Μίλαν - Γιουβέντους: Scudetto vs... Μπελάδες, η μέρα με τη νύχτα στο 2022

Τα άλματα εξέλιξης της Μίλαν που συνέπεσαν με τον ποδοσφαιρικό κόσμο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, ήταν ολοφάνερα. Από το δεύτερο μισό της σεζόν 2019-20, εκείνο που παίχτηκε σε κλειστά γήπεδα λόγω κορονοϊού, το σύνολο του Στέφανο Πιόλι αποτίναξε από πάνω του τον τίτλο του underachiever και άρχισε να βρίσκει το χαμένο DNA του πρωταθλητισμού.
Το 2020 «ξύπνησε» αργά. Το 2021, λύγισε προς το φινάλε από την πιο έτοιμη, πιο «ψημένη» υπό τον Αντόνιο Κόντε, Ίντερ. Το 2022, όμως, ήταν η χρονιά της.

Η Μίλαν στέφθηκε πρωταθλήτρια Ιταλίας μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια. Όσα χρόνια χρειάστηκε και η συμπολίτισσα μέχρι να πανηγυρίσει έναν χρόνο πριν. Αυτή τη φορά, η πλατεία Duomo βάφτηκε στα χρώματα του «Diavolo».

Μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα, εναλλαγές στην πρώτη θέση με Νάπολι-Ίντερ και γκέλες-δώρα ο ένας στον άλλον, οι Ροσονέρι πέρασαν μόνοι πρώτοι από την 28η αγωνιστική χάρη στο τεράστιο διπλό μέσα στο «Ντιέγκο Μαραντόνα». Οριστικά κι αμετάκλητα.

Ακολούθησε αήττητο σερί με εννέα νίκες και δύο ισοπαλίες. Ο τίτλος έμελλε να κριθεί την τελευταία αγωνιστική, στο απόγειο του σασπένς. Όμως οι παίκτες του Στέφανο Πιόλι δεν επρόκειτο να χαραμίσουν αυτή την ευκαιρία και μετέτρεψαν το εκτός έδρας παιχνίδι της τελευταίας στροφής κόντρα στη Σασουόλο σε μια ονειρική φιέστα (0-3).

Το απόγευμα της 22ης Μαΐου σηματοδότησε τη λύτρωση, τη λήξη μιας ψυχοφθόρας αναμονής. Η Μίλαν ανέκτησε τα σκήπτρα της, με μοναδικό συνδετικό κρίκο από το προηγούμενο Scudetto του 2011, τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς.

Ο Σουηδός ήταν εν πολλοίς ο ηγέτης που χρειαζόταν η Μίλαν για να προχωρήσει και πάλι με το βλέμμα στον τίτλο. Η άφιξή του τον χειμώνα του 2020 ήταν απολύτως συγχρονισμένη με την αγωνιστική μεταμόρφωση των Ροσονέρι. Ακόμα και η παρουσία του «Ίμπρα Κατάμπρα» στα αποδυτήρια και τον οργανισμό, λειτούργησε καταλυτικά.

«Μαζευτείτε όλοι εδώ. Παιδιά, μείνετε ήσυχοι. Δεν πρόκειται να πω ''αντίο''. Από την πρώτη ημέρα που επέστρεψα στην ομάδα -μετά ήρθαν και άλλοι-, πολύ λίγοι πίστευαν σε εμάς. Αλλά όταν καταλάβαμε πως πρέπει να κάνουμε θυσίες, να υποφέρουμε, να πιστέψουμε και να δουλέψουμε, όταν έγιναν όλα αυτά, γίναμε σύνολο. Κι όταν είσαι ένα σύνολο, μπροείς να πετύχεις όσα πετύχαμε εμείς. Τώρα είμαστε πρωταθλητές Ιταλίας. Και πρώτα απ' όλα, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους παίκτες. Τώρα μιλάω εκ μέρους όλης της ομάδας. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε επίσης τον Πάολο Μαλντίνι, τον Ρίκι Μασάρα, τον Ιβάν Γκαζίδη. Δεν ήταν εύκολο, αλλά ήμασταν πραγματικό σύνολο αυτή τη σεζόν. Κανείς δεν πίστευε σε εμάς στην αρχή της περιόδου, αλλά μέσα από τις παραπάνω αξίες, γίναμε πιο δυνατοί. Είμαι πολύ περήφανος για όλους σας. Τώρα, κάντε μου μια χάρη: πανηγυρίστε σαν πρωταθλητές, διότι δεν ανήκει μόνο το Μιλάνο στη Μίλαν, αλλά όλη η Ιταλία»!

