Τεν Χαγκ: Με τον Ολλανδό η Γιουνάιτεντ πήρε το δρόμο της κορυφής!
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 η Γιουνάιτεντ έπεφτε σε λήθαργο και η κουβέντα για την καταρρέουσα αυτοκρατορία φούντωνε. Το Ολντ Τράφορντ δεν ήταν θέατρο των ονείρων: Αναταραχή στις εξέδρες, μια σπάνια αίσθηση δυσλειτουργίας στον αγωνιστικό χώρο, με νεαρούς σταρ, όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο μην πείθουν. Αγχος, γκρίνια παντού και η Τσέλσι αναδυόταν ως η νέα δύναμη στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ενας εκ των κορυφαίων αρθρογράφων, ο Πολ Χέιγουορντ της Telegraph είχε τονίσει: «Το μυαλό μπορεί να δώσει εντολή στο χέρι να διαγράψει τη Γιουνάιτεντ, αλλά πιστέψτε με το στυλό δεν θα μετακινηθεί…». Είχε δίκιο… Η Μάντσεστερ επέστρεψε δυνατή, έχτισε μια πολύ δυνατή ομάδα κατακτώντας πέντε τίτλους Premier League, ένα Champions League (και δύο φορές φιναλίστ), δύο League Cup κι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στις τελευταίες επτά σεζόν του Φέργκιουσον.
Είναι αστείο πώς αλλάζουν οι καιροί. Από τη στιγμή που ο Φέργκιουσον αποσύρθηκε το 2013 και η αυτοκρατορία όντως κατέρρευσε. Nαι, όλοι κοιτάζουμε τον σύλλογο με διαφορετική οπτική και… αντί να αντισταθούμε στην παρόρμηση να διαγράψουμε τη Γιουνάιτεντ, έγινε το αντίθετο: μην παρασυρθούμε στο να πιστέψουμε ότι η Γιουνάιτεντ επέστρεψε. Βέβαια, το κύμα αισιοδοξίας είναι δυνατό κι ένας νέος τεχνικός, ο Ερικ Τεν Χαγκ έδωσε στους φίλους της ομάδας, αυτά που δεν είχε δώσει ο Λουίς Φαν Χάαλ, ο Ζοσέ Μουρίνιο και ο Ολε Γκούναρ Σόλκσιερ. Και τον Νοέμβριο του 2015 η Μάντσεστερ είχε βρεθεί στην κορυφή και τότε οι συζητήσεις για τίτλο είχαν φουντώσει, όμως μπαίνοντας στην Άνοιξη του 2023, μπορεί κανείς να πει με… σιγουριά, πως αυτή η ομάδα έχει μέλλον!
Πήρε ρίσκα ο Ολλανδός και είδε επιτυχίες!
Οι απόλυτες ψεύτικες ελπίδες ήρθαν την περασμένη σεζόν, όταν ο Κριστιάνο επέστρεψε, υμνήθηκε σαν τον άσωτο υιό, πίστεψαν στην επιστροφή στην κορυφή, αλλά γρήγορα έπεσαν από τα σύννεφα. Ο Σόλσκιερ πλήρωσε το τίμημα, ο Ράνγκνικ ήταν… λίγος και η Γιουνάιτεντ βάλτωσε ξανά. Πάντως, ακόμα και οι πιο απαισιόδοξοι οπαδοί της Γιουνάιτεντ περίμεναν μια ανάταση με τον Έρικ τεν Χαγκ. Πώς θα μπορούσαν τα πράγματα να γίνουν χειρότερα από την περασμένη σεζόν;
Οι πρώτες εβδομάδες αυτής της εκστρατείας - μια εντός έδρας ήττα 2-1 από την Μπράιτον ακολουθούμενη από το σοκαριστικό 4-0 από τη Μπρέντφορντ - έδειχναν ότι η πρόοδος δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη τελικά. Αργά αλλά σταθερά, όμως, ο Ολλανδός παρουσίασε μια αίσθηση πως κάτι καλό χτίζεται. Η Γιουνάιτεντ παλεύει τώρα σκληρά σε τρία μέτωπα: είναι 3η στην Premier League, είναι στη φάση των «16» του Europa League, στο 5ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας και ήδη πανηγυρίζει την κούπα του League Cup, την πρώτη έπειτα από έξι χρόνια! Για ένα διάστημα, ήταν φυσικό να αντιμετωπίζουμε τη Γιουνάιτεντ με σκεπτικισμό. Όσον αφορά τα αποτελέσματα και την τροχιά, δεν ήταν διαφορετικό από μερικά από τα καλύτερα σερί της Mάντσεστερ υπό τους προκατόχους του Τεν Χαγκ. Ναι, είναι πολύ βελτιωμένοι, αλλά πώς θα μπορούσαν να μην βελτιωθούν σε σχέση με την περασμένη σεζόν, ειδικά αφού ξόδεψαν τόσα πολλά το καλοκαίρι; Η πρόοδος της Γιουνάιτεντ φαίνεται πιο αξιόπιστη, πιο βιώσιμη από πριν.
Ο Μουρίνιο μπορεί να αναφέρει τις επιτυχίες του Europa και της σεζόν των 81 πόντων, αλλά το όλο θέμα ήταν μέσα στον αρνητισμό: η τακτική του, η συμπεριφορά του, οι δημόσιες δηλώσεις του, η σχέση του με τους παίκτες του. Ο Τεν Χαγκ είναι διαφορετικός: ειλικρινής από τη φύση του, αλλά σταθερά θετικός στις προθέσεις, τα λόγια και τις αποφάσεις του, χτίζοντας αυτό που τώρα μοιάζει με μια σοβαρή, εντυπωσιακή, με αυτοπεποίθηση ομάδα.
Ο Τεν Χαγκ έχει πάρει μερικά μεγάλα ρίσκα, θέτοντας τη δουλειά του σε κίνδυνο. Αν είχε προτιμήσει το μονοπάτι της ελάχιστης αντίστασης, δεν θα είχε στείλει στην πόρτα της εξόδου τον Κριστιάνο Ρονάλντο και στον πάγκο τον αρχηγό Χάρι Μαγκουάιρ, και σίγουρα δεν θα απαιτούσε από τους παίκτες του να τρέξουν 13,8 χιλιόμετρα την επόμενη μέρα της συντριβής από τη Μπρέντφορντ ως συμβολική τιμωρία για την εικόνα διάλυσης. Αντιμέτωπος με την απογοήτευση ενός θλιμμένου Ρονάλντο, έμεινε στις αρχές του, όταν θα ήταν εύκολο να συγκινηθεί με τον σούπερ σταρ.
Η τακτική του Ολλανδού που άλλαξε το πρόσωπο της ομάδας
Οι ήττες από την Μπράιτον και την Μπρέντφορντ, φανέρωσαν το μέγεθος της δουλειάς που έχει ο νέος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τότε στο σήμερα. Μετά από αυτά τα αποτελέσματα, με την ομάδα να βρίσκεται χαμηλά στην Premier League, πολλοί αναρωτήθηκαν αν ο Ολλανδός ήταν ικανός να ανταποκριθεί σε μία τόσο μεγάλη πρόκληση. Πλέον, είναι μια ομάδα που αγωνίζεται με βάση το ομαδικό πλάνο και όχι το ατομικό. Λοιπόν, τι ακριβώς έχει αλλάξει και τι λειτουργεί σωστά;
- Η επίδραση του Κασεμίρο στο αγωνιστικό πλάνο
Ο Κασεμίρο έχει αποδειχθεί μια σπουδαία προσθήκη στο 4-2-3-1 του Τεν Χαγκ, όπου συνήθως έχει συνδυαστεί με τον Κρίστιαν Έρικσεν. Mε την παρουσία του Βραζιλιάνου σε βασικό σχήμα σε ματς πρωταθλήματος η Γιουνάιτεντ πάει… τρένο. Ο Βραζιλιάνος μέσος κατατάσσεται είναι στις πρώτες θέσεις στις κερδισμένες μονομαχίες ανά 90 λεπτά και ψηλά στα κλεψίματα. Συγκριτικά, κανένας παίκτης της Γιουνάιτεντ δεν ήταν στους 30 κορυφαίους του πρωταθλήματος σε κερδισμένες μονομαχίες ή κλεψίματα το 2021/22. Ο αντίκτυπός του δεν μπορεί να υποτιμηθεί.
Η ικανότητα του Κασεμίρο να «διαλύει» το παιχνίδι, να συγκρατεί τους αντιπάλους και να καθυστερεί την ανάπτυξή τους, να καλύπτει το κέντρο του γηπέδου, να σταματά τις αντεπιθέσεις, να κάνει τακτικά φάουλ και να κερδίζει την μπάλα, όλα αυτά έκαναν τεράστια διαφορά στη Γιουνάιτεντ χωρίς την κατοχή. Έχει πλούσια εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο και το δείχνει στις αποφάσεις του να κινηθεί για να καλύψει χώρους και να προστατέψει τα πλάγια μπακ.
- Ράσφορντ, ένας διαφορετικός σέντερ φορ
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έμεινε εκτός ομάδας από τον Τεν Χαγκ και στη συνέχεια αποχώρησε. Ο Ράσφορντ έχει χρησιμοποιηθεί στη μέση, παρέχοντας διεισδυτικά τρεξίματα από πίσω και την ικανότητα να οδηγεί σε υψηλή πίεση. Είναι μια μεγάλη αλλαγή… Ο Άντονι Μαρσιάλ έχει χρησιμοποιηθεί επίσης στη μέση, αλλά και για να συνδεθεί με τη μεσαία γραμμή πιο συχνά από τον σέντερ φορ. Ο συγχρονισμός της κίνησής του προς την μπάλα έχει αποδειχθεί αποτελεσματικός και ο Μπρούνο Φερνάντες είναι ο κύριος ωφελούμενος, εκμεταλλευόμενος τον χώρο που δημιουργήθηκε για να κάνει επιθετικές ενέργειες πέρα από την κόντρα επίθεση.
Ο Τεν Χαγκ ζήτησε ξεκάθαρα από τους παίκτες του περισσότερες κινήσεις πίσω από την αντίπαλη γραμμή, αλλά αυτές είναι ιδιαίτερα αισθητές και από άλλους παίκτες εκτός από τον σέντερ φορ. Οι εξτρέμ, οι χαφ, ακόμη και οι μπακ του δουλεύουν σταθερά πέρα από τον σέντερ φορ με συνέπεια. Η βασική διαφορά όταν η Γιουνάιτεντ έχει κάποιον σαν τον Μαρσιάλ ή τον Ράσφορντ να είναι σέντερ φορ, σε σύγκριση με τον Ρονάλντο, είναι ότι αυτοί οι δύο μπορούν να απειλήσουν πίσω με τον ρυθμό τους, ενώ ο Ρονάλντο δεν μπορούσε σε αυτή τη φάση της καριέρας του.
Όταν χρησιμοποιείται ο Ράσφορντ, προσθέτει επίσης στο παιχνίδι της Γιουνάιτεντ τις αντεπιθέσεις, με τον ρυθμό και το άμεσο τρέξιμό του να εξαλείφουν την ανάγκη για πίσω πάσες για να χτίσουν νέες επιθέσεις. Έχει την ικανότητα να εκμεταλλεύεται τους χώρους και στη συνέχεια να συνδέεται με τους συμπαίκτες του
- Ποικίλες κινήσεις στον άξονα
Με τον διπλό πόλο στον άξονα των Κασεμίρο και Έρικσεν, η συγκέντρωση των «Κόκκινων Διαβόλων» έχει βελτιωθεί σημαντικά - ακόμη και σε σύγκριση με την αρχή της σεζόν 2022/23. Ο Τεν Χαγκ είναι, προς το παρόν, ικανοποιημένος με το ότι η ομάδα του δεν κυριαρχεί στην κατοχή, αλλά έχει εξασφαλίσει ότι είναι πιο αποτελεσματική με τη συγκέντρωση, ώστε να κάνει περισσότερο παιχνίδι όταν έχει την μπάλα στα πόδια.
- Η ευελιξία των Φερνάντες και Έρικσεν στον αγωνιστικό χώρο
Αν και ο Έρικσεν παίζει λίγο πιο πίσω δίπλα στον Κασεμίρο, όταν η Μάντσεστερ έχει την μπάλα, παίζει περισσότερο στη θέση «8». Αυτό δημιουργεί περισσότερο χώρο για τον Βραζιλιάνο και δίνει επίσης στους προωθημένους συμπαίκτες του άλλη μια επιλογή πάσας προς τα εμπρός στον άξονα. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Τεν Χαγκ παίζει με περισσότερες κάθετες πάσες και μετακινείται από πίσω προς τα εμπρός πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Οι τρεις μπροστινοί παραμένουν ψηλά στο γήπεδο. Όταν ο Πορτογάλος παίζει πιο μπροστά, ο Δανός γίνεται δεκάρι μεταξύ των γραμμών του άξονα - ειδικά όταν ο Ράσφορντ παίζει σέντερ φορ.
Που μπορεί να φτάσει η Γιουνάιτεντ του Τεν Χαγκ;
Το ερώτημα είναι πού μπορεί να οδηγήσει τη Γιουνάιτεντ αυτό το ταξίδι. Μπορεί να πάρει και το κύπελλο; Να κάνει τη διαφορά στο Europa League; Μπορεί η δυναμική των τελευταίων μηνών να την οδηγήσει σε μια τριπλή μάχη για τον τίτλο της Premier League; Το πρώτο βήμα με τη Νιουκάστλ στον τελικό έγινε, ακολουθεί η παγίδα της Γουέστ Χαμ στο Κύπελλο και φυσικά το μεγάλο ντέρμπι πρωταθλήματος με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ. Αν παραμείνει στο δρόμο των επιτυχιών, αν κρατήσει αυτή την επαφή με την εντυπωσιακή Άρσεναλ και τη Σίτι, σίγουρα η αυτοπεποίθηση θα μεγαλώσει!
Τα πράγματα μπορούν όμως να αλλάξουν γρήγορα, όπως πράγματι έγινε με Φαν Χάαλ, Μουρίνιο, Σόλσκιερ. Η ορμή, είτε ανοδική είτε καθοδική, είναι τόσο μεγάλος παράγοντας στο ποδόσφαιρο. Οι τραυματισμοί και οι τιμωρίες μπορεί να προκαλέσουν αναστάτωση. Το ίδιο μπορεί και η κούραση, ιδιαίτερα όταν μια ομάδα αγωνίζεται σε τόσα πολλά μέτωπα.
Από τώρα έως το τέλος της σεζόν, η συζήτηση για το « Η Γιουνάιτεντ επιστρέφει» είτε θα γίνει θεαματικά είτε θα μειωθεί. Ωστόσο, μόνο τιμητικό είναι για τον Ολλανδό τεχνικό ότι, τουλάχιστον σε αυτή την περίοδο, η αίσθηση της προόδου - από μια ομάδα που χλευάστηκε την περασμένη σεζόν – παραμένει αδιαμφισβήτητη.
Η απόδοση στο πρωτάθλημα θα είναι πάντα η καλύτερη αντανάκλαση του επιπέδου μιας ομάδας, οπότε η Γιουνάιτεντ δεν ήταν ποτέ πιο «πίσω» την τελευταία δεκαετία εκτός από το 2018. Οι 81 βαθμοί εκείνης της σεζόν παραμένουν μακράν η καλύτερή επίδοση μετά τον Φέργκιουσον, αλλά οι «Κόκκινοι» έμειναν 19 πόντους από τη Μάντσεστερ Σίτι που έσπασε το ρεκόρ. Τώρα είναι διαφορετικά…
Η κατάκτηση ενός τροπαίου - ή δύο ή περισσότερων - δεν είναι πάντα εφαλτήριο για μελλοντικές επιτυχίες, αλλά αυτή τη στιγμή υπό τον Τεν Χαγκ, φαίνεται ότι θα μπορούσε να είναι.
Για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 10 χρόνια, οι λέξεις μπορούν να γραφτούν και να εκτυπωθούν σε βαθμό σιγουριάς: όχι ότι η Γιουνάιτεντ επέστρεψε, αλλά ότι είναι καθ' οδόν προς την κορυφή, έχοντας επιτέλους τον κατάλληλο άνθρωπο στο τιμόνι.