Μέσι, Narcos, πολιτική και… 14 σφαίρες!
Ήταν πριν δυο εβδομάδες, λίγο πριν τις 03.00 τα ξημερώματα της Πέμπτης, όταν οι πυροβολισμοί ακούστηκαν στο Ροζάριο. Δυστυχώς, ο ήχος των σφαιρών έχει γίνει για τους κατοίκους της πόλης ένα οικείο soundtrack. Αυτό που έκανε το συγκεκριμένο περιστατικό διαφορετικό ήταν ο στόχος: ένα σούπερ μάρκετ «Unico» στα δυτικά της πόλης, ένα μαγαζί της αλυσίδας που ανήκει στον Χοσέ Ροκούτσο, τον πεθερό του Λιονέλ Μέσι.
Δεν ήταν τυχαία η επίθεση, καθώς υπήρχε σημείωμα δίπλα στις 14 τρύπες από σφαίρες στην πρόσοψη του καταστήματος. Ήταν λιτό, αλλά τόσο ανατριχιαστικό: «Μέσι, σε περιμένουμε».
Ο Μέσι, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ροζάριο, έχει υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι ήθελε να τελειώσει την καριέρα του στη Νιούελς Ολντ Μπόις, τον πιο διάσημο σύλλογο της πόλης, εκεί όπου ξεκίνησε το ποδοσφαιρικό του ταξίδι ως παιδί. Αλλά αυτό το μήνυμα - που μεταδόθηκε με τόσο βάναυσο τρόπο - έχει σίγουρα κάνει αυτή την ελπίδα ένα μακρινό όνειρο.
Οι έρευνες για την επίθεση στο κατάστημα του Ροκούτσο - στην οποία κανείς δεν τραυματίστηκε - βρίσκονται σε εξέλιξη. Η μία υπόθεση είναι ότι διαπράχθηκε από μια συμμορία διακινητών ναρκωτικών, η άλλη δείχνει… διεφθαρμένους αστυνομικούς που διατάχθηκαν να προχωρήσουν σε αυτή την επίθεση.
«The narcos have won»
Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι η απειλή προέρχεται από συμμορίες ναρκωτικών της πόλης, τι σκοπεύουν να κάνουν; Όπως τονίζεται, οι συμμορίες αναζητούν την προσοχή, ώστε να τρομοκρατήσουν. Βάζοντας στο στόχαστρο τον Μέσι, δείχνουν στον κόσμο πόσο ισχυροί, μιας και οι απειλές που εκτόξευσαν θορύβησαν αρκετούς.
Το Ροζάριο, είναι από τα σημαντικότερα λιμάνια της Νοτιου Αμερικής. Ομως εκτός από σιτηρά, τώρα διακινείται κοκαΐνη που καλλιεργείται στη Βολιβία και «συσκευάζεται» στην Παραγουάη. Το συγκεκριμένο ναρκωτικό χαρακτηρίζεται ως μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες εξαγωγές. Οι τεράστιες εκτάσεις έξω από το Ροζάριο «βομβαρδίζονται» τακτικά από αεροπλάνα, τα οποία ρίχνουν μπάλες κοκαΐνης, όπου στη συνέχεια συλλέγονται και κρύβονται στα χωράφια με καλαμπόκι.
Καθώς οι διακινητές έχουν αυξηθεί σε αριθμό και δύναμη, αυξάνονται και οι συμμορίες και η βία που τους συνοδεύει. Το ποσοστό δολοφονιών του Ροζάριο είναι 22/100.000, αριθμός πενταπλάσιος από τον εθνικό μέσο όρο. Μάλιστα, οι δολοφονίες γίνονται ολοένα και πιο βάναυσες, χωρίς να βρίσκεται ο ένοχος.
Μόλις τον περασμένο μήνα, ο Λορένθο Αλταμιράνο, ένας 28χρονος δάσκαλος μουσικής και ταχυδακτυλουργός, πήγαινε στο σπίτι μετά από πρόβα με τους φίλους του, όταν ένα αυτοκίνητο σταμάτησε δίπλα του και τον απήγαγε. Λίγα λεπτά αργότερα, βρέθηκε νεκρός στην είσοδο του γηπέδου της Νιούελς.
