Ουνιόν Βερολίνου: Η ισχύς εν τη... ενώσει!
Ουνιόν σημαίνει ένωση. Η ομάδα από το Ανατολικό Βερολίνο και συγκεκριμένα τη συνοικία Köpenick του προαστίου Oberschöneweide άλλαξε πολλά ονόματα μέχρι να καταλήξει το 1966 σε αυτό που έχει σήμερα: Ουνιόν (Ένωση) Βερολίνου.
Ένα όνομα που αφού μάθεις για την ιστορία της δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς ότι είναι απολύτως ταιριαστό!
Η Ουνιόν δεν είναι η πιο πετυχημένη ομάδα στο Βερολίνο. Βρισκόταν πάντα στη σκιά της Χέρτα. Οι δύο συνεχόμενοι τίτλοι κατά την περίοδο του μεσοπολέμου (1930, 1931), τα δύο επίσης συνεχόμενα Ligapokal (κάτι σαν Σούπερ Καπ Γερμανίας με συμμετοχή 6 ομάδων που έχει πλέον καταργηθεί) το 2001 και 2002 και η πορεία στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA τη σεζόν 1978-79 μπορεί να μην είναι τρομακτικές επιτυχίες σε ποσότητα αλλά δεν παύουν να δίνουν ένα κύρος στη Χέρτα. Προσθέστε και τρεις χαμένους τελικούς Κυπέλλου Γερμανίας.
Η μικρούλα Ουνιόν τι είχε να αντιπαρατάξει όλα αυτά τα χρόνια; Ένα Κύπελλο Ανατολικής Γερμανίας το 1967-68 κι εκείνη τη μυθική πορεία στο Κύπελλο της ενωμένης πια Γερμανίας την σεζόν 2000-01. Τότε αν και αγωνιζόταν στην 3η κατηγορία, σόκαρε διαδοχικά τις Ομπερχάουζεν, Γκρόιτερ Φιρτ, Ουλμ, Μπόχουμ και Γκλάντμπαχ στο δρόμο για τον τελικό όπου υπέκυψε στην ανωτερότητα της Σάλκε! Την επόμενη χρονιά η Ουνιόν αγωνίστηκε στο Κύπελλο UEFA για πρώτη φορά στην ιστορία της κάνοντας δύο ταξίδια σε Φινλανδία (Χάκα) και Βουλγαρία (Λίτεξ Λόβετς).
Για να φανταστείτε, μέχρι το 2019 δεν ήταν καν η δεύτερη πιο επιτυχημένη ομάδα της πρωτεύουσας καθώς στα 70s μια ομάδα που έδινε περισσότερη βάση στο τένις παρά στο ποδόσφαιρο, η Τένις Μπορούσια Βερολίνου είχε αγωνιστεί στα σαλόνια της Μπουντεσλίγκα για δύο σεζόν (υποβιβάστηκε και τις δύο φορές). Την περίοδο που η Γερμανία ήταν διαιρεμένη η Ουνιόν δεν ήταν καν η καλύτερη στο ανατολικό Βερολίνο που δέσποζε η Ντιναμό!
Με εξαίρεση λοιπόν την πορεία του 2001, ο σύλλογος ήταν περισσότερο γνωστός για τους οπαδούς του και την κοινωνική τους δράση παρά για τα αγωνιστικά του κατορθώματα!
Eisern Union (Σιδερένια Ένωση)
Η οπαδική βάση της Ουνιόν είναι ένα φαινόμενο από μόνο της! Στα χρόνια της διαιρεμένης Γερμανίας, η Ουνιόν ήταν η ομάδα που εκπροσωπούσε την εργατική τάξη. Οι οπαδοί της έφεραν περήφανα τον τίτλο «Schlosserjungs» (οι Μεταλλεργάτες), η ομάδα φορούσε μπλε και όχι ερυθρόλευκα σαν φόρο τιμής στις μπλε φόρμες των μεταλλεργατών! Εξού και το μότο της ομάδας, «Eisern Union» (Σιδερένια Ένωση)!
Ο μεγάλος αντίπαλος της εποχής ήταν η Ντιναμό Βερολίνου ή αλλιώς της ομάδας της Στάζι, της μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού καθεστώτος. Η Ουνιόν ήταν χαμένη από χέρι διότι η καθεστωτική Ντιναμό ενισχυόταν οικονομικά από το ίδιο το κράτος που της εξασφάλιζε τους καλύτερους παίκτες! Σύντομα οι οπαδοί της Ουνιόν άρχισαν να δυσφορούν με αυτή την κατάσταση και η κερκίδα τους έγινε συνώνυμη με αντικυβερνητικές αντιδράσεις.
