Premier League: Γρίφος για δυνατούς λύτες! (Poll)

Δεν μπορεί παρά να πλησιάζει η ώρα, να έρχεται η στιγμή. Δεκαοκτώ χρόνια είναι πολλά, μα πλέον φαντάζουν απαραίτητα σε όλη αυτή τη διαδρομή της Άρσεναλ. Αυτή που διήνυσε από το αήττητο πρωτάθλημα του 2004, σε κάθε είδους μεταβατική περίοδο επί Βενγκέρ, Έμερι και Αρτέτα και πλέον στον δρόμο προς τη δόξα.

Τα τουφέκια των Κανονιέρηδων για καιρό φαίνονταν κενά. Οι σφαίρες πλέον, υπό τις οδηγίες του νεαρού κόουτς, είναι και πάλι εκεί, έτοιμες να πυρπολήσουν οποιονδήποτε τολμήσει να απλώσει τα χέρια σε αυτό το τρόπαιο. Ένα τρόπαιο που μοιάζει γραφτό να επιστρέψει στο Βόρειο Λόνδινο, να γίνει η κορώνα στο κεφάλι ενός ποδοσφαιρικού πρότζεκτ που πέρασε από αμέτρητα κύματα. Ενός τεράστιου συλλόγου που βρέθηκε εγκλωβισμένος στο λαμπερό παρελθόν, χωρίς ελπίδα για το μέλλον, έκανε λάθη, έμαθε, τα διόρθωσε και τώρα μπορεί να φτάσει ως το τέλος.

Η Άρσεναλ βρίσκεται στο +5 με ματς λιγότερο από τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά τα όσα βγάζει στο χορτάρι είναι αυτά που κάνουν το ποδοσφαιρικό μάτι να πιστεύει. Η όλη στάση των παικτών, η δίψα, οι τεράστιες νίκες όπως αυτή με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αν σταθεί τυχερή, δεν χάσει παίκτες από τραυματισμούς και οι μονάδες της διατηρηθούν σε αυτή τη δαιμονιώδη κατάσταση, αυτή η ομάδα μπορεί να αντέξει στο κυνήγι των πάντα επικίνδυνων Πολιτών και στο τέλος της σεζόν να βρεθεί πιο ψηλά από όσο θα περίμενε ο οποιοσδήποτε. Στην κορυφή της Αγγλίας.

Στην Άρσεναλ υπάρχει αυτή η θετική ατμόσφαιρα που επηρεάζει ψυχολογικά και την κούρσα του τίτλου. Οι σκηνές έπειτα από κάθε επιτυχία αποτυπώνουν αυτό που όλοι βλέπουμε, μια ομάδα ενωμένη στο δρόμο για τη δόξα. Δεν μπορείς να τη συγκρίνεις άλλωστε με τη Λέστερ της σεζόν 2015-16, η Άρσεναλ είναι μεγαλύτερο μέγεθος και φυσικά έχει περισσότερους βαθμούς απ' ότι είχαν οι «Αλεπούδες».

Η σταθερότητα είναι κάτι που διακρίνει την ομάδα του Αρτέτα κι έτσι θα πάει μέχρι τέλους. Ναι, είναι το φαβορί για τον τίτλο, όπως και η Σίτι που δεν θα φύγει από τις θέσεις 1-2. Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε πως οι «Πολίτες» έχουν την εμπειρία, αλλά και τις τάξεις εκτόξευσης που εμφανίζουν στον β’ γύρο κάθε σεζόν. Πάμε λοιπόν για τον 3ο και τον 4ο!

Η Γιουνάιτεντ και η Νιουκάστλ είναι στο +3 από την Τότεναμ, αλλά με ματς λιγότερο. Είναι και τα δυο φαβορί για την τετράδα, αφού η σταθερότητα, η ψυχραιμία και οι λύσεις προσφέρουν ένα μαξιλαράκι ασφαλείας σε σχέση με την Τότεναμ. Αλλωστε, οι Λονδρέζοι δε μας έχουν συνηθίσει φέτος σε μεγάλες παραστάσεις, η εσωστρέφεια που έχει παρατηρηθεί, αλλά και η έλλειψη κινήτρων σε ορισμένους παίκτες την κρατούν «όμηρο» μιας μεγάλης πορείας.

