποδοσφαιριστές, όπως ο Χουλιάν Άλβαρεζ, ο Έντσο Φερνάντες και ο Αλέξις ΜακΆλιστερ.

Αυτά, σε συνδυασμό με τα όσα ασύλληπτα κάνει στο Κατάρ ο Λιονέλ Μέσι ακόμα και στα 35 του έχουν χαρίσει ξανά την ελπίδα στους φίλους της ομάδας. Ο αρχηγός της Αλμπισελέστε είναι αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης.

Με τα κρίσιμα γκολ του και τη γενικότερη παρουσία του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου είναι αυτός που κρατάει τη φλόγα της Αργεντινής αναμμένη, που δίνει κουράγιο στους συμπατριώτες και τους συμπαίκτες του να ονειρευτούν το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο. Για να φτάσουν εκεί όμως, θα πρέπει πρώτα να τα καταφέρουν απέναντι στην Ολλανδία.

Ο Φαν Χάαλ έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την Αργεντινή από τον αποκλεισμό στον ημιτελικό του 2014. Ο Μέσι έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με το... χρυσό τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σαν να μην αρκούσε η πίεση ενός προημιτελικού Μουντιάλ, τέτοια στοιχεία έρχονται να προσδώσουν ακόμα περισσότερη ένταση γύρω από ένα παιχνίδι που θα κρίνει πολλά.

Η κυνική Ολλανδία θα κοιτάξει να «σκοτώσει» τα όνειρα της Αργεντινής για κατάκτηση του Μουντιάλ και να κυνηγήσει το δικό της ταβάνι στη φετινή έκδοση του θεσμού. Από την άλλη, στην πρώτη τόσο απαιτητική δοκιμασία τής, η Αλμπισελέστε ελπίζει πως θα βγάλει ασπροπρόσωπους όλους όσους δεν σταμάτησαν να πιστεύουν πως αυτή η ομάδα μπορεί να σκαρφαλώσει στην κορυφή του κόσμου και να κλείσει με τον πιο όμορφο τρόπο την εποχή του Μέσι στη χώρα και την εθνική ομάδα.

Σε ένα από τα πιο αμφίρροπα ζευγάρια των προημιτελικών, είναι δύσκολο κανείς να προβλέψει με ασφάλεια τον... επιζώντα. Επιζώντα και όχι νικητή, αφού αναμένεται να υπάρξει μάχη για το πολύτιμο εισιτήριο.

Αυτό που μοιάζει πολύ πιθανό πάντως, είναι πως το μέλλον δύο ομάδων στη διοργάνωση, τα όνειρα χιλιάδων φιλάθλων θα κριθούν στις λεπτομέρειες ενός αγώνα, θα χρειαστεί να ισορροπήσουν σε ένα τεντωμένο σκοινί. Άλλωστε αυτά είναι τα νοκ-άουτ του Μουντιάλ.

• Αυτή θα είναι η έκτη συνάντηση μεταξύ Ολλανδίας και Αργεντινής στο Μουντιάλ. Μόνο Βραζιλία, Σουηδία (7) και Αργεντινή, Γερμανία (7) έχουν συναντηθεί περισσότερες φορές στον θεσμό.

Η Ολλανδία έχει χάσει μόλς ένα παιχνίδι από τα εννιά των δύο ομάδων σε όλες τις διοργανώσεις (τέσσερις νίκες, τέσσερις ισοπαλίες), τον τελικό του 1978.

• Τα δύο τελευταία μεταξύ τους παιχνίδια έχουν λήξει 0-0, στους ομίλους το 2006 και στον ημιτελικό το 2014.

Από την ήττα της απέναντι στην Ουρουγουάη το 1930, και οι εννιά αποκλεισμοί της Αργεντινής σε νοκ-άουτ φάσεις του Μουντιάλ έχουν έρθει απέναντι σε ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της ήττας με 2-1 απέναντι στην Ολλανδία στον προημιτελικό του 1998.

• Η Ολλανδία έχει προκριθεί στους τρεις από τους τέσσερις τελευταίους προημιτελικούς που έχει βρεθεί (1998, 2010, 2014. Η ήττα τους ήρθε το 1994 από τη μετέπειτα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, Βραζιλία.

Η Αργεντινή έχει αποκλειστεί στους τρεις από τους τέσσερις τελευταίους προημιτελικούς που έχει βρεθεί. Τις τρεις χρονιές στις οποίες κατάφερε να περάσει από τη φάση των «8», έφτασε τουλάχιστον μέχρι τον τελικό (1986, 1990, 2014).

• Ο Λουίς Φαν Χάαλ είναι αήττητος σε 11 παιχνίδια Μουντιάλ ως προπονητής (οκτώ νίκες, τρεις ισοπαλίες). Αν η Ολλανδία δεν ηττηθεί και σε αυτό το ματς θα ισοφαρίσει το ρεκόρ των 12 διαδοχικών αγώνων χωρίς ήττα, το οποίο κρατά ο Φελίπε Σκολάρι.

Ο Μέμφις Ντεπάι έχει συμμετάσχει σε 34 γκολ στις 30 τελευταίες του εμφανίσεις με την Ολλανδία σε όλες τις διοργανώσεις, σκοράροντας 24 τέρματα και μοιράζοντας 10 ασίστ.

• Ο Λιονέλ Μέσι έχει σκοράρει εννιά γκολ στο Μουντιάλ για την Αργεντινή, μόνο ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα με δέκα τέρματα έχει περισσότερα. Το γκολ του απέναντι στην Αυστραλία ήταν το πρώτο του σε νοκ-άουτ φάση της διοργάνωσης.

Ο Χουλιάν Άλβαρεζ έχει σκοράρει και στα δύο του παιχνίδια ως βασικός στο Μουντιάλ. Μόνο τρεις Αργεντίνοι έχουν σκοράρει και στα πρώτα τρία τους ματς. Ο Γκιγέρμο Στάμπιλε το 1930, ο Ορέστε Κορμπάτα το 1958 και ο Ερνάν Κρέσπο το 2006. Αν ξεκινήσει βασικός και βρει δίχτυα και σε αυτόν τον αγώνα, όντας 22 χρονών και 312 ημερών, θα γίνει ο νεότερος που τα καταφέρνει στο Μουντιάλ από τον Τεόφιλο Κουμπίγιας το 1970 (21 χρονών και 94 ημερών).