Tα συνθήματα υπερ της ενοποίησης της χώρας και της πτώσης του Τείχους δονούσαν την ατμόσφαιρα σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι. Βέβαια, η Στάζι ήταν αμείλικτη σε τέτοια θέματα κι είχε πάντα τις «κεραίες» της σε επιφυλακή. Επιτηρούσε τα γήπεδα, κατέγραφε οποιοδήποτε αντικαθεστωτικό σύνθημα και συλλάμβανε και φυλάκιζε ανθρώπους για πλάκα.
Οπότε τι είχαν σκαρφιστεί οι πανούργοι οπαδοί της Ουνιόν για να αποφύγουν τη σύλληψη; Φώναζαν «το τείχος πρέπει να φύγει» όταν η ομάδα τους κέρδιζε φάουλ κοντά στην αντίπαλη περιοχή και οι αντίπαλοι έστηναν «τείχος».
Άλλωστε ποιοι άλλοι οπαδοί να ήταν υπέρ της «Ένωσης» αν όχι αυτοί της Ουνιόν; Ο σύλλογος έγινε καταφύγιο όλων των περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων του ανατολικού Βερολίνου και συνδέθηκε έντονα με τον αντιεξουσιαστικό χώρο αλλά και την κοινότητα της πανκ μουσικής! Μάλιστα, ο ύμνος της που δημιουργήθηκε μόλις το 1998, είναι μια σύνθεση και ερμηνεία της Νίνα Χάγκεν, της «βασίλισσας» της πανκ σκηνής στη Γερμανία!
Οι οπαδοί της Ουνιόν είναι παθιασμένοι με την ομάδα σε μια σχέση που δεν περιορίζεται μόνο στην παρακολούθηση των αγώνων της και δεν επηρεάζεται από νίκες ή ήττες. Μιλάμε για μια κερκίδα που τη χρονιά ανόδου της στη Μπουντεσλίγκα σήκωσε πανό που ανέγραφε «Σκ@τ@, ανεβαίνουμε κατηγορία» επειδή φοβόταν ότι το «modern football» θα διέλυε το χαρακτήρα της ομάδας!
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι οπαδοί της Ουνιόν έχουν «βάλει πλάτη» για την οικονομική διάσωση της ομάδας σε δύσκολους καιρούς. Εάν υπάρχει μια οπαδική βάση που να μπορέι να ισχυριστεί πως έχει «ματώσει» για το σύλλογο αυτή είναι της Ουνιόν. Κυριολεκτικά! Το 2004 όταν η ομάδα αντιμετώπιζε πρόβλημα επιβίωσης και δεν μπορούσε να εξασφαλίσει ούτε την άδεια για να αγωνιστεί στην 4η εθνική κατηγορία, οι οπαδοί της σκαρφίστηκαν την καμπάνια ‘Bleed for Union' (μάτωσε για την Ουνιόν). Βλέπετε, στη Γερμανία η αιμοδοσία ανταμείβεται με ένα μικρό χρηματικό ποσό (15-30€) από τις ιδιωτικές κλινικές. Κάπως έτσι οι οπαδοί συγκέντρωσαν το ποσό που χρειαζόταν για να εκδώσει η ομάδα την άδεια και να συνεχίσει να υπάρχει στις επαγγελματικές κατηγορίες!
Αυτή όμως δεν είναι η μοναδική ιστορία οπαδικής λατρείας που τρέφουν οι «Ενωσίτες» προς το σύλλογο τους! Για αρκετούς από τους φιλάθλους της ομάδας ο όρος «σπίτι» που συχνά αποδίδεται στο στάδιο δεν είναι απλά ένας ευφημισμός: έχουν κυριολεκτικά κτίσει το γήπεδο τους!
Το γραφικό Stadion An der Alten Försterei βρίσκεται στις παρυφές ενός δάσους και είναι η έδρα της ομάδας από το 1920. Το 2008, η Ουνιόν αποφάσισε επιτέλους να το εκσυγχρονίσει καθώς θα επέστρεφε στη 2η κατηγορία της χώρας ωστόσο το μπάτζετ της ήταν περιορισμένο. Οι οπαδοί πήραν και πάλι την κατάσταση στα… χέρια τους. Περισσότεροι από 2,000 φίλοι της ομάδας εργάστηκαν εθελοντικά για 140,000 ώρες και βοήθησαν στην ανακαίνιση της έδρας της Ουνιόν.