Ο Αντόνιο Κόντε είναι κοντά στην πόρτα της εξόδου και αυτό μόνο ευεργετικά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η Γιουνάιτεντ βρίσκεται σε τεντωμένο σχοινί, δεν μπορεί να μείνει ξανά εκτός τετράδας, όμως τόσο ο προπονητής όσο και αυτό το ρόστερ μπορούν να αντέξουν την πίεση! Οσο για τη Λίβερπουλ, δεν είναι πειστική η εικόνα της, τα κενά που υπάρχουν δεν έχουν καλυφθεί και η ψυχολογία πρωτοκλασάτων δεν είναι η καλύτερη. Οπότε, τις Άρσεναλ, Μάντσεστερ Σίτι είναι πιθανό να ακολουθήσουν στο Champions League οι Γιουνάιτεντ και Νιουκάστλ.

Αν υπάρχει μια πτυχή με διαφορετική αίσθηση στη φετινή Premier League, αυτή έχει να κάνει με τη μάχη της επιβίωσης, που φαντάζει πιο αμφίρροπη από ποτέ. Αρκεί κανείς να σκεφτεί πως μόλις τρεις βαθμοί χωρίζουν τη 14η με την 20η θέση.

Ομάδες που, αν και διαθέτουν αδιαμφισβήτητη ποιότητα ικανή φαινομενικά να τις κρατήσει μακριά από την επικίνδυνη ζώνη, δυσκολεύονται να αποδώσουν τα αναμενόμενα στο χορτάρι, όπως η Γουέστ Χαμ και η Γουλβς. Άλλες που προσπαθούν να ανοίξουν έναν νέο κύκλο, σαν τη Λιντς, και άλλες που βλέπουν τον κύκλο τους στην πρώτη κατηγορία να κλείνει, σαν τη Σαουθάμπτον. Άλλες που δεν μοιάζουν ικανές για τα απαραίτητα «μπορώ» της σωτηρίας, σαν τη Μπόρνμουθ και σύλλογοι που βρίσκονται σε δύσκολες διοικητικά ή οικονομικά περιόδους, όπως η Λέστερ και η Έβερτον.

Η αλήθεια είναι πως η απόλυση του Φρανκ Λάμπαρντ από τα Ζαχαρωτά άλλαξε τα δεδομένα των όποιων υποθέσεων σχετικά με την παραμονή στην κατηγορία. Η Έβερτον, 19η αυτή τη στιγμή, με τον Άγγλο θρύλο στο τιμόνι, έμοιαζε καταδικασμένη, σαν να κινείται αργά και βασανιστικά προς την Championship, όμως ακόμα κι ένας νέος κόουτς θα χρειαστεί να κάνει πολλά για να τη σώσει.

Η ουραγός Σαουθάμπτον τα έζησε όλα στην Premier League, από την καθίερωση, στο overachievement της Ευρώπης και πλέον φαίνεται πως η ομάδα που γοήτευσε αρκετούς ουδέτερους με τη μαχητικότητά της οδεύει προς τον υποβιβασμό. Η 18η Μπόρνμουθ από την πλευρά της, ακόμα δεν φαίνεται πως έχει βρει τον τρόπο να προσγειώνεται με ασφάλεια μετά το άλμα της από την Championship στην Premier League. Ίσως αυτή η τριάδα ομάδων λοιπόν, να συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες για τον υποβιβασμό.

Είναι η σεζόν που o Μικέλ Αρτέτα βλέπει να αποτυπώνονται στο χορτάρι όλα του τα «θέλω», οι επιθυμίες του, τα πλάνα που είχε στο μυαλό του τα τρία τελευταία χρόνια. Είναι και η σεζόν που βλέπουμε ωραίο ποδόσφαιρο από τη Γιουνάιτεντ του Τεν Χαγκ, του κόουτς που τόλμησε να κρατήσει εκτός ενδεκάδας τον Κριστιάνο για να μη χαλάσει τη χημεία της ομάδας. Μας αρέσει ο Μάρκο Σίλβα, ο Έντι Χάου, ο Τόμας Φρανκ, αλλά και ο Στιβ Κούπερ του β’ γύρου.

Αν όμως έπρεπε να δώσουμε κάπου το βραβείο, αυτό θα πήγαινε στον Μικέλ Αρτέτα, στον άνθρωπο των 50 βαθμών έπειτα από 19 αγώνες. Η ομάδα του έχει χάσει μόλις επτά βαθμούς, κάτι που δεν περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της Άρσεναλ. Η εμφύσηση ενός ξεκάθαρου στυλ παιχνιδιού, με προσαρμογές που εξαρτώνται από τον αντίπαλο και εστίαση στις στημένες φάσεις, οδηγεί την Άρσεναλ σε αχαρτογράφητη περιοχή, την φέρνει πιο κοντά στον τίτλο.