Τα λόγια αυτά συνοψίζουν καλύτερα από το καθετί τη διαδρομή της Μίλαν μέχρι την κορύφωση του πρωταθλήματος, την άνοιξη του 2022. Σίγουρα πολύ πιο αποθεωτικά από εκείνα που συνήθιζε να ακούει ο Στέφανο Πιόλι από τη μητέρα του, Λουίζα.
«Η μητέρα μου είναι αυστηρή γυναίκα, μέχρι και σήμερα. Όταν έπαιζα άσχημα ως παίκτης, ο μπαμπάς μου πάντα έβρισκε μια δικαιολογία, η μαμά μου ποτέ. Όταν πηγαίνω στο πατρικό μου, με πειράζει πάντα: ''Στέφανο, δεν έχεις κατακτήσει τίποτα ως προπονητής''. Αλλά καταβάθος είναι περήφανη για μένα».

Πλέον, η «Οδύσσεια» του Στέφανο Πιόλι μέχρι το πολυπόθητο τρόπαιο αποτελεί παρελθόν. Μετά από 13 ομάδες και συνολικά μια 20ετία στους πάγκους, ο γεννημένος στην Πάρμα allenatore το άγγιξε, το σήκωσε, το κατέκτησε. Το πρώτο του τρόπαιο έμελλε να είναι ο πιο σημαντικός τίτλος στο ιταλικό ποδόσφαιρο, ο τίτλος που έβαλε τέλος σε 11 χρόνια ξηρασίας για τη Μίλαν, ο τίτλος που την ανέβασε και πάλι, ισόπαλη με την Ίντερ σε κατακτήσεις (από 19).

Περισσότερο από όλα, ήταν μια δικαίωση για το φιλόδοξο project που διεύθυνε στον αγωνιστικό χώρο. Μια ομάδα χωρίς τα τεράστια ονόματα στο ρόστερ, με άκρως νεανικό κορμό, με τους 25χρονους Ερναντέζ και Τομόρι και τον 26χρονο Καλάμπρια στην άμυνα, τον 22χρονο μαέστρο Τονάλι και τον 26χρονο Κεσί στα χαφ, τους 23χρονους Ντίαθ και Σαλεμάκερς σε μεσοεπιθετικό ρόλο και τον επίσης 23χρονο MVP του πρωταθλήματος, Ραφαέλ Λεάο.

Η γαρνιτούρα των βετεράνων, Ζιρού, Ιμπραΐμοβιτς, Κιάερ δημιούργησε το απόλυτο μείγμα, για μια εντυπωσιακά καλοφτιαγμένη μηχανή που έπεισε με το μέταλλο και τον χαρακτήρα της.

Απέναντι στην εξέλιξη και την πρόοδο που διαφαινόταν από πλευράς Μίλαν τις προηγούμενες σεζόν, η Γιουβέντους αντιπαρέβαλε μπόλικα δομικά προβλήματα στο ρόστερ. Ένα ρόστερ που είχε κάνει τον κύκλο του και βρισκόταν σε φάση ανανέωσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις αξιώσεις πρωταθλητισμού.

Η Γιούβε προερχόταν από την πρώτη χρονιά χωρίς Scudetto μετά τη χρυσή δυναστεία 2012-2020. Στο τιμόνι της για δεύτερη φορά ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι που διαδέχθηκε τον Αντρέα Πίρλο. Το καλοκαίρι, η αιφνίδια αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο στο... παρά ένα των μεταγραφών έμοιαζε περισσότερο με βάρος που έφυγε από τις πλάτες της και που της επέτρεπε να κοιτάξει μπροστά.

Και οι οιωνοί του πρώτου μισού του 2022 ήταν ενθαρρυντικοί. Η Γιουβέντους στο φινάλε πρόλαβε το τρένο του Champions League που φαινόταν με τα... κυάλια στις πρώτες αγωνιστικές της σεζόν, εν πολλοίς χάρη σε ένα εντυπωσιακό αήττητο σερί 16 αγωνιστικών που έληξε με εντός έδρας ήττα από την Ίντερ στις 3 Απριλίου.

Ενδιάμεσα, η Γηραιά Κυρία έκανε αίσθηση και στο μεταγραφικό παζάρι, καλύπτοντας την απώλεια του CR7 με ένα από τα πιο hot ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου: τον Ντούσαν Βλάχοβιτς, με μεταγραφή 80 εκατ. ευρώ από τη Φιορεντίνα όπως και ο Φεντερίκο Κιέζα ενάμιση χρόνο πριν.

Στόχος της Γιούβε έγινε αυτόματα η άμεση προσαρμογή στις νέες συνθήκες με στόχο την επιστροφή στην κανονικότητα από τη σεζόν 2022/23. Το πρώτο (σχεδόν) μισό, όμως, που έληξε με τη διακοπή για το Μουντιάλ, βρίσκει και πάλι τη Γιουβέντους σε διψήφια απόσταση από την κορυφή (-10), πληρώνοντας ουσιαστικά ακόμα μια εφιαλτική εκκίνηση με μόλις τρεις νίκες στις πρώτες εννέα αγωνιστικές.

Το ηχηρότερο «χαστούκι» ήρθε στους ομίλους του Champions League. Εκεί δηλαδή που πάλεψε πολύ για να βρεθεί μέσω της Serie A την περασμένη σεζόν. Μόνο και μόνο, όμως, για να χάσει την πρόκριση στα νοκ-άουτ μετά από εννέα χρόνια και να υποβιβαστεί στο Europa League.

Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στη διάρκεια της κάκιστης πορείας στα «αστέρια», κλήθηκε πολλές φορές να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το μέλλον του. Αρκετοί φίλοι των Μπιανκονέρι ζητούσαν, ίσως σιωπηρά, την απομάκρυνση του Ιταλού τεχνικού, όμως, η διοίκηση δεν ήταν διατεθειμένη να σκεφτεί ότι θα τερμάτιζε το συμβόλαιό του αντί 19 εκατομμυρίων ευρώ αποζημίωσης.

Μεσούσης της περιόδου, η Γιούβε, άλλωστε, είχε ανεβάσει το μπάτζετ με δύο ακόμα υψηλά συμβόλαια, για δύο πολύ «ηχηρές» μεταγραφές: ο Πολ Πογκμπά επέστρεψε μετά από έξι χρόνια, ο Άνχελ Ντι Μαρία μετακόμισε από το Παρίσι και μαζί με τους Μπρέμερ, Κόστιτς, Μίλικ και Παρέδες αποτέλεσαν τις βασικές κινήσεις ενίσχυσης.

Ο Πογκμπά, όμως, δεν έχει παίξει ακόμα λεπτό. Και η γενικότερη ενίσχυση δεν έχει αφομοιωθεί στο μπερδεμένο σύνολο του Αλέγκρι, που καλείται να επιστρέψει δριμύτερο από την έναρξη του 2023. Οι πιο σημαντικές εξελίξεις για το κλαμπ, φυσικά, αφορούν όσα μεσολάβησαν στον μήνα που κράτησε το τουρνουά στο Κατάρ.

Το φινάλε του 2022 συνοδεύτηκε από συνταρακτικές εξελίξεις σε διοικητικό επίπεδο. Μετά από 12μισι χρόνια, ο Αντρέα Ανιέλι αποτέλεσε παρελθόν από τον προεδρικό θώκο, στη σκιά των εισαγγελικών ερευνών «Prisma» για τους ισολογισμούς της Γιουβέντους και τις υποψίες που υπάρχουν για παραποίηση στοιχείων αναφορικά με υπερτιμήσεις ποδοσφαιριστών και τις περικοπές μισθών των ποδοσφαιριστών που δηλώθηκαν κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας την άνοιξη του 2020.

Μαζί με τον Ανιέλι παραιτήθηκαν και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ανάμεσά τους και ο αντιπρόεδρος και πάλαι ποτέ θρύλος του κλαμπ, Πάβελ Νέντβεντ.

Ήταν αναμφίβολα μια είδηση που έσκασε ως «βόμβα» και θορύβησε τους φίλους της Γηραιάς Κυρίας.

Τι συνέβη ακριβώς; Οι κύριες παραβάσεις που απασχολούσαν εδώ και καιρό τις Αρχές είναι δύο. Η πρώτη ήταν ο λόγος που άρχισε η εισαγγελική έρευνα κι αφορά την υπερτίμηση μεταγραφών στο διάστημα 2018-2020, με στόχο την παρουσίαση υψηλότερων εσόδων.

Τέτοια περίπτωση deal φέρεται πως ήταν η ανταλλαγή των Μίραλεμ Πιάνιτς και Αρτούρ με την Μπαρτσελόνα το 2020, όταν η μετακόμιση του Βόσνιου χαφ στους Μπλαουγκράνα δηλώθηκε στα 60 εκατομμύρια ευρώ και η μετακίνηση του Βραζιλιάνου στους Τορινέζους αντίστοιχα στα 72 εκατομμύρια Ευρώ. Αντίστοιχη περίπτωση που τέθηκε στο μικροσκόπιο των αρχών και η ανταλλαγή Ντανίλο-Ζοάο Κανσέλο με τη Μάντσεστερ Σίτι το 2019.

Το βασικότερο πρόβλημα για τη Γιουβέντους, όμως, είναι η δεύτερη κατηγορία, η οποία αφορά τις περικοπές στους μισθούς 23 παικτών του κλαμπ κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας, την άνοιξη του 2020.

Όπως όλοι οι σύλλογοι, οι Μπιανκονέρι πιέστηκαν οικονομικά από τις συνέπειες της Covid-19 και ήρθαν σε συμφωνία με τους παίκτες να μην τους καταβληθούν μισθοί τεσσάρων μηνών, συνολικού ύψους 90 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτή η μείωση προσμετρήθηκε ανάλογα στα έξοδα του κλαμπ για το εν λόγω έτος. Ωστόσο, όπως προέκυψε από τον εισαγγελέα του Τορίνο, η πραγματική περικοπή που δηλώθηκε στα «βιβλία» αφορούσε τους μισθούς μόνο ενός μήνα (22,5 εκατ. ευρώ) και πως οι υπόλοιποι τρεις μισθοί καταβλήθηκαν «μαύρα» στους ποδοσφαιριστές. Όπερ και σημαίνει ότι ούτε ο σύλλογος, ούτε οι παίκτες φορολογήθηκαν για αυτά τα χρήματα.

Η ιδιοκτήτρια εταιρεία, Exor (συμφερόντων Ανιέλι) εξακολουθεί να διαχειρίζεται το κλαμπ, αλλά οι πιθανές κυρώσεις σε περίπτωση τελεσίδικης απόφασης περί παραβιάσεων από τη Γηραιά Κυρία σήμαναν συναγερμό.

Το άρθρο 31 του αθλητικού κώδικα προβλέπει ποινές που εκτείνονται από αφαίρεση βαθμών ως και υποβιβασμό, στην περίπτωση που τα ψευδή οικονομικά στοιχεία βοήθησαν τη Γιουβέντους να λάβει άδεια για τη συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Αυτό είναι που καθησυχάζει τον κόσμο της, καθώς κατά πάσα πιθανότητα οι παραποιήσεις δεν λειτούργησαν ως «ρεκτιφιέ» για την αδειοδότηση, θα ήταν δύσκολο να φτάσει σε τέτοιες συνθήκες ένα κλαμπ των κυβικών της και του κεφαλαίου της.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι οικονομικοί δείκτες των Μπιανκονέρι, με τους οποίους έκλεισε το 2022, συνεχίζουν να προκαλούν προβληματισμό. Μπορεί να συρρικνώθηκε κάπως από τον προηγούμενο ισολογισμό, αλλά η ζημία του κλαμπ για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε το περασμένο καλοκαίρι άγγιξε τα 240 εκατομμύρια ευρώ, η οποία είναι και η δεύτερη υψηλότερη «χασούρα» ιστορικά από ομάδα της Serie A!

Αυτοί που θα επιχειρήσουν, πλέον, να καθοδηγήσουν το πλοίο της ομάδας στο νέο της ξεκίνημα μακριά από τα παραπάνω «βράχια» είναι οι: Τζανλούκα Φερέρο (διάδοχος του Αντρέα Ανιέλι, ισχυρή φιγούρα στην Exor), Μαουρίτσιο Σκαναβίνο, Φιοράνα Βιτόρια Νέγκρι, Ντιέγκο Πιστόνε, Λάουρα Καπιέλο. Ο Φερέρο θα είναι πρόεδρος και ο Σκαναβίνο γενικός διευθυντής.

Την ίδια ώρα, η Μίλαν διαγράφει και σε αυτό το πεδίο αντίθετη πορεία. Η Γιουβέντους άλλαξε πρόεδρο υποχρεωτικά στο φινάλε, οι Ροσονέρι άλλαξαν ιδιοκτησιακά χέρια, καθώς από την Elliott Management πέρασαν στην κατοχή της Redbird Capital, εκ των μετόχων της οποίας φιγουράρουν οι Lebron James και Drake.

Στον τελευταίο ισολογισμό της εποχής Elliott, λοιπόν, οι Ροσονέρι μείωσαν τις απώλειές τους κατά 30% σε σχέση με το 2021, από τα 92 εκατομμύρια ευρώ στα 60. Μια θεαματική βελτίωση σε απαιτητικούς καιρούς για την ιταλική οικονομία. Σύμφωνα με το «Swiss Ramble», τα έσοδά της αυξήθηκαν κατά 33 εκατομμύρια ευρώ (298 εκατομμύρια ευρώ σύνολο), μείωσε την αύξηση των λειτουργικών της εξόδων επίσης κατά 1% (πέντε εκατομμύρια ευρώ) και πήρε σημαντική ώθηση/ανάσα από την πώληση του Casa Milan, του κτιρίου που στεγάζονται τα κεντρικά της.

Το σημαντικότερο εχέγγυο της επιτυχίας που διατήρησε για το 2023 και για το μέλλον η Μίλαν, όμως, είναι τα τρία «Μ». Μαλντίνι, Μασάρα, Μονκάδα.

Οι πρώτοι δύο, αθλητικός και τεχνικός διευθυντής, βρίσκονταν χωρίς συμβόλαιο μετά το τέλος της σεζόν 2021/22 και το μέλλον τους είχε μπει στον «πάγο», όσο διενεργούταν η μεταβίβαση στη Redbird Capital.

Ο καπνός που βγήκε, όμως, ήταν λευκός και τα δύο σημαντικότερα στελέχη σε διοικητικό επίπεδο συνεχίζουν απρόσκοπτοι το έργο τους, από κοινού με τον Chief Scout. Μεταγραφές και recruiting αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της νέας Μίλαν και παράγοντας που έχει καθορίσει ως τώρα την αναγέννησή της που απέφερε το πρώτο πρωτάθλημα μετά από έντεκα χρόνια.