Φυσικά, υπάρχει και η τρομερή χριστουγεννιάτικη παράδοση που ίσως να γνωρίζετε. Το 2003, μερικοί οπαδοί της ομάδας είχαν την ιδέα να περάσουν το βράδυ των Χριστουγέννων στο αγαπημένο τους μέρος, το γήπεδο της Ουνιόν! Με τα χρόνια η παράδοση γιγαντώθηκε, το γήπεδο γεμίζει κάθε χρόνο και μάλιστα είναι ευπρόσδεκτοι φίλοι όλων των ομάδων. Οι οπαδοί της Ουνιόν πίνουν ζεστό κρασί, κρατάνε κεράκια και τραγουδάνε χριστουγεννιάτικα τραγούδια ανάμεικτα με συνθήματα της ομάδας!
Οι Κυριακές (ή κυρίως μεσημέρι Σαββάτου) στη Γερμανία είναι πάντα μια ιεροτελεστία για τους οπαδούς που περιλαμβάνει το περπάτημα μέσα από το δάσος, μπάρμπεκιου με λουκάνικα και μπύρες έξω από το γήπεδο και φυσικά «φωνή» για 90’ λεπτά όπως κι αν αποδίδει η ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Κι αν αυτές οι ιστορίες ήταν μέχρι πρόσφατα γνωστές μόνο εντός Γερμανίας, στο πρώτο ματς στη Μπουντεσλίγκα το 2019, οι οπαδοί της Ουνιόν συστήθηκαν με το πιο συγκινητικό τρόπο! Σε μια ανατριχιαστική στιγμή στην έναρξη του αγώνα, οι οπαδοί της ομάδας σήκωσαν φωτογραφίες φίλων και συγγενών τους που είχαν πεθάνει, ανθρώπων που δεν μπόρεσαν να ζήσουν ποτέ την Ουνιόν στην κορυφαία κατηγορία για να «δουν» κι αυτοί την ομάδα τους!
Η αγωνιστική επιτυχία που ήρθε να δικαιώσει την αφοσίωση
Μετά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών και την κατάρρευση της Ντιναμό, η Ουνιόν ξεκίνησε να έχει κάποιες επιτυχίες κερδίζοντας το πρωτάθλημα της 3ης κατηγορίας το 1992 και 1994 όμως και στις δύο περιπτώσεις τα οικονομικά της προβλήματα δεν της επέτρεψαν την άνοδο!
Ο τελικός Κυπέλλου Γερμανίας το 2001 και η έξοδος στην Ευρώπη την επόμενη σεζόν ασφαλώς έγραψαν ιστορία, όμως ύστερα ξεκίνησε η κατρακύλα! Το 2005 η Ουνιόν έφτασε να αγωνίζεται στην 4η κατηγορία και μάλιστα δεν είχε να πληρώσει ούτε για την εγγυητική της επιστολή μέχρι να κάνουν σωτήριες ενέργειες οι οπαδοί της!
Ο Ντιρκ Ζίγκλερ, πρόεδρος από το 2004 και οπαδός της ομάδας κι ο ίδιος, πήρε μια γενναία απόφαση και αύξησε το μπάτζετ το 2005 αγοράζοντας τους καλύτερους παίκτες της 4η εθνικής. Η Ουνιόν ή θα ανέβαινε ή θα χρεοκοπούσε και ευτυχώς για όλους μας η ομάδα κατέκτησε τον τίτλο! Μάλιστα, μόλις στη 3η αγωνιστική ένα αποτέλεσμα με έντονη σημειολογία θα έδινε το τέμπο για όλη τη σεζόν: η Ουνιόν διέλυσε με το εμφατικό 8-0 την μεγάλη αντίπαλο στα χρόνια της Ανατολικής Γερμανίας, Ντιναμό κι έστειλε μήνυμα πως πλέον αυτή έκανε κουμάντο στο ανατολικό Βερολίνο!
Ο προβιβασμός στη 2. Bundesliga ήρθε το 2009 αλλά στη συνέχεια η Ουνιόν κόλλησε για μια ολόκληρη δεκαετία (2009-2019) πριν επιτέλους κερδίσει σε μπαράζ τη Στουτγκάρδη το Μάιο του 2019 και «σκαρφαλώσει» για παρθενική φορά στο «Έβερεστ» του γερμανικού ποδοσφαίρου!
Έκτοτε ακολούθησε μια πορεία που βελτιωνόταν συνεχώς με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου! Την πρώτη χρονιά η ομάδα σώθηκε σχετικά άνετα τερματίζοντας 11η. Η επόμενη σεζόν την βρήκε στην 7η θέση που της έδωσε το δικαίωμα να επιστρέψει στην Ευρώπη μετά από 20 χρόνια! Πέρυσι ήταν 5η χάνοντας το Champions league από τη Λειψία για έναν πόντο ενώ φέτος έχει φτάσει να κοντράρει τη Μπάγερν Μονάχου για τη «σαλατιέρα»!
Ακόμα, και στην Ευρώπη είναι απίστευτο πως έχει καταφέρει να εξελίσσεται ένα βήμα τη φορά! Conference League και αποκλεισμός στον όμιλο πέρυσι, Europa League και πρόκριση στα νοκ άουτ φέτος με το Champions League να μοιάζει να βρίσκεται προ των πυλών!
Η απόλυτη επιβράβευση ήρθε με την κλήρωση των νοκ άουτ του Europa League: η μικρούλα Ουνιόν θα επισκεφθεί το Άμστερνταμ για να κοντράρει έναν από τους πιο σημαντικούς συλλόγους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τον Άγιαξ!
Η μέθοδος προς την επιτυχία
Ο προπονητής πίσω από την επιτυχία είναι ο Ουρς Φίσερ, ένας εμβληματικός σέντερ μπακ του ελβετικού ποδοσφαίρου (πρώτος σε συμμετοχές στο τοπικό πρωτάθλημα) που πέρασε όλη την ποδοσφαιρική και προπονητική του καριέρα στην πατρίδα του, κυρίως στη Ζυρίχη. Βέβαια, οι μεγάλες επιτυχίες του σαν προπονητής ήρθαν με τη Βασιλεία (2 Πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο) πριν αναλάβει την Ουνιόν το 2018, στην πρώτη του εμπειρία στο εξωτερικό.
Όσον αφορά τον τρόπο που ενισχύεται η ομάδα θυμίζει τον τρόπο που προοδεύει κάθε χρόνο! Η Ουνιόν δεν ξοδεύει αλόγιστα, αγοράζει φθηνά κυρίως νεαρούς με καλές πιθανότητες μεταπώλησης: απόλυτο παράδειγμα ο Νιγηριανός επιθετικός, Ταιβό Αβονίγι που έφερε στην ομάδα κέρδος 12 εκατομμυρίων (αγοράστηκε με 8,5 από Λίβερπουλ, πωλήθηκε 20,5 στη Νότιγχαμ)!
Επίσης, η Ουνιόν δίνει ευκαιρίες σε μεγαλύτερους σε ηλικία ποδοσφαιριστές που πιστεύει ότι μπορεί να τους δώσει ξανά κίνητρο όπως για παράδειγμα το Μαξ Κρούζε! O Γερμανός επιθετικός ήρθε τσάμπα το καλοκαίρι του 2020 για να επανακκινήσει την καριέρα του και πωλήθηκε με 5 εκατομμύρια ευρώ στη Βόλφσμπουργκ! H περίπτωση του Λόρις Κάριους δεν της βγήκε εξίσου αλλά δείχνει ότι η Ουνιόν κυνηγάει την τύχη της!
Δεν υπάρχουν σταρ στο ανατολικό Βερολίνο, ούτε παίκτες που αμείβονται με υπέρογκα ποσά ετησίως αλλά ένα δεμένο σύνολο που πορεύεται με τον ίδιο προπονητή εδώ και 5 σεζόν!
Η αγωνιστική λοιπόν επιτυχία της ομάδας ήρθε να «ματσάρει» τη φοβερή υποστήριξη των οπαδών όλα αυτά τα χρόνια και μάλιστα με μια σωστή, «ποδοσφαιρική» μέθοδο χωρίς σπατάλες και υπερβολικές κινήσεις που θα ζημίωναν το σύλλογο. Η Ουνιόν αποδεικνύει πως δεν είναι απλώς η «Ζανκτ Πάουλι του Βερολίνου» και μπορεί να βάλει δύσκολα ακόμα και στη Μπάγερν για έναν τίτλο.
Αλλά ξέρετε κάτι; Ακόμα και εάν του χρόνου υποβιβαστεί, οι οπαδοί της θα είναι εκεί να στηρίξουν με την ίδια τρέλα. Και στο τέλος της ημέρας αυτή είναι η πραγματική επιτυχία!