Τα συστήματα άλλωστε και η εφαρμογή του δικού τρόπου παιχνιδιού απαιτούν δεδομένα χρόνο ώστε να παρατηρηθούν και στο χορτάρι από τους ποδοσφαιριστές του, όμως η νοοτροπία είναι κάτι που μπορεί να μην γίνει ποτέ αντιληπτό από τα αποδυτήρια. Κάπως έτσι, εκείνα τα αθώα γέλια του προηγούμενου καλοκαιριού απέναντι στην προοπτική του πρωταθλήματος έχουν μετατραπεί σε μια απτή πραγματικότητα την οποία η Άρσεναλ έχει την υποχρέωση να κυνηγήσει. Κι όλα αυτά με τον Αρτέτα να κατευθύνει τους παίκτες του σαν μαριονέτες στο δικό του κουκλοθέατρο.

Κανείς δεν ξέρει αν τα ρομπότ, σε περίπτωση που επιθυμούσαν να επαναστατήσουν απέναντι στον άνθρωπο, θα ξεκινούσαν επιβάλλοντας την κυριαρχία τους στην Premier League. Πάντως, ήδη υπάρχει ένα συγκεκριμένο... ρομπότ, πελώριο και ξανθό, που έχει βαλθεί να κάνει πλάκα στο αγγλικό ποδόσφαιρο.

Ο λόγος φυσικά για τον Έρλινγκ Χάαλαντ που, με 25 γκολ σε 19 εμφανίσεις (!), έχει ήδη ξεπεράσει τα τέρματα των πρώτων σκόρερ των προηγούμενων τεσσάρων σεζόν, ενώ με οκτώ γκολ ακόμα θα γίνει ο παίκτης με τα περισσότερα σε μια σεζόν στην Premier League. Κι αυτό στην παρθενική του χρονιά στο Νησί. Απλά ασύλληπτος, απλά ασταμάτητος, ένας εφιάλτης για κάθε πιθανή άμυνα.

Βέβαια, ο ανταγωνισμός για τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς θα γίνει μεγαλύτερος, αν η Άρσεναλ καταφέρει τελικά να ανέβει στον θρόνο. Κι αυτό διότι, θα υπάρχουν πιθανότατα δύο παίκτες κάτι παραπάνω από κομβικοί στην επιστροφή ενός γιγαντιαίου συλλόγου στην κορυφή.

Μάρτιν Όντεγκαρντ και Μπουκάγιο Σάκα, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, βλέπουν τους δικούς τους νεαρούς ώμους να φέρουν ένα μεγάλο μέρος της ελπίδας και της πίστης των Gunners για το πρωτάθλημα. Με όλα όσα κάνουν μέσα και έξω από το γήπεδο. Σταθερά εξαιρετικοί, σταθερά καθοριστικοί, σταθερά εκ των ηγετών αυτού του γκρουπ. Η αλήθεια είναι ωστόσο, πως οι τρελές και ανεπανάληπτες επιδόσεις του Χάαλαντ ίσως του δίνουν ένα μικρό προβάδισμα σε αυτή την άτυπη κούρσα.

O Έρλινγκ Χάαλαντ αναμφίβολα θα μπορούσε να πάρει τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της σεζόν. Είναι ο παίκτης για τον οποίο θα μιλάμε τα επόμενα χρόνια. Οπότε, στην κατηγορία καλύτερη μεταγραφή θα βάλουμε τον Κασεμίρο, τον παίκτη που ήρθε και εκτόξευσε τη Γιουνάιτεντ, τον ποδοσφαιριστή που σουλούπωσε το κέντρο της Μάντσεστερ, της έδωσε δυναμική, απελευθέρωσε τον Μπρούνο Φερνάντες, έκανε ακόμα καλύτερο τον Μάρκους Ράσφορντ.

Πλέον, υπάρχει ανταγωνισμός χάρη στον Βραζιλιάνο που... ανάγκασε τη Μάντσεστερ να δώσει το καλοκαίρι 70+ εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Ναι, δεν τα έκλαψε καθόλου, μιας και ο Κασεμίρο μπήκε κατευθείαν στο ρόλο του ηγέτη και τα πάει περίφημα. Αν είχαμε λίστα με τις καλύτερες πέντε μεταγραφές, εκτός από Χάαλαντ και Κασεμίρο θα προσθέταμε τον Ολεκσάντρ Ζιντσένκο (Άρσεναλ), τον Νικ Πόουπ (Νιουκάστλ) και τον Ζοάο Παλίνια (Φούλαμ). Ο Ουκρανός είναι το ιδανικό εργαλείο για κάθε προπονητή, μιας και μπορεί να αναλάβει κάθε αποστολή που μπορεί να του ζητηθεί. Οσο για τον Πόουπ, φουλάρει για το «Χρυσό Γάντι» της Premier League, έχοντας ήδη 12 clean sheets.

Loading...