Φρανκ Κεσί: Πολεμιστής, «πρόεδρος», πρωταθλητής!
Ήταν ένα συνηθισμένο πρωινό έξω από το «Μιλανέλο». Αρχή της σεζόν 2017-18, μια από τις πρώτες συγκεντρώσεις της Μίλαν στο πλαίσιο της θερινής προετοιμασίας επί Βιντσέντζο Μοντέλα. Πολλά νέα πρόσωπα, που δεν ήξεραν τα... κατατόπια. Κι όπως συχνά κάποιος νεοφερμένος σε μια δουλειά υποπίπτει σε μία... γκέλα, σε ένα λάθος άγνοιας ή εμπλέκεται σε μια στιγμή αμηχανίας, έτσι συνέβη και στην περίπτωσή του.
Ένας υψηλώσωμος 21χρονος ονόματι Φρανκ Κεσί, που λίγοι γνώριζαν εκτός ιταλικού ποδοσφαίρου, κατέφτασε με το αυτοκίνητό του το προπονητικό κέντρο. Πριν καν ανοίξει την πόρτα, βρισκόταν ήδη στο παράθυρό του ο υπάλληλος security:
«Κύριε, δεν μπορείτε να παρκάρετε εδώ, είναι η θέση του προέδρου».
Από τις πρώτες μέρες του στο Μιλάνο, ο Ιβοριανός είχε αποκτήσει το δικό του παρατσούκλι. «Presidente». Ένας τίτλος που τον συνόδευσε σε όλες τις μεγάλες ή πολύ μεγάλες βραδιές του στο «Σαν Σίρο» -διότι σπάνια η απόδοση του κυμαινόταν σε χαμηλότερα επίπεδα, ιδίως με την πάροδο των χρόνων- κι ο οποίος συμπτωματικά δεν μεταφράζεται διαφορετικά μεταξύ Ιταλίας και Ισπανίας.
Το 21χρονο άγουρο αγόρι από τότε ανέβηκε γρήγορα-γρήγορα τα σκαλιά μέχρι την καταξίωση. Έγινε ο παίκτης που ονειρεύονταν άπαντες στις τάξεις των Ροσονέρι, όταν τον ενέταξαν από την Αταλάντα το καλοκαίρι του 2017, ο πολιορκητικός κριός για την επιστροφή στα εγχώρια σκήπτρα μετά από έντεκα χρόνια. Και πλέον, είναι ο παίκτης που θα ταυτίζεται για δεκαετίες ως ο παράγοντας «x» που σφράγισε μια ακόμα επιστροφή στον εγχώριο θρόνο. Αυτή τη φορά μετά από μια τετραετία, για χάρη της Μπαρτσελόνα.
Το γκολ του Κεσί στο 90+2' του Clasico μπροστά σε 95.000 φιλάθλους στο «Καμπ Νόου», κατά μεγάλο ποσοστό έκρινε τη φετινή La Liga υπέρ των Μπλαουγκράνα που αποσπάστηκαν στο +12 από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Και το σίγουρο είναι ότι έκρινε οριστικά υπέρ του μια απόφαση που για μήνες έμοιαζε αμφιλεγόμενη.
Από βασιλιάς στο Μιλάνο, στρατιώτης ειδικών αποστολών στη Βαρκελώνη
Στην πρώτη του σεζόν στη μεταβατική Μίλαν των Μοντέλα-Γκατούζο, έχασε ένα ματς πρωταθλήματος. Στη δεύτερη και την τρίτη σεζόν έχασε συνολικά επτά. Κοινώς, πήρε τη φανέλα βασικού σπίτι του, ανεξαρτήτως προπονητή, διάταξης, συνθηκών. Και η επιρροή του στο παιχνίδι των Ροσονέρι γινόταν εμφανής ολοένα και περισσότερο στη διάρκεια της θητείας του.
Καμία περίοδος, όμως, δεν συγκρίθηκε με αυτή υπό τις οδηγίες του Στέφανο Πιόλι. Ο ρόλος του box-to-box μέσου δεν ήταν πια αρκετός για να τον χαρακτηρίσει. Εξελίχθηκε σε καταλύτη, σε αναπόσπαστο κομμάτι της μηχανής των Μιλανέζων που από το 2020 δεν πάτησαν ποτέ φρένο μέχρι να φτάσουν βαθμιαία στη Γη της Επαγγελίας.
Και ο Κεσί ήταν ένα από τα στελέχη που καρπώθηκαν στο έπακρο αυτή την επιτυχία, το Scudetto του 2022. Με 21 γκολ και 7 ασίστ τη διετία 2021-2022, με ηγετικές τάσεις, με συμπεριφορά... Ζλάταν, όταν ο ίδιος ο Σουηδός βρισκόταν στα «πιτς». Πώς, λοιπόν, αφήνεις το μέρος που έγινες ήρωας, που έχεις εξασφαλισμένο τον πρωταγωνιστικό ρόλο, για έναν β' ανδρικό ρόλο έστω και σε μια... high budget ταινία;
Το καλοκαίρι του 2022, ο Κεσί αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Μίλαν στο απόγειο της πορείας τους, υπογράφωντας ως ελεύθερος στην Μπαρτσελόνα. Κυρίως, αποφάσισε να μην υποθηκεύσει την επιτυχία σε μια αντιστρόφως ανάλογη συνέχεια και να εκπληρώσει ένα παιδικό όνειρο, να ζήσει το όνειρο του ειδώλου του, Γιαγιά Τουρέ, που ήταν μέχρι πρότινος ο μοναδικός Ιβοριανός που αγωνίστηκε στους Καταλανούς.
Ακόμα κι αν διακινδύνευε τα εξασφαλισμένα αγωνιστικά λεπτά του και την προσαρμογή σε μια εντελώς διαφορετική ποδοσφαιρική φιλοσοφία.
«Ήταν δύσκολα στην αρχή. Κάθε παίκτης θέλει να παίζει. Όταν αυτό συμβαίνει, έχεις αυτοπεποίθηση. Όταν παίζεις ελάχιστα, περιστασιακά, δεν είναι εύκολο. Με τον καιρό, με τη δουλειά, με τη στήριξη των συμπαικτών μου που μου έδωσαν δύναμη κι ενέργεια, φυσικά και με τη νοοτροπία μου, αλλάζουν τα πράγματα. Ακόμα κι αν δεν παίζω πολύ, προπονούμαι σκληρά. Ο προπονητής μου είπε να έχω υπομονή, με γέμισε σιγουριά. Και πως η ευκαιρία θα ερχόταν»
Πριν από το Clasico, σε περίπου επτά μήνες μετρούσε μόλις τρεις συμμετοχές ως βασικός στο πρωτάθλημα. Οι επιλογές του Τσάβι για τον άξονα των Μπλαουγκράνα είναι άπλετες, παίκτες-σταθερές από τις προηγούμενες σεζόν, Ντε Γιονγκ, Πέδρι, Γκάβι, ο βετεράνος πλην ακλόνητος Μπουσκέτς. Σε αυτό το τοπίο έμοιαζε οριακά αδύνατον να εκτοπίσει δύο εξ αυτών στην ιεραρχία των χαφ. Θα έπρεπε, λοιπόν, να περιμένει καρτερικά την ευκαιρία του. Τη στιγμή του.
Στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή
Τον Ιανουάριο η Μπαρτσελόνα δέχθηκε προτάσεις από Ιταλία και Αγγλία για τον δανεισμό του. Το ρεπορτάζ, μάλιστα, υποδείκνυε πως ο ιταλικός σύλλογος που «ψάχτηκε» για την περίπτωσή του ήταν η συμπολίτισσα αντίπαλος της Μίλαν, Ίντερ. Η (προσωρινή) έξοδος ήταν κοντά. Ο Τσάβι, όμως, είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του προς τη διοίκηση: «Ο Φρανκ πρέπει να μείνει». Όσο για τον ίδιο, δεν τέθηκε ποτέ θέμα αμφισβήτησης της πίστης και του ρόλου του στους Μπλαουγκράνα. Η εγκατάστασή του, άλλωστε, στον καταλανικό τρόπο ζωής φερόταν από τα media πως ήταν η πλέον αρμονική.
Τόσο κοντά, αλλά τόσο μακριά. Ενάμιση μήνα μετά το πέρας της χειμερινής περιόδου, η Μπαρτσελόνα παρατάχθηκε στο «Καμπ Νόου» για να υποτάξει με «KO» τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ρινγκ του τίτλου, για να πάρει ένα υπερπολύτιμο +12 στο κυνήγι της κούπας. Ο Κεσί ξεκίνησε ως συνήθως από τον πάγκο και πέρασε στο ματς ως αλλαγή στο 77'. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία, από αυτές που θα διηγούνται για καιρό οι φίλοι των Μπλαουγκράνα και εκείνος για πάντα.
Τακουνάκι Λεβαντόφσκι, χαμηλή σέντρα Μπαλντέ. Ο Κεσί σε θέση βολής κι αυτή τη φορά, κανένας Ανσού Φατί δεν βρέθηκε στο διάβα του για να του κλείσει τη γωνιά άθελά του, όπως συνέβη στο ντέρμπι του Κόπα Ντελ Ρέι. Η μπάλα αναπαύτηκε στα δίχτυα του Κουρτουά κι ακολούθησε «έκρηξη» συναισθημάτων.
Ήταν το παρθενικό του γκολ στη La Liga και τι καλύτερος τρόπος να το πετύχει. Ήταν το γκολ Νο3.000 των Μπλαουγκράνα εντός έδρας στο πρωτάθλημα. Ήταν επίσης το πιο... αργοπορημένο late-winner γκολ σε Clasico εδώ και έξι χρόνια. Πίσω από το αλησμόνητο γκολ-μαχαιριά του Λιονέλ Μέσι στην αντεπίθεση μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» για το 3-2 της Μπάρτσα τον Απρίλιο του 2017.
Ένα γκολ-όνειρο, που είχε και τον πανηγυρισμό που του αναλογούσε. Ο Κεσί δεν απέκλινε της συνήθειάς του να πανηγυρίσει με μια συμβολική κίνηση κάθε γκολ του. Έτρεξε και πλησίασε στην εξέδρα, απευθύνοντας τον στρατιωτικό του χαιρετισμό. Το έκανε στη Μίλαν, το πράττει και με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής για τον πατέρα του, άλλοτε ποδοσφαιριστή στην Ακτή Ελεφαντοστού, ο οποίος κλήθηκε στον ιβοριανό στρατό κι έχασε τη ζωή του από σοβαρή ασθένεια, όταν ο μικρός Φρανκ ήταν μόλις 11 ετών.
«Σκόραρα ένα γκολ σε Clasico μπροστά σε 95.000 ανθρώπους. Δεν είναι εύκολο να εξηγήσω τι νιώθω. Είναι φανταστικό. Δεν ξέρω αν μπορώ να το πιστέψω»
Κάν'το σαν τον Ντρογκμπά
Κι όταν οι προβολείς σβήνουν και η αστερόσκονη κατακάθεται, τότε τι; Στην περίπτωση του Φρανκ Κεσί, το όνειρο έγινε αληθινό, με την πραγματικότητα κάποιες φορές σαν κι αυτήν του «Καμπ Νόου» να ξεπερνούν το φαντασιακό επίπεδο. Κι αυτό προσπαθεί να εξασφαλίσει για άλλα παιδιά στην πατρίδα του, το δικαίωμα στο όνειρο και στην πραγμάτωσή του.
Σε μια χώρα που έγινε γνωστή και ισχυρότερη μέσω της δράσης του κορυφαίου αθλητή-πρεσβευτή της ιστορίας της, του Ντιντιέ Ντρογκμπά, θα ήταν παράδοξο αν οι έτεροι Ιβοριανοί αστέρες δεν προσφέρουν τη δική τους βοήθεια στον τόπο τους.
Ο Κεσί παράλληλα με την ποδοσφαιρική του καριέρα, τρέχει και το «Franck Kessie Foundation». Χρησιμοποίησε το όνομα, τη δημοφιλία και την οικονομική δύναμη που του χαρίζει η στρογγυλή θεά, για καλό σκοπό. Ως ιδρυτής αυτού του μη-κερδοσκοπικού οργανισμού και μέσω του καλού του φίλου, Έρικ Μπαντί αλλά και της συζύγου του, οργανώνουν δράσεις για τα παιδιά που ζουν σε κοινωνικά αποκλεισμένες περιοχές της Ακτής Ελεφαντοστού, προσφέροντας ευκαιρίες στην εκπαίδευση και τον αθλητισμό.
Στόχος του ιδρύματος είναι η ανακαίνιση 5.000 σχολείων, μέρος του οποίου έχει ήδη επιτευχθεί, αφού δύο δημοτικά σχολεία στο χωριό Ζεμπιζέκου που μεγάλωσε ο Φρανκ Κεσί, άλλαξαν προς το καλύτερο. Μεταξύ άλλων, καταβάλεται προσπάθεια για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδά τους, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο οι ιθύνοντες διοργάνωσαν ένα project που θα βοηθούσε 100 νέους ενήλικες να λάβουν δίπλωμα οδήγησης.
«Το ίδρυμα είναι κάτι που δημιούργησα ώστε να βοηθήσω μικρούς συλλόγους στη χώρα μου καθώς και ανθρώπους που δεν έχουν τα απαραίτητα μέσα. Ζουν σε συνθήκες που ξέρω καλά, που τις έχω βιώσει στο πετσί μου. Ανθρώπους που δεν έχουν μια εύκολη ζωή. Θέλω να μοιράζομαι και να βοηθήσω στην εξέλιξη της Ακτής Ελεφαντοστού. Μέσω αυτού του εγχειρήματος συνεχίζουμε να κάνουμε πράγματα για να βοηθήσουμε τη χώρα να αναπτυχθεί εντός της αφρικανικής ηπείρου».
@Photo credits: Getty Images/Ideal Image
