Από το ανάποδο κουπί του Γκουντογκάν και την ορχήστρα του Αντσελότι στις Πρωταθλήτριες του 2022

Ένας ποταμός, ο Αχέροντας, ήταν αυτός που συνέδεε τη ζωή και τον θάνατο στην ελληνική μυθολογία. Πάνω σε αυτόν επέπλεε η ξύλινη βάρκα του Χάροντα, που μετέφερε τους θνητούς στα σκοτεινά μονοπάτια του Άδη. Στη μυθολογία της... Μάντσεστερ Σίτι πάντως, ανάμεσα στον «θάνατο» και τη «ζωή», στο φως και το σκοτάδι δεν στάθηκαν τα γαλανά νερά ενός ποταμού, αλλά δύο γαλάζιες φανέλες. Μια με το «16» του Αγουέρο από το 2012 και μια με το «8» του Γκουντογκάν από το 2022.

Εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα στα τέλη του Μαΐου το «Etihad» έδειχνε πιο παγωμένο από ποτέ. Η Άστον Βίλα στην τελευταία αγωνιστική της Premier League έδειχνε να ρίχνει τους Πολίτες σε μια μαύρη τρύπα, αφού προηγήθηκε με 2-0 στο 69', δίνοντας την ευκαιρία στη Λίβερπουλ να απλώσει τα χέρια της και να «κλέψει» το πρωτάθλημα. Τα χείλη εκείνης της ομάδας όμως, εκείνου του «8» δεν είχαν ψελλίσει ακόμα την τελευταία τους λέξη, τα γόνατά τους δεν είχαν αγγίξει το χώμα στο οποίο φαινόταν πως θα θαβόταν αυτός ο τίτλος.

Όλα ξεκίνησαν από τη στιγμή που η κεφαλιά του Γκουντογκάν χάιδεψε τα δίχτυα του Όλσεν, χαρίζοντας δειλά την ελπίδα στους χιλιάδες οπαδούς της ομάδας. Στιγμές αργότερα, το πλασέ του Ρόδρι επαναφέρει την ισορροπία στο ματς και γιγαντώνει την ίδια ελπίδα, τη μετατρέπει σε ένα λιοντάρι έτοιμο να κατασπαράξει την ομάδα του Τζέραρντ και να αρπάξει με τα νύχια του το μετάλλιο του πρωταθλητή.

Πέντε λεπτά μετά τη μείωση του σκορ, στο 82', ο Ντε Μπρόινε πατάει R1 και διπλό τετράγωνο στο τηλεχειριστήριο του μυαλού του και με την τέλεια σέντρα βρίσκει τον αγαπημένο Γερμανό των Πολιτών στο δεύτερο δοκάρι. Ο Γκουντογκάν μπαίνει με την μπάλα στα δίχτυα, γίνεται ο απόλυτος ήρωας και η γαλάζια πλευρά του Μάντσεστερ εκρήγνυται. Η Σίτι πλέον αδιαφορεί για το τι συμβαίνει στο Λίβερπουλ - Γουλβς, κανείς δεν μπορεί να της στερήσει αυτό το στέμμα.

Ο «Γκούντο» έχει τραβήξει ανάποδο κουπί στον Αχέροντα της Premier League, η δική του διαδρομή ξεκινά από τον «θάνατο», από το «σκοτάδι» της Μάντσεστερ Σίτι και καταλήγει στη «ζωή» της, στο δικό της φως, σε ακόμα μια επική κατάκτηση στο πιο δύσκολο πρωτάθλημα στον κόσμο. Στιγμή χαλυβδωμένη για πάντα στην ιστορία της ομάδας που για να φτάσει στο τέταρτό της πρωτάθλημα τα τελευταία πέντε χρόνια πραγματοποίησε ακόμα μια συγκλονιστική σεζόν. Ο Γκουντογκάν απλά της φόρεσε το στέμμα.

Ο Μπενζεμά τελειώνει όμορφα με αριστερό πλασέ το παράλληλο γύρισμα του Βινίσιους και γράφει το 4-0 απέναντι στην Εσπανιόλ. Δεν έχει μπει Μάης ακόμα, και το «Μπερναμπέου» ετοιμάζεται να πανηγυρίσει το 35ο πρωτάθλημα της ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης.

Όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω του. Στον μαέστρο της ορχήστρας, αυτόν που δεν θα μπορούσε να μην είναι το κέντρο της προσοχής. Ο Κάρλο Αντσελότι έχει μόλις γράψει ιστορία. Γίνεται ο μόνος προπονητής που καταφέρνει να κατακτήσει το πρωτάθλημα και στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές λίγκες. Και το κάνει με έναν τρόπο... καλλιτεχνικό.

Κι αυτό γιατί αυτή η Ρεάλ αποτέλεσε την ίσως ωριμότερη σύνθεσή του. Το τείχος του Κουρτουά στα κρουστά και το δίδυμο των στόπερ, Μιλιτάο - Αλάμπα, στα κοντραμπάσα να δίνουν τον... χτύπο, τη βάση. Αυτή η τριάδα της μεσαίας γραμμής, οι Κασεμίρο, Κρόος και Μόντριτς στις βιόλες, να «παντρεύουν» αρμονικά τον ρυθμό με τη μελωδία. Μελωδία που γεννούν οι ιδέες, τα σόλο των βιολιών, του Ροντρίγκο, του Βινίσιους και του Μπενζεμά. Κι ο Καρλέτο απλά να κουνάει το χέρι του, να καθοδηγεί. Το τεντωμένο δάκτυλο σαν άλλη μπαγκέτα μαέστρου, υπεύθυνο για την αρμονική λειτουργία του συνόλου. Με μια απλότητα, με μια απόλυτη σιγουριά για το άκουσμα της δημιουργίας του.

Η επιστροφή αυτής της Βασίλισσας στον θρόνο ήταν αναπόφευκτη. Όχι εξαιτίας των προβλημάτων της Μπαρτσελόνα, όχι επειδή η Ατλέτικο δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο της σεζόν να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Απλά και μόνο επειδή αυτή η Ρεάλ πρώτον γνώριζε και δεύτερον μπορούσε να επιτελεί στην εντέλεια όσα χρειαζόταν να κάνει για να ανέβει στην κορυφή.

Ένα μοναδικό μπόλιασμα εμπειρίας και νιάτων, ελέγχου και χάους. Υπό τις οδηγίες του Ιταλού κόουτς ο Μπενζεμά εκτοξεύθηκε, ο Βινίσιους βελτιώθηκε τρομακτικά κι έγινε καθοριστικός μα ακόμα πιο σημαντικά η Ρεάλ Μαδρίτης βρήκε τον άνθρωπο στον οποίο μπορεί να στηρίξει την επιτυχία του παρόντος και του μέλλοντός της. Και αυτή η κατάκτηση, αυτό το πρωτάθλημα ήταν η πιο εκκωφαντική απόδειξη.

Ο Τιτσιάνο Κρουντέλι, ένας από τους πιο γνωστούς τηλεσχολιαστές στην Ιταλία, ουρλιάζει συγκινημένος μετά το 3-0 της Μίλαν απέναντι στη Σασουόλο την τελευταία αγωνιστική. Το «Είμαστε πρωταθλητές Ιταλίας, είμαστε πρωταθλητές Ιταλίας, μετά από έντεκα χρόνια», είναι η φράση που τα χείλη του τρεμάμενα δεν λένε να αφήσουν. Η ροσανέρα του καρδιά χτυπά πιο δυνατά από ποτέ μετά από το 2011, η Μίλαν έχει φτάσει στην κατάκτηση του Scudetto. Και το έχει κάνει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, με τρόπο ανεπανάληπτο.

ASI GRITÓ TIZIANO CRUDELI EL SCUDETTO DEL MILAN!

Tiziano es una de las personas que más sufrió estos 11 años. Soportó burlas de sus compañeros y rabietas por cada derrota. Ahora puede ver al equipo de sus amores levantar el máximo trofeo de Italia. Te lo mereces viejo querido. pic.twitter.com/gdZSpPAIsU

— World AC Milan 🏆🇮🇹 (@WorldACMilan) May 22, 2022

Η αλλαγή ιδιοκτησίας το 2018, ήρθε με την υπόσχεση πως η «μαύρη» δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα θα γινόταν παρελθόν. Τέσσερα χρόνια αργότερα, λίγοι πίστεψαν πως η Μίλαν θα κατάφερνε να ανέβει και πάλι στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου. Τον Ιανουάριο του 2022, εν μέσω μιας κρίσης τραυματισμών, η ομάδα του Πιόλι δέχεται κι άλλο ένα καθοριστικό χτύπημα.

Η Σπέτσια φεύγει με το «διπλό», από το «Σαν Σίρο» σε ένα παιχνίδι που οι γηπεδούχοι έχουν προηγηθεί, έχουν χάσει πέναλτι κι έχουν δει τον ρέφερι Μάρκο Σέρα, να σφυρίζει φάουλ, μην αφήνοντας λανθασμένα το πλεονέκτημα, δευτερόλεπτα πριν ο Μεσίας σκοράρει το γκολ που θα έδινε τη νίκη. Στα καπάκια η εστία των Ροσονέρι παραβιάζεται για το 2-1 των φιλοξενούμενων και μένουν στο -2 από την Ίντερ, έχοντας και ματς παραπάνω. Σοκ ικανό να «τραυματίσει» ανεπανόρθωτα τη συνέχεια της σεζόν.

Ο Ιταλός ρεφ μετά τη λήξη απολογείται κλαίγοντας και ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, ο υπεύθυνος της εμφύσησης του winning mentality στην ομάδα, τον παρηγορεί λέγοντάς του: «Πρέπει να ανακάμψεις, να δείξεις σε όλους πόσο δυνατός είσαι». Με έναν περίεργο τρόπο και η Μίλαν ακούει τη συμβουλή του Σουηδού.

Το απίστευτα νεανικό σύνολο που έδειχνε μέχρι εκείνη τη στιγμή υπερβολικά άπειρο για να σταθεί όρθιο μέχρι το τέλος σε μια τόσο αμφίρροπη κούρσα, όπως αυτή της τελευταίας Serie A, εμφανίζεται αποφασισμένο να γράψει ιστορία. Παιδιά, όπως ο Λεάο, ο Τονάλι, ο Μενιάν και ο Τομόρι, παρέα με τους «μπαρουτοκαπνισμένους» και πάντα ηγετικούς Ζιρού και Ζλάταν σηκώνουν το απερίγραπτο βάρος της φανέλας αυτού του κοιμώμενου γίγαντα. Το ραβδί της καθοδήγησης του Πιόλι σφηρυλατεί το αστείρευτο ταλέντο του γκρουπ και το μετατρέπει στην κινητήρια δύναμη εκείνη που ανεβάζει τους Ροσονέρι και πάλι στον ιταλικό θρόνο.

Τη στιγμή που ο Κρουντέλι κλαίει για την ομάδα του, ο Φιλίπο Τραμοντάνα, συνεργάτης τού και φίλος της Ίντερ χειροκροτά αυτή τη Μίλαν. Και ίσως αυτή η αναγνώριση από τον άσπονδο εχθρό να τα λέει όλα για αυτό το ροσονέρο Scudetto.

Αλήθεια, στα πόσα λίτρα μπύρας μεθάει το... χορτάρι; Δεν υπάρχουν πολλά γρασίδια πιο ικανά να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα από αυτό της «Allianz Arena». Άλλωστε εδώ και μια δεκαετία αμέτρητα τεράστια ποτήρια γεμάτα με Paulaner καταλληγουν να το βρέχουν. Εκεί κοντά στα τέλη της άνοιξης, όταν... κλασικά η Μπάγερν Μονάχου ξεμπερδεύει με την υπόθεση της κατάκτησης του γερμανικού πρωταθλήματος.

Η σεζόν 2021- 2022 δεν ήταν η εξαίρεση στην Bundesliga αλλά ακόμα ένας... κανόνας, αφού είδε και πάλι τους Βαυαρούς να πανηγυρίζουν τον τίτλο, για δέκατη διαδοχική χρονιά. Κι αν αυτό το κατόρθωμα πλέον ακούγεται σχεδόν βαρετό, υπήρξαν κάποια στοιχεία που του έδωσαν έναν διαφορετικό χαρακτήρα.

Όπως και να το κάνεις, είναι διαφορετική η γλύκα του να «κλειδώνεις» το πρωτάθλημα, επικρατώντας σε ντέρμπι κόντρα στον μεγαλύτερό σου αντίπαλο και μάλιστα μπροστά στο κοινό σου. Το Der Klassiker στα τέλη του Απρίλη, αυτό στο οποίο η Μπορούσια Ντόρτμουντ σκόπευε να καθυστερήσει την στέψη της Μπάγερν βάφτηκε... κατακόκκινο. Η ομάδα από το Μόναχο νίκησε με 3-1 τους Βεστφαλούς και το πάρτι με τις μπύρες ξεκίνησε.

Αυτές ήταν και οι πρώτες πρωταθληματικές μπύρες με τις οποίες λούζεται ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν, «βασιλιάς» στην παρθενική του σεζόν στην άκρη του πάγκου του μεγαλύτερου γερμανικού συλλόγου. Ο τότε 34χρονος έγινε και ο δεύτερος νεότερος προπονητής που κατακτά την Bundesliga.

Ακόμα και αυτό το κατόρθωμα όμως, δεν στάθηκε ικανό να αφαιρέσει την περίεργη αίσθηση του... ανολοκλήρωτου που τυραννούσε τόσο τον ίδιο όσο και την υπόλοιπη ομάδα. Εκείνη που προκάλεσε ο αποκλεισμός από την Γκλάντμπαχ στο Κύπελλο και από τη Βιγιαρεάλ στο Champions League.

«Αν δεν κέρδιζα αυτόν τον τίτλο, πιθανότατα θα ήμουν άνεργος τώρα», δήλωσε ο Γερμανός τεχνικός. Έμμεσα μάλιστα, παραδέχθηκε πως η περίφημη... σαλατιέρα του γερμανικού πρωταθλήματος έχει χάσει τη λάμψη της. «Κατακτάς το πρωτάθλημα και δύο μέρες μετά τα πάντα τελειώνουν, ξεκινάς να προετοιμάζεσαι για το 11ο σερί», είπε. Άλλωστε και το 2022, η Μπάγερν Μονάχου το... έκανε να μοιάζει πολύ εύκολο στη Γερμανία.

Οι πανηγυρισμοί τους ήταν στην... καλύτερη ήπιοι. Οι παίκτες της Παρί Σεν Ζερμέν είχαν μόλις κατακτήσει το πρωτάθλημα Γαλλίας, μετά και την εντός έδρας ισοπαλία με 1-1 απέναντι στη Λανς λίγο πριν μπει ο Μάιος. Οι αντιδράσεις τους όμως, σίγουρα δεν είχαν καμία σχέση με τη φρενίτιδα που επικρατούσε γύρω από τον σύλλογο στην αρχή της σεζόν.

«Το καλύτερο μεταγραφικό παράθυρο της ιστορίας», χαρακτηρίστηκε από πολλούς. Οι Παριζιάνοι είχαν κατορθώσει μέσα σε μερικούς μήνες να μεταφέρουν στη γαλλική πρωτεύουσα, τους Λιονέλ Μέσι, Σέρχιο Ράμος, Τζίτζι Ντοναρούμα και Τζίνι Βαϊνάλντουμ, ως ελεύθερους, αλλά και τους Ασράφ Χακίμι και Νούνο Μέντες. Και όλα αυτά σε μια ομάδα που ήδη διέθετε παίκτες όπως ο Μπαπέ, ο Νεϊμάρ, ο Βεράτι και ο Μαρκίνιος.

Ο ενθουσιασμός ήταν στα ύψη, αρκετοί δεν έβλεπαν το πώς θα μπορούσε η Παρί να μην κάνει το treble. Κι όμως, τη στιγμή που αυτή η... ταπεινή ισοπαλία με τη Λανς χάριζε στους πρωτευουσιάνους το πρωτάθλημα, οι άλλοι δύο στόχοι τους είχαν ήδη κάνει φτερά. Και γι'αυτό οι ποδοσφαιριστές της δεν έδειχναν τόσο ενθουσιασμένοι για το στέμμα της Ligue 1. Στο μυαλό τους «έπαιζε» ο αποκλεισμός στο Κύπελλο από τη Νις, μα κυρίως εκείνο το σοκ, η ανατροπή του «Μπερναμπέου» που τους άφησε εκτός της No1 πρόκλησης, του Champions League.

Μια χρονιά γεμάτη αναστατώσεις, για μια ομάδα που από νωρίς έχασε το κίνητρό της, που «δηλητηριάστηκε» από όλους τους πιθανούς εξωαγωνιστικούς παράγοντες. Το υποτιθέμενο «στράβωμα» του Μέσι με τον Ποκετίνο, το συμβόλαιο του Μπαπέ και τα προβλήματα συγκέντρωσης του Νεϊμάρ. Και μπορεί η μαγεία αυτής της «χρυσής» τριπλέτας να πασπάλισε με αστερόσκονη τα γήπεδα της Γαλλίας, μπορεί τα δικά της πόδια να συμμετείχαν, άμεσα ή έμμεσα, σε 87 τέρματα της Παρί στη Ligue 1, όμως την πικρή γεύση αυτής της χρονιάς δεν μπόρεσαν να την αλλάξουν.

Άλλωστε, πιθανότατα και ο ίδιος ο Μαουρίσιο Ποκετίνο θα σκέφτεται πως το να κατακτήσει το γαλλικό πρωτάθλημα ήταν πιο εύκολο από το να διαχειριστεί την κατάσταση γύρω από την Παρί Σεν Ζερμέν και τα αποδυτήριά της.