Ο Αλταμιράνο — ο οποίος δεν είχε γνωστούς δεσμούς με ναρκωτικά ή βία — είχε χρησιμοποιηθεί ως «πτώμα αγγελιοφόρου» από μια συμμορία ναρκωτικών, με ένα γράμμα τοποθετημένο στο σώμα του. Στον απόηχο της δολοφονίας, ο Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, Ανιμπάλ Φερνάντες, δήλωσε απλώς: «Οι βαρόνοι ναρκωτικών νίκησαν». Αυτή η φράση συγκλόνισε τη χώρα.
Ο Πάμπλο Γιάβκιν, ο κεντροαριστερός δήμαρχος του Ροζάριο, πήγε στο σούπερ μάρκετ μετά την επίθεση για να ανανεώσει την έκκλησή του στον Πρόεδρο της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, για περισσότερους ομοσπονδιακούς πόρους για την καταπολέμηση των συμμοριών ναρκωτικών, αν και ο ίδιος είναι ήδη στόχος απειλών. Στο ίδιο μήνυμα που απείλησε τον Μέσι, οι ένοπλοι πρόσθεσαν: «Ο Γιάβκιν είναι επίσης έμπορος ναρκωτικών, επομένως δεν θα σε φροντίσει».
Ο Μέσι, η πολιτική και οι σχέσεις με την αντιπολίτευση
Ο Μέσι δεν σχολίασε την επίθεση, αλλά δεν θα ήταν άνθρωπος - δεν θα ήταν ανθρώπινο δηλαδή - εάν δεν τον επηρέαζε. Έφυγε από το Ροζάριο το 2000, σε ηλικία μόλις 13 ετών, αλλά η πόλη αυτή παραμένει στην καρδιά του. Ο Ζόσεπ Μαρία Μινγκέλα, προπονητής αλλά και ο άνθρωπος που ως ατζέντης έπαιξε ρόλο στο να υπογράψει ο Μέσι στη Μπαρτσελόνα και είχε κάνει το ίδιο με τον Μαραντόνα, τόνιζε πως η προφορά του Μέσι ήταν συγκεκριμένη: «Δεν μιλάει καν σαν Αργεντινός: μιλάει ακόμα Rosarino (την τοπική διάλεκτο)».
Ο Μέσι επέστρεφε κάθε χρόνο στην εργατική γειτονιά όπου μεγάλωσε και που τώρα έχει επηρεαστεί από δεκάδες κρούσματα βίας. Στο Ροζάριο, ο Μέσι δεν χρειάζεται ούτε σωματοφύλακες ούτε και κάτι άλλο. Όμως η ιδέα της επιστροφής του Μέσι στο αγαπημένο του Ροσάριο δεν είναι πια το ίδιο εφικτή μετά τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας. Ο νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου τα τελευταία χρόνια τα περνάει είτε στη Γκάβα, μια ήρεμη πόλη στις ακτές της Μεσογείου, περίπου μισή ώρα από τη Βαρκελώνη, είτε στις πλέον πολυτελείς περιοχές του Παρισιού.
Έχοντας φύγει από την Αργεντινή σε ηλικία 13 ετών ουσιαστικά είναι σαν Ευρωπαίος. Ακόμα κι αν ο δεσμός του με την πατρίδα του παραμένει ισχυρός, ιδιαίτερα στον απόηχο της τρομερής πορείας της Αργεντινής στο Μουντιάλ του Κατάρ. Και είναι πάνω από όλα πατέρας τριών παιδιών. Θα ήθελε να τους υποβάλλει στο άγχος και τον κίνδυνο να ζουν σε μια πόλη εγκλωβισμένη σε έναν... πόλεμο με εμπόρους ναρκωτικών και όχι μόνο, μόνο και μόνο για να εκπληρώσει μια ρομαντική ιδέα του να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Αργεντινή;
«Η βία και ναρκωτικά στο Ροζάριο, τα κυκλώματα που υπάρχουν και η απειλή της μαφίας για τον Μέσι αναμφίβολα πλήττουν την εικόνα της πόλης», σχολίασε ο Άντι Στάλμαν, ένας Αργεντινός που ξέρει από μάρκετινγκ και είναι ιδιοκτήτης του πρακτορείου Totem.
«Ο Μέσι είναι μια από τις πέντε πιο αναγνωρίσιμες και αγαπημένες προσωπικότητες στον πλανήτη: ας μην το ξεχνάμε αυτό. Μία τέτοια κατάσταση θα επηρεάσει αρνητικά και το Ροζάριο και την Αργεντινή και μπορεί να προκαλέσει πολλές συνέπειες, ανησυχίες και φόβο στους πιθανούς επισκέπτες και τουρίστες», συνεχίζει.
Ο Μέσι γνωρίζει ότι οι αποφάσεις του - και ακόμα και μία απλή παρουσία του στη χώρα - έχουν και πολιτικές προεκτάσεις. Εάν μετά τις εβδομάδες της κατάκτησης του Μουντιάλ θα ήταν ένα ποδοσφαιρικό ματς θα μπορούσαμε να πούμε ότι αφιέρωνε το πρώτο ημίχρονο στην Κυβέρνηση των Περονιστών και το δεύτερο ημίχρονο στην αντίθετη πλευρά του πρώην προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι.
Τον Δεκέμβριο, επιστρέφοντας από το Κατάρ με το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Μέσι και οι συμπαίκτες του αποφάσισαν ότι δεν θα επισκεφθούν το Casa Rosada, το Προεδρικό μέγαρο στο Μπουένος Άιρες, για να βρεθούν με το τρόπαιο μαζί με τον Πρόεδρο Φερνάντεζ.
Δύο μήνες αργότερα, στα βραβεία της FIFA Best, ο Μέσι επέλεξε να εμφανιστεί σε μια φωτογραφία με τον Μαουρίσιο Μάκρι, τον κεντροδεξιό πρώην Πρόεδρο της.
Ο Μάκρι, ο οποίος για 12 χρόνια ήταν και πρόεδρος της Μπόκα Τζούνιορς, θα γινόταν ο μοναδικός Αργεντινός πολιτικός που είχε φωτογραφία με τον Μέσι. Υπήρξε ακόμη το εξής: ο Μέσι διάλεξε να ακολουθήσει τον Μάκρι στον λογαριασμό του στο Instagram.
Αυτές οι κινήσεις σε μια χρονιά κατά την οποία η αντιπολίτευση έχει πολύ καλές πιθανότητες να αφήσει εκτός Κυβέρνησης τους Περονιστές έχει σημασία.
Δεν είναι μικρή υπόθεση: μετά από χρόνια κατά τα οποία ένα κομμάτι της κοινωνίας της Αργεντινής τον αντιμετώπισε με κάποια καχυποψία και από την απόφασή του να φύγει από τη χώρα σε τόσο νεαρή ηλικία, ο Μέσι είναι πλέον μια προσωπικότητα με τεράστια επιρροή. Οποιοσδήποτε πολιτικός θα τον ήθελε στο πλευρό του.
Ο Μέσι είναι απίθανο να προχωρήσει σε κάτι περισσότερο από μια φωτογραφία. Η πολιτική, τελικά, δεν τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα και σίγουρα όχι όταν η ποδοσφαιρική του καριέρα εξακολουθεί να έχει στιγμές δόξας και λάμψης. Υπήρξε και η ιστορία με τον παππού του Πικέ και τότε ισχυρό άνδρα της Μπαρτσελόνα που είχε προσεγγίσει τον έφηβο Μέσι για να γίνει διεθνής με την Ισπανία. Η απάντηση του Μέσι τότε και σε κάθε άλλη περίπτωση ήταν ξεκάθαρη: «Όχι, το όνειρό μου είναι να παίξω για την Αργεντινή». Αυτό το όνειρο εκπληρώθηκε γρήγορα. Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του πήρε λίγο παραπάνω αλλά εν τέλει ήρθε. Ωστόσο, η ιδέα της επιστροφής στο Ροζάριο, την πόλη που κάποτε αποκαλούσε σπίτι του, αναμφίβολα φεύγει από το μυαλό του μετά από αυτές τις 14 σφαίρες που έπεσαν σε ένα μάλλον περίεργο και ιδιαίτερο σούπερ μάρκετ πριν από 10 ημέρες.
Ετσι βλέπει το Ροζάριο τον... βασιλιά του!
Το τι σημαίνει ο Μέσι για τους Αργεντινούς ήταν δύσκολα αντιληπτό όλα αυτά τα χρόνια, είτε τον θυμούνται να κλωτσάει μια μπάλα πάνω-κάτω σε αυτόν τον δρόμο ως παιδί είτε όχι.
Από τη λατρεία στα πάρκα και τις καφετέριες του Μπουένος Άιρες μέχρι την περηφάνια του Ροζάριο, αυτό ήταν το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο για τον Μέσι, και φρόντισε να «κλείσει» το κεφάλαιο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
«Πολλοί ξένοι τουρίστες έρχονται τώρα, αλλά αυτό είναι καινούργιο», τονίζει η Φερνάντα, η κυρία που ζει απέναντι από το πατρικό του Μέσι. «Αυτή είναι μια συνηθισμένη γειτονιά, αλλά ο Λέο την έχει κάνει τουριστικό προορισμό. Πολλοί άνθρωποι έρχονται εδώ από όλο τον κόσμο. Αν δεν ήταν αυτός, δεν θα είχαν ιδέα για την πόλη».
This is where Messi grew up in Rosario, Argentina You can see his house, a pitch where he used to play as a kid and there's a whole lot of murals dedicated to him. Amazing experience! pic.twitter.com/LLt4M1YKBR
— 9CAMPNOU (@9Campnou) December 13, 2022
Σε μια γωνία, ο Φαμπιάν, ένας 50αρης που έζησε σε αυτόν τον δρόμο όλη του τη ζωή, ζωγραφίζει τις πύλες του.
Η Μπαχάδα είναι μια από τις πιο επικίνδυνες γειτονιές, λένε οι ντόπιοι. Ωραία για επίσκεψη κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά όχι τη νύχτα - δεν υπάρχουν πολλά φώτα στον δρόμο, για αρχή. Αλλά, όπως στη Φιορίτο του Μαραντόνα , όλοι είναι εξαιρετικά ευγενικοί και υπάρχει μια μεγάλη αίσθηση συνοχής.
Στη Φιορίτο, το πρώτο σπίτι του Ντιέγκο είναι διακοσμημένο με μια τοιχογραφία του θρυλικού Νο 10, όπως και το απέναντι σπίτι. Ένα σκονισμένο γήπεδο ποδοσφαίρου κοντά έχει δύο τοιχογραφίες, στη μία με τον Μέσι, αλλά γενικά θα ήταν δύσκολο να καταλάβεις πού βρισκόσουν αν περπατούσες στους άλλους δρόμους.
Στην Μπαχάδα όμως, υπάρχουν περισσότερες από τριάντα τοιχογραφίες του Μέσι. Υπάρχει μια, που απλώνεται σε έναν τοίχο που έχει μήκος σχεδόν 100 μέτρα, δίπλα σε μια γιγάντια τοιχογραφία που απεικονίζει τον Μέσι ως παιδί.
Το παλιό του σχολείο, στην άλλη πλευρά ενός τεράστιου ξεραμένου γηπέδου, είναι ακόμα ένα μέρος της ιστορίας του. Πίσω του βρίσκεται μια από τις πιο διάσημες τοιχογραφίες του, με τίτλο «Από έναν άλλο γαλαξία και από τη δική μου γειτονιά», ζωγραφισμένη το 2016.
Aμέσως μετά την επίθεση, οι οπαδοί της Νιούελς ανάρτησαν πανό στήριξης «Λίο είσαι η καρδιά μιας χώρας που σε αγαπά, η Νιούελς είναι μαζί σου».
Πλέον, ο λαβύρινθος της περίπλοκης σχέσης του Μέσι με την πατρίδα του έχει βρει τον δικό του μίτο. Η Αργεντινή τον θαύμασε, απογοητεύτηκε, έκλαψε, βγήκε στους δρόμους, πίστεψε, απογοητεύτηκε ξανά, εκτοξεύθηκε στον έβδομο ουρανό. Ο βασιλιάς όμως δύσκολα θα γυρίσει ξανά στον τόπο του!
Πηγή: Τhe Athletic